Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο
Κινηματογραφική αφίσα.
ΣκηνοθεσίαΓιάννης Δαλιανίδης
ΠαραγωγήΦίνος Φιλμς
ΣενάριοΓιάννης Δαλιανίδης
ΠρωταγωνιστέςΖωή Λάσκαρη
Γιάννης Φέρτης
Χρόνης Εξαρχάκος
Νικηφόρος Νανέρης
Βαγγέλης Σειληνός
Μάνος Κατράκης
ΜουσικήΚώστας Καπνίσης
ΦωτογραφίαΓιώργος Αρβανίτης
ΜοντάζΠέτρος Λύκας
ΣκηνογραφίαΜάρκος Ζέρβας
Πρώτη προβολή23 Μαρτίου 1970 (Ελλάδα)
Διάρκεια99 λεπτά
ΠροέλευσηΕλλάδα
Γλώσσαελληνική
γερμανική

Το Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο είναι ελληνικό πολεμικό δράμα του 1970 της Φίνος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Η ταινία παρουσιάζει την αντίσταση μιας παρέας νέων στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τον έρωτα μεταξύ μιας νοσοκόμας (Ζωή Λάσκαρη) και ενός στρατιώτη (Γιάννης Φέρτης) υπό την γερμανική Κατοχή.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια παρέα συμφοιτητών, η Μάρθα, ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Νέστορας (αδελφός της Μάρθας) και ο Πάνος, βρίσκονται όλοι μαζί στο πάρτι που κάνει η Μάρθα στο σπίτι της μια νύχτα του 1940. Το πρωί της επόμενης μέρας, κηρύσσεται ο ελληνοϊταλικός πόλεμος. Σύντομα, τα αγόρια της παρέας πηγαίνουν στο μέτωπο, ενώ η Μάρθα γίνεται εθελόντρια νοσοκόμα και μετατίθεται στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, φτάνει κάποια στιγμή ο Κώστας, που έχει τραυματιστεί στον πόλεμο. Η Μάρθα φροντίζει τον Κώστα και οι δύο νέοι αναπτύσσουν ερωτικά αισθήματα ο ένας για τον άλλο.

Μετά από λίγους μήνες, η παρέα επανενώνεται πίσω στην Αθήνα, όπου συνεχίζουν τις σπουδές τους. Παράλληλα, όμως, φτιάχνουν μια αντιστασιακή ομάδα, στην οποία γίνονται μέλη όλοι εκτός από τον Κώστα, τον οποίο οι υπόλοιποι δεν δέχονται, επειδή ο πατέρας του είναι φιλικά προσκείμενος προς τους Γερμανούς, με τους οποίους και συνεργάζεται. Όταν, όμως, τα οικονομικά της οικογένειά του επιδεινώνονται αισθητά και έρχονται στα όρια της επιβίωσης, ο πατέρας του Κώστα αποφασίζει να εργαστεί ως μεταφραστής στην Γκεστάπο.

Κάποια στιγμή τα μέλη της αντιστασιακής οργάνωσης συλλαμβάνονται, οδηγούνται στην Γκεστάπο και βασανίζονται. Ανάμεσά τους είναι και ο Κώστας, παρόλο που δεν υπήρξε μέλος της οργάνωσης. Κάποιοι από την παρέα δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν. Ο Κώστας, μετανιωμένος από την προηγούμενη στάση του, βοηθά τον Νέστορα να δραπετεύσει. Επίσης, συνεργάζεται για τη σύλληψη του πατέρα του, ο οποίος εκτελείται με την κατηγορία της προδοσίας. Αφού αποχωρήσουν τα στρατεύματα Κατοχής και απελευθερωθεί η χώρα, ο Κώστας και η Μάρθα οδηγούνται στον γάμο.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 23 Μαρτίου 1970 [2] κόβοντας 277.395 εισιτήρια και κατατάχθηκε στην 21η θέση ανάμεσα σε 99 ταινίες της ίδιας σεζόν. [3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εξάρχου, Καλλιόπη (2021). Δωσίλογοι και μαυραγορίτες στον ελληνικό κινηματογράφο από τη δεκαετία του 1940 έως και τη δεκαετία του 1970. Αθήνα: ΕΑΠ. σελ. 68. 
  2. «αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο — The Movie Database (TMDb)». www.themoviedb.org. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2021. 
  3. «Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]