Μυς

Αυτό το άρθρο αφορά την ανατομική δομή. Για το ζώο "Μυς" (Ποντίκι), δείτε εδώ: Ποντίκι (ζωολογία).

Ο μυς είναι η ανατομική δομή που παράγει κίνηση ή δύναμη ως απάντηση σε ένα φυσιολογικό ερέθισμα. Όλοι οι μύες μετατρέπουν μια χημική ή ηλεκτρική εντολή σε μια μηχανική απάντηση. Η ενεργητική κίνησή τους λέγεται μυϊκή συστολή και το έναυσμα για αυτήν είναι το ίδιο ανεξάρτητα από το μέρος του σώματος στο οποίο αναφερόμαστε: μια αύξηση στη συγκέντρωση των ελεύθερων κυτταροπλασματικού ιόντων ασβεστίου.

Σε όλους τους τύπους μυών, ορισμένα συστατικά του μυϊκού κυττάρου είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένα για να ολοκληρώσουν τη μοναδική λειτουργία του μυός. Δεδομένης της διαφοράς στους φυσιολογικούς ρόλους τους, ο κάθε τύπος μυός έχει εξελίξει μοναδικές ανατομικές δομές και λειτουργικούς μηχανισμούς. Κατά συνέπεια, οι διάφοροι τύποι των μυϊκών κυττάρων έχουν εξειδικευμένες πλασματικές μεμβράνες, κυτταροσκελετούς, ενδοπλασματικό δίκτυο και μεταβολικές οδούς για παραγωγή και κατανάλωση ενέργειας.

Τύποι

Υπάρχουν τριών ειδών μύες: οι σκελετικοί, οι λείοι και ο καρδιακός.

Σκελετικοί μύες

Είναι οι μύες που κινούν το σκελετό, μερικές φορές αναφέρονται και ως εκούσιοι μύες.

Κάθε σκελετικός μυς έχει δύο ή περισσότερες προσφύσεις. Η πρόσφυση που κινείται λιγότερο λέγεται έκφυση και η πρόσφυση που κινείται περισσότερο λέγεται κατάφυση. Το μυώδες τμήμα του μυός λέγεται γαστέρα. Τα πέρατα του μυός προσφύονται σε οστά, χόνδρους ή συνδέσμους, με δέσμες ινώδους ιστού που λέγονται τένοντες. Μερικές φορές, αποπλατυσμένοι μύες προσφύονται με λεπτό, αλλά ισχυρό, πέταλο ινώδους ιστού που λέγεται απονεύρωση.

Λείοι μύες

Παρέχουν την κινητικότητα για την προώθηση του περιεχομένου τους στα κοίλα όργανα του σώματος.

Ανάλογα με το όργανο, οι λείες μυϊκές ίνες μπορούν να συστέλλονται είτε μετά από τοπική διάταση, είτε μετά από ερεθισμό των νευρικών ινών του αυτόνομου νευρικού συστήματος, είτε μετά από ορμονικό ερεθισμό.

Καρδιακός μυς

Οι ίνες του βρίσκονται στο μυοκάρδιο και σχηματίζουν το σύστημα αγωγής των διεγέρσεων της καρδιάς.

Η λειτουργία του είναι να συστέλλεται σύντομα, με κάθε καρδιακό κτύπο, και πρέπει να διατηρήσει αυτήν την περιοδική δραστηριότητα για ολόκληρη τη ζωή.

Βιβλιογραφία

• Boron W & Boulpaep E, "Ιατρική Φυσιολογία", εκδόσεις Π.Χ.Πασχαλίδης, 2006, ISBN 960-399-407-3
• Snell R., "Κλινική ανατομική", ιατρικές εκδόσεις Λίτσας.