Ανακύκλωση υφασμάτων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κουτιά συλλογής κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στις Βρυξέλλες

Η ανακύκλωση υφασμάτων είναι η διαδικασία ανάκτησης ινών, νημάτων ή υφάσματος και επανεπεξεργασίας του υλικού σε νέα, χρήσιμα προϊόντα.[1] Τα κλωστοϋφαντουργικά απόβλητα χωρίζονται σε απόβλητα, πριν από την κατανάλωση και μετά την κατανάλωση και ταξινομούνται σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες, που προέρχονται από ένα μοντέλο πυραμίδας.[2][3] Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα μπορούν, είτε να επαναχρησιμοποιηθούν, είτε να ανακυκλωθούν μηχανικά/χημικά.[4][5]

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μια στροφή προς την ανακύκλωση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, λόγω των νέων κανονισμών σε πολλές χώρες.[6] Σε απάντηση, οι εταιρείες αναπτύσσουν προϊόντα, τόσο από απόβλητα, μετά την κατανάλωση, όσο και από ανακυκλωμένα υλικά, όπως τα πλαστικά. Τα αποτελέσματα από ακαδημαϊκές μελέτες δείχνουν ότι η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση υφασμάτων είναι πιο συμφέρουσες από την αποτέφρωση και την υγειονομική ταφή.[7]

Απόβλητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα περισσότερα υλικά που χρησιμοποιούνται στην ανακύκλωση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες, στα απόβλητα πριν από την κατανάλωση και στα απόβλητα μετά την κατανάλωση.[2]

Αφίσα που προωθεί την ανακύκλωση υφασμάτων, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, Ηνωμένο Βασίλειο

Προκαταναλωτικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα απόβλητα πριν από την κατανάλωση περιλαμβάνουν δευτερογενή υλικά από βιομηχανίες κλωστοϋφαντουργίας, ινών και βαμβακιού.[2] Αυτά τα προϊόντα επαναπροορίζονται για άλλες βιομηχανίες, π.χ. έπιπλα, στρώματα, χονδροειδείς νήματα, οικιακές κατασκευές, αυτοκίνητα, χαρτί και ένδυση.[2]

Μετακαταναλωτικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα απορρίμματα μετά την κατανάλωση αποτελούνται από υφαντικά ενδύματα και οικιακά είδη, που έχουν απορριφθεί από τους ιδιοκτήτες τους. Αυτά τα υφαντουργικά είδη συνήθως απορρίπτονται, επειδή είναι κατεστραμμένα, φθαρμένα ή ξεπερασμένα.[2] Τα εναπομείναντα απόβλητα μετά την κατανάλωση μπορούν να κατευθυνθούν σε μεταχειρισμένους λιανοπωλητές, για να μεταπωληθούν ή να περάσουν σε αποθήκες, που είναι αφιερωμένες στην ανακύκλωση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων.

Κατηγορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα ταξινομούνται σε κατηγορίες, σύμφωνα με το μοντέλο της πυραμίδας, που οργανώνει τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, ανάλογα με την ποιότητα και τη χρηστικότητά τους.[3] Αυτές οι τοποθετήσεις κατηγορίας καθορίζουν ποιες διαδικασίες χρησιμοποιούνται για την ανακύκλωση ή την επαναχρησιμοποίηση του υφάσματος.[3] Τέτοιες κατηγορίες είναι: τα υφάσματα για αγορές μεταχειρισμένων ενδυμάτων, τα υφάσματα για μετατροπή, σκούπισμα και γυάλισμα ρούχων, τα υφάσματα που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής και αποτεφρωτήρες και τα διαμάντια.[3]

Διαμάντια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα διαμάντια αποτελούν το 1-2% των ανακυκλωμένων υφασμάτων.[2] Παρά το γεγονός ότι είναι η μικρότερη κατηγορία, τα διαμάντια δημιουργούν το μεγαλύτερο κέρδος ανά είδος για τις εταιρείες ανακύκλωσης.[2] Τα διαμάντια είναι παλαιότερα, πιο μοντέρνα ρούχα που προέρχονται από γνωστές μάρκες υψηλής ποιότητας.[2] Τα ρούχα και τα αξεσουάρ που θεωρούνται διαμάντια περιλαμβάνουν την ραπτική, τη Harley Davidson, τη Levi's, τον Ralph Lauren και τις πολυτελείς ίνες (π.χ. κασμίρι).[2] Αυτά τα μεταχειρισμένα είδη ένδυσης έχουν μεγάλη ζήτηση και μπορούν να πωληθούν στο διαδίκτυο, σε μπουτίκ λιανικής ή σε vintage καταστήματα.[2]

Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων και αποτέφρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίπου το 7% των ανακυκλωμένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, είτε αποτεφρώνονται, είτε τοποθετούνται σε χώρο υγειονομικής ταφής.[2] Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα που τοποθετούνται σε χωματερές δεν έχουν αξία και δεν μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν. Αυτή η διαδικασία είναι δαπανηρή και αποφεύγεται, όταν είναι δυνατόν.[2] Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα μπορούν επίσης να αποτεφρωθούν, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.[2] Αυτή η πρακτική είναι πιο κοινή στην Ευρώπη παρά στις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή τα ευρωπαϊκά συστήματα λέβητα έχουν υψηλότερες δυνατότητες από τα αμερικανικά συστήματα λεβήτων.[2] Αν και η αποτέφρωση αστικών στερεών αποβλήτων (MSW) δεν είναι ακόμη δυνατή στις Ηνωμένες Πολιτείες, πάνω από τα δύο τρίτα των MSW αποτεφρώνονται σε χώρες όπως η Δανία, η Ιαπωνία και η Ελβετία.[8] Οι ενεργειακές αξίες της καύσης MSW ήταν συγκρίσιμες με το πετρέλαιο όσον αφορά τις θερμίδες. Ωστόσο, υπάρχουν εμπόδια σε αυτή τη διαδικασία. Αυτά τα εμπόδια περιλαμβάνουν την αύξηση της αποτελεσματικότητας της αποτέφρωσης και τη μείωση των επιβλαβών υποπροϊόντων της αποτέφρωσης.[8]

Πανιά σκουπίσματος και γυαλίσματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίπου το 17% των χρησιμοποιημένων υφασμάτων ταξινομούνται στην κατηγορία των υφασμάτων σκουπίσματος και γυαλίσματος.[2] Αυτά τα υφάσματα θεωρούνται ότι δεν φοριούνται και στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία πανιών σκουπίσματος και γυαλίσματος.[2] Τα πανιά σκουπίσματος και γυαλίσματος μπορούν να κατασκευαστούν από συνδυασμό ελαιόφιλων και υδρόφιλων ινών που είναι συχνά χρήσιμες σε βιομηχανικές εφαρμογές.[2] Τα υφάσματα, όπως τα μπλουζάκια, χρησιμοποιούνται συνήθως για τη δημιουργία αυτών των υφασμάτων, λόγω των φυσικά απορροφητικών βαμβακερών ινών του.[2]

Μετατροπή σε νέα προϊόντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 29% των κλωστοϋφαντουργικών απορριμμάτων ανακατασκευάζεται σε νέα προϊόντα εάν κριθούν άχρηστα.[2] Η χρηστικότητα εξαρτάται από το εάν τα υφάσματα είναι λερωμένα ή σχισμένα, χωρίς δυνατότητα επισκευής.[2]

Αγορές μεταχειρισμένων ρούχων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 48% των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων ταξινομούνται στην κατηγορία των αγορών μεταχειρισμένων ενδυμάτων.[2] Οι δυτικές χώρες εξάγουν μεταχειρισμένα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα σε αναπτυσσόμενες χώρες ή για την αντιμετώπιση καταστροφών.[2] Στις αναπτυσσόμενες χώρες, τα χρησιμοποιημένα δυτικά υφάσματα εκτιμώνται ιδιαίτερα, καθώς είναι συχνά πιο προσιτά από τα τοπικά υφάσματα.[2] Τα μεταχειρισμένα δυτικά κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα πωλούνται επίσης στην κατώτερη και μεσαία τάξη σε πιο ανεπτυγμένες χώρες, των οποίων τα εισοδήματα δεν είναι αρκετά μεγάλα για να αγοράσουν πιο ακριβά, τοπικά υφάσματα.[2] Επειδή η εξαγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων είναι μια παγκόσμια βιομηχανία, οι εξαγωγείς πρέπει να έχουν επίγνωση των διαφορετικών εμπορικών κανονισμών και περιορισμών στις διάφορες χώρες.[3]

Επεξεργασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επαναχρησιμοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επαναχρησιμοποίηση υφασμάτων είναι η προτιμώμενη μέθοδος επεξεργασίας, επειδή παρατείνει τη διάρκεια ζωής του αρχικού προϊόντος.[4] Η επαναχρησιμοποίηση συμβαίνει, όταν οι ιδιοκτήτες κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων νοικιάζουν, εμπορεύονται, ανταλλάσσουν, δανείζονται, κληρονομούν προϊόντα μέσω καταστημάτων μεταχειρισμένων, πωλήσεων σε γκαράζ, διαδικτυακών/υπαίθριων αγορών ή φιλανθρωπικών οργανώσεων.[4]

Ανακύκλωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μηχανική μέθοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μηχανική επεξεργασία είναι μια μέθοδος ανακύκλωσης, κατά την οποία το υφαντικό ύφασμα διασπάται, ενώ οι ίνες διατηρούνται ακόμη.[5] Μόλις τεμαχιστούν, αυτές οι ίνες μπορούν να κλωστούν, για να δημιουργήσουν νέα υφάσματα.[5] Αυτή είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη τεχνική για την ανακύκλωση υφασμάτων και είναι μια διαδικασία, που έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα καλά για τα βαμβακερά υφάσματα.[5] Τα πρωτόκολλα μηχανικής επεξεργασίας μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το υλικό, επομένως απαιτούνται επίσης πολλά επίπεδα ταξινόμησης, πριν ξεκινήσει η διαδικασία.

Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα πρέπει να διαχωρίζονται ανάλογα με τη σύνθεση του υφάσματος και το χρώμα τους, για να αποφευχθεί η επαναβαφή και η λεύκανση των υλικών.[9] Αφού ταξινομηθούν, τα κλωστοϋφαντουργικά υλικά μπορούν στη συνέχεια να τεμαχιστούν, να πλυθούν και να διαχωριστούν σε μικρότερες ίνες.[9] Αυτές οι μεμονωμένες ίνες στη συνέχεια ευθυγραμμίζονται μεταξύ τους, σε μια διαδικασία γνωστή ως λανάρισμα, κατά την προετοιμασία για κλώση μαζί. Ορισμένες ίνες, συμπεριλαμβανομένου του βαμβακιού, πρέπει να κλωστούν μαζί με μια ίνα φορέα, για να διατηρηθεί υψηλότερη ποιότητα.[9] Αυτές οι ίνες μεταφοράς είναι συνήθως βαμβάκι, οργανικό βαμβάκι ή πολυεστέρας. Μόλις οι ίνες κλωστούν σε νέο νήμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία νέων υφασμάτων. Αυτή η διαδικασία λειτουργεί ως ημίκλειστος βρόχος ανακύκλωσης. Ο αριθμός των φορών που μπορεί να ανακυκλωθεί ένα υλικό εξαρτάται από την ποιότητα των ινών, η οποία μειώνεται με κάθε κύκλο μηχανικής επεξεργασίας.

Η μηχανική επεξεργασία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με άλλα υλικά, εκτός από υφάσματα. Ένα κοινό παράδειγμα αυτού είναι ο πολυεστέρας.[9] Στην περίπτωση του πολυεστέρα, τα ανακυκλωμένα υλικά είναι πλαστικά μπουκάλια από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET).[9] Με παρόμοιο τρόπο με τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα πλαστικά ταξινομούνται κατά χρώμα και τύπο, όταν φτάνουν στις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης.[9] Το πλαστικό στη συνέχεια τεμαχίζεται και πλένεται, για να διασπαστεί και να αφαιρεθούν οι ρύποι.[9] Τα αποξηραμένα πλαστικά υπολείμματα μορφοποιούνται σε σφαιρίδια PET και στη συνέχεια υποβάλλονται σε εξώθηση, για τη δημιουργία νέων ινών.[9] Αυτές οι νέες ίνες μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία νέων υφασμάτων.

Χημική μέθοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χημική επεξεργασία συμβαίνει όταν η επαναχρησιμοποίηση υφασμάτων είναι αδύνατη.[10] Αυτή η διαδικασία δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί ευρέως, αλλά υπάρχουν εταιρείες που ερευνούν και ενσωματώνουν τη χημική ανακύκλωση.[10] Οι κύριες εγκαταστάσεις παραγωγής μικρής κλίμακας είναι από τις Eco Circle, Worn Again, Evrnu και Ioncell.[10]

Η χημική ανακύκλωση χρησιμοποιείται σε συνθετικές ίνες, όπως το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET).[10] Αυτές οι συνθετικές ίνες μπορούν να διασπαστούν, για να δημιουργήσουν ίνες, νήματα και υφάσματα.[10] Για το PET, τα αρχικά υλικά αναλύονται πρώτα στο μοριακό επίπεδο χρησιμοποιώντας χημικές ουσίες που διευκολύνουν τη γλυκόλυση, τη μεθανόλυση, την υδρόλυση και/ή την αμμωνόλυση.[10] Αυτή η πράξη αποπολυμερισμού αφαιρεί επίσης ρύπους από το αρχικό υλικό, όπως βαφές και ανεπιθύμητες ίνες.[11] Από εδώ, το υλικό πολυμερίζεται και χρησιμοποιείται για την παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων.[9]

Σε αντίθεση με τη μηχανική μέθοδο ανακύκλωσης, η χημική ανακύκλωση παράγει ίνες υψηλής ποιότητας, παρόμοιες με τις αρχικές ίνες που χρησιμοποιήθηκαν.[9] Επομένως, δε χρειάζονται νέες ίνες για την υποστήριξη του προϊόντος της χημικής διαδικασίας.[9] Διαφορετικές χημικές ουσίες και διεργασίες χρησιμοποιούνται για άλλα υλικά, όπως νάιλον και ίνες, με βάση την κυτταρίνη, αλλά η συνολική δομή της διαδικασίας είναι η ίδια.[9]

Κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα από ανακυκλωμένα υλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλές εταιρείες όπως η Patagonia, η Everlane, η Heavy Eco και η Girlfriend Collective αναπτύσσουν τώρα τα προϊόντα τους από έναν συνδυασμό ανακυκλωμένων υφασμάτων, μετά την κατανάλωση, καθώς και άλλων ανακυκλωμένων υλικών, όπως τα πλαστικά. [12] [13] [14] [15] Αυτό μπορεί να γίνει και για υφάσματα, εκτός από ρούχα. Για παράδειγμα, η Egetæpper είναι μια δανική εταιρεία κατασκευής χαλιών που κατασκευάζει τα χαλιά της, χρησιμοποιώντας τις ίνες από ανακυκλωμένα δίχτυα. [16]

Πολλές από αυτές τις εταιρείες αναπτύσσουν επίσης προγράμματα ειδικά σχεδιασμένα, για να μειώσουν τα απόβλητα παραγωγής και να επιτρέπουν στους πελάτες τους να ανακυκλώνουν παλιά ρούχα, μέσω της ίδιας εταιρείας. Η Glen Raven, Inc., κατασκευαστής υφασμάτων, κατασκεύασε ένα τέτοιο πρόγραμμα, το οποίο συλλέγει αχρησιμοποίητα κομμάτια κατά την παραγωγή και τα ανακυκλώνει σε ένα νέο ύφασμα. [17]

Μια συγκεκριμένη περιοχή που είναι πιο προοδευτική στις εφαρμογές ανακυκλωμένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων είναι η Σκανδιναβία, η οποία έχει δημιουργήσει προϊόντα κύριας αγοράς. [16] Στη Σουηδία, εταιρείες όπως η Lindex και η H&M συμπεριλαμβάνουν ίνες απορριμμάτων πριν και μετά την κατανάλωση στις νέες τους σειρές ρούχων. [16] Ομοίως στη Φινλανδία, η Pure Waste είναι μια επιχείρηση ένδυσης, που δημιουργεί μπλουζάκια από ανακυκλωμένες ίνες στο 95% των εργοστασίων της, που τροφοδοτούνται από τον αέρα. [18]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια στροφή προς τα ανακυκλωμένα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αρκετές χώρες έχουν εισαχθεί νέοι κανονισμοί για την κλωστοϋφαντουργία, που ευνοούν τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών. Στις 30 Μαρτίου 2022, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε τη στρατηγική της ΕΕ για τα αειφόρα και κυκλικά κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, η οποία περιγράφει το σχέδιο δράσης της ΕΕ για την επίτευξη καλύτερης βιωσιμότητας και ρύθμισης στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας.[6] Ο στόχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2030 είναι να ενθαρρύνει τους καταναλωτές να επενδύσουν σε προϊόντα υψηλής ποιότητας και όχι σε «γρήγορη μόδα» και να διασφαλίσει ότι όλα τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα είναι ανθεκτικά, είτε πρόκειται για ανακυκλωμένα υλικά, είτε όχι. [6] Η στρατηγική της ΕΕ περιλαμβάνει τη ρύθμιση της υπερπαραγωγής, τη μείωση της απελευθέρωσης μικροπλαστικών, κατά την παραγωγή και τη χρήση της Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού της ΕΕ, για τη διασφάλιση της βιώσιμης δράσης των παραγωγών.[6]

Ως απάντηση στις μεταβαλλόμενες προσδοκίες των καταναλωτών, οι επενδύσεις σε εταιρείες ανακύκλωσης κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων έχουν αυξηθεί, για να επιτευχθεί καλύτερη βιωσιμότητα στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας. [19] Η Inditex και η Breakthrough Energy Ventures της Inditex και του Bill Gates επένδυσαν στην νεοφυή εταιρεία ανακύκλωσης Circ τον Ιούλιο του 2022, η οποία κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας νέες τεχνολογίες, για την ανακατασκευή μεταχειρισμένων ινών. [20] Τον Ιούλιο του 2021, η H&M και η Adidas επένδυσαν στην εταιρεία ανακύκλωσης χημικών Infinited Fiber Company (IFC), η οποία παράγει μία ανασχεδιασμένη ίνα, παρόμοια με το βαμβάκι και βιοδιασπώμενη. [21] Η Goldman Sachs ηγήθηκε σε μία επένδυση στην εταιρεία μηχανικής ανακύκλωσης βαμβακιού Recover Textile Systems τον Ιούνιο του 2022. [22]

Πολλές μάρκες πολυτελούς μόδας επιδεικνύουν δημόσια την επένδυσή τους σε προσεγγίσεις βιωσιμότητας, με κοινό στόχο να στραφούν προς τα κυκλικά συστήματα και να χρησιμοποιούν ανασχεδιασμένα και/ή βιοαποδομήσιμα υλικά στις συλλογές τους.[23]

Περιβαλλοντική επίπτωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι διαδικασίες επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης υφασμάτων είναι οι πιο φιλικές προς το περιβάλλον μέθοδοι επεξεργασίας κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, ενώ η αποτέφρωση και η υγειονομική ταφή θεωρούνται οι λιγότερο φιλικές προς το περιβάλλον.[7] Κατά τη σύγκριση της επαναχρησιμοποίησης υφασμάτων με την ανακύκλωση υφασμάτων, η επαναχρησιμοποίηση υφασμάτων είναι πιο συμφέρουσα.[7] Μια σουηδική μελέτη διαπίστωσε ότι για κάθε τόνο κλωστοϋφαντουργικών απορριμμάτων, η επαναχρησιμοποίηση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων μπορεί να εξοικονομήσει 8 τόνους CO2 όσον αφορά το δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη (GWP) και 164 GJ χρήσης ενέργειας.[24] Συγκριτικά, η ανακύκλωση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων εξοικονομεί 5,6 τόνους CO2 από άποψη GWP και 116 GJ κατανάλωσης ενέργειας.[24]

Υπάρχουν μερικές περιπτώσεις, υπό τις οποίες η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση ενδέχεται να είναι λιγότερο αποτελεσματικές. Για παράδειγμα, όσον αφορά την ανακύκλωση, τα οφέλη μπορεί να αντισταθμιστούν εάν τα ποσοστά αντικατάστασης είναι σχετικά χαμηλά, εάν η ανακύκλωση ενεργοποιείται από ορυκτά καύσιμα ή εάν οι διαδικασίες παραγωγής που αποφεύγονται είναι καθαρές. Επίσης, όσον αφορά την επαναχρησιμοποίηση, ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της μεταφοράς μπορεί να ξεπεράσει τα πλεονεκτήματα της αποφευχθείσας κατασκευής, εκτός εάν η διάρκεια χρήσης του επαναχρησιμοποιούμενου είδους παραταθεί σημαντικά. Αυτές οι περιστάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την υποστήριξη, τον σχεδιασμό και την εφαρμογή νέων διαδικασιών ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. [25]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Hawley, J. M. (2009-01-01), Blackburn, R. S., επιμ., «8 - Understanding and improving textile recycling: a systems perspective», Sustainable Textiles, Woodhead Publishing Series in Textiles (Woodhead Publishing): 179–199, ISBN 978-1-84569-453-1, https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9781845694531500085, ανακτήθηκε στις 2022-11-04 
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 Hawley, J. M. (1 Ιανουαρίου 2006). «Textile recycling: A system perspective». Στο: Wang, Youjiang. 2 - Textile recycling: a system perspective. Recycling in Textiles. Woodhead Publishing Series in Textiles. Woodhead Publishing. σελίδες 7–24. doi:10.1533/9781845691424.1.7. ISBN 9781855739529. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Hawley, Jana M. (2014-01-01), Worrell, Ernst; Reuter, Markus A., επιμ., «Chapter 15 - Textile Recycling», Handbook of Recycling (Elsevier): 211–217, doi:10.1016/b978-0-12-396459-5.00015-5, ISBN 9780123964595, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780123964595000155, ανακτήθηκε στις 2019-11-08 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Juanga-Labayen, Jeanger P.; Labayen, Ildefonso V.; Yuan, Qiuyan (2022-03-06). «A Review on Textile Recycling Practices and Challenges» (στα αγγλικά). Textiles 2 (1): 174–188. doi:10.3390/textiles2010010. ISSN 2673-7248. https://www.mdpi.com/2673-7248/2/1/10. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Ribul, Miriam; Lanot, Alexandra; Tommencioni Pisapia, Chiara; Purnell, Phil; McQueen-Mason, Simon J.; Baurley, Sharon (2021-12-01). «Mechanical, chemical, biological: Moving towards closed-loop bio-based recycling in a circular economy of sustainable textiles» (στα αγγλικά). Journal of Cleaner Production 326: 129325. doi:10.1016/j.jclepro.2021.129325. ISSN 0959-6526. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0959652621035101. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Textiles strategy». environment.ec.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Sandin, Gustav; Peters, Greg M. (2018-05-20). «Environmental impact of textile reuse and recycling – A review» (στα αγγλικά). Journal of Cleaner Production 184: 353–365. doi:10.1016/j.jclepro.2018.02.266. ISSN 0959-6526. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0959652618305985. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Wang, Youjiang (2010-03-01). «Fiber and Textile Waste Utilization» (στα αγγλικά). Waste and Biomass Valorization 1 (1): 135–143. doi:10.1007/s12649-009-9005-y. ISSN 1877-265X. 
  9. ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 «Fiber recycling using mechanical and chemical processes». Cattermole Consulting Inc. 10 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Palmé, Anna (2016). “Recycling of cotton textiles: Characterization, pretreatment, and purification.” Retrieved 2019-11-07.
  11. ↑ «A New Textiles Economy: Redesigning fashion's future». ellenmacarthurfoundation.org. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022. 
  12. ↑ «Everlane». Everlane (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  13. ↑ "Prison Couture mainlines eco-ethics". Estonian Public Broadcasting. 9 January 2011. Archived from the original on 24 March 2012. Retrieved 19 May 2012.
  14. ↑ «Environmental Responsibility - Patagonia». www.patagonia.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022. 
  15. ↑ «Home». Girlfriend Collective. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Leal Filho, Walter; Ellams, Dawn; Han, Sara; Tyler, David; Boiten, Valérie Julie; Paço, Arminda; Moora, Harri; Balogun, Abdul-Lateef (2019-05-01). «A review of the socio-economic advantages of textile recycling». Journal of Cleaner Production 218: 10–20. doi:10.1016/j.jclepro.2019.01.210. ISSN 0959-6526. http://eprints.whiterose.ac.uk/142236/1/Leal%20Filho_Socio%20Economic%20Advantages%20of%20Textile%20Recycling-text.pdf. 
  17. ↑ «Sunbrella Shows Us All How Recycling Should Be Done». Waste Wise Products Inc. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2021. 
  18. ↑ «Social Responsibility - COMPANY | Shop Online | Purewaste.org». www.purewaste.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  19. ↑ TFL (12 Ιουλίου 2022). «A Running Timeline of Sustainable Investments and M&A». The Fashion Law (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  20. ↑ Douglass, Rachel (12 Ιουλίου 2022). «Circular textile company Circ secures funding with backing from Inditex». FashionUnited (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ WW, FashionNetwork com. «H&M, Bestseller and Adidas invest in circular fibre innovation». FashionNetwork.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  22. ↑ Armental, Maria (2022-06-09). «Goldman Sachs Leads $100 Million Investment in Sustainable Textile Company Recover» (στα αγγλικά). Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. https://www.wsj.com/articles/goldman-sachs-leads-100-million-investment-in-sustainable-textile-company-recover-11654747260. Ανακτήθηκε στις 2022-08-24. 
  23. ↑ Muthu, Subramanian Senthilkannan· Gardetti, Miguel Angel (19 Μαρτίου 2020). Sustainability in the Textile and Apparel Industries: Consumerism and Fashion Sustainability (στα Αγγλικά). Springer Nature. ISBN 978-3-030-38532-3. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Zamani, Bahareh; Svanström, Magdalena; Peters, Gregory; Rydberg, Tomas (2014-11-05). «A Carbon Footprint of Textile Recycling: A Case Study in Sweden: Carbon Footprint of Textile Recycling» (στα αγγλικά). Journal of Industrial Ecology 19 (4): 676–687. doi:10.1111/jiec.12208. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jiec.12208. 
  25. ↑ Sandin, Gustav; Peters, Greg M. (2018-05-20). «Environmental impact of textile reuse and recycling – A review» (στα αγγλικά). Journal of Cleaner Production 184: 353–365. doi:10.1016/j.jclepro.2018.02.266. ISSN 0959-6526. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0959652618305985. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανακύκλωση_υφασμάτων&oldid=10053505"