Σύμπλεγμα (τυπογραφία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σελίδα από βιβλίο του Αριστοτέλη, έτος έκδοσης 1566: Στην τρίτη σειρά φαίνεται το σύμπλεγμα του και και στην τέταρτη του ου στην κατάληξη της λέξης «αγαθού»

Στην τυπογραφία, το σύμπλεγμα (ή αλλιώς λιγατούρα) είναι τυπογραφικό στοιχείο που προέρχεται από την ένωση δύο ή περισσοτέρων γραμμάτων και χρησιμοποιείται είτε για οικονομία χώρου είτε για αισθητικούς —ή και ιστορικούς— λόγους σε έντυπα και σε χειρόγραφα.

Σήμερα, στην ελληνική τυπογραφία σπάνια γίνεται χρήση συμπλεγμάτων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα συμπλέγματος στην ελληνική γραφή είναι αυτό του ο με το υ, καθώς και το ϗ (Ϗ), που είναι συντομογραφία του και αντίστοιχη του λατινικού &. Η βυζαντινή γραφή χρησιμοποιούσε πολλά τέτοια στοιχεία, τα οποία όμως εξέπεσαν σε αχρηστία.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]