Άνσελμ φαν Χούλλε
| Άνσελμ φαν Χούλλε | |
|---|---|
| Γέννηση | 1601[1][2][3] Γάνδη[4] |
| Θάνατος | 1674[1][2][3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[5][6] και χαράκτης[7] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άνσελμ φαν Χούλλε (Anselm van Hulle ή Anselmus van Hulle, [8] Γάνδη , 1601 - 1674/1694) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος κυρίως πορτρέτων του οποίου τα έργα είχαν μεγάλη αξία στις Αυλές της Βόρειας Ευρώπης. Ήταν Αυλικός ζωγράφος του πρίγκιπα της Οράγγης και ένας από τους λίγους ζωγράφους πορτρέτου που παρακολούθησαν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για την ειρήνη του Μύνστερ το 1648. Ο φαν Χούλλε καθιέρωσε διεθνή φήμη έχοντας χαράξει και δημοσιεύσει τα πορτρέτα που δημιούργησε από τους αντιπροσώπους στις διαπραγματεύσεις. [9]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άνσελμ φαν Χούλλε βαφτίστηκε στην εκκλησία του Αγίου Μπάβο στη Γάνδη στις 23 Ιουλίου 1601. Ήταν ο γιος του Εχίντιους φαν Χούλλε . Μπορεί να ήταν μαθητής του Γκασπάρ ντε Κράγερ , κορυφαίου μπαρόκ ζωγράφου από την Αμβέρσα που εργάστηκε κυρίως στις Βρυξέλλες. Η μαθήτευση σε τόσο εξέχοντα ζωγράφο ήταν σχετικά δαπανηρή. Ο φαν Χούλλε προερχόταν από πλούσια οικογένεια που είχε διάφορα εδάφη και προσόδους, τα οποία είχε κληρονομήσει εν μέρει, και έτσι ήταν σε θέση να αντέξει το κόστος μιας τέτοιας εκπαίδευσης σε περίπτωση που πράγματι πραγματοποιήθηκε.
_-_Equestrian_portrait_of_William_the_Silent.PNG)
Ο φαν Χούλλε έγινε Δάσκαλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Γάνδης το 1620. Πιθανότατα πραγματοποίησε ταξίδι στην Ιταλία το 1631, αλλά επέστρεψε στη Γάνδη τον ίδιο χρόνο. Νυμφεύτηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1631 με τη Λιβίνα φαν ντεν Τόινε (Livina van den Tuyne). Το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά, όλα βαπτισμένα στην εκκλησία του Αγίου Μπάβο. Δεν είναι σαφές πότε μετακόμισε στην Ολλανδική Δημοκρατία . Έγινε ζωγράφος του ολλανδού Κυβερνήτη, Φρειδερίκου Γουλιάλμου της Οράγγης . Ο φαν Χούλλε δημιούργησε διάφορα πορτραίτα ατόμων της δυναστείας της Οράγγης. Ο Πρίγκιπας τον έστειλε το 1645 ή το 1646 στο Μύνστερ για να κάνει πορτρέτα των αντιπροσώπων που παρακολούθησαν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για την Ειρήνη του Μύνστερ . [9]Ο φαν Χούλλε δημιούργησε ένα μεγάλο εργαστήριο στο Μύνστερ για να φτιάξει τα πορτρέτα και αντίγραφά τους. [10] Ο Φλαμανδός ζωγράφος Γιαν Μπάπτιστ Φλόρις πιθανότατα αρχικά ήταν αποσχολούμενος στο εργαστήριο του φαν Χούλλε και αργότερα άρχισε να εργάζεται για λογαριασμό του κάνοντας πορτρέτα βασισμένα κυρίως στο έργο του φαν Χούλλε. [11] Ο Φλόρις καταγράφεται ότι έλαβε αμοιβή για 34 πορτρέτα των αντιπροσώπων για το Δημοτικό Συμβούλιο του Μύνστερ σε τιμή δέκα τάλερ (τάληρα). Ο φαν Χούλλε χρέωνε συνήθως 10 δουκάτα (20 τάλερς) για μια προτομή που ζωγράφισε ο ίδιος.
Το εργαστήριο του φαν Χούλλε παρήγαγε πολλά αντίγραφα πορτρέτων των αντιπροσώπων που συχνά αποκτήθηκαν από τους ίδιους τους εκπροσώπους και από τα τοπικά συμβούλια πόλεων στην περιοχή όπου διεξήχθησαν οι ειρηνευτικές συνομιλίες, όπως το Μύνστερ και το Όσναμπρυκ . [10] Ο φαν Χούλλε ήταν ενεργός ως έμπορος τέχνης κατά τη διάρκεια της διαμονής του στο Μύνστερ. Έφυγε από το Μύνστερ για λίγο το 1647 για να ασχοληθεί με κληρονομικό ζήτημα στην οικογένεια της γυναίκας του.
Μετά την ολοκλήρωση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων στο Μύνστερ, ο φαν Χούλλε ακολούθησε τους εκπροσώπους στη Νυρεμβέργη όπου πραγματοποιήθηκαν οι συζητήσεις το 1649. Ο πάτρονάς του Φρειδερίκος Ερρίκος πέθανε τον ίδιο χρόνο. Ταξίδεψε στο Κάσελ το 1650 και ήταν ενεργός στην Αυλή της Δρέσδης το 1651. Πιθανότατα επίσης εργάστηκε σε άλλες Αυλές της περιοχής. Από το 1652 δραστηριοποιήθηκε στη Βιέννη όπου εισήλθε στην υπηρεσία του αυτοκράτορα Φερδινάνδου Γ΄ Ο αυτοκράτορας του απένειμε τίτλο στις 27 Αυγούστου 1652. Ο αυτοκράτορας τον έστειλε στο Κάστρο του Γκόττορφ το 1653 για να ζωγραφίσει ένα πορτρέτο του Φρειδερίκου Γ, Δούκα του Χολστάιν-Γκοτόρπ . Στη συνέχεια επέστρεψε στη Βιέννη.
Η τελευταία γνωστή καταγραφή για τον φαν Χούλλε σχετίζεται με τη διαχείριση του κτήματος της Livina van den Tuyne (απεβίωσε στις 19 Μαρτίου 1673) για την οποία εμφανίστηκε ενώπιον συμβολαιογράφου στη Γάνδη, μαζί με τον γιο του Πίτερ.
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο φαν Χούλλε έχει περιγραφεί ως ζωγράφος πορτρέτων και πινάκων ιστορικών θεμάτων. Ωστόσο, σήμερα τού αποδίδονται μόνο πορτρέτα. Τα πορτρέτα του περιλαμβάνουν μεμονωμένα άτομα, οικογενειακά πορτρέτα, πορτρέτα - προτομή και πορτρέτα εφίππων. Ήταν ζωγράφος πορτρέτων της ελίτ. [12]
Ως Αυλικός ζωγράφος του ολλανδού Κυβερνήτη, Φρειδερίκου Ερρίκου, Πρίγκηπα της Οράγγης, παρήγαγε, μεταξύ άλλων, μια σειρά από ιππικά πορτρέτα των Ολλανδών κυβερνητών που ξεκινούν από τον ίδιο τον Γουλιέλμο Α΄ της Οράγγης . Αυτά τα έργα έχουν παραμείνει στη Βασιλική Συλλογή των Κάτω Χωρών και εκτίθενται στο Βασιλικό Ανάκτορο του Άμστερνταμ .
Κατάφερε να εδραιώσει τη διεθνή του φήμη κυρίως χάρη στα πορτρέτα που δημιούργησε από τους αντιπροσώπους στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για την Ειρήνη του Μύνστερ . Δεν έγιναν μόνο πολλά αντίγραφα των έργων ζωγραφικής, αλλά επίσης διανεμήθηκαν ευρέως μέσω χαρακτικών μετά από αυτούς τους πίνακες. Ως ζωγράφος του πρίγκιπα της Οράγγης, ο Livina van den Tuyne κατάφερε να αποκτήσει προνόμιο εκτύπωσης τον Μάρτιο του 1648. Είχε αναπαραγωγές των έργων του από τους κορυφαίους χαράκτες στην Αμβέρσα, όπως ο Πάουλους Πόντιους (Paulus Pontius), ο Κόνραντ Βάουμανς (Conrad Waumans), ο Κορνέλις Χάλλε ο νεότερος (Cornelis Galle the Younger), ο Πίτερ ντε Γιόντε ΙΙ (Pieter de Jode II) και ο Ταττέους Μπόρρεκενς (Mattheus Borrekens). Τα χαρακτικά έγιναν σε χάλκινες πλάκες με μέγεθος περίπου 30 x 20 cm (μορφή Folio) και τυπωμένο σε φύλλα χαρτιού μεγάλου μεγέθους έως 41 x 32 εκ. Οι εκτυπώσεις δείχνουν την προτομή του αντιπροσώπου μέσα σε οβάλ, στο οποίο είναι γραμμένο το σύνθημά του, πάνω του το οικόσημο της οντότητας που αντιπροσωπεύει ο εκπρόσωπος στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, κάτω από το οικόσημο της οικογένειας του εκπροσώπου και κάτω από αυτό με τους τίτλους του αντιπροσώπου. Το αρχιτεκτονικό πλαίσιο κάθε πορτρέτου έχει τη μορφή επιταφίου που τονίζει ότι το πορτρέτο φτιάχτηκε για τα τέκνα του. Οι εκπρόσωποι ενέκριναν την τελική έκδοση του ρητού, οικόσημα και τους τίτλους των πορτρέτων τους. Η Livina van den Tuyne έλαβε οικονομική βοήθεια από την πόλη του Μύνστερ για το έργο της εκτύπωσης. [10]
Το 1648 μια πρώτη έκδοση των εκτυπώσεων δημοσιεύτηκε στην Αμβέρσα από τον Ντάνιελ Μίντελερ (Daniel Middeler) με τίτλο Celeberrimi legati ad pacificandum Christiani nominis orbem, legati ad Monasterium et Osnabrugas ex omni pene gentium nationumque genera missi. Ad vivum Anselmi v. Hulle penicillo expressi eiusque cura et aere per ingeniores huius aevi sculptores caelo representati . Αυτή η έκδοση περιείχε περίπου 35 έως 37 χαρακτικά. [11] Τα χαρακτικά πωλήθηκαν επίσης ξεχωριστά, έτσι ώστε κάθε διπλωμάτης να μπορεί να συγκεντρώσει μια προσωπική επιλογή πορτρέτων και να τα δεσμεύσει με μια ειδικά τυπωμένη σελίδα τίτλου. Ως αποτέλεσμα, καμία από αυτές τις ανθολογίες δεν είναι ίδια στην επιλογή και την ακολουθία των μοντέλων. Το 1648 η Livina van den Tuyne διέθετε 39 χαρακτικά και το 1649 άλλα 43.
Τα τελευταία χρόνια ο φαν Χούλλε συνέχισε να δημιουργεί πορτρέτα των συμμετεχόντων στις διαπραγματεύσεις για την εφαρμογή της Ειρήνης του Μύνστερ στη Νυρεμβέργη το 1649 και ως περιπλανώμενος ζωγράφος σε διάφορα γερμανικές πριγκηπικές Αυλές, τη Δίαιτα του Ρέγκενσμπουργκ του 1653/1654 και τις αυτοκρατορικές εκλογές στη Φρανκφούρτη το 1657/1658. Τελικά η συλλογή του με πορτραίτα και πίνακες ζωγραφικής είχε αυξηθεί σε 132. Πολλές πειρατικές εκδόσεις έγιναν από Ολλανδούς εκδότες. Ο εκδότης του Στρασβούργου, Πετέρ Ωμπρύ (Peter Aubry), έκανε επίσης μια σειρά 94 αναχαράξεων, οι οποίες εμφανίστηκαν το 1650/51 και είναι γνωστές από ανθολογίες με 86 ή 93 φύλλα. [10]
Η συλλογή είδε τρεις ακόμη εκδόσεις μετά τον θάνατο της Livina van den Tuyne μεταξύ 1696 και 1717, αλλά τα φύλλα δεν ήταν ποτέ αριθμημένα. Η έκδοση των εκτυπώσεων με ημερομηνία 1696 εμφανίστηκε υπό τον νέο τίτλο Pacificatores orbis christiani και περιείχε συνολικά 131 πορτρέτα. [11] Η έκδοση του 1717 είχε τίτλο Les hommes illustres qui ont vécu dans le XVII. siecle: les principaux potentats, princes, ambassadeurs et plénipotentiaires qui ont assisté aux conferences de Munster et d'Osnabrug avec leurs armes et devises / dessinez et peints au naturel par le fameux Anselme van Hulle, peintre de Frederic Henri de Nassau, Prince D'Orange, et gravez par les plus habiles maîtres («Πορτρέτα των διάσημων ανδρών που έζησαν τον 17ο αιώνα: οι κυριότεροι ισχυροί, πρίγκιπες, πρεσβευτές και πληρεξούσιοι που συμμετείχαν στα συνέδρια του Μύνστερ και του Όσναμπρυκ με τα οικόσημα και τα σύνθηματά τους) και ζωγραφισμένο από τη ζωή από το διάσημο Anselm van Hulle, ζωγράφο του Φρειδερίκου της Οράγγης και χαραγμένο από τους πιο ικανούς Δασκάλους »). [10]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 123989582. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Άαρον Σβαρτς: «Anselme Van Hulle». (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL4993935A.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 88ac24d1-8847-49db-86e3-a61be4b19a3e. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Νοεμβρίου 2017. 500006943. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ «Ruiterportret van Willem van Oranje». 1645. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «borststuk in ovaal met familiewapen van Bartholdus à Gent. Ambassadeur van Gelderland. Opschriften. Gravure, P. de Jode, 1648.». Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2021.
- ↑ Παραλλαγές ονόματος: Anselmus Hebbelijnck, Anselmus Hebbelynck, Anselm von Hulle, Anselmus von Hulle
- ↑ 9,0 9,1 «Anselme van Hulle» (PDF). Biographie Nationale de Belgique (στα French). σελίδες 688–690. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «Internet-Portal "Westfälische Geschichte"». lwl.org (στα German). 1 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 «Anselm van Hulle, Brustbild des päpstlichen Nuntius Fabio Chigi» (PDF). LWL-Museum für Kunst und Kultur, Westfälisches Landesmuseum, Kunstwerk des Monats Februar 2008 (στα German).
- ↑ «A.J. van der Aa, Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk · dbnl». dbnl.org (στα Dutch).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Anselm van Hulle στο Wikimedia Commons
|