Προερχόμενος από μια ποδοσφαιρική σχολή εκ των κορυφαίων παγκοσμίως την εποχή εκείνη (η Τσεχοσλοβακία τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο Μουντιάλ του 1934 στην Ιταλία), αλλά και με προϋπηρεσία στη σπουδαία Μπαρτσελόνα των προπολεμικών χρόνων, εργάστηκε στον Ολυμπιακό σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους (1927–1930), (1933–1934) και (1936–1937) και ήταν ο πρώτος ξένος προπονητής που εργάστηκε ποτέ στην ομάδα του Πειραιά.[1][2] Επίσης ήταν ο προπονητής που οδήγησε τον Εθνικό στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος το 1933.
Την περίοδο 1929-1930 βρέθηκε στον πάγκο της εθνικής Ελλάδας και υπήρξε ο προπονητής υπό τις οδηγίες του οποίου σημειώθηκε η πρώτη νίκη στην ιστορία του ελληνικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, όταν στις 20 Ιανουαρίου 1930, στα πλαίσια του 1ου Βαλκανικού Κυπέλλου, επικράτησε 2-1 της Γιουγκοσλαβίας στο Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας[3]. Στους τρεις συνολικά αγώνες που βρέθηκε στην τεχνική ηγεσία της Ελλάδας, είχε απολογισμό μία νίκη, μία ισοπαλία και μία ήττα.
