Βερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση900[1][2]
Θάνατος6  Ιουλίου 966[3][4]
Μπάμπεργκ[3][4]
Κατοικίακαστέλλο ντι Λιέρνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒίλλα της Τοσκάνης[5]
ΤέκναΑδαλβέρτος Β΄ της Ιβρέας
Γκυ της Ιβρέας
Κορράδος της Ιβρέας
Ροζάλα της Λομβαρδίας
Γκεμπέργκα της Ιβρέας
Urraca d'Ivrea[6]
ΓονείςΆνταλμπερτ Α΄ της Ιβρέας και Γκίζελα του Φρίουλι
ΑδέλφιαΆνσκαρ του Σπολέτο
ΟικογένειαΟίκος της Ιβρέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς της Ιταλίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας (Berengario II , περ. 900 - 4 Αυγούστου 966) βασιλιάς της Ιταλίας (950-961) από τον Οίκο της Ιβρέας ήταν γιος του Άνταλμπερτ Α΄ της Ιβρέας και της Γκιζέλας του Φρίουλι, κόρης του βασιλιά Βερεγγαρίου Α΄ της Ιταλίας. Διαδέχθηκε τον πατέρας του ως μαργράβος της Ιβρέας (923) και πήρε το όνομα του από τον εκ μητρός πάππο του Βερεγγάριο Α΄ της Λομβαρδίας. Μετά το 940 ήταν επικεφαλής της αριστοκρατικής κίνησης εναντίον του βασιλιά Ούγου της Προβηγκίας. Διαδέχθηκε ο ίδιος τον Λοθάριο Β΄, γιο του Ούγου, σαν βασιλιάς της Λομβαρδίας με συμβασιλέα τον γιο του Άνταλμπερτ.

Βασιλιάς της Λομβαρδίας ("Ιταλίας") με τον γιο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναγνωρίστηκε από τον Γερμανό βασιλιά Όθων Α΄ (952), αλλά αργότερα ηγήθηκε εξέγερσης εναντίον του. Μετά την επίθεσή του εναντίον του πάπα (960), ο Όθων τον ανέτρεψε (961)· έπειτα αιχμαλωτίστηκε (964) και απεβίωσε στη φυλακή δυύο χρόνια αργότερα. Νυμφεύτηκε τη Βίλλα, κόρη του Μπόζο μαργράβου της Τοσκάνης και ανιψιά του Ούγου βασιλιά της Λομβαρδίας. Ο χρονικογράφος Λιουτπράνδος της Κρεμόνας που ζούσε στην Αυλή του, είχε δώσει πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τον χαρακτήρα του. [7] Ηγήθηκε σε εξέγερση εναντίον του θείου του Ούγου (940) και όταν προειδοποιήθηκε από τον γιο εκείνου Λοθάριο για να αποφύγει την σύλληψη, δραπέτευσε στην Αυλή του Όθωνα Α΄ της Γερμανίας. Ο βασιλιάς προτίμησε να παραμείνει ουδέτερος στην εμφύλια διαμάχη. Ο Βερεγγάριος Β΄ επέστρεψε αργότερα στην Ιταλία με Γερμανικά στρατεύματα (945), τα οποία τον βοήθησαν να ανατρέψει τον Ούγο, που παραιτήθηκε υπέρ του γιου του Λοθαρίου Β΄ και αποσύρθηκε στην Αρλ. Ο ουσιαστικός κυβερνήτης της Λομβαρδίας από τότε ήταν ο ίδιος ο Βερεγγάριος Β΄. Ο Λοθάριος Β΄ απεβίωσε πρόωρα λίγο αργότερα, πιθανώς δηλητηριασμένος (950) και τον διαδέχθηκε στον θρόνο ο Βερεγγάριος Β΄ με συμβασιλέα τον γιο του Άνταλμπερντ.

Αποτυχημένη απόπειρα να νυμφευτεί την Αδελαΐδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βερεγγάριος ήθελε να νομιμοποιήσει την δυναστεία του στο βασίλειο της Λομβαρδίας, γι'αυτό αποφάσισε να παντρέψει τον γιο του Άνταλμπερτ με την Αδελαΐδα της Βουργουνδίας, χήρα του τελευταίου βασιλιά της Λομβαρδίας Λοθάριου Β΄. Η Αδελαΐδα αρνήθηκε επίμονα και ζήτησε την προστασία του Όθωνα Α΄ της Γερμανίας. Ο Όθων Α΄, ο οποίος ήταν χήρος από το 946, βρήκε την ευκαιρία να τη νυμφευτεί ο ίδιος για να στεφθεί και βασιλιάς των Λομβαρδών. Επιτέθηκε στην Ιταλία (951), δέχτηκε δήλωση υποτέλειας από τους Ιταλούς, νυμφεύτηκε την ίδια χρονιά σε δεύτερο γάμο του την Αδελαΐδα και στέφθηκε βασιλιάς των Λομβαρδών. Επέστρεψε στη συνέχεια στη Γερμανία, αφού διόρισε τον γαμπρό του Κορράδο τον Ερυθρό αντιβασιλιά στην Παβία. Δεν έκανε καμιά προσπάθεια όμως να ανατρέψει τους βασιλείς Βερεγγάριο Β΄ και Άνταλμπερτ. Τους κάλεσε στη Γερμανία, στη Δίαιτα του Άουγκσμπουργκ (Αύγουστος 952), όπου τους έστεψε βασιλείς της Ιταλίας σαν υποτελείς της Γερμανίας ("Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους").

Ανατροπή από τον Όθωνα Α΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την επόμενη χρονιά ο Όθων Α΄ έκανε γιο με την Αδελαΐδα (953) και ο Λιούντολφ της Σουαβίας εξεγέρθηκε εναντίον του πατέρα του, αλλά την επόμενη χρονιά συμφιλιώθηκε μαζί του. Ο Βερεγγάριος Β΄ εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να πολιορκήσει τον Αδαλβέρτο-Άτσο κόμη της Κανόσσα στο κάστρο του, στο οποίο είχε καταφύγει η Αδελαΐδα (953 - 956). Ο Όθων Α΄ σαν απάντηση έστειλε τον ίδιο τον γιο του Λιούντολφ να επιτεθεί στην Ιταλία (956). Τότε ο Άνταλμπερτ συγκέντρωσε στρατό και τον νίκησε. Λίγο αργότερα ο Λιούντολφ, επιστρέφοντας στη Γερμανία, απβίωσε πρόωρα (957). Ο Άνταλμπερτ με τη νίκη του αυτή έγινε μέγας δούκας της Τοσκάνης.

Το 960 επιτέθηκε στον πάπα Ιωάννη ΙΒ΄. Τότε ο πάπας προσκάλεσε τον αυτοκράτορα Όθων Α΄, ο οποίος στέφθηκε βασιλιάς της Λομβαρδίας στην Παβία (661) και αυτοκράτορας της Γερμανίας στη Ρώμη (962). Στη συνέχεια πολιόρκησε τον Βερεγγάριο Β΄ στο Σελ Λεόν. Εν τω μεταξύ ο πάπας ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον γιο εκείνου Άνταλμπερτ Α΄. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Όθων Α΄ να εκθρονίσει το 963 τον πάπα Ιωάννη ΙΒ΄ και να τον αντικαταστήσει με τον πάπα Λέοντα Η΄. Την επόμενη χρονιά ο Βερεγγάριος Β΄ παραδόθηκε στον Όθωνα, ο οποίος τον φυλάκισε στο Μπάμπεργκ, όπου έμεινε μέχρι το τέλος του. Η σύζυγός του έγινε μοναχή για το υπόλοιπο της ζωής της. [8]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 930 τη Βίλλα των Μποζονιδών, κόρη του Μπόζο μαργράβου της Τοσκάνης και είχε τέκνα:

  • Άνταλμπερτ π.934-π.973, διάδοχος, συμβασιλιάς & διεκδικητής βασιλιάς της Λομβαρδίας.
  • Γκυ/Γουίδων 940-965, μάργραβος της Ιβρέας.
  • Κορράδος απεβ. 1001, μάργραβος της Ιβρέας, δούκας του Σπολέτο & Καμερίνο.
  • Ροζάλα π.955-1003, παντρεύτηκε πρώτα τον Αρνούλφο Β΄ κόμη της Φλάνδρας και μετά τον Ροβέρτο Β΄ της Γαλλίας.
  • Γκέρμπεργκα, παντρεύτηκε τον Αλεράμο μαρκήσιο του Μομφερράτου.
  • Γκίζελα, μοναχή.
  • Ουρράκα της Λομβαρδίας-Ιβρέας, παντρεύτηκε τον Γκοθέλο Α΄ των Αρντέν-Βερντέν δούκα της Κάτω Λωρραίνης.
  • Μπέρτα, ηγουμένη του αββαείου του Σαν Σίστο στην Πλακεντία.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 10235412X. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Ιταλικά) Sapere.it. De Agostini Editore. 2001. Berengàrio+II.
  3. 3,0 3,1 fmg.ac/Projects/MedLands/ITALY,%20Kings%20to%20962.htm#_Toc359998756.
  4. 4,0 4,1 genealogy.euweb.cz/ivrea/ivrea1.html#B2.
  5. p392.htm#i3913. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. Antapodosis ("Book of Retributions") III.1; IV.11-12; V.32.
  8. Philip Grierson and Mark Blackburn, Medieval European Coinage: Volume 1, The Early Middle Ages (5th-10th Centuries), (Cambridge University Press, 1986), 258.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Antapodosis ("Book of Retributions") III.1; IV.11-12; V.32.
  • Philip Grierson and Mark Blackburn, Medieval European Coinage: Volume 1, The Early Middle Ages (5th-10th Centuries), (Cambridge University Press, 1986)
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Λοθάριος Β΄
Βασιλιάς της Ιταλίας
950 - 961
Διάδοχος
Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας