Γουλιέλμος Α΄ της Σκωτίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουλιέλμος Α΄ της Σκωτίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Uilliam mac Eanric (Σκωτικά Κελτικά) και William I the Lion (Αγγλικά)
Γέννηση1142 ή 1143
Χάντινγκτον
Θάνατος4  Δεκεμβρίου 1214
Κάστρο του Στέρλινγκ
Τόπος ταφήςArbroath Abbey
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Σκωτίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕρμενγάρδη του Μπομόν (από 1186)[1][2]
Σύντροφοςunknown daughter Avenal
unknown daughter de Hythus
NN
ΤέκναΜαργαρίτα του Κεντ[3][1]
Ισαβέλλα της Σκωτίας, κόμισσα του Νόρφολκ[3]
Αλέξανδρος Β΄ της Σκωτίας[1]
Margaret (?)[3]
Robert de London[3]
Henry Galightly[3]
Aufrica (?)[3]
Ada (?)[3]
Isabella Mac William[3]
Marjorie of Scotland[3]
ΓονείςΕρρίκος της Νορθουμβρίας[1] και Άντα ντε Βαρέν[1]
ΑδέλφιαΜαργαρίτα του Χάντιγκτον
Άντα της Σκωτίας
Μάλκολμ Δ΄ της Σκωτίας[1]
Δαυΐδ του Χάντιγκτον
ΟικογένειαΟίκος του Ντάνκελντ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμονάρχης της Σκωτίας (1165–1214)
ΒραβεύσειςΧρυσό Τριαντάφυλλο
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Γουλιέλμος ο Λέοντας

Ο Γουλιέλμος Α΄ της Σκωτίας ή Γουλιέλμος ο Λέοντας (William the Lion, 1143 – 4 Δεκεμβρίου 1214) βασιλιάς της Σκωτίας (1165–1214) ήταν δεύτερος γιος του Ερρίκου της Νορθουμβρίας μέλος του Οίκου του Ντάνκελντ και της Άντα ντε Βαρέν διαδέχθηκε τον αδελφό του Μάλκολμ Δ΄.[4] Η βασιλεία του σε όλη την Σκωτσέζικη ιστορία μέχρι την Βρετανική Ένωση (1707) ήταν η δεύτερη μακροβιότερη μετά από αυτή του Ιακώβου ΣΤ΄.

Βασιλιάς της Σκωτίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μεγαλύτερος αδελφός του Μάλκολμ Δ΄ της Σκωτίας πέθανε στις 9 Δεεκεμβρίου 1165, ο Γουλιέλμος Α΄ στέφθηκε νέος βασιλιάς στις 24 Δεκεμβρίου 1165. Σε αντίθεση με τον βαθιά θρησκευόμενο και αδύναμο αδελφό του ο Γουλιέλμος ήταν πολύ δυναμικός και σκληροτράχηλος αλλά η βασιλεία του στιγματίστηκε από τις αποτυχημένες προσπάθειες να ανακτήσει την Νορθουμβρία. Ο Γουλιέλμος ο Λέοντας πιστώνεται με την ίδρυση του αβαείου του Αρμπρόαθ, την τοποθεσία στην οποία έγινε αργότερα η περίφημη Διακήρυξη της Αρμπρόαθ. Ο Γουλιέλμος Α΄ δεν είχε γίνει γνωστός σαν Λέων την περίοδο που ζούσε συνεπώς το προσωνύμιο του δεν σχετίζεται με τον σκληρό και πολεμοχαρή χαρακτήρα του. Το προσωνύμιο το πήρε από τα βασιλικά σύμβολα που χρησιμοποιούσε, ένα κόκκινο λιοντάρι με διχαλωτή ουρά σε ένα κίττρινο φόντο, τα βασιλικά του σύμβολα έγιναν σύμβολα του βασιλείου της Σκωτίας που ενώθηκαν αργότερα σε τεταρτημόρια με τα βασιλικά σύμβολα της Αγγλίας και της Ιρλανδίας. Ο Γουλιέλμος ο Λέοντας ήταν εγγονός του Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας, κληρονόμησε τον τίτλο του κόμη της Νορθουμβρίας από τον πατέρα του Ερρίκο (1152) αλλά αναγκάστηκε να δώσει τον τίτλο στον Ερρίκο Β΄ της Αγγλίας (1157). Η αφαίρεση του τίτλου προκάλεσε τον Γουλιέλμο να ξεκινήσει μακροχρόνιους πολέμους για την ανάκτηση της Νορθουμβρίας όταν έγινε βασιλιάς.

Ταπεινώσεις από τους Άγγλους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γουλιέλμος ο Λέοντας συμμετείχε δυναμικά στην εξέγερση εναντίον του Ερρίκου Β΄ (1173 - 1174). Στην μάχη του Άλνουικ στην διάρκεια μιας επιδρομής (1174) βάδισε με τραχύ και αλαζονικό τρόπο εναντίον των Αγγλικών στρατευμάτων με την κραυγή "τώρα θα δούμε ποιοι είναι οι καλύτεροι ιππότες". Οι Άγγλοι χωρίς το άλογο του τον συνέλαβαν εύκολα και τον μετέφεραν αλυσοδεμένο στην Νιούκασλ, από εκεί μεταφέρθηκε στην Νορθάμπτον και στη συνέχεια στην Φαλαίζ της Νορμανδίας, ο Ερρίκος Β΄ κατέλαβε εύκολα την Σκωτία. Ο Γουλιέλμος Α΄ ελευθερώθηκε μόνο όταν συμφώνησε με τους όρους του Ερρίκου να του δώσει όρκο υποτέλειας σαν φεουδαρχικό κυρίαρχο και να του πληρώσει το κόστος κατοχής της Σκωτίας με το τεράστιο ποσό των 40.000 Σκωτσέζικων μάρκων.[5] Η εκκλησία της Σκωτίας υποτάχθηκε επίσης στην Αγγλική, μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Φαλαίζ ο Γουλιέλμος ο Λέοντας επέστρεψε στην Σκωτία και ορκίστηκε πίστη στον Ερρίκο Β΄ στο κάστρο της Γιορκ. Η ταπεινωτική Συνθήκη του Φαλαίζ προκάλεσε πλήθος από ταραχές που ξέσπασαν στο Γκαλογουέι και διατηρήθηκε μέχρι το 1186, ο Γουλιέλμος ξεκίνησε την κατασκευή ενός κάστρου στο Ντάμφρις. Το 1179 ο Γουλιέλμος ο Λέοντας και ο αδελφός του Δαυίδ οδήγησαν μια στρατιωτική δύναμη στην ανατολική Ρος και ανήγειρε περισσότερα κάστρα βόρεια του Μπωλί και του Κρομάρτι Φίρθ.[6] Ο στόχος του ήταν να εμποδίσει της Νορβηγικές δυνάμεις στις Ορκάδες να επεκταθούν πέρα από το Κάθνες.

Νέα εξέγερση σημειώθηκε (1181) υπό την ηγεσία του Ντόναλντ μάικ Ουιλλείμ απόγονου του Ντάνκαν Β΄ της Σκωτίας που κατέλαβε την περιοχή του Ρος αλλά μέχρι τον θάνατου του (1187) ο Γουλιέλμος μπόρεσε να ανακαταλάβει τις περιοχές, περισσότερες εκστρατείες (1197, 1202) είχαν στόχο να εξουδετερώσουν την απειλή. Η Συνθήκη της Φαλαίζ διατηρήθηκε τα επόμενα 15 χρόνια, ο Άγγλος βασιλιάς Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος που είχε τεράστια ανάγκη από χρήματα για την συμμετοχή του στην Γ΄ Σταυροφορία στις 5 Δεκεμβρίου 1189 την εξαγόρασε με το ποσό των 10.000 ασημένιων μάρκων. Ο Γουλιέλμος ο Λέοντας είχε τεράστια επιθυμία να αποκτήσει την Νορθουμβρία και πρόσφερε στον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο το ποσό των 15.000 μάρκων, ο Ριχάρδος το αρνήθηκε επειδή είχε ανάγκη μερικά ισχυρά κάστρα στην περιοχή.[7] Οι σχέσεις με την Αγγλία παρά το γεγονός ότι βελτιώθηκαν παρέμειναν τεταμένες στις αρχές του 13ου αιώνα. Η συμμαχία του Γουλιέλμου του Λέοντα με τον Φίλιππο Β΄ της Γαλλίας προκάλεσε την ταχύτατη αντίδραση του Ιωάννη του Ακτήμονα που εξεστράτευσε με μεγάλο στρατό στο Μπέργουικ για να τον τιμωρήσει. Ο Γουλιέλμος αναγκάστηκε να υπογράψει την νέα ταπεινωτική "Συνθήκη του Νόρχαμ" σύμφωνα με την οποία ασκούσε έλεγχο στις κόρες του Γουλιέλμου που του έδωσε επιπλέον 10.000 λίρες, ο Ιωάννης τέλος πάντρεψε την μεγαλύτερη κόρη του Ιωάννα της Σκωτίας με τον διάδοχο του Σκωτσέζικου θρόνου Αλέξανδρο Β΄.

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εξάρτηση από την Αγγλία συνεχίστηκε αλλά ο Γουλιέλμος ο Λέοντας πέτυχε σημαντική πρόοδο στο θέμα της διακυβέρνησης ολοκληρώνοντας όλες τις μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησε ο παππούς του Δαυίδ Α΄. Η Άγγλο-Γαλλική φεουδαρχία επεκτάθηκε σημαντικά, ιδρύθηκαν νέα φρούρια, νόμοι, αναπτύχθηκε το εμπόριο και ολοκληρώθηκε η τοποθέτηση των δικαστών και των σερίφηδων. Ιδρύθηκαν νέα μοναστήρια όπως το αβαείο του Αρμπρόαθ (1178) και ιδρύθηκε η επισκοπή του Άρτζιλ (1192), πέτυχε τέλος την ανεξαρτησία της Σκωτσέζικης εκκλησίας με την βούλα του πάπα Κελεστίνου Γ΄. Σύμφωνα με τον θρύλο καταγράφεται στην Γιορκ η θεραπεία ενός παιδιού που έπασχε από "χελώνια" μια σπάνια μορφή ασθένειας από τον Γουλιέλμο (1206) ακουμπώντας και ευλογώντας το παιδί.[8] Ο Γουλιέλμος πέθανε στο Στέρλινγκ (1214) και τάφηκε στο αβαείο του Αρμπρόαθ, τον διαδέχθηκε ο γιος και διάδοχος του Αλέξανδρος Β΄

Κληρονόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τους όρους της Συνθήκης του Φαλαίζ ο Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας είχε το δικαίωμα να διαλέξει την σύζυγο του Γουλιέλμου, ο Γουλιέλμος παντρεύτηκε την Ερμενγάρδη του Μπομόν δισέγγονη του Ερρίκου Α΄ της Αγγλίας στα ανάκτορα του Γούντστοκ (1186). Η προίκα της Ερμενγάρδης ήταν το κάστρο του Εδιμβούργου, ο γάμος δεν ήταν τόσο επιτυχής αφού ο διάδοχος γεννήθηκε ύστερα από 12 χρόνια, μαζί της απέκτησε :

Ο Γουλιέλμος ο Λέοντας είχε επιπλέον πολλά αμέτρητα νόθα παιδιά τα οποία διεκδίκησαν αργότερα τον θρόνο της Σκωτίας.

Με μια ανώνυμη κόρη του Αδάμ του Χίθους απέκτησε :

  • Μαργαρίτα, παντρεύτηκε τον Ευστάθιο του Βέσι, λόρδο του Άλνουικ.[10]

Με την Ισαβέλλα του Αβενέλ απέκτησε :

  • Ροβέρτος του Λονδίνου [11]
  • Ερρίκος Γκάλιγκτλι, πατέρας του Πάτρικ Γκάλιγκτλι που ήτν ένας από τους διεκδικητές του θρόνου (1291) [12]
  • Άντα Φίτζουιλλιαμ, παντρεύτηκε τον Πάτρικ Α΄, κόμη του Ντάνμπαρ (1152 - 1232) [13]
  • Αούφρικα, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο του Σάι και ο εγγονός του Ρογήρος του Μάντεβιλ έναν από τους δικεκδικητές του θρόνου (1291) [14]
  • Ισαβέλλα μακ Γουίλλιαμ, παντρεύτηκε τον Ροβέρτο Γ΄ Μπρους και σε δεύτερο γάμο τον Γουλιέλμο του Ρος (πέθανε το 1227) [15]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Kindred Britain»
  2. ↑ p10288.htm#i102872. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. ↑ Uilleam Garbh; e.g. Annals of Ulster, s.a. 1214.6; Annals of Loch Cé, s.a. 1213.10.
  5. ↑ :Cardonnel, Adam de. Numismata scotiæ, or A series of the Scottish coinage, from the reign of William The lion to the union. By Adam De Cardonnel, member of the antiquarian society fo Edinburgh. Edinburgh, M,DCC,LXXXVI. [1786].
  6. ↑ Matheson, Alister Farquhar (28 Aug 2014). Scotland's Northwest Frontier: A Forgotten British Borderland. Troubador Publishing Ltd. p. 19.
  7. ↑ Gillingham, John (2000). Richard. p. 272.
  8. ↑ Rommel, Albert (2015). The Esoteric Codex: Sorcery (1st ed.). lulu.com. p. 216.
  9. ↑ Scotland: The Making of the Kingdom, A.A.M. Duncan, p527
  10. ↑ Saul, Nigel. "Eustace de Vesci". Magna Carta Trust. Retrieved 8 Aug 2016.
  11. ↑ Scotland: The Making of the Kingdom, A.A.M. Duncan, p175
  12. ↑ Balfour Paul, Vol. I, p.5
  13. ↑ Balfour Paul, Vol. I, p.5
  14. ↑ Balfour Paul, Vol. I, p.5
  15. ↑ Saul, Nigel. "Robert de Ros". Magna Carta Trust. Retrieved 8 August 2016.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ashley, Mike. Mammoth Book of British Kings and Queens. 1998.
  • Magnusson, Magnus. Scotland: Story of a Nation. 2001.
  • Matheson, Alister Farquhar (28 Aug 2014).
  • Saul, Nigel. "Eustace de Vesci"
  • Uilleam Garbh; e.g. Annals of Ulster, s.a. 1214.6; Annals of Loch Cé, s.a. 1213.10.
Γουλιέλμος Α΄ της Σκωτίας
Γέννηση: 1143 Θάνατος: 4 Δεκεμβρίου 1214
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Μάλκολμ ο Παρθένος 		Βασιλιάς της Σκωτίας

1165 - 1214 		Διάδοχος
Αλέξανδρος Β΄ της Σκωτίας
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γουλιέλμος_Α΄_της_Σκωτίας&oldid=8324036"