Γ.Α.Σ. Αιγινιακός
| Αιγινιακός Π.Α | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Αιγινιακός Ποδοσφαιρική Ακαδημία |
| Ίδρυση | 1953 |
| Χρώματα | Μπλε, Λευκό |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
 | |
Ο Αιγινιακός Ποδοσφαιρική Ακαδημία είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο που δραστηριοποιείται στο Αιγίνιο, κωμόπολη του Νομού Πιερίας, όπου και βρίσκεται η έδρα του, το Δημοτικό Γήπεδο Αιγινίου. Επίσημο έτος ίδρυσής του είναι το 1953 και προήλθε από τη συγχώνευση δύο παλαιότερων ποδοσφαιρικών ομάδων του Αιγινίου, του Εθνικού και του Διγενή. Αγωνίζεται με χρώματα το μπλε, το λευκό και ενίοτε το μαύρο. Σήμερα διατηρεί τμήματα ποδοσφαίρου όλων των ηλικιακών ομάδων, ενώ στο παρελθόν διατηρούσε και τμήμα καλαθοσφαίρισης που σήμερα έχει ανεξαρτητοποιηθεί.
Τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||
| Επίσημη ονομασία | Αιγινιακός Ποδοσφαιρική Ακαδημία | ||
|---|---|---|---|
| Σύντομο όνομα | Αιγινιακός | ||
| Ίδρυση | 1953 | ||
| Έδρα | Αιγίνιο, Ελλάδα | ||
| Στάδιο | Δημοτικό Γήπεδο Αιγινίου, Αιγίνιο, Πιερία | ||
| Πρόεδρος | Μιχαήλ Κισσούδης | ||
| Προπονητής | Λεωνίδας Μπίλης | ||
| Πρωτάθλημα | Α΄ Ε.Π.Σ. Πιερίας | ||
| |||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |||
| |||
| wikidata () | |||
Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Αιγινιακού[1] από την αγωνιστική περίοδο 2022-2023 μετέχει στη Α΄ ΕΠΣ Πιερίας. Έδρα της ομάδας είναι το Δημοτικό Γήπεδο Αιγινίου, χωρητικότητας 1.000 θεατών.
Ιστορική αναδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την περἰοδο 1975–76 έφτασε πολύ κοντά στη Β’ Εθνική, αφού στο ειδικό πρωτάθλημα (έπαιρναν μέρος οι πρωταθλήτριες ομάδες από 4 νομούς) είχε εκπληκτική πορεία, αλλά στον κρίσιμο αγώνα στο Αιγίνιο με τη Νίκη Πολυγύρου έχασε 0-2 και ταυτόχρονα το εισιτήριο για τη Β’ Εθνική. Τη σαιζόν 1977–78 κατέλαβε την 4η θέση στο πρωτάθλημα της Εθνικής ερασιτεχνικής (σημερινή μορφή της Γ’ Εθνικής). Τη χρονιά 1986–87 ανήλθε στη Δ’ Εθνική, επικρατώντας στα μπαράζ της Δόξας Πετρούσας, όταν 1.500 και πλέον φίλαθλοι ακολούθησαν την ομάδα. Την περίοδο 1987–88 πέτυχε να παραμείνει στη Δ’ Εθνική (έμειναν μόνο 6 ομάδες από κάθε όμιλο, κερδίζοντας τον Αχιλλέα Τριανδρίας στο Πολύκαστρο σε αγώνα μπαράζ). Την επόμενη σαιζόν μετά από εξαιρετική παρουσία ανεβαίνει στη Γ’ εθνική (1989), περνώντας το «κατώφλι» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, η μεγαλύτερη διάκριση στην ιστορία του συλλόγου.
To 1995-96 αναδείχθηκε πανυγηρικά πρωταθλήτρια και ανέβηκε στη Δ’ εθνική κατηγορία διατηρώντας το αήττητο (25 νίκες και 5 ισοπαλίες, συντελεστή τερμάτων 84-13). Η τελική βαθμολογία βρήκε τον Αιγινιακό του Σωτήρη Χατζηγιοβανάκη με 80 βαθμούς πρώτο έναντι 74 του Ποσειδώνα Νέων Πόρρων. Τη χρόνια 1995-96 αγωνίστηκαν: Τάσος Παπαδόπουλος, Ν.Μπαμπέτας, Κ.Κοντόπουλος (αρχηγός), Αντ.Παπαργυρίου, Πολυχρόνης Τσαλκιτζής, N.Παππάς, Απ.Κοντούλης, Σάκης Καραγεώργος, Σπ.Βελισιώτης, Βαγγ.Ζαλοκώστας, Μπάμπης Αδαμαντιδης, Πασχ.Γιαγκίδης, Δ.Κουτσιμάνης, Παντ.Ηλβανίδης, Στέφ.Παπουτσής, Θ.Τόλιος, K.Σερδάρης, Παύλος Προβατίδης, Πάν.Κουτσουράς, Ιωακείμ Μαυρίδης από τον Μακρύγιαλο, ο Βασίλης Παντελίδης.[2]
Τη σεζόν 2001-02 ο Αιγινιακός στο πρωτάθλημα της Α' κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας κατετάγη δεύτερος, αλλά στα πλέι οφ των τεσσάρων ομάδων της κορυφής του βαθμολογικού πίνακα, κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για την Δ' Eθνικη, με Προπονητή τον παλιό άσσο το Αιγινιακού, του Πιερικού και της Κοζάνης Σωτήρη Χατζηγιοβανάκη, ο οποίος για 2η φορά επιτυγχάνει κάτι παρόμοιο (η πρώτη ήταν την περίοδο 1995-96, και μάλιστα αήττητος). Στον τελικό με τον Ατρόμητο Κατερίνης οι Αιγινιώτες στο κατάμεστο απο φιλάθλους γήπεδο τους, έγειραν την πλάστιγγα της νίκης πρός το μέρος τους (3-0), με γκόλ του Νίκου Μπαμπέτα, Παύλου Προβατίδη και Κώστα Σερδάρη.[3] Ακολούθησε αμέσως μετά ο αγώνας στο για τον τίτλο του υπερπρωταθλητή στο Δημοτικό Στάδιο Κατερίνης, με τον Ατρόμητο Κατερίνης -χωρίς βαθμολογικό αντίκτυπο- με την ομάδα του Ατρομήτου να επικρατεί με 1-0.
Την περίοδο 2012-13 ο Αιγινιακός αν και βγήκε πρώτος στην Α΄ Πιερίας τη σεζόν 2011-12, εξασφάλισε τη συμμετοχή του στη Γ΄ Εθνική, παίρνοντας τη θέση της Ακαδημίας Πλαταμώνα (1η στον 3ο όμιλο της Δ΄ Εθνικής το 2011-12) μετά από συμφωνία συνεργασίας μαζί της, η οποία και εγκρίθηκε από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, όταν η ομάδα της Ακαδημίας δεν κατάφερε να εξασφαλίσει πιστοποιητικό συμμετοχής στο επαγγελματικό πρωτάθλημα από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού.
Αναλυτικότερα, το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι ο Αιγινιακός με έδρα το δημοτικό στάδιο Αιγινίου να επιστρέψει μετά από 22 χρόνια περίπου στα επαγγελματικά σαλόνια του Ελληνικού ποδοσφαίρου (1989-90) και η Ακαδημία στο τοπικό πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πιερίας. Ο σχεδιασμός της συνεργασίας ξεκίνησε με πρωτοβουλία της διοίκησης του Αιγινιακού και ολοκληρώθηκε μετά από διαπραγματεύσεις και τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης της ομάδας του Πλαταμώνα που δε μπόρεσε να δώσει λύση στο διοικητικό αδιέξοδο που παρουσιάστηκε αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος στον 3ο όμιλο της Δ΄ Εθνικής. Έτσι αντί για τη Δ΄ Εθνική ο Αιγινιακός βρέθηκε κατευθείαν στη Γ΄ Εθνική.[4]
Η ομάδα του Αιγινιακού είχε συμμετάσχει ξανά στη Γ΄ Εθνική την περίοδο 1989-90.[5] Τελευταίες του επιτυχίες εκτός της ανόδου στη Γ΄ Εθνική είναι και η κατάκτηση το 2011-12 του Κυπέλλου ΕΠΣ Πιερίας, επικρατώντας στον τελικό με σκορ 1-0 της ομάδας της Α.Ε. Περίστασης καθώς και ο αποκλεισμός του Εργοτέλη στο Κύπελλο τη φετινή σεζόν (2012-13), τον οποίο απέκλεισε στα πέναλτι με 6-5.
Στη Γ' Εθνική ήξερε ότι οι πρώτοι πέντε ανεβαίνουν στη Β' και έτσι αποδείχθηκε εξαιρετικά εύκολη η άνοδος. Ο Αιγινιακός εξασφάλισε με άνεση την προνομιούχο 4η θέση και μπήκε στη Β' Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αιγινιακός έχει κατακτήσει 5 πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Πιερίας και μια φορά τερμάτισε ως δεύτερος.
- Πρωταθλήτρια (5): 1987, 1996, 1999, 2013, 2024
- Πρωταθλήτρια (1): 2012
Τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Γ.Α.Σ. Αιγινιακός | |
|---|---|
| Ταυτότητα | |
| Ίδρυση | 1982 |
| Διάλυση | 2007 |
| Χρώματα | Μπλε & Λευκό |
| Έδρα | Κλειστό Γυμναστήριο Αιγινίου (χωρητικότητα: 500) |
| Περιοχή | Αιγίνιο, Ν. Πιερίας, Ελλάδα |
| Διεύθυνση | Κλειστό Γυμναστήριο Αιγινίου, T.K. 60300, Αιγίνιο |
|
| |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
| |
Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών του Αιγινιακού, μετείχε σε πρωταθλήματα από τη δημιουργία του το 1982 έως και το 2007, όταν πλέον το τμήμα έγινε ανεξάρτητο αθλητικό σωματείο.
Ιστορική αναδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το τμήμα καλαθοσφαίρισης για άρρενες αθλητές του Αιγινιακού ιδρύθηκε το 1982.[6] Αρχικά συμμετείχαν σε αυτό μαθητές από το Γυμνάσιο και το Λύκειο του Αιγινίου.[6]
Πρώτη διοργάνωση στην οποία έλαβε μέρος ήταν το Πρωτάθλημα Ανδρών της Β' Κατηγορίας της τότε Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.ΔΥ.Μ.[6] Κατά το τέλος της περιόδου 1983-84 ανήλθε μέσω διαδικασίας μπαράζ στην κορυφαία κατηγορία της Ένωσης,[7] όπου και αγωνίστηκε ως το 1988.[6]
Με την ίδρυση της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ. την περίοδο 1988-89 υποβιβάστηκε στη Β' Κατηγορία, επιστρέφοντας στην Α' Κατηγορία αμέσως μετά τη λήξη της χρονιάς 1989-90.[6][7] Παρέμεινε εκεί για μια πλήρη δεκαετία, ώσπου την αγωνιστική περίοδο 1999–00 κατέκτησε το Πρωτάθλημα.[7][8] Κατά συνέπεια ο Αιγινιακός, για πρώτη φορά στην ιστορία του, έλαβε εισιτήριο για τη Γ' Εθνική Κατηγορία.[9]
Η πρώτη του χρονιά σε εθνικό επίπεδο, 2000-01 ήταν αρκετά καλή με αποτέλεσμα να καταταγεί στον όμιλό του 7ος με 13 νίκες και 13 ήττες.[9] Την επόμενη χρονιά, 2001-02, τερμάτισε δύο θέσεις χαμηλότερα.[9] Κατά την αγωνιστική περίοδο 2002-03 συγκέντρωσε 18 νίκες και 8 ήττες, καταλαμβάνοντας την 3η θέση στον όμιλό του.[9] Η επόμενη χρονιά, 2003-04, δεν υπήρξε εξίσου επιτυχημένη, με το σύλλογο του Αιγινίου να πέφτει στην 9η θέση.[9] Την ίδια επίδοση επανέλαβε και τη χρονιά 2004-05.[9]
Η μεγαλύτερη επιτυχία του Αιγινιακού μέχρι σήμερα έλαβε χώρα την περίοδο 2005-06, κατά την οποία ο σύλλογος πέτυχε νταμπλ: αφενός κατέκτησε το Κύπελλο της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.[10] νικώντας στον τελικό της Βέροιας το Μεγάλο Αλέξανδρο Γιαννιτσών,[6] αφετέρου αναδείχθηκε Πρωταθλητής Γ' Εθνικής για τον 1ο Όμιλο Βορρά, με 22 νίκες και 4 ήττες.[9]
Έχοντας κερδίσει ένα εισιτήριο για τη Β' Εθνική Κατηγορία, την περίοδο 2006-07, αντιμετώπισε ομάδες με μεγάλη ιστορία στο χώρο του ελληνικού μπάσκετ (Περιστέρι, Ιωνικό Νίκαιας, Παγκράτι, Νήαρ Ηστ).[9] Τελικά βρέθηκε στη 13η θέση του τελικού βαθμολογικού πίνακα,[9] γνωρίζοντας τον υποβιβασμό για ένα βαθμό την τελευταία αγωνιστική, χάνοντας στην παράταση εκτός έδρας από τον Ερμή Λαγκαδά.[6]
Τμήματα υποδομής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την περίοδο 1989-90, το τμήμα Εφήβων του συλλόγου κατέκτησε την κορυφή του Πρωταθλήματος της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.[7]
Δημιουργία του Α.Ο.Κ.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2007, με πρωτεργάτες τους παράγοντες Νίκο Μπογιατζή, Γιώργο Καρανικόλα και Γιάννη Παραλυκίδη, το τμήμα καλαθοσφαίρισης του Αιγινιακού ανεξαρτητοποιήθηκε, συνεχίζοντας την πορεία του ως Α.Ο.Κ. Αιγινιακός.[6] Για δύο χρόνια, τα δύο σωματεία τυπικά συνυπήρχαν, με το νέο να αναλαμβάνει τα τμήματα υποδομής.[6]
Την περίοδο, 2007-08, ο Γ.Α.Σ. Αιγινιακός έλαβε μέρος στο Πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, καταλαμβάνοντας την 4η θέση στην τελική βαθμολογία του ομίλου του.[9] Την επόμενη χρονιά, 2008-09, βρέθηκε στην 9η θέση, παραμένοντας, ωστόσο, στην κατηγορία.[9] Το 2009 ολοκληρώθηκε οριστικά και η συγχώνευση μέσω απορρόφησης από τον Α.Ο.Κ. του τμήματος καλαθοσφαίρισης του Γ.Α.Σ. Αιγινιακός.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Άδεια σε τέσσερις footballleaguenews.gr
- ↑ Σαν σήμερα 1995-96: Αιγινιακός - ΜΑΣ Παλιάμπελα 4-1
- ↑ 2001/2002: Η άνοδος του Αιγινιακού στην τότε Δ΄ Εθνική κατηγορία - Του Γιώργου Καρανικόλα - pieriasport-news.gr
- ↑ «Ο Αιγινιακός στα σαλόνια της Football League 2», άρθρο στον ιστότοπο OnSports.gr, 07 Ιουλίου 2012.
- ↑ Επιστροφή Αιγινιακού στη Γ΄ Εθνική κατηγορία katerinisport.gr
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 «Ιστορία συλλόγου», πληροφορίες στο επίσημο ιστολόγιο του Α.Ο.Κ. Αιγινιακός.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Πρωταθλητές», πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.
- ↑ «Ένωση Καλαθοσφαιρικών Σωματείων Κεντρικής Μακεδονίας», πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.Ο.Κ.
- ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 «Βαθμολογίες Πρωταθλημάτων», πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.Ο.Κ.
- ↑ «Προϊστορία των τελικών Κυπέλλου Ανδρών», πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.
