Γουλιέλμος ντε Λα Ρος

Γουλιέλμος ντε λα Ρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	13ος αιώνας;
Θάνατος	1287;
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή (από 1279)
Τέκνα	Γκυ Β΄ ντε λα Ρος
Γονείς	Γκυ Α΄ ντε Λα Ρος και Agnes
Αδέλφια	Ιωάννης ντε λα Ρος; Μαργκερίτ ντε λα Ρος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	duke of Athens (1280–1287)
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Γουλιέλμος Α΄ ντε Λα Ρος (Guillaume de La Roche, πέθανε το 1287) μέλος του Οίκο ντε Λα Ρος ήταν Βουργουνδός Δούκας των Αθηνών (1280 - 1287) και Ανδεγαυός Βάϊλος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας (1285 - 1287). Ο Γουλιέλμος Α΄ ήταν δεύτερος γιος του Γκυ Α΄ ντε Λα Ρος και της Αγνής. Διαδέχθηκε στο Δουκάτο των Αθηνών τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α' ντε λα Ρος (1280).

Δούκας των Αθηνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γουλιέλμος Α΄ ανέκτησε επιτυχώς όλες τις περιοχές που είχε χάσει ο αδελφός του επεκτείνοντας την κυριαρχία του δουκάτου από τη Λαμία μέχρι το Γαρδίκι Τρικάλων. Παντρεύτηκε την Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή κόρη του ηγεμόνα της Θεσσαλίας Ιωάννη Α΄ Δούκα δημιουργώντας μια ισχυρή συμμαχία με τον πεθερό του στην κεντρική Ελλάδα.^[3]^[4]

Βάϊλος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάρολος Β΄ της Νάπολης, νόμιμος πρίγκιπας της Αχαΐας, συνελήφθη από τον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας (1283) και παρέμεινε αιχμάλωτος στην Αυλή της Αραγωνίας μέχρι το 1288. Την περίοδο αυτή ο αντιβασιλιάς του πριγκιπάτου, και δεύτερος γιος του Λουδοβίκου Η΄ της Γαλλίας, ο Ροβέρτος Α΄ του Αρτουά διόρισε τον Γουλιέλμο Α΄ ντε Λα Ρος "βάϊλο του Πριγκιπάτου της Αχαΐας" (1285). Ο Γουλιέλμος έκτισε το κάστρο του Δημητρά για να υπερασπιστεί τη Μεσσηνία από τη Ρωμανία· έγινε στην εποχή του ο ισχυρότερος ηγεμόνας κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας. Όταν πέθανε η Ισαβέλλα Παλαβιτσίνι ξέσπασε σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στον χήρο της Αντουάν λε Φλαμέν και τον εξάδελφό της Θωμά Παλαβιτσίνι σχετικά με τη διαδοχή στο Μαρκιωνία της Βοδονίτσας. Ο Γουλιέλμος έγινε διαιτητής και επέλεξε τον Θωμά.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ηγεμονία του Γουλιέλμου ήταν ισχυρή αλλά σύντομη, πέθανε δυο χρόνια μετά τον υψηλό διορισμό του στη θέση του βάϊλος της Αχαΐας.^[5] Τον διαδέχθηκε ο γιος του Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος που ήταν μόλις επτά ετών υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ελένης Αγγελίνας Κομνηνής.^[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ p12005.htm#i120048. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016.
↑ Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London: The Athlone Press.
↑ Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit (2001). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
↑ The Latins in Greece and the Aegean from the Fourth Crusade to the End of the Middle Ages, K. M. Setton, The Cambridge Medieval History:Vol IV, The Byzantine Empire, ed. J.M Hussey, D.M. Nicol and G. Cowan, (Cambridge University Press, 1966), 410.
↑ The Latins in Greece and the Aegean from the Fourth Crusade to the End of the Middle Ages, K. M. Setton, The Cambridge Medieval History:Vol IV, The Byzantine Empire, ed. J.M Hussey, D.M. Nicol and G. Cowan, (Cambridge University Press, 1966), 410.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Jean Girard, La Roche ou l'Epopée Comtoise de Grèce, L'Atelier du Grand Tetras, Besançon, 1998.
Longnon, Jean (1969). "The Frankish States in Greece, 1204–1311". In Wolff, Robert Lee; Hazard, Harry W. A History of the Crusades, Volume II: The Later Crusades, 1189–1311
Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London: The Athlone Press.
Setton, Kenneth M. (general editor), A History of the Crusades: Volume II — The Later Crusades, 1189 – 1311. Robert Lee Wolff and Harry W. Hazard, editors. University of Wisconsin Press: Miliwaukee, 1969.
The Latins in Greece and the Aegean from the Fourth Crusade to the End of the Middle Ages, K. M. Setton, The Cambridge Medieval History:Vol IV, The Byzantine Empire, ed. J.M Hussey, D.M. Nicol and G. Cowan, (Cambridge University Press, 1966), 410.
Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit (2001). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.

Βασιλικοί τίτλοι
Γουλιέλμος ντε Λα Ρος Οίκος ντε Λα Ρος Θάνατος: 1287
Προκάτοχος Ιωάννης ντε Λα Ρος	Δούκας των Αθηνών 1280 - 1287	Διάδοχος Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος
Προκάτοχος Ιωάννης ντε Λα Ρος	Λόρδος του Άργους και του Ναυπλίου 1280 - 1287 Με την σύζυγο του : Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή	Διάδοχος Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος
Προκάτοχος Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ	Ανδεγαυός Βάϊλος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας 1285 - 1287	Διάδοχος Νικόλαος Γ΄ του Σαιντ-Ομέρ

[44867ffbec1e16208568b9ac75ddd21d32d9c17f-1] 12005.htm#i120048. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[1f4a868b10844a413daa7a98ea1c6d11019552b5-2] Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016.

[3] Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London: The Athlone Press.

[4] Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit (2001). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.

[5] The Latins in Greece and the Aegean from the Fourth Crusade to the End of the Middle Ages, K. M. Setton, The Cambridge Medieval History:Vol IV, The Byzantine Empire, ed. J.M Hussey, D.M. Nicol and G. Cowan, (Cambridge University Press, 1966), 410.

[6] The Latins in Greece and the Aegean from the Fourth Crusade to the End of the Middle Ages, K. M. Setton, The Cambridge Medieval History:Vol IV, The Byzantine Empire, ed. J.M Hussey, D.M. Nicol and G. Cowan, (Cambridge University Press, 1966), 410.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]