Βασίλης Μάρος

Βασίλης Μάρος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Βασίλης Μάρος (Ελληνικά)
Γέννηση	1934; Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κινηματογραφιστής; φωτογράφος; εικονολήπτης
	δεδομένα

Ο Βασίλειος Μάρος (αγγλικά: Basil Maros, 1934 - 2001) ήταν Έλληνας πρωτοπόρος φωτογράφος και κινηματογραφιστής, καθώς και οπερατέρ, που αποτέλεσε τον σημαντικότερο δημιουργό ντοκιμαντέρ του ελληνικού κινηματογράφου κι έναν από τους σημαντικότερους διεθνώς. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Γερμανία. Αργότερα εργάστηκε για την 20^th Century Fox, το BBC και τη γερμανική τηλεόραση (ZDF κ.α.).

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βασίλης Μάρος γεννήθηκε στην Αθήνα. Στα δέκα του χρόνια ξεροστάλιαζε στις βιτρίνες των γνωστών φωτογράφων της εποχής. Λίγη αργότερα, βρέθηκε να κουβαλάει τον τρίποδα των μηχανών τους και να κάνει τα πρώτα μαθήματα φωτογραφίας δίπλα τους. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ενεπλάκη πολύ νωρίς στην Αντίσταση, γνώρισε τις φυλακές των Ναζί, δραπέτευσε στην Ουγγαρία, συνελήφθη ξανά από τους Γερμανούς και στάλθηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας κι εργοστάσια στην Αυστρία.

Το ξεκίνημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την Κατοχή σπούδασε φωτογραφία στο Μόναχο (1948-49), κι εργάστηκε ως εικονολήπτης στην Υπηρεσία Κινηματογράφου Στρατού (1950).

Το 1952-54, με ιταλική υποτροφία, σπούδασε στη διάσημη κινηματογραφική εταιρία INCOM της Ρώμης. Εκεί είχε την ευκαιρία να μάθει δίπλα στους σημαντικότερους οπερατέρ και διευθυντές φωτογραφίας της εποχής, όπως ο Τζακ Κάρντιφ, ο Καρλ Στράους, ο Αλ Ρόνσον και ο Άλντο Τόντι.

Η καθιέρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την επανάσταση του Μοσαντέκ στο Ιράν τον Αύγουστο πηγαίνει στην Τεχεράνη. Είναι ο μόνος εικονολήπτης εκεί, απεσταλμένος της INCOM, που κινηματογραφεί τα γεγονότα. Γι' αυτό κι αυτή η ιστορία κερδίζει το πρώτο βραβείο των Επικαίρων της χρονιάς. Μετά από αυτή την επιτυχία, συνεργάστηκε με τη NEW YORK TELEVISION NBC και τον Σπύρο Σκούρα, τον τότε Πρόεδρο της 20th CENTURY FOX. Αργότερα, στέλνεται στην Ελλάδα, για να οργανώσει τα νέα της FOX MOVIETOBE NEWS στην Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή. Επέστρεψε στην Ελλάδα και γύρισε την πρώτη έγχρωμη ταινία σε Eastman Colour: «FIRST PERIODS» το 1956. Την επόμενη χρονιά ήταν διευθυντής φωτογραφίας στο δεύτερο συνεργείο της ταινίας: «Το Παιδί και το Δελφίνι» με πρωταγωνίστρια τη Σοφία Λόρεν.

Η κληρονομιά του Μάρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από μισό αιώνα παραγωγής και δημιουργίας 50 και πλέον ντοκιμαντέρ και κινηματογραφικών ταινιών άφησε μια πλούσια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές κινματογραφιστών στην Ελλάδα και διεθνώς.

Στην επαγγελματική του ζωή χρησιμοποίησε τον κινηματογράφο ως προσωπκό τρόπο έκφρασης και την εικόνα περισσότερο από τα λόγια. Ένιωσε βαθιά την αποστολή του ως καλλιτέχνης σε σχέση με το εκφρατικό του μέσο. Δημιούργησε ταινίες που αντανακλούσαν τις δικές του συγκινήσεις κάθε φορά που επιχειρούσε να προσεγγγίσει το θέμα του. Πολύ νέος κατάλαβε ότι το τρίτο μάτι της κινηματογραφικής του μηχανής συνελάμβανε αυτό που απλώς οι άλλοι μαντεύουν. Αυτό το μάτι της μηχανής του επέτρεπε πάντοτε να καταλάβει καλύτερα την εικόνα, τη μαγεία των χρωμάτων και τη δύναμη των ήχων, κι εν γένει τον λόγο της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ενδεικτική εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρεπορτάζ για την ιταλική INCOM (1953). Στην Τεχεράνη για την επανάσταση του Μοσαντέκ και την επιστροφή του Σάχη του Ιράν^[1].
Το Παιδί και το Δελφίνι (1957). Ο Βασίλειος Μάρος εργάστηκε ως διευθυντής φωτογραφίας στο 2ο εργαστήριο της ταινίας σε σκηνοθεσία Jean Negulesco με τους Alan Ladd, Clifton Webb, Sophia Loren, Alexis Minotis.
Τραγωδία του Αιγαίου (1961). Μια πολυβραβευμένη κινηματογραφική σύνθεση από την ελληνική επικαιρότητα από το 1920 έως 1930, η Μικρασιατική καταστροφή, ο διχασμός, η δικτατορία του Μεταξά, ο παγκόσμιος ο πόλεμος, η εισβολή, η κατοχή, η απελευθέρωση, ο εμφύλιος. Μοναδικά έγγραφα από την ιστορία του τόπου που διασώθηκε πριν από την καταστροφή τους.
Πάσχα στο Άγιο Όρος (1966). Μια ιστορική ταινία χρονικού και οδοιπορικό του Αγίου Όρους με σκοπό την προκειμένου να παρουσιάσει την ατμόσφαιρα της ζωής των ορθοδόξων χριστιανών μοναχών, ιδιαίτερα τις ημέρες του Πάσχα. Αυτό το ντοκιμαντέρ είναι το μόνο που παρουσιάζει τον σιωπηλό και άγνωστο κόσμο της Χερσονήσου του Άθω^[2].

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικό έργο, Βασίλης Μάρος, 50 χρόνια ελληνικοού κινηματογράφου, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ΑΘήνα 2008.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Έργο, Συλλογικό. Βασίλης Μάρος, 50 χρόνια ελληνικός κινηματογράφος. Αθήνα: Ταινιοθήκη της Ελλάδος. σελ. 2.
↑ Αργύρης, Κώστας (Βέροια, 9-22.12.2002.). «, Αγίου Όρους όψεις, Προβλήθηκε η ταινία του Βασίλειου Μάρου». «Άθως – Άγιον Όρος», Εκθέσεις, Διαλέξεις, Προβολές,: σελ. 5.

[1] Έργο, Συλλογικό. Βασίλης Μάρος, 50 χρόνια ελληνικός κινηματογράφος. Αθήνα: Ταινιοθήκη της Ελλάδος. σελ. 2.

[2] Αργύρης, Κώστας (Βέροια, 9-22.12.2002.). «, Αγίου Όρους όψεις, Προβλήθηκε η ταινία του Βασίλειου Μάρου». «Άθως – Άγιον Όρος», Εκθέσεις, Διαλέξεις, Προβολές,: σελ. 5.

[1]

[2]