Γεώργιος Δαφίνης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Γεώργιος Δαφίνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1880 Εράτυρα Κοζάνης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
Ο ιερέας Γεώργιος Δαφίνης ή Παπαχατζάρας ήταν σημαντικός Έλληνας Μακεδονομάχος οπλαρχηγός από τη Σέλιτσα (Εράτυρα) Βοΐου, της Περιφερειακής ενότητας Κοζάνης.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γεώργιος Δαφίνης γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στη Σέλιτσα (Εράτυρα) Βοΐου, της Περιφερειακής ενότητας Κοζάνης. Συγκρότησε ένοπλη αντάρτικη ομάδα, της οποίας τέθηκε επικεφαλής. Έδρασε από τις αρχές του 1902 εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων Μήτρο Βλάχο, Βασίλ Τσακαλάρωφ, Νικόλωφ και Στέφωφ, που επεδίωκαν τον εκσλαβισμό των κατοίκων της Σέλιτσας (Εράτυρας). Ήταν από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης της Εθνικής Επιτροπής στη γενέτειρά του, μαζί με τους Δημήτριο Οικονομίδη και Δημήτριο Τσιάρα, συνεργαζόμενος στενά με τον Ίωνα Δραγούμη. Συνεργάστηκε με τα στελέχη της τοπικής Εθνικής Επιτροπής Σελίτσης, Γεώργιο Τσιατσιάνη, τον ιατρό Χαρ. Αναστασιάδη, τον οπλαρχηγό Νικόλα Κόλια και τους Ιωάννη Κόλια, Βασίλειο Χειμάρα, Γιάννη Κόρμα, Δημήτριο Καραμήτσιο και Ιωάννη Χασιώτη. Αντιστάθηκε με το σώμα του σε επίθεση κομιτατζήδων στις αρχές Μαΐου του 1902 στη Σέλιτσα (Εράτυρα). Το φθινόπωρο του 1904, ο Γεώργιος Δαφίνης με το Δημήτριο Οικονομίδη επισκέφτηκαν τον Παύλο Μελά στη Χρούπιστα (Άργος Ορεστικό), προκειμένου να συντονίσουν τη δράση τους. Στα μέσα του 1905 ξέσπασε εμφύλια διαμάχη εντός της Σέλιτσας (Εράτυρας) λόγω φατριασμών των διαφόρων στελεχών της κωμόπολης. Η αφορμή δώθηκε από την παρακράτηση όπλων κρυφά από τον Γεώργιο Τσόντο που είχε το γενικό πρόσταγμα στη Δυτική Μακεδονία, από μέλη της Εθνικής Επιτροπής Σελίτσης. Στις συμπλοκές που ακολούθησαν ο Παπαχατζάρας δολοφόνησε τελικά τον ιατρό Χαρ. Αναστασιάδη που κρίθηκε υπεύθυνος για τις παρακρατήσεις όπλων. Κατόπιν τούτων, ο Γεώργιος Τσόντος μετέβη στη Σέλιτσα (Εράτυρα) και κατάφερε να συμφιλιώσει τις αντιμαχόμενες παρατάξεις. Ο Γεώργιος Δαφίνης συνέχισε τη δράση του και από τον Ιούλιο του 1905 συνεργάστηκε με τον Π. Γύπαρη σε αποστολές στη Βορειοδυτική Μακεδονία.[1][2][3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Γεώργιος Πετσίβας (επιμέλεια), Γεωργίου Τσόντου-Βάρδα, Ο Μακεδονικός Αγών, Αθήνα 2003, τόμος Α΄, σελ. 159
- ↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 105
- ↑ Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Αθανάσιος Ε. Καραθανάσης, Βιβλιοκρισίες, "Γρηγόριος Π. Βέλκος, H Σέλιτσα και η περιοχή της στον Μακεδονικό Αγώνα, Θεσσαλονίκη 2005"
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Μακεδονομάχο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |