Αϊμερίκ ντε Πεγκιλιάν
| Αϊμερίκ ντε Πεγκιλιάν | |
|---|---|
 Ο Αιμερίκ ντε Πεγκιλάν από ένα βιβλίο με τραγούδια (chansonnier) του 13ου αιώνα, που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Aimeric de Péguilhan (Οξιτανικά) |
| Γέννηση | 12ος αιώνας[1] ή 1175[2] Τουλούζη[1] |
| Θάνατος | 1228[1] και 1225[2] Λομβαρδία |
| Ιδιότητα | τροβαδούρος[1], ποιητής[1] και συνθέτης |
| Κίνημα | Μεσαιωνική μουσική |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Μεσαιωνική μουσική |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αϊμερίκ ντε Πεγκιλιάν (Aimeric de Peguilhan ή Aimery de Peguillan ή Pégulhan) Πεγκιλάν, περ. 1170 - Λομβαρδία ; περ. 1230), ήταν Οξιτανός τροβαδούρος, από τους σημαντικότερους του Μεσαίωνα.
Γεννήθηκε στο Πεγκιλάν της -σημερινής- Γασκώνης, ιστορικής περιοχής της Ν. Γαλλίας, κοντά στα ισπανικά σύνορα. Ωστόσο, η γενέτειρά του αμφισβητείται και, από κάποιους ερευνητές, θεωρείται ότι γεννήθηκε στην Τουλούζη. [3] Καταγόταν από αστική οικογένεια και ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Πρώτος πάτρονας του Αϊμερίκ υπήρξε ο κόμης της Τουλούζης, Ραϋμόνδος ο Ε’ (Raimon V) και, κατόπιν, ο γιος του Ραϋμόνδος ο ΣΤ’ (Raimon VI). Αναγκάστηκε να εκπατριστεί υπό την απειλή των εκκαθαρίσεων κατά θρησκευτικής αίρεσης των Αλβιγηνών (Albigensian) και πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στην Ισπανία. Κατόπιν, πήγε στη Λομβαρδία όπου βρισκόταν υπό των αρχόντων του Este και του Malaspina. [4] Εκεί έζησε την υπόλοιπη ζωή του, μένοντας πιστός στην αίρεση, [5] ή κατά άλλη εκδοχή επέστρεψε στην Τουλούζη για χάρη μιας κρυφής αγαπημένης του.
Είναι γνωστό ότι άφησε παρακαταθήκη τουλάχιστον πενήντα έργα, αλλά σώζεται η μουσική μόνον για έξι από αυτά:
- Atressi• m pren com fai al jogador
- Cel que s'irais ni guerrej 'ab amor
- En Amor trop alques en que• m refraing
- En greu pantais m'a tengut longamen
- Per solatz d'autrui chan soven
- Qui la vi, en ditz
Τα περισσότερα από τα έργα του ήταν απλά τραγούδια του καιρού του (cansos), προβηγκιανά sirventés, ερωτικά μοιρολόγια (planhs), [6] και λίγα πιο δεξιοτεχνικά tensos (γραμμένα μαζί με τους συγχρόνους του Sordello και Albertet de Sestaro). [7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 28. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
- ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. aimeric-de-peguilhan.
- ↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472
- ↑ http://www.enciclopedia.cat/EC-GEC-0001361.xml
- ↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472
- ↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472
- ↑ Gaunt & Kay (1999), σελ. 279
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D.C.L (Oxford, 1880)
- Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, εκδ. 1981, 1996 (ΠΛΜ)
- Gaunt, Simon, and Kay, Sarah (edd.) The Troubadours: An Introduction. Cambridge: Cambridge University Press, 1999.ISBN 0-521-57473-0.
|