Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 21:06, 15 Οκτωβρίου 2008

Ο Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών (αγγλικά:European Charter for Regional or Minority Languages -ECRML) είναι σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Καταρτίσθηκε το 1992 και στοχεύει στην προστασία και την προώθηση των ιστορικών περιφερειακών και μειονοτικών γλωσσών της Ευρώπης.

Ισχύει μόνο για τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους πολίτες των κρατών - μελών (αποκλείοντας έτσι τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται από τους πρόσφατους μετανάστες από άλλα κράτη), οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από την γλώσσα της πλειοψηφίας ή την την επίσημη γλώσσα (αποκλείοντας έτσι τις διαλέκτους της γλώσσας της πλειοψηφίας ή της επίσημης γλώσσας) και οι οποίες είτε έχουν μια εδαφική βάση (και επομένως μιλιούνται παραδοσιακά από πληθυσμούς περιφερειών ή περιοχών μέσα στο κράτος) είτε χρησιμοποιούνται από τις γλωσσικές μειονότητες μέσα στο κράτος ως σύνολο (με αυτόν τον τρόπο περιλαμβάνοτναι γλώσσες όπως η γίντις και η ρομανί που χρησιμοποιούνται σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή).

Γλώσσες που είναι επίσημες στις περιφέρειες ή τις επαρχίες ή τις ομοσπονδιακές μονάδες ενός κράτους (π.χ. τα καταλανικά στην Ισπανία) δεν κατατάσσονται στις επίσημες γλώσσες του κράτους και μπορούν, επομένως, να ωφεληθούν από τον Χάρτη. Από την άλλη, η Ιρλανδία δεν μπορούσε να υπογράψει τον Χάρτη προς όφελος της ιρλανδικής γλώσσας, (αν και μειονοτική γλώσσα), καθώς έχει οριστεί ως η πρώτη επίσημη γλώσσα του κράτους. Το Ηνωμένο Βασίλειο, όμως, έχει επικύρωσει τον Χάρτη εκ μέρους (μεταξύ άλλων γλωσσών) των ιρλανδικών στη Βόρεια Ιρλανδία.

Ο Χάρτης περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό δράσεων που τα συμβαλλόμενα κράτη μπορούν να αναλάβουν για να προστατεύσουν και να προωθήσουν τις ιστορικές περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες. Υπάρχουν δύο επίπεδα προστασίας. Όλοι οι χώρες που υπογράφουν τον Χάρτη οφείλουν να εφαρμόσουν το χαμηλότερο επίπεδο προστασίας στις γλώσσες που αναγνωρίζουν ότι αφορά ο Χάρτης. Μπορούν, όμως, να δηλώσουν ότι κάποια ή όλες αυτές οι γλώσσες θα έχουν το ανώτερο επίπεδο προστασίας, που περιλαμβάνει μια σειρά ενεργειών, από τις οποίες τα κράτη πρέπει να συμφωνήσουν να αναλάβουν τουλάχιστον 35.

Η υπογραφή (ένα προκαταρκτικό στάδιο) και επικύρωση του Χάρτη είναι προϋπόθεση για τις χώρες που θέλουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και αρκετά από τα σημερινά μέλη της δεν την έχουν υπογράψει.

Ο Χάρτης τέθηκε σε ισχύ την 1 Αυγούστου 1998, όταν 5 χώρες ολοκλήρωσαν την επικύρωσή του.

Από τα 46 μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Χάρτης έχει υπογραφεί (αλλά δεν έχει επικυρωθεί) από τις παρακάτω χώρες:

Ο Χάρτης έχει επικυρωθεί από τις παρακάτω χώρες:

Οι υπόλοιπες χώρες-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, δεν έχουν υπογράψει τον Χάρτη.

Δείτε επίσης

Εξωτερικές συνδέσεις

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 Ο '''Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]:European Charter for Regional or Minority Languages -ECRML) είναι σύμβαση του [[Συμβούλιο της Ευρώπης|Συμβουλίου της Ευρώπης]]. Καταρτίσθηκε το [[1992]] και στοχεύει στην προστασία και την προώθηση των ιστορικών περιφερειακών και [[μειονοτική γλώσσα|μειονοτικών γλωσσών]] της [[Ευρώπη|Ευρώπης]].
-Ισχύει μόνο για τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους πολίτες των κρατών μελών (έτσι αποκλείοντας τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται από τους πρόσφατους μετανάστες από άλλα κράτη), οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από τη γλώσσα της πλειοψηφίας ή την την [[επίσημη γλώσσα]] (αποκλείοντας έτσι τις διαλέκτους της γλώσσας της πλειοψηφίας ή της επίσημης γλώσσας) και οι οποίες είτε έχουν μια εδαφική βάση (και επομένως μιλιούνται παραδοσιακά από πληθυσμούς περιφερειών ή περιοχών μέσα στο κράτος) είτε χρησιμοποιούνται από τις γλωσσικές μειονότητες μέσα στο κράτος ως σύνολο (με αυτόν τον τρόπο περιλαμβάνοτναι γλώσσες όπως η [[γίντις]] και η [[ρομανί γλώσσα|ρομανί]] που χρησιμοποιούνται σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή).
+Ισχύει μόνο για τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους πολίτες των κρατών - μελών (αποκλείοντας έτσι τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται από τους πρόσφατους μετανάστες από άλλα κράτη), οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από την γλώσσα της πλειοψηφίας ή την την [[επίσημη γλώσσα]] (αποκλείοντας έτσι τις διαλέκτους της γλώσσας της πλειοψηφίας ή της επίσημης γλώσσας) και οι οποίες είτε έχουν μια εδαφική βάση (και επομένως μιλιούνται παραδοσιακά από πληθυσμούς περιφερειών ή περιοχών μέσα στο κράτος) είτε χρησιμοποιούνται από τις γλωσσικές μειονότητες μέσα στο κράτος ως σύνολο (με αυτόν τον τρόπο περιλαμβάνοτναι γλώσσες όπως η [[γίντις]] και η [[ρομανί γλώσσα|ρομανί]] που χρησιμοποιούνται σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή).
-Γλώσσες που είναι επίσημες στις περιφέρειες ή τις επαρχίες ή τις ομοσπονδιακές μονάδες ενός κράτους (π.χ. τα [[Καταλανική γλώσσα|καταλανικά]] στην [[Ισπανία]]) δεν κατατάσσονται στις επίσημες γλώσσες του κράτους και μπορούν επομένως να ωφεληθούν από το Χάρτη. Από την άλλη, η [[Ιρλανδία]] δεν μπορούσε να υπογράψει το χάρτη προς όφελος της [[Ιρλανδική γλώσσα|ιρλανδικής γλώσσας]] (αν και μειονοτική γλώσσα) καθώς έχει οριστεί ως η πρώτη επίσημη γλώσσα του κράτους. Το [[Ηνωμένο Βασίλειο]], όμως, έχει επικύρωσει το Χάρτη εκ μέρους (μεταξύ άλλων γλωσσών) των ιρλανδικών στη [[Βόρεια Ιρλανδία]].
+Γλώσσες που είναι επίσημες στις περιφέρειες ή τις επαρχίες ή τις ομοσπονδιακές μονάδες ενός κράτους (π.χ. τα [[Καταλανική γλώσσα|καταλανικά]] στην [[Ισπανία]]) δεν κατατάσσονται στις επίσημες γλώσσες του κράτους και μπορούν, επομένως, να ωφεληθούν από τον Χάρτη. Από την άλλη, η [[Ιρλανδία]] δεν μπορούσε να υπογράψει τον Χάρτη προς όφελος της [[Ιρλανδική γλώσσα|ιρλανδικής γλώσσας]], (αν και μειονοτική γλώσσα), καθώς έχει οριστεί ως η πρώτη επίσημη γλώσσα του κράτους. Το [[Ηνωμένο Βασίλειο]], όμως, έχει επικύρωσει τον Χάρτη εκ μέρους (μεταξύ άλλων γλωσσών) των ιρλανδικών στη [[Βόρεια Ιρλανδία]].
-Ο Χάρτης περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό δράσεων που τα συμβαλλόμενα κράτη μπορούν να αναλάβουν για να προστατεύσουν και να προωθήσούν τις ιστορικές περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες. Υπάρχουν δύο επίπεδα προστασίας. Όλοι οι χώρες που υπογράφουν τον Χάρτη πρέπει να  εφαρμόσουν το χαμηλότερο επίπεδο προστασίας στις γλώσσες που αναγνωρίζουν ότι αφορά ο Χάρτης. Μπορούν όμως να δηλώσουν ότι κάποια ή όλες αυτές οι γλώσσες θα έχουν το ανώτερο επίπεδο προστασίας που περιλαμβάνει μια σειρά ενεργειών από τις οπίες τα κράτη πρέπει να συμφωνήσουν να αναλάβουν τουλάχιστον 35.
+Ο Χάρτης περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό δράσεων που τα συμβαλλόμενα κράτη μπορούν να αναλάβουν για να προστατεύσουν και να προωθήσουν τις ιστορικές περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες. Υπάρχουν δύο επίπεδα προστασίας. Όλοι οι χώρες που υπογράφουν τον Χάρτη οφείλουν να εφαρμόσουν το χαμηλότερο επίπεδο προστασίας στις γλώσσες που αναγνωρίζουν ότι αφορά ο Χάρτης. Μπορούν, όμως, να δηλώσουν ότι κάποια ή όλες αυτές οι γλώσσες θα έχουν το ανώτερο επίπεδο προστασίας, που περιλαμβάνει μια σειρά ενεργειών, από τις οποίες τα κράτη πρέπει να συμφωνήσουν να αναλάβουν τουλάχιστον 35.
-Η υπογραφή (ένα προκαταρκτικό στάδιο) και επικύρωση του Χάρτη είναι προϋπόθεση για τις χώρες που θέλουν να ενταχτούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και αρκετά από τα σημερινά μέλη της δεν την έχουν υπογράψει.
+Η υπογραφή (ένα προκαταρκτικό στάδιο) και επικύρωση του Χάρτη είναι προϋπόθεση για τις χώρες που θέλουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και αρκετά από τα σημερινά μέλη της δεν την έχουν υπογράψει.
 Ο Χάρτης τέθηκε σε ισχύ την [[1 Αυγούστου]] [[1998]], όταν 5 χώρες ολοκλήρωσαν την επικύρωσή του.
-Από τα 46 μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Χάρτης έχει υπογραφτεί (αλλά δεν έχει επικυρωθεί) από τις παρακάτω χώρες:
+Από τα 46 μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Χάρτης έχει υπογραφεί (αλλά δεν έχει επικυρωθεί) από τις παρακάτω χώρες:
 *[[Αζερμπαϊτζάν]]
 *[[Βοσνία και Ερζεγοβίνη]]