Γκούναρ Νόρνταλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκούναρ Νόρνταλ

Με τη φανέλα της Μίλαν
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΝιλς Γκούναρ Νόρνταλ
Ημερ. γέννησης19 Οκτωβρίου 1921
Τόπος γέννησηςΧόρνεφορς, Σουηδία
Ημερ. θανάτου15 Σεπτεμβρίου 1995 (73 ετών)
Τόπος θανάτουΑλγέρο, Ιταλία
Ύψος1,82 μ.
ΘέσηΚεντρικός επιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1937–1940Χόρνεφορς ΙΦ41(68)
1940–1944Ντέγκερφορς ΙΦ77(56)
1944–1949ΙΦΚ Νόρσεπινγκ95(93)
1949–1956ΑΚ Μίλαν257(210)
1956–1958ΑΣ Ρόμα34(15)
1959–1960Κάρλσταντ BIK24(11)
Σύνολο528(453)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1942–1948 Σουηδία33(43)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1958–1959ΑΣ Ρόμα (παίκτης-προπονητής)
1959–1961Κάρλσταντ BIK
1961–1964Ντέγκερφορς ΙΦ
1967–1970ΙΦΚ Νόρσεπινγκ
1974IK Σλέιπερ
1975–1976Έστερς ΙΦ
1977–1978 AIK Στοκχόλμης
1979–1980ΙΦΚ Νόρσεπινγκ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Νιλς Γκούναρ Νόρνταλ (Nils Gunnar Nordahl, προφέρεται [ɡɵ̌nːar nûːɖɑːl], 19 Οκτωβρίου 1921 – 15 Σεπτεμβρίου 1995) ήταν Σουηδός ποδοσφαιριστής, ο πρώτος επαγγελματίας της χώρας του. Αναδείχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους κεντρικούς επιθετικούς και σκόρερ στην ιστορία του αθλήματος, κυρίως αγωνιζόμενος με τη Μίλαν.[1][2] Ήταν 46ος στις εκλογές της IFFHS στην ανάδειξη των κορυφαίων του 20ού αιώνα,[3][4] ενώ αναγνωρίζεται ως ο κορυφαίος Σουηδός όλων των εποχών.[5][6][7]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νόρνταλ ήταν ένα από τα 10 παιδιά φτωχής οικογένειας που έμενε σε μονόρωμο σπίτι. Έπαιξε για πρώτη φορά με πραγματική μπάλα ποδοσφαίρου σε ηλικία οκτώ ετών. Στα εφηβικά του χρόνια, στάλθηκε να εργαστεί σε ζυθοποιείο για να βοηθήσει στην οικονομική στήριξη της οικογένειάς του. Πολλές ώρες χειρονακτικής εργασίας δεν τον εμπόδισαν να επισκέπτεται τακτικά το γήπεδο, και να παίζει ποδόσφαιρο που γρήγορα έγινε το αγαπημένο του άθλημα, ενώ πέντε ακόμα αδέλφια του ακολούθησαν την ίδια πορεία.[8][9]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα νέων της Χόρνεφορς (Hörnefors IF), πόλης όπου γεννήθηκε στη Σουηδία αγωνιζόμενος στην τρίτη κατηγορία του πρωταθλήματος μέχρι το 1940. Τη χρονιά εκείνη τα 23 γκολ πρωταθλήματος που σημείωσε βοήθησαν την ομάδα στην άνοδο στη δεύτερη κατηγορία. Οι εμφανίσεις του προκάλεσαν το ενδιαφέρον συλλόγων πρώτης κατηγορίας και έτσι μετακόμισε στην Ντέγκερφορς ΙΦ (Degerfors IF) και ακόλουθα στη ΙΦΚ Νόρσεπινγκ (IFK Norrköping). Με την τελευταία κέρδισε τέσσερα σουηδικά πρωταθλήματα, ισάριθμες φορές αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και σε ένα αγώνα σημείωσε επτά γκολ.[10][11]

Η μη ανάμειξη της χώρας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επέτρεψε τη φυσιολογική αθλητική της πορεία. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του σε σουηδικούς συλλόγους, ο Νόρνταλ σημείωσε 149 γκολ σε 172 αγώνες. Παρά τις εξαιρετικές ικανότητές του στο άθλημα, ο ίδιος δεν πιστεύε ότι το μέλλον του ήταν συνδεδεμένο με αυτό, το ποδόσφαιρο ήταν ακόμα ερασιτεχνικό στη Σουηδία και την επαγγελματική του αποκατάσταση την έβλεπε προς άλλη κατεύθυνση: η Νόρσεπινγκ φρόντισε να συνδυάσει τη δουλειά του πυροσβέστη.[12][13]

Η ιδιαίτερη ικανότητά του στο σκοράρισμα έγινε γρήγορα γνωστή (κυρίως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948) και η μεταγραφή στη Μίλαν ήρθε στις 22 Ιανουαρίου 1949, η οποία κέρδισε τη μάχη με τη Γιουβέντους για την απόκτησή του. Ο Νόρνταλ ήταν κεντρικός επιθετικός που βασίζονταν περισσότερο στα φυσικά του προσόντα παρά στην τεχνική του: είχε πολύ δυνατό κορμί με βάρος 90 κιλά, δυνατότητα χρήσης και των δύο ποδιών, ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι. Τα πλεονεκτήματα αυτά ήταν το καλύτερο διαβατήριο για την επιτυχία σε ένα σκληρό πρωτάθλημα όπως το ιταλικό και αυτό επιβεβαιώθηκε τα επόμενα χρόνια. Μετά την επιτυχημένη έλευσή του στο Μιλάνο, θα συνεργαστεί και με τους συμπαίκτες του στην Εθνική ομάδα, Γκούναρ Γκρεν και Νιλς Λίντχολμ, για να αποτελέσουν το φημισμένο τρίο Gre-No-Li στον μεγάλο σύλλογο της Βόρειας Ιταλίας.[14][15] Από την πρώτη χρονιά έδειξε ότι θα αποτελούσε το βαρύ πυροβολικό στην επίθεση σκοράροντας στο ντεμπούτο του και σημειώνοντας 15 τέρματα σε 16 συμμετοχές.[16] Το 1951 η ομάδα κατέκτησε τον πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 44 χρόνια[8] καθώς και το Λατινικό Κύπελλο. Ο Νόρνταλ ήταν πρώτος σκόρερ και στις δύο διοργανώσεις με 34 και 4 γκολ αντίστοιχα.[17] Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Λατινικού Κυπέλλου με 7 τέρματα.[18] Παίζοντας για οκτώ σεζόν με τη μεγάλη ομάδα του Μιλάνου, ήταν ο κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος πέντε φορές (1949–50, 1950–51, 1952–53, 1953–54 και 1954–55), ρεκόρ που παραμένει ακατάρριπτο στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου. Το 1954–55 κέρδισε και δεύτερο πρωτάθλημα με την ομάδα του Μιλάνου. Παραμένει ο κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου με 221 γκολ σε 257 επίσημους αγώνες.[2][19][20]

Ο Νόρνταλ είναι ο τρίτος υψηλότερος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της πρώτης κατηγορίας του ιταλικού πρωταθλήματος, με 225 γκολ σε 291 παιχνίδια, πίσω από τον Σίλβιο Πιόλα και τον Φραντσέσκο Τότι. Είναι όμως ο αποτελεσματικότερος όλων με μεγάλη διαφορά έχοντας συντελεστή 0,77 γκολ ανά αγώνα.[5][21] Οι Ιταλοί του έδωσαν το ψευδώνυμο il pompiere (ο πυροσβέστης), λόγω της δουλειάς του όταν έπαιζε στη χώρα του.[12]

Αφού έφυγε από το Μιλάνο, ο Σουηδός έπαιξε για τη Ρόμα για δύο χρόνια, ενώ για μικρό χρονικό διάστημα ήταν παίκτης - προπονητής της ομάδας. Το 1959 επέστρεψε στην πατρίδα του και αγωνίστηκε για ένα ακόμα χρόνο πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση έχοντας σημειώσει 376 γκολ σε 463 αγώνες πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας (στους 25 κορυφαίους όλων των εποχών σύμφωνα με την IFFHS),[22] 453 γκολ συνολικά σε εθνικά πρωταθλήματα και τουλάχιστον 514 σε επίσημους αγώνες.[23] Αν προστεθούν και οι φιλικοί αγώνες, το γενικό σύνολο αγγίζει τα 791 τέρματα. Οι 9 τίτλοι πρώτου σκόρερ που κατέκτησε σε Σουηδία και Ιταλία υστερούν μόνο των Γιόζεφ Μπίτσαν (12 τίτλοι) και Πελέ και Ρομάριο (11 τίτλοι). [24]

Έχοντας πετύχει 17 χατ-τρικ σε αγώνες πρωταθλήματος ισοφάρισε το ρεκόρ του Τζουζέπε Μεάτσα.[25][26] Το ρεκόρ του με τα περισσότερα τέρματα που σημειώθηκαν σε μια αγωνιστική περίοδο στο ιταλικό πρωτάθλημα (35 γκολ) του 1949–50 κατέρριψε ο Γκονσάλο Ιγουαΐν την αγωνιστική περίοδο 2015–16.[13][27]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νόρνταλ κλήθηκε για πρώτη φορά στη σουηδική εθνική ομάδα το 1942. Το 1948 συμμετείχε στο τουρνουά ποδοσφαίρου των Ολυμπιακών Αγώνων κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο, ενώ ο ίδιος ήταν ο πρώτος σκόρερ με 7 τέρματα. Η διοργάνωση του Λονδίνου απέκτησε δημοσιότητα καθώς ήταν η πρώτη που μεταδόθηκε τηλεοπτικά στους σημαντικότερους αγώνες του και η εξαιρετική απόδοση του Νόρνταλ στον τελικό στη νίκη επί της Γιουγκοσλαβίας με 3–1 και ένα γκολ δικό του υπήρξε καθοριστική στην εξέλιξη της καριέρας του. Παραμένει ο μόνος διεθνής τίτλος για την εθνική Σουηδίας.[11] Όμως, η μεταγραφή στο Μιλάνο τον ανάγκασε να αποσυρθεί από την εθνική ομάδα, καθώς οι κανόνες εμπόδισαν τότε τους επαγγελματίες της σουηδικής εθνικής ομάδας, που δεν κλήθηκαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Αν και οι συμπατριώτες του μετάνιωσαν για την επιλογή του εκείνη την εποχή, μακροπρόθεσμα ολόκληρο το έθνος επωφελήθηκε από αυτή. Η μεταγραφή άνοιξε τις πόρτες της Ιταλίας στη μακρά λίστα των Σουηδών παικτών που θα έφταναν αργότερα.[8] Σε 33 αγώνες του στην εθνική ομάδα, σημείωσε συνολικά 43 γκολ.[28][29] Στις 10 Μαΐου 1947 αγωνίστηκε ως μέλος της Μικτής Ευρώπης σε αγώνα που έγινε στο Χάμπντεν Παρκ της Γλασκόβης μπροστά σε 135.000 θεατές με αντίπαλο μία ενωμένη ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας για την οικονομική ενίσχυση της FIFA. Ο Νόρνταλ σημείωσε το μοναδικό γκολ της ευρωπαϊκής Μικτής (6–1).[30] Το Νοέμβριο του 1953 συμμετείχε ως μέλος της Μικτής Κόσμου στον αγώνα με αντίπαλο την Αγγλία στο Λονδίνο για την επέτειο των 90 χρόνων της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.[31]

1950-51: Ο Νόρνταλ σκοράρει σε ντέρμπι Ίντερ-Μίλαν

Μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ως ποδοσφαιριστής ακολούθησε καριέρα προπονητή στη Σουηδία αναλαμβάνοντας διάφορους συλλόγους, μεταξύ των οποίων και αυτούς που είχε αγωνιστεί στο παρελθόν. Το 1980 επέστρεψε για μόνιμη εγκατάσταση στην Ιταλία, όπου και απεβίωσε το 1995, ενώ βρισκόταν σε διακοπές. Το 2003 ήταν ένα από τα 11 πρώτα μέλη του Hall of Fame του σουηδικού Ποδοσφαίρου.[13][32] Αγάλματά του κοσμούν τις δύο πόλεις της Σουηδίας που έπαιξε πρωτίστως ποδόσφαιρο.[33]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΙΦΚ Νόρσεπινγκ

  • Σουηδικό πρωτάθλημα (4) : 1944–45, 1945–46, 1946–47, 1947–48
  • Κύπελλο Σουηδίας : 1945

Μίλαν

  • Ιταλικό πρωτάθλημα (2) : 1950–51, 1954–55
  • Λατινικό Κύπελλο (2) : 1950–51, 1955–56

Σουηδία

  • Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο: 1948

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κορυφαίος σκόρερ πρωταθλήματος Σουηδίας (4) : 1942–43 (16 γκολ), 1944–45 (27), 1945–46 (25), 1947–48 (18)
  • Κορυφαίος σκόρερ του ιταλικού πρωταθλήματος (5) : 1949–50 (35 γκολ),1950–51 (34), 1952–53 (26), 1953–54 (23), 1954–55 (27)
  • Πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού τουρνουά ποδοσφαίρου : 1948 (7 γκολ)
  • Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Λατινικού Κυπέλλου (1949–57)
  • Σουηδός ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1947
  • IFFHS : 46ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα και κορυφαίος της χώρας του

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Ranking the 60 greatest strikers of all time». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Top 15 Most Clinical Strikers Of All Time». Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2020. 
  3. ↑ «IFFHS Century Elections». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  4. ↑ «IFFHS' Players and Keepers of the Century for many countries». Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Gunnar Nordahl, the best Swedish player ever». Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  6. ↑ «The 30 greatest strikers of all time - ranked». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «The Top 50 Best Footballers of All-Time» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «FIFA : Un artillero de antología». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2014. 
  9. ↑ «LEGEND OF CALCIO: GUNNAR NORDAHL». Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  10. ↑ «4 of the best moments of Gunnar Nordahl's career». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Gunnar Nordahl: The Fire of AC Milan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2023. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Rossonera.it : Nordahl». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «Gunnar Nordahl, bio dell'attaccante straniero più prolifico della serie A». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2023. 
  14. ↑ «Milan history : The merciless Swedish trio». Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020. 
  15. ↑ «LATIN CUP 1951 (Part 2) - AC MILAN ON THE TOP». Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021. 
  16. ↑ «Gunnar Nordahl : the first great calcio import». Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  17. ↑ «I NOSTRI PALLONI D'ORO DAL 1900 AL 2022». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2023. 
  18. ↑ «IFFHS LATIN CUP STATISTICS (1949-1957)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2021. 
  19. ↑ «AC Milan : Gunnar Nordahl». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  20. ↑ «Italy - Serie A Top Scorers». Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2021. 
  21. ↑ «Gunnar Nordahl». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  22. ↑ «IFFHS Top Division Scorers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  23. ↑ «RSSSF : Prolific Scorers Data». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2024. 
  24. ↑ «Josef Bican». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2021. 
  25. ↑ «The Players With The Most Career Hat Tricks In Soccer History». Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021. 
  26. ↑ «The magical feeling of a hat-trick». Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2021. 
  27. ↑ «Higuain makes Serie A history by breaking 66-year old goalscoring record». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  28. ↑ «Gunnar Nordahl : Goals in international matches». Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020. 
  29. ↑ «FIFA : More goals than caps». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021. 
  30. ↑ «A 73 años del partido que salvó a la FIFA». Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021. 
  31. ↑ «England 3-6 Hungary: 60 years on from the game that stunned a nation». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2023. 
  32. ↑ «Sveriges Fotbollshistoriker och statistiker». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021. 
  33. ↑ «Gunnar Nordahl». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκούναρ_Νόρνταλ&oldid=10454889"