Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης - Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βιβλιοθήκη Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πλήροφόρησης ΑΠΘ
Είδοςακαδημαϊκή βιβλιοθήκη
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Θεσσαλονίκης
ΧώραΕλλάδα
ΙδιοκτήτηςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
δεδομένα (π)

Η Βιβλιοθήκη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε στις 11 Ιουλίου 1927 και απευθύνεται σε όλους τους σπουδαστές του καθώς και στο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό[1]. Αποτελείται από την Κεντρική Βιβλιοθήκη και από 45 βιβλιοθήκες Σχολών και Τμημάτων.

Η Κεντρική Βιβλιοθήκη στεγάστηκε για 47 χρόνια στο ισόγειο του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής. Από το 1974 στεγάζεται σε δικό της τετραώροφο κτίριο, των αρχιτεκτόνων Κ. Παπαιωάννου και Κ. Φινές, στο κέντρο της πανεπιστημιούπολης. Στους δυο υπόγειους ορόφους φιλοξενούνται οι σπάνιες και κλειστές συλλογές. Στο ισόγειο στεγάζονται οι διοικητικές υπηρεσίες και το αμφιθέατρο της Βιβλιοθήκης ενώ στον πρώτο όροφο βρίσκεται το 1300 θέσεων Φοιτητικό Αναγνωστήριο. Το 2000 εγκαινιάστηκε το νέο κτίριο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης, το οποίο βρίσκεται βορειοανατολικά και σε συνέχεια με το υπάρχον κτίριο της Βιβλιοθήκης. Σχεδιάστηκε από τον καθηγητή αρχιτεκτονικού και αστικού σχεδιασμού του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, Αναστάσιο Κωτσιόπουλο και τις αρχιτέκτονες Μόρφω Παπανικολάου και Ρένα Σακελλαρίδου (με συνεργάτιδα την Αλεξ. Οικονομίδου) και έχει τιμηθεί στο σχετικό διαγωνισμό του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής με το πρώτο βραβείο “Αρχιτεκτονική 2000” ως το καλύτερο δημόσιο κτίριο της πενταετίας 1995-1999.

Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργανώνεται σε τρία επίπεδα, γύρω από ένα κυλινδρικό αίθριο και αποτελείται από κλειστό βιβλιοστάσιο, διπλού ύψους χώρο αναγνωστηρίου και ανοικτό βιβλιοστάσιο σε πατάρι.

Τον πρώτο πυρήνα (8.000) της συλλογής της Βιβλιοθήκης αποτέλεσαν τα βιβλία του πρώην εφόρου της Εθνικής Βιβλιοθήκης (1890-91, 1895) Γ. Κωνσταντινίδη, τα βιβλία του Ελληνικού επί Τουρκοκρατίας Γυμνασίου Θεσσαλονίκης (κυρίως παλιές εκδόσεις κλασσικών κειμένων) και τα βιβλία του Διδασκαλείου Αρρένων (συλλογή με βιβλία κυρίως ιστορικά και περιηγητικά, συγκροτημένη από την προσωρινή κυβέρνηση Θεσσαλονίκης, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο). Στη συνέχεια η Βιβλιοθήκη του Α.Π.Θ. εμπλουτίστηκε με τα βιβλία της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αθηνών και αργότερα με τη δωρεά βιβλίων από τον Τραπεζούντιο ευεργέτη του Πανεπιστημίου Κ.Κωνσταντινίδη, ο οποίος τα είχε συγκεντρώσει και τα προόριζε για τη Βιβλιοθήκη του Φροντιστηρίου Τραπεζούντας, αποστολή που ματαιώθηκε εξαιτίας της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922.

Στη συλλογή της Βιβλιοθήκης προστέθηκαν ακόμα αρκετά βιβλία που προέρχονταν από Ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα που εγκαταλείφθηκαν στην Τουρκία μετά το1922 και παραδόθηκαν στη Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ από την Επιτροπή Ταμείου Ανταλλαξίμων Περιουσιών. Ο εμπλουτισμός της συλλογής της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης συνεχίστηκε με αγορές και δωρεές σπουδαίων ιδιωτικών συλλογών, όπως του Ν. Πολίτη, Γ. Χατζηδάκη, Αλ. Σβώλου, Αλ. Δελμούζου, Αλ. Παπαναστασίου, Μ. Τριανταφυλλίδη, Αλ. Πάλλη, Π.Καλλιγά, Χρ. Ευελπίδη, Δημ. Στεφανίδη κ.ά. Το 1963 στις συλλογές της Βιβλιοθήκης προστέθηκε η δωρεά της ιδιωτικής συλλογής του ομογενούς από την Αίγυπτο Ιωάννη Τρικόγλου, τμήμα της οποίας έχει ψηφιοποιηθεί και είναι διαθέσιμο στην Ψηφιοθήκη του ΑΠΘ- Συλλογή Τρικόγλου. Σήμερα η Βιβλιοθήκη ΑΠΘ διαρκώς ανανεώνει και εμπλουτίζει τη συλλογή της με αγορές έντυπου και ηλεκτρονικού υλικού διατηρώντας μία από τις πλουσιότερες και πιο ενημερωμένες συλλογές στην Ελλάδα.

Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιλαμβάνει έντυπο υλικό το οποίο αποτελείται από βιβλία των περισσότερων από 1.000.000 τίτλων, από σπάνιες και κλειστές συλλογές και από 5.500 έντυπους τίτλους περιοδικών.[2] Περιλαμβάνει επιπλέον, ηλεκτρονικό υλικό το οποίο αποτελείται από 11.500 τίτλους ηλεκτρονικών περιοδικών και ηλεκτρονικά βιβλία τα οποία προμηθεύεται είτε από δική της αγορά είτε μέσω της Heal-Link, από 37 βιβλιογραφικές βάσεις πλήρους κειμένου ή περιλήψεων που καλύπτουν όλες τις Σχολές και τα Τμήματα του Πανεπιστημίου, από αρχειακές συλλογές βιβλίων και περιοδικών και από ψηφιακές συλλογές οι οποίες είναι σπάνιο και πολύτιμο υλικό το οποίο ψηφιοποιείται και διατίθεται ελεύθερα μέσα από την «Ψηφιοθήκη» [3] του Α.Π.Θ. Παράλληλα, δίνει πρόσβαση στο πλήρες κείμενο των διδακτορικών διατριβών (από το 2003) και των μεταπτυχιακών Εργασιών (από το 2006) που εκπονήθηκαν στο Πανεπιστήμιο όπως και στις δημοσιεύσεις των καθηγητών του ΑΠΘ [4]. Από το 2003 παρέχει επίσης τη δυνατότητα ανάπτυξης ηλεκτρονικών μαθημάτων για το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας του Α.Π.Θ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ ΑΠΘ, Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης (18 Ιουνίου 2013). «Κεντρική Βιβλιοθήκη». Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Βιβλιοθήκη. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. ↑ admin (17 Ιουνίου 2013). «Ανάτυπα». Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Βιβλιοθήκη. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2021. 
  3. ↑ Ψηφιοθήκη
  4. ↑ ΙΚΕΕ

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βιβλιοθήκη_και_Κέντρο_Πληροφόρησης_-_Αριστοτέλειο_Πανεπιστήμιο_Θεσσαλονίκης&oldid=9506808"