Αουρέλ Μπαέσου
| Αουρέλ Μπαέσου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 26 Μαΐου 1896 Fălticeni |
| Θάνατος | 24 Αυγούστου 1928[1][2][3] Πιάτρα Νέαμτς |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουμανικά |
| Σπουδές | George Enescu University of Arts of Iași |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άουρελ Μπαέσου (ρουμανικά: Aurel Băeșu, 1896-1928) ήταν Ρουμάνος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος τοπίων και πορτραίτων. Πολλά από τα έργα του δείχνουν την επιρροή του Νικολάε Γκριγκορέσκου, μια επιρροή που ήταν κοινή μεταξύ των ζωγράφων της εποχή του.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πατέρας του ήταν κυβερνητικός υπάλληλος που απασχολούταν από τον νομό Σουτσεάβα. Έχασε τη μητέρα του σε νεαρή ηλικία και τον μεγάλωσε η γιαγιά του.[4]
Από το 1907 έως το 1912, παρακολούθησε το γυμνάσιο "Αλεξάντρου Ντονίτσι" στη γενέτειρά του, όπου επέδειξε την ικανότητα του στη ζωγραφική.[5] Μετά την αποφοίτησή του, εισήλθε στην Școala de Belle Arte (Σχολή Καλών Τεχνών) στο Ιάσιο, όπου σπούδασε με τον Κωνσταντίν Αρτακίνο και τον Γκεόργκε Ποποβίτσι. Το 1915 έλαβε ένα βραβείο από την Ρουμανική Ακαδημία για το πορτρέτο του γαλλικού καλλιτέχνη Λεκόμτ ντε Νουί, ο οποίος στη συνέχεια έζησε στη Ρουμανία.[5]
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κινητοποιήθηκε αλλά, την τελευταία στιγμή, υποχώρησε και προσχώρησε σε αρκετούς άλλους καλλιτέχνες που τεκμηρίωζαν τον πόλεμο[ασαφές]. Αν και δραπέτευσε τραυματισμένος, οι σκληρές συνθήκες εκεί οδήγησαν σε πνευμονία που τον άφησε σε κακή υγεία.[4]
Σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τις καλλιτεχνικές του προοπτικές, και με την υποστήριξη μελών της Ακαδημίας, πήγε στην Ιταλία για να παρακολουθήσει ένα δωρεάν πρόγραμμα ζωγραφικής που διδασκόταν στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών στη Ρώμη. Ήταν εκεί από το 1920 έως το 1922. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ταξίδεψε σε ολόκληρη τη Σλοβενία, την Ουγγαρία και τη Γαλλία. Για πολλά χρόνια,ήταν ερωτευμένος με τη Λία Σαντοβένα, κόρη του μυθιστοριογράφου Μιχαήλ Σαντοβεάνου, αλλά δεν μπορούσε ποτέ να προτείνει γάμο λόγω της επισφαλούς οικονομικής του κατάστασης.[5]
Το 1928, πέθανε από φυματίωση σε ηλικία μόλις τριάντα δύο ετών. Μια σημαντική αναδρομική έκθεση του έργου του πραγματοποιήθηκε το 2006 στο μουσείο τέχνης του Μπακάου. Το 2012, ο τάφος του λεηλατήθηκε και καταστράφηκε. Μεταξύ των αντικειμένων που ελήφθησαν ήταν μια πλάκα του φίλου του Μπαέσου, του γλύπτη Μιχάι Ονοφρέι.[5]
Επιλεγμένοι πίνακες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Πορτρέτο μιας Αγρότισσας -
Πύργος της καμπάνας -
Αγροτικό εσωτερικό -
Το κεφάλι ενός αγοριού
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118848925. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500063386. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Artnet. aurel-baesu. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Review of Pictură sau destin by Macarie[νεκρός σύνδεσμος] @ LiterNautica.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Biographical notes, In Memoriam Αρχειοθετήθηκε 2018-04-12 στο Wayback Machine. @ Apostolul.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gheorghe Macarie, Pictură sau destin. Aurel Băeşu (1896-1928), Editura PIM (2014)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ArtNet: Περισσότερα έργα από τον Μπαέσου.
- Concursul Internaţional de Creaţie Vizuală „Aurel Băeşu”. Evenimentul.
|