Αναστάσιος Γούδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αναστάσιος Γούδας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Αναστάσιος Γούδας (Ελληνικά)
Γέννηση1816[1][2]
Θάνατος1882[1][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ιατρός

Ο Αναστάσιος Γούδας (1816 - 1882) ήταν Έλληνας συγγραφέας του 19ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1816 στο Γραμμένο Ιωαννίνων. Σε νεαρή ηλικία παρέδιδε μαθήματα σε μικρά παιδιά στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Όταν ήρθε στην Αθήνα για σπουδές, φαίνεται να αμφιταλαντεύθηκε ανάμεσα στη φιλολογία και την ιατρική, όμως η τελευταία αυτή υπερίσχυσε στην κρίση του και έτσι έγινε ιατρός, ο πρώτος, μάλιστα, που έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από την Ιατρική Σχολή. Ήταν ο πρώτος κατά χρονική σειρά φοιτητής και ο πρώτος που αποφοίτησε με διδακτορικό πτυχίο του Εθνικού Πανεπιστημίου, και μάλιστα με βαθμό άριστα. Μετεκπαιδεύθηκε αργότερα, το 1850, στη Γαλλία. Αναμίχθηκε στις αντιοθωνικές κινήσεις προς το τέλος της πρώτης Δυναστείας, φυλακίσθηκε έναν ολόκληρο χρόνο, διέφυγε στο εξωτερικό, συνέγραψε πολιτικά φυλλάδια και πριν και ύστερα από τη μεταπολίτευση. Αποπειράθηκε να πολιτευθεί, αλλά απέτυχε στις εκλογές. Τότε ξεκινάει τη μεγάλη του συγγραφική προσπάθεια, με τη σύνταξη των Παραλλήλων Βίων.[3],

Απεβίωσε και ενταφιάστηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1882.

Συγγραφικό του έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ασχολήθηκε με πολλές και κάθε είδους συγγραφές, οι οποίες μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Πέρα από τα ιατρικά συγγράμματα που εξέδωσε, το σημαντικότερο ίσως έργο του ήταν οι «Παράλληλοι Βίοι», το οποίο έθεσε την πολύτιμη βάση της νεώτερης ιστορίας[εκκρεμεί παραπομπή].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Ιταλικά) Sapere.it. De Agostini Editore. 2001. Gúdas,+Anastásios.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) Base biographique. 48899.
  3. Κωνσταντίνος Δημαράς, ««Βίοι Παράλληλοι» [φωτομηχανική επανέκδοση του έργου του Αν. Γούδα]», εφ. Το Bήμα, 15 Σεπτεμβρίου 1972 [1]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]