Αστρονομική Εταιρεία της Γαλλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Société astronomique de France

Η Αστρονομική Εταιρεία της Γαλλίας (Société astronomique de France, γνωστή και με τα αρχικά SAF), είναι μη κερδοσκοπικός σύλλογος, που ιδρύθηκε στο Παρίσι από τον Γάλλο αστρονόμο Καμίγ Φλαμμαριόν το 1887. Σκοπός της είναι η προαγωγή της αναπτύξεως της αστρονομίας και της ενασχολήσεως με την επιστήμη αυτή.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καμίγ Φλαμμαριόν, ιδρυτής της Εταιρείας

Η Αστρονομική Εταιρεία της Γαλλίας ιδρύθηκε από τον Καμίγ Φλαμμαριόν και ένδεκα άλλα πρόσωπα στις 28 Ιανουαρίου 1887, στο διαμέρισμα του Φλαμμαριόν, στην οδό Cassini 16, κοντά στο Paris Observatory.[1][2] Η Εταιρεία περιλαμβάνει στα μέλη της τόσο επαγγελματίες, όσο και ερασιτέχνες αστρονόμους, Γάλλους, όσο και υπηκόους ξένων κρατών.[3]

Ο σκοπός της, όπως αναφέρεται στην ιδρυτική της διακήρυξη, είναι «να γνωρίσει μεταξύ τους ανθρώπους που ασχολούνται πρακτικώς ή θεωρητικώς με την Αστρονομία, ή που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη αυτής της επιστήμης και την επέκταση της επιρροής της για τον διαφωτισμό του νου. Οι προσπάθειές της θα υποστηρίζουν την ανάπτυξη και επέκταση αυτής της επιστήμης, και θα διευκολύνουν... ...όσους επιθυμούν να αρχίσουν αστρονομικές σπουδές. `Ολοι οι φίλοι της Επιστήμης και της Προόδου προσκαλούνται να μετάσχουν στη σύνθεση και στην ανάπτυξή της.»[4]

Στις 4 Απριλίου 1887 έδρα της Εταιρείας έγινε το Hôtel des Sociétés Savantes στη οδό Σερπάν, στο 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού. Η Εταιρεία κατασκεύσε ένα μικρό αστεροσκοπείο στον τελευταίο όροφο του κτιρίου προς χρήση των μελών της, το οποίο λειτούργησε από το 1890 μέχρι το 1968 και ήταν γνωστό ως το «Αστεροσκοπείο της οδού Σερπάν».[5] Στις 17 Οκτωβρίου 1966 τα γραφεία και η έδρα της Εταιρείας μετακόμισαν στο συνεδριακό κέντρο «Maison de la Chimie»[6], και από το 1974 στεγάζονται στην οδό Beethoven 3, στο 16ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού (ΤΚ 75016).

Μέχρι σήμερα, 49 πρόσωπα έχουν διατελέσει Πρόεδροι της Εταιρείας, μεταξύ των οποίων πολλοί διακεκριμένοι επιστήμονες.[3]

Δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η έκδοση του μηνιαίου περιοδικού L'Astronomie και του Observations et Travaux[7].
  • Εξειδικευμένες επιτροπές και αντίστοιχες δράσεις για τους κομήτες, την κοσμολογία, τους διπλούς αστέρες, την Ιστορία της αστρονομίας, τα αστρονομικά όργανα, τα μετέωρα, τους μετεωρίτες, τον νυκτερινό ουρανό, τις παρατηρήσεις πλανητών, την πλανητολογία, τη ραδιοαστρονομία, τα ηλιακά ρολόγια και τον Ήλιο.
  • Διοργάνωση κάθε μήνα διαλέξεων, συνεδρίων, και εισαγωγικών μαθημάτων αστρονομίας. Τα μηνιαία συνέδρια διεξάγονται συνήθως στην αίθουσα διαλέξεων της σχολής Télécom Paris, ενώ τα υπόλοιπα στα γραφεία της SAF.
  • Διοργάνωση των Rencontres AstroCiel, μιας ετήσιας αστρονομικής συναντήσεως κάθε Αύγουστο για παρατηρήσεις δύο εβδομάδων στο Βαλντρόμ της νοτιοανατολικής Γαλλίας, σε υψόμετρο 1.400 μέτρων.[8]
  • Λειτουργία εκτεταμένης βιβλιοθήκης, που περιλαμβάνει έργα ιστορικής αξίας, όσο και τελευταίες εκδόσεις, για έρευνα και ενημέρωση των μελών, αλλά και μη μελών.[9]
  • Λειτουργία δύο αστεροσκοπείων, όπου το γενικό κοινό έχει την ευκαιρία να εξερευνήσει τον νυκτερινό ουρανό: τον «Αστρονομικό Πύργο» της Σορβόννης (όπου και εργαστήριο οπτικής) και το Αστεροσκοπείο του Καμίγ Φλαμμαριόν στο Ζυβισύ-συρ-Ορζ.

Βραβεία και μετάλλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αστρονομική Εταιρεία της Γαλλίας (SAF) έχει προσφέρει ή απονέμει και σήμερα τις ακόλουθες αρκετές διαφορετικές τιμητικές διακρίσεις στα μέλη της και σε αξιόλογες προσωπικότητες της αστρονομίας, τόσο Γάλλους όσο και ξένους.

Το μετάλλιο του Βραβείου Jules-Janssen
  • Βραβείο Jules Janssen. Προς αναγνώριση εργασίας στην αστρονομία εν γένει (ή υπηρεσιών προς την αστρονομία) από επαγγελματία αστρονόμο. Αθλοθετήθηκε από τον Πιερ Ζυλ Ζανσέν και είναι ετήσιο. Απονέμεται από το 1896 μέχρι σήμερα.[10]
  • Βραβείο των Κυριών (Prix des Dames). Προς αναγνώριση υπηρεσιών προς την Εταιρεία. Αθλοθετήθηκε μετά από πρωτοβουλία της Γκαμπριέλ Φλαμμαριόν (συζύγου του αστρονόμου) και ομάδας γυναικών μελών της SAF. Είναι ετήσιο και απονέμεται από το 1896 μέχρι σήμερα.[10]
  • Βραβείο Maurice Ballot. Προς αναγνώριση συγγραφέων εργασιών του αστεροσκοπείου της Εταιρείας. Αθλοθετήθηκε από δωρεά του βιβλιοθηκάριου της SAF Μωρίς Μπαλό[11] και απονέμεται μία φορά κάθε δύο χρόνια από το 1921, εάν υπάρχουν αξιόλογοι υποψήφιοι.[10]
  • Βραβείο Georges Bidault de l'Isle. Ενθαρρύνει νέους που επιδεικνύουν ξεχωριστό ταλέντο για την αστρονομία ή τη μετεωρολογία. Πριν από το 1956, αυτό το βραβείο ήταν γνωστό ως ως «βραβείο Αστεροσκοπείου de la Guette».[12]. Είναι ετήσιο και απονέμεται από το 1925 μέχρι σήμερα.[10]
Το μετάλλιο του Βραβείου Henry Rey, σχεδιασμένο από τον Alphée Dubois το 1900
  • Βραβείο Henry Rey. Προς αναγνώριση ενός σημαντικού έργου στην αστρονομία. Είναι αργυρό μετάλλιο που απονέμεται ετησίως από το και αθλοθετήθηκε από πόρους που κληροδότησε ο Μασσαλιώτης Henry Rey[13][10]
  • Βραβείο Gabrielle και Camille Flammarion. Προς αναγνώριση μιας σημαντικής ανακαλύψεως και αξιόλογης προόδου της αστρονομίας ή συγγενούς επιστήμης, ή για να βοηθήσει έναν ανεξάρτητο ερευνητή ή έναν νέο να αρχίσει εργασία στην αστρονομία. Απονέμεται τα έτη με περιττό αριθμό, εναλλάξ με το Βραβείο Dorothea Klumpke-Isaac Roberts, από το 1930 μέχρι σήμερα.[14]
  • Βραβείο Dorothea Klumpke - Isaac Roberts. Προς ενθάρρυνση της μελέτης των διάχυτων νεφελωμάτων του Ουίλιαμ Χέρσελ, των σκοτεινών νεφελωμάτων του Μπάρναρντ, ή των «κοσμικών νεφών» του Χάγκεν. Αθλοθετήθηκε από δωρεά της αστρονόμου Ντοροθέα Κλούμπκε-Ρόμπερτς στη μνήμη του συζύγου της Ισαάκ Ρόμπερτς[15]. Απονέμεται κάθε δύο χρόνια από το 1931 μέχρι σήμερα[10]
  • Βραβείο Marcel Moye. Απονέμεται σε νεαρό μέλος (κάτω των 26 ετών) της Εταιρείας προς αναγνώριση παρατηρησιακού έργου στην αστρονομία. Απονέμεται ετησίως από το 1946 μέχρι σήμερα.[10]
  • Βραβείο Marius Jacquemetton. Προς αναγνώριση ενός βιβλίου ή έρευνας από μέλος της Εταιρείας, φοιτητή ή νεαρό αστρονόμο. Απονέμεται ετησίως από το 1946 μέχρι σήμερα.[10]
  • Βραβείο Viennet-Damien. Προς αναγνώριση δημιουργίας οπτικού οργάνου ή εργασίας στην αστρονομική οπτική. Απονέμεται εναλλάξ με το Βραβείο Dorothea Klumpke - Isaac Roberts, αρχίζοντας από το 1949.[10]
  • Βραβείο Julien Saget. Προς αναγνώριση ερασιτέχνη αστρονόμου για τις αξιοσημείωτες αστροφωτογραφίες του/της. Απονέμεται ετησίως από το 1969 μέχρι σήμερα.[10]
  • Βραβείο Edmond Girard. Απονέμεται ετησίως από το 1974.[10]
  • Βραβείο Camus-Waitz, στη μνήμη των Ζακ Καμύ και Μισέλ Βαΐτς. Απονέμεται μέχρι σήμερα.
  • Βραβείο Marguerite Clerc. Οι λόγοι απονομής αυτού του βραβείου είναι στη διάκριση του Δ.Σ. της Εταιρείας.[16]
  • Βραβείο Αστροναυτικής (Robert Esnault-Pelterie). Προς αναγνώριση μελέτης με θέμα το διαπλανητικό ταξίδι ή γενικότερα την αστροναυτική. Αθλοθετήθηκε από τους Ρομπέρ Εσνώ-Πελτερί και Αντρέ-Λουί Χιρς και πριν το 1936 ήταν γνωστό ως «Βραβείο REP-Hirsch». Δινόταν σε εξαιρετικές περιπτώσεις από το 1928 μέχρι το 1939.
  • Μετάλλιο των Παλαιών Προέδρων. Απονέμεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
  • Αναμνηστικό Μετάλλιο. Απονεμόταν ετησίως από το 1901 μέχρι το 1979 τουλάχιστον.[10]
  • Μετάλλιο της Εξηκονταετίας Προς αναγνώριση μελών που συμπληρώνουν 60 συνεχή έτη ως μέλη της Εταιρείας.
  • Πλακέτα της Εκατονταετίας του Καμίλ Φλαμμαριόν. Προς αναγνώριση εξέχουσας υπηρεσίας προς την Εταιρεία. Απονεμόταν ετησίως από το 1956 μέχρι το 1971 τουλάχιστον.[17]

Πρόεδροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι σήμερα, 49 πρόσωπα έχουν διατελέσει Πρόεδροι της Εταιρείας, μεταξύ των οποίων πολλοί διακεκριμένοι επιστήμονες στην αστρονομία και συγγενείς επιστήμες. Ως προς την ιδιότητα, οι μισοί περίπου πρόεδροι ήταν αστρονόμοι (28), οι 11 φυσικοί και οι υπόλοιποι 10 είχαν άλλη ιδιότητα, όπως μηχανικοί, ένας ιατρός, δύο στρατηγοί, ένας πρίγκιπας, ένας συγγραφέας και ένας ιστορικός. Ακολουθεί ένας χρονολογικός τους πίνακας (η ιδιότητα αναφέρεται πλην των καθαρώς αστρονόμων):

Αστεροειδής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αστεροειδής 4162 SAF, που ανακαλύφθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1940 από τον Γάλλο αστρονόμο Αντρέ Πατρύ στο Αστεροσκοπείο της Νίκαιας, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή της Αστρονομικής Εταιρείας της Γαλλίας (από τα γαλλικά αρχικά της).[28]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Chant, C. A. «The Golden Jubilee of the French Astronomical Society», Journal of the Royal Astronomical Society of Canada, Σεπτέμβριος 1938, τόμ. 32, σελ. 322
  2. Bulletin de la Société astronomique de France, 1937, σσ. 2-6
  3. 3,0 3,1 Ferlet R.: «The Société Astronomique de France in the Astronomical Landscape: Evolution and Prospects», στο βιβλίο Organizations and Strategies in Astronomy, Astrophysics and Space Science Library, τόμ. 296, εκδ. Springer, Dordrecht 2003
  4. SAF Statutes, First Article, in L'Astronomie, revue mensuelle d'astronomie populaire, 1888, 1
  5. Bulletin de la Société astronomique de France, 1900, σελ. 1
  6. Astronomie et Bulletin de la Société astronomique de France, 1966, τόμ. 80, σελ. 284.
  7. Bibliothèque nationale de France catalogue entry
  8. «Le grand rendez-vous des passionnés de l’astronomie», ledauphine.com (online), 16 Αυγούστου 2014
  9. «Fonds de la Société astronomique de France (SAF)», Réseau national des Bibliothèques de Mathématiques (online). Δημοσ. στις 8 Νοεμβρίου 2017, ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2018
  10. 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 10,10 10,11 l'Astronomie, Vol. 93, 1979, σσ. 543-546.
  11. Bulletin de la Société astronomique de France, 1937, μετά τη σελ. 611
  12. l'Astronomie, 1957, τόμ. 71, σσ. 446-447
  13. Bulletin de la Société astronomique de France, 1937, μετά τη σελ. 611
  14. L'Astronomie, 1979, τόμ. 93, σελ. 543
  15. Bulletin de la Société astronomique de France, 1937, μετά τη σελ. 611
  16. l'Astronomie, τόμ. 111, 1997, σελ. 23
  17. L'Astronomie, 1971, τόμ. 85, σελ. 179
  18. Bulletin de la Société astronomique de France, 1911, τόμ. 25, σσ. 581-586
  19. Bulletin de la Société astronomique de France, 1911, τόμ. 25, σσ. 581-586
  20. Όπ.π., σσ. 581-586
  21. Όπ.π., σσ. 581-586
  22. Όπ.π., σσ. 581-586
  23. Όπ.π., σσ. 581-586
  24. 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 24,6 24,7 24,8 Bulletin de la Société astronomique de France, Νοέμβριος 1937, X-IX
  25. Tardi, P. Le Général Georges Perrier (1872-1946). Annales Francaises de Chronometrie, 1946, τόμ. 16, σσ. 139-143.
  26. Bulletin de la Société astronomique de France, January-February-March 1945, i.
  27. De Broglie, L. «Notice historique sur Albert Pérard», 11 Δεκεμβρίου 1967, Institut de France, Académie des sciences
  28. Minor Planet Center

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]