Ανριέτ-Ζυλί ντε Καστελνώ ντε Μυρά
| Ανριέτ-Ζυλί ντε Καστελνώ ντε Μυρά | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Henriette-Julie de Castelnau de Murat (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1670[1][2][3] Βρέστη |
| Θάνατος | 29 Σεπτεμβρίου 1716[4] Château de la Buzardière |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | οικοδέσποινα λογοτεχνικού σαλονιού συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας συγγραφέας συλλέκτης παραμυθιών |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Michel de Castelnau |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ανριέτ-Ζυλί ντε Καστελνώ ντε Μυρά (γαλλικά: Henriette-Julie de Castelnau de Murat) (1670 - 1716) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας παραμυθιών, μυθιστορημάτων και μυθιστορηματικών απομνημονευμάτων στα τέλη του 17ου και αρχές 18ου αιώνα.[5]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ανριέτ-Ζυλί ντε Καστελνώ ντε Μυρά γεννήθηκε το 1668 στη Βρέστη. Πιθανότατα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας στο Παρίσι. Το 1691 παντρεύτηκε τον κόμη Νικολά ντε Μυρά και ένα χρόνο μετά το γάμο τους, γεννήθηκε ο γιος τους Σεζάρ. Αλλά σύντομα, ο σύζυγος την απογοήτευσε και έτσι η Ανριέτ-Ζυλί αποφάσισε να τον εγκαταλείψει και να ζήσει μόνη στο Παρίσι. Από το 1692 άρχισε να συχνάζει στο κοσμικό και λογοτεχνικό σαλόνι της μαρκησίας ντε Λαμπέρ. Εκεί γνωρίσθηκε με τη Μαρί-Κατρίν ντ'Ωλνουά, την Κατρίν Μπερνάρ και άλλες γυναίκες συγγραφείς.
Το 1697 δημοσίευσε τα Απομνημονεύματα της κόμισσας Μ., μια συλλογή δύο τόμων από μυθιστορηματικά «απομνημονεύματα» που προορίζονταν ως απάντηση σε βιβλίο του Σαρλ ντε Σαιντ-Εβρεμόν στο οποίο οι γυναίκες παρουσιάζονταν ως ανίκανες για αρετή και σταθερότητα. Το βιβλίο της Μυρά είχε τέτοια επιτυχία που μεταφράστηκε ακόμη και στα αγγλικά.[6]
Προς τα τέλη του 17ου αιώνα, στο κοσμικό και λογοτεχνικό περιβάλλον μεταξύ Παρισιού και Βερσαλλιών, εμφανίστηκε η μόδα των παραμυθιών και η Μυρά έγραψε με μεγάλη επιτυχία. Με την παρότρυνση της Μαρί-Ζαν Λ'Εριτιέ, δημοσίευσε τρεις τόμους παραμυθιών μεταξύ 1697 και 1699: το 1697 τα Παραμύθια, το 1698 τα Νέα παραμύθια, έπειτα το 1699 τις Υψηλές και αλληγορικές ιστορίες [7]και Το ταξίδι στην εξοχή, μια ιστορία με φαντάσματα.
Τα έργα της είχαν μεγάλη αποδοχή, έγινε δεκτή στην Ακαδημία Ρικοβράτι της Πάδοβας. Μια άλλη αναγνώριση που έλαβε ήταν ένα από τα βραβεία Jeux floraux της Ακαδημίας της Τουλούζης. Ήταν μια από τις πρωτοπόρους στη συγγραφή παραμυθιών, μαζί με τη Μαρί-Κατρίν ντ'Ωλνουά, τη Σαρλότ-Ροζ ντε Κωμόν Λα Φορς, τη Μαρί-Ζαν Λ'Εριτιέ και τον Σαρλ Περώ.[8]
Ταυτόχρονα, η ζωή της ήταν ένα απίστευτο μυθιστόρημα, που χαρακτηρίστηκε από αντισυμβατικότητα και ηθικά σκάνδαλα που προκάλεσαν αγανάκτηση στη βασιλική αυλή και τη συντηρητική κοινωνία της εποχής της. Οι αναφορές της αστυνομίας στον Λουδοβίκο ΙΔ΄, που παραδόθηκαν μεταξύ 1698 και 1702, της προσάπτουν «συγκλονιστικές πρακτικές και πεποιθήσεις»: ελευθεριασμό και λεσβιακές σχέσεις, που εξέθεταν την αριστοκρατική της οικογένεια.[9]
Απομακρύνθηκε εντελώς από τον σύζυγό της και αποκληρώθηκε από τη μητέρα της, αναγκάστηκε να σταματήσει να δημοσιεύει και τελικά το 1702, εξορίστηκε στο κάστρο του Λος. Η ακολασία της θεωρήθηκε επιβεβαιωμένη από το γεγονός ότι ήταν έγκυος. [5]Το 1706 προσπάθησε να δραπετεύσει από το κάστρο του Λος φορώντας ανδρικά ρούχα αλλά απέτυχε. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε δύο άλλες φυλακές πριν επιστρέψει στο κάστρο το 1707. Το 1709 απέκτησε μερική ελευθερία με τη μεσολάβηση της κόμισσας ντ'Αρζαντόν στον Φίλιππο της Ορλεάνης, με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνει στο σπίτι μιας θείας της.[10]
Το τελευταίο της έργο ήταν το μυθιστόρημα Τα ξωτικά του κάστρου του Κερνοζί, που δημοσιεύθηκε το 1710.
Πέθανε 9 Σεπτεμβρίου 1716 σε ηλικία 46 ετών στο κάστρο της Μπυζαρντιέρ, στον σημερινό νομό Σαρτ.[11]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ανριέτ-Ζυλί ντε Καστελνώ ντε Μυρά είναι συγγραφέας δεκατεσσάρων παραμυθιών, δύο μυθιστορηματικών απομνημονευμάτων και τεσσάρων μυθιστορημάτων.
Παραμύθια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Contes de fées (1697) (Παραμύθια)[12]
- Le Parfait Amour (Ο τέλειος έρωτας)
- Anguillette
- Jeune et Belle (Νέα και όμορφη)
- Les Nouveaux Contes de fées (1698) (Νέα Παραμύθια)
- Le Palais de la vengeance (Το Παλάτι της Εκδίκησης)
- Le Prince des feuilles (Ο Πρίγκιπας των Φύλλων)
- Le Bonheur des moineaux (Η ευτυχία των σπουργιτιών), παραμύθι σε στίχους
- L'Heureuse Peine (Η τυχερή τιμωρία)
- Le Voyage de campagne (1699) (Το ταξίδι στην εξοχή) [5]
- Le Père et ses quatre fils (Ο πατέρας και οι τέσσερις γιοι του)
- Histoires sublimes et allégoriques (1699) (Υψηλές και αλληγορικές ιστορίες)[7]
- Le Roi Porc (Ο Βασιλιάς των Χοίρων)
- L'Île de la magnificence (Το νησί της μεγαλοπρέπειας)
- Le Sauvage (Ο άγριος)
- Le Turbot (Το καλκάνι)
- Journal pour Mademoiselle de Menou (1708)
- L'Aigle au beau bec (Ο αετός με το όμορφο ράμφος)
- La Fée princesse (Η νεράιδα πριγκίπισσα)
- Peine perdue (Χαμένος κόπος)
- L'Origine du hérisson (Η προέλευση του σκαντζόχοιρου)
- Un conte sans titre inachevé (Μια ημιτελής ιστορία χωρίς τίτλο)
Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Le Dialogue des morts (1700) (Ο διάλογος των νεκρών)
- Histoire de la courtisane Rhodope (1708) (Ιστορία της εταίρας Ροντόπ)
- Histoire galantes des habitants de Loches (1709) (Τρυφερές ιστορίες των κατοίκων του Λος)
- Les Lutins du château de Kernosy (1710) (Τα ξωτικά του κάστρου του Κερνοζί)
Απομνημονεύματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Mémoires de Madame la comtesse de M*** (1697)
- Mémoires de Mme la Ctesse D*** avant sa retraite, servant de réponse aux Mémoires de M. St-Évremont (1698)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL5626519A. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) WomenWriters. 2d108ad9-ed45-4607-ad65-60f8d0471d7f. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Faceted Application of Subject Terminology. 75058. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 263817. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 . «books.google.gr/books/A Trip to the Country: by Henriette-Julie de Castelnau, Comtesse de Murat».
- ↑ . «scholarsarchive.byu.edu/cgi/The Scandal of Sources of Henriette-Julie de Murat's Histoires sublimes et allégoriques».
- ↑ 7,0 7,1 . «books.google.gr/books/Histoires sublimes et allégoriques, par Mme la Comtesse de Murat».
- ↑ . «en-academic.com/dic.nsf/enwiki/Henriette-Julie de Castelnau de Murat».
- ↑ . «tor.com/2018/02/15/imprisonment-and-the-fairy-tales-of-henriette-julie-de-murat/».
- ↑ Madame de Murat et le Limousin, Auguste-Pierre Ségalen, 1976.
- ↑ . «books.google.gr/Henriette-Julie de Castelnau de Murat».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/ark:/Contes de fées».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Henriette-Julie de Castelnau de Murat στο Wikimedia Commons
|