Γκέοργκ Έμπερς

Γκέοργκ Έμπερς
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Georg Ebers (Γερμανικά)
Γέννηση	1  Μαρτίου 1837 Βερολίνο
Θάνατος	7  Αυγούστου 1898 Τούτσινκ
Υπηκοότητα	Βασίλειο της Πρωσίας και Γερμανικό Ράιχ
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, Πανεπιστήμιο της Ιένας, Allgemeine Deutsche Bildungsanstalt και Πανεπιστήμιο Φρίντριχ Βίλχελμ
Σύζυγος	Antonie Ebers
Τέκνα	Hermann Ebers και Marie Triepel
Γονείς	Moritz Georg Ebers
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	Αιγυπτιολογία και historical prose literature
Αξίωμα	καθηγητής πανεπιστημίου (29  Μαΐου 1875, 1889), extraordinary professor (1869, 1870) και extraordinary professor (1870)
Ιδιότητα	συγγραφέας, αιγυπτιολόγος, διδάσκων πανεπιστημίου και λεβαντινολόγος
Ακαδημαϊκός τίτλος	καθηγητής πανεπιστημίου και Dr. phil.
Φοιτητές του	Άντολφ Έρμαν και Ludwig Stern
Υπογραφή
δεδομένα ()

Ο ιατρικός «Πάπυρος Έμπερς», που δίνει μια θεραπευτική μέθοδο για τον καρκίνο

Ο Γκέοργκ Μόριτς Έμπερς (γερμαν. Georg Moritz Ebers, 1 Μαρτίου 1837 – 7 Αυγούστου 1898) ήταν Γερμανός αιγυπτιολόγος και μυθιστοριογράφος, ο οποίος τον χειμώνα του 1873–1874 ανεκάλυψε τον περίφημο αιγυπτιακό πάπυρο ιατρικού περιεχομένου που φέρει το όνομά του.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Έμπερς γεννήθηκε στο Βερολίνο, αλλά σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, ενώ στο Βερολίνο σπούδασε ανατολικές γλώσσες και αρχαιολογία. Το 1865 ανακηρύχθηκε υφηγητής (Dozent) στην αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Ιένας, όπου έγινε καθηγητής το 1868. Το 1870 διορίσθηκε καθηγητής στα ίδια αντικείμενα στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Είχε ήδη πραγματοποιήσει δύο επιστημονικά ταξίδια στην Αίγυπτο. Το πρώτο του σημαντικό έργο ήταν το Ägypten und die Bücher Moses (1867–1868). Το 1874 δημοσίευσε τον περίφημο ιατρικό Πάπυρο Ebers, τον οποίο είχε ανακαλύψει στις Θήβες και χρονολογείται στα μέσα του 16ου αιώνα π.Χ.. Το κείμενό του μεταφράσθηκε από τον H. Joachim το 1890. Σήμερα ο πάπυρος αυτός φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Λειψίας και θεωρείται από τους σημαντικότερους παπύρους ιατρικού περιεχομένου και το δεύτερο αρχαιότερο σωζόμενο ιατρικό κείμενο στον κόσμο (μετά τον Πάπυρο Έντγουιν Σμιθ, περ. 1600 π.Χ.).

Ο Έμπερς από την αρχή της σταδιοδρομίας του συνέλαβε την ιδέα να εκλαϊκεύσει την αιγυπτιολογία γράφοντας ιστορικά μυθιστορήματα. Το Eine ägyptische Königstochter εκδόθηκε το 1864 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν τα Uarda (1877), Homo sum (1878), Die Schwestern (1880), Der Kaiser (1881, εκτυλίσσεται στην εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού), Serapis (1885), Die Nilbraut (1887) και Kleopatra (1894), που έτυχαν επίσης καλής αποδοχής.

Ο Έμπερς έγραψε και άλλα ιστορικά μυθιστορήματα, ιδίως το Die Frau Bürgermeisterin (1882) και το Die Gred (1887), η υπόθεση των οποίων τοποθετείται τον 16ο αι. μ.Χ., χωρίς ωστόσο να έχει την επιτυχία των αιγυπτιακών μυθιστορημάτων του.

Τα άλλα έργα του περιλαμβάνουν ένα περιγραφικό έργο για την Αίγυπτο (το Aegypten in Wort und Bild, 2η έκδοση 1880), μία βιογραφία (1885) του αείμνηστου δασκάλου του, του αιγυπτιολόγου Καρλ Ρίχαρντ Λέπσιους, και έναν τουριστικό οδηγό της Αιγύπτου (1886). Το 1889 η κατάσταση της υγείας του τον υποχρέωσε σε πρόωρη συνταξιοδότηση από την έδρα του. Απεβίωσε στην κωμόπολη Τούτσινχ της Βαυαρίας σε ηλικία 61 ετών.

Τα άπαντά του εκδόθηκαν σε 25 τόμους στη Στουτγκάρδη (1893–1895).

Πηγές

• Το λήμμα «Έμπερς, Γεώργιος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια-Χάρη Πάτση, τόμος 12, σελ. 254
• Ebers, G.: Die Geschichte meines Lebens, Στουτγκάρδη 1893
• Gosche, R.: G. Ebers, der Forscher und Dichter, 2η έκδ. Λειψία 1887