Γιούργκεν Χέννιγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιούργκεν Χέννιγκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jürgen Hennig (Γερμανικά)
Γέννηση5  Μαρτίου 1951 και 1951[1]
Στουτγκάρδη[1]
ΥπηκοότηταΓερμανία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης, Πανεπιστήμιο του Μονάχου και Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ
ΒραβεύσειςTsungming Tu Award (2010), βραβείο έρευνας Μαξ Πλανκ (2003) και επίτιμος διδάκτωρ (2014)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςχημεία, φυσικοχημεία, ιατρική φυσική, Ακτινολογία και Ακτινοδιαγνωστική
Ιδιότηταχημικός, εφευρέτης, βιοφυσικός και διδάσκων πανεπιστημίου

Ο Γιούργκεν Κλάους Χέννιγκ (γερμ. Jürgen Klaus Hennig) γεννημένος στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας στις 5 Μαρτίου, 1951 είναι Γερμανός χημικός και ιατρικός φυσικός. Θεωρείται διεθνώς ένας από τους πρωτοπόρους της μαγνητικής τομογραφίας για κλινική διάγνωση. Επίσης είναι ο Επιστημονικός Διευθυντής του Τμήματος Ακτινολογίας και πρόεδρος του Κέντρου Ανάπτυξης Εφαρμογών Μαγνητικού Συντονισμού (MRDAC) στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ. Το 2003 τιμήθηκε με το Βραβείο "Max Planck Research" στην κατηγορία των Βιοεπιστημών και της Ιατρικής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιστημονική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1969 έως το 1977 ο Χέννιγκ σπούδασε χημεία στη Στουτγάρδη, το Λονδίνο, το Μόναχο και το Φράιμπουργκ. Κατά τη διάρκεια των ετών 1977 έως 1981 εργάστηκε ως επιστήμονας στο Ινστιτούτο Φυσικοχημείας (IPC) του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ, όπου και ολοκλήρωσε το διδακτορικό του δίπλωμα στις μετρήσεις NMR των ενδομοριακών διαδικασιών ανταλλαγής, υπό την εποπτεία του Χέρμπερτ Τσίμμερμαν (Herbert Zimmermann).[2] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Χέννιγκ για πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με την Μαγνητική Τομογραφία (MRI) κατά την εναρκτήρια διάλεξη του συμβούλου του Χανς-Χάινριχ Λίμπαχ (Hans-Heinrich Limbach) για το έργο του Paul Lauterbur, μεταγενέστερο νικητή του βραβείου Νόμπελ.[3]

Από το 1982 - 1983 ο Χέννιγκ ήταν ένας μεταδιδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, όπου εργάστηκε στον τομέα της CIDNP φασματοσκοπίας. Το 1982 ανέπτυξε για πρώτη φορά τη δική του σειρά παλμών NMR για τη μέτρηση ενδομοριακών διαδικασιών ανταλλαγής.[4] Κατά την παραμονή του στη Ζυρίχη ο Hennig αποφάσισε να εστιάσει το μελλοντικό έργο του στον τομέα της ανάπτυξης μεθόδων NMR με λιγότερη έμφαση στην χημεία.[3]

Ο Χέννιγκ άρχισε την εργασία του στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Freiburg το 1984 ως επιστημονικός ερευνητής στο Τμήμα Ακτινολογίας. Εκεί, σε συνεργασία με την εταιρεία Bruker Medizintechnik GmbH, ανέπτυξε την μέθοδο RARE.[5] Στο έτος 1989 ολοκλήρωσε την καθηγητική του διατριβή στις "Ειδικές τεχνικές απεικόνισης για την Πυρηνική Μαγνητική τομογραφία“ στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ.

Κατά το έτος 1993, ο Χέννιγκ διορίστηκε Καθηγητής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ ως επικεφαλής της ομάδας μαγνητικής τομογραφίας στο Τμήμα Ακτινολογίας. Το 1998 ορίστηκε ως διευθυντής του Τμήματος Απεικόνισης και Λειτουργική Ιατρικής Φυσικής του Τμήματος Ακτινολογίας. Το 2001 ανέλαβε Διευθυντής Ερευνών του Τμήματος Ακτινολογίας. Την ίδια χρονιά ίδρυσε το Κέντρο Ανάπτυξης Εφαρμογών Μαγνητικού Συντονισμού (MRDAC) στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ. Το έτος 2002 ακολούθησε συνδιορισμός του στη Σχολή Μαθηματικών και Φυσικής του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ.

Το 2004 ο Χέννιγκ διορίστηκε ως C4-καθηγητής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ και από τότε είναι ο Επιστημονικός Διευθυντής του Τμήματος Ακτινολογίας. Η ερευνητική ομάδα για την έρευνα και την ανάπτυξη σε μαγνητική τομογραφία που ίδρυσε και διεύθυνε από το 1984 αυξήθηκε σε περίπου 80 άτομα μέχρι τα τέλη του 2012.

Το 1999 ο Χέννιγκ υπήρξε πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Μαγνητικού Συντονισμού στην Ιατρική (ISMRM). Από το 2008 κατέχει κοινή θέση με το Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας του Ουισκόνσιν στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν στο Μάντισον. Από το 2011 υπήρξε μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών Leopoldina.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χέννιγκ έχει γράψει πολυάριθμες θεμελιώδης ερευνητικές εργασίες για την ανάπτυξη της μαγνητικής τομογραφίας (MRI).

Με βάση την CPMG πολυ-ηχώ μέθοδο, ο Χέννιγκ ανέπτυξε την RARE Ακολουθία (Rapid Acquisition with Relaxation Enhancement) το 1984. Μέσα από το έργο του, ο χρόνος απόκτησης εικόνας MR μπόρεσε να μειωθεί σημαντικά, το οποίο αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα για τη χρήση του στην καθημερινή κλινική πρακτική. Επιπλέον, η RARE προσέφερε τη δυνατότητα να ελέγχει την διαγνωστικά σχετική Τ2 αντίθεση σε μαγνητική τομογραφία. Η RARE μέθοδος εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1984 στο γερμανικό περιοδικό „Der Radiologe“.[6] Η πρώτη της υποβολή σε διεθνές περιοδικό απορρίφθηκε, με το σχόλιο ότι αυτή η μέθοδος έχει ήδη δοκιμαστεί και δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει.[3] Το έτος 1986 ακολούθησαν διεθνείς δημοσιεύσεις.[5][7] Η RARE είναι σήμερα μια από τις τυποποιημένες μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην κλινική μαγνητική τομογραφία. Η μέθοδος είναι γνωστή επίσης σαν TSE (Turbo Spin Echo) και FSE (Fast Spin Echo).

Η μέθοδος Hyperecho [8] εκδόθηκε από τον Hennig το 2001. Με hyperechoes ο Ειδικός ρυθμός απορρόφησης (SAR) από μια RARE ακολουθία μπορεί να μειωθεί σημαντικά, ενώ η ποιότητα της εικόνας είναι σχεδόν άρτια διατηρημένη. Αυτό είναι σημαντικό για κλινικές εφαρμογές MRI σε υψηλές μαγνητικό πεδίο.

Το 2008 ο Χέννιγκ δημοσίευσε μια ιδέα για την απεικόνιση μαγνητικών πεδίων με μη-γραμμικών πεδίων κλίσης που επιτρέπει την αύξηση της ανάλυσης της εικόνας σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου στις εξωτερικές περιοχές της εικόνας.[9]

Διασυνδέσεις στην Ασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά το έτος 1985 ο Χέννιγκ ταξίδεψε στο Κουανγκτσόου, Κίνα, προκειμένου να δημιουργήσει ένα από τα πρώτα συστήματα μαγνητικής τομογραφίας στην Κίνα. Με αυτό η πρώτη εικόνα MR λήφθηκε στην Κίνα στις 25 Δεκεμβρίου, 1985.[3] Από τότε έχει συμμετάσχει σε άλλες εγκαταστάσεις συστημάτων MRI στην Κίνα.

Ο Χέννιγκ υπήρξε πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαιο-κινεζικής Εταιρείας Κλινικού Μαγνητικού Συντονισμού από το 1993. Είναι επίτιμο μέλος της κινεζικής Ακτινολογικής Εταιρείας. Στον Χέννιγκ απονεμήθηκε ο τίτλος του "Αϊνστάιν καθηγητής" από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών το 2011. Το 2010 τιμήθηκε με το Τσουνγκ Μινγκ Tu βραβείο, το οποίο είναι το υψηλότερο επιστημονικό βραβείο της Ταϊβάν.

Από το 2004 ο Χέννιγκ είναι μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Δημοκρατίας του Ταταρστάν. Επιπλέον, διατηρεί συνεργασίες με το Χονγκ Κονγκ, τη Νότια Κορέα και τη Σιγκαπούρη.

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1992: European Magnetic Resonance Award[10]
  • 1993: 'Kernspintomographie-Preis' (Magnetic Resonance Tomography Award) 1993
  • 1994: Gold Medal Award of the Society of Magnetic Resonance[11]
  • 2003: Max Planck Research Award in der category Biosciences/Medicine
  • 2006: Albers Schönberg Medal from the 'Deutsche Röntgengesellschaft' (German Radiology Society)
  • 2010: Tsung Ming Tu Award from the National Science Council, Taiwan

Αποσπάσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν είχα καί πολύ το αίσθημα της „επινόησης“, απλά εφαρμόζα ό, τι είχα μάθει για τη περιστροφή μαγνητικού συντονισμού κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην φυσική χημεία για την συγκεκριμένη εργασία. -Jürgen Hennig, στο "Πώς το RARE ήρθε στην Κίνα"[3] σχετικά με την ανάπτυξη της μεθόδου RARE

Ο κόσμος (και ο κόσμος του MR ιδίως) είναι γεμάτος από «αδύνατα» πράγματα που κατέληξαν να γίνουν πραγματικότητα. -Jürgen Hennig, σε «Ultra high field MR: χρήσιμα εργαλεία ή παιχνίδια για τα αγόρια;»[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2019.
  2. J. Hennig (1980). Physikalisch-chemische Untersuchungen des Vibrationstunneleffektes bei der intramolekularen Wasserstoffwanderung in Tetraarylporphinen. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 J. Hennig (2010). How RARE Came to China: Early Days of MRI στην Encyclopedia of Magnetic Resonance. doi:10.1002/9780470034590.emrhp1025. 
  4. J. Hennig, H. H. Limbach (1982). Magnetization transfer in the rotating frame: A new simple kinetic tool for the determination of rate constants in the slow chemical exchange range. σελίδες 322–328. doi:10.1016/0022-2364(82)90195-0.  Unknown parameter |Band= ignored (|volume= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Sammelwerk= ignored (|work= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Nummer= ignored (|number= suggested) (βοήθεια)
  5. 5,0 5,1 J. Hennig, A. Nauerth, H. Friedburg (1986). RARE imaging: A fast imaging method for clinical MR. σελίδες 823–833. doi:10.1002/mrm.1910030602.  Unknown parameter |Band= ignored (|volume= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Sammelwerk= ignored (|work= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Nummer= ignored (|number= suggested) (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  6. J. Hennig, A. Nauerth, H. Friedburg, D. Ratzel (1984). Ein neues Schnellbildverfahren für die Kernspintomographie. σελίδες 579–580.  Unknown parameter |Band= ignored (|volume= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Sammelwerk= ignored (|work= suggested) (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  7. J. Hennig, H. Friedburg, B. Strobel (1986). Rapid nontomographic approach to MR myelography without contrast agents. σελίδες 375–378.  Unknown parameter |Band= ignored (|volume= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Sammelwerk= ignored (|work= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Nummer= ignored (|number= suggested) (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  8. J. Hennig, K. Scheffler (2001). Hyperechoes. σελίδες 6–12. doi:10.1002/mrm.1153.  Unknown parameter |Band= ignored (|volume= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Sammelwerk= ignored (|work= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Nummer= ignored (|number= suggested) (βοήθεια)
  9. J. Hennig, A. Welz, G. Schultz, J. Korvink, Z. Liu, O. Speck, M. Zaitsev (2008). Parallel imaging in non-bijective, curvilinear magnetic field gradients: a concept study. σελίδες 5–14. doi:10.1007/s10334-008-0105-7.  Unknown parameter |Band= ignored (|volume= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Sammelwerk= ignored (|work= suggested) (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  10. «Award winner list of the European Magnetic Resonance Award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2012. 
  11. Gold Medal Award winner list International Society for Magnetic Resonance in Medicine
  12. J. Hennig (2008). Ultra high field MR: useful instruments or toys for the boys?. σελίδες 1–3. doi:10.1007/s10334-008-0109-3.  Unknown parameter |Band= ignored (|volume= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |Sammelwerk= ignored (|work= suggested) (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]