Σκόπελος (πόλη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°7′19″N 23°43′37″E / 39.12194°N 23.72694°E / 39.12194; 23.72694

Σκόπελος ή Χώρα Σκοπέλου
Πανοραμική άποψη της Χώρας Σκοπέλου.
Σκόπελος ή Χώρα Σκοπέλου is located in Greece
Σκόπελος ή Χώρα Σκοπέλου
Σκόπελος ή Χώρα Σκοπέλου
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣποράδων
ΔήμοςΣκοπέλου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
Υψόμετρο37
Πληθυσμός
Μόνιμος2.942
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας370 03
Τηλ. κωδικός24240
http://www.skopelos.gr

Η Σκόπελος ή Χώρα Σκοπέλου[1] είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου νησιού και έδρα του Δήμου Σκοπέλου.[2][3]

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη της Χώρας από ψηλά.

Η Σκόπελος είναι κτισμένη στα βορειοανατολικά παράλια του νησιού, στον μυχό ομώνυμου κόλπου και σε υψόμετρο 37 μέτρα.[1] Διαθέτει λιμάνι με ασφαλτοστρωμένο χώρο στάθμευσης κατά μήκος της προκυμαίας και μικρό ελικοδρόμιο.

Πολιούχος αλλά και προστάτης του νησιού θεωρείται ο Άγιος Ρηγίνος (4ος αιώνας) η μνήμη του οποίου εορτάζεται στις 25 Φεβρουαρίου, ημέρα του μαρτυρικού θανάτου του (το έτος 362), ημερομηνία η οποία και αποτελεί επίσημη αργία στη Σκόπελο.[4]

Αρχιτεκτονική κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραδοσιακό στενάκι της Χώρας.

Η Χώρα της Σκοπέλου έχει χαρακτηριστεί ως Παραδοσιακός Οικισμός Εξαιρετικής Ομορφιάς (19/10/1978 Π.Δ. 594,13-11/78). Κύρια χαρακτηριστικά της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της είναι: ο σχιστόλιθος στις στέγες των σπιτιών (μέχρι δύο ορόφους με πόρτες, παράθυρα και μπαλκόνια από ξύλο), τα νεοκλασικά στοιχεία τους και οι πολυάριθμες εκκλησίες.

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην τοποθεσία "Αμπελική" έχουν βρεθεί ερείπια ναού του Ασκληπειού και κτιρίων του 4ου π.Χ. αιω. τα οποία έχουν διαβρωθεί από τη θάλασσα. Στο υψηλότερο σημείο της κωμόπολης υπάρχουν ερείπια βενετσιάνικου κάστρου του 13ου αιω. το οποίο έχει κτισθεί επάνω στα ερείπια του τείχους της αρχαίας Πεπαρήθου (5ος π.Χ. αιω.).[1]

Εκκλησίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν περισσότερες από 120 εκκλησίες με σημαντικότερη και παλαιότερη η μονόκλιτη βασιλική του Αγίου Αθανασίου που χτίστηκε τον 11ο αιώνα στην περιοχή Κάστρο. Είναι διακομισμένη εσωτερικά με αγιογραφίες του 17ου αιώνα και έχει κτιστεί επάνω στα ερείπια αρχαίου ναού της Αθηνάς.[1] Όλες εκτός από μία από τις εκκλησίες του νησιού τηρούν την ελληνορθόδοξη πίστη. Η υπόλοιπη εκκλησία φιλοξενεί έναν μικρό θύλακα Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Η Παναγίτσα του Πύργου βρίσκεται πάνω στο βράχο στην είσοδο του λιμανιού της Σκοπέλου και είναι σύνθετος, σταυροειδής ναός με τον τρούλο της να στηρίζεται σε τέσσερις κίονες που βρίσκονται στον κυρίως ναό. Το τέμπλο του χρονολογείται από τον 17ο αιώνα και παρουσιάζει σκηνές από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, με περίτεχνες διακοσμήσεις από σκαλιστά λουλούδια και πουλιά γύρω από τα πλαίσια με τις εικόνες των Αγίων.[5]

Μουσείο Ιστορίας Σκοπέλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην συνοικία του Αγίου Ιωάννη και δίπλα στην εκκλησία των Τριών Ιεραρχών είναι η οικία Παύλου Νιρβάνα στη Σκόπελο η οποία επισκευάστηκε και μετασκευάστηκε σε εκθετήριο της ιστορίας της πόλης της Σκοπέλου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα από την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας του Υπουργείου Πολιτισμού.[6]

Αρχοντικό Βακράτσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για το παλιό αρχοντικό της ομώνυμης οικογένειας το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Χώρας, λίγο πιο πάνω από την παραλία και το οποίο αποτελεί τυπικό δείγμα αρχοντικού του νησιού. Έχει δωρισθεί στον Δήμο Σκοπέλου και λειτουργεί ως μουσείο αλλά και χώρος διοργάνωσης για πολιτιστικές εκδηλώσεις, παρουσιάσεις βιβλίων και ομιλίες. Στα εκθέματά του περιλαμβάνονται κειμήλια και προσωπικά αντικείμενα της οικογένειας Βακράτσα.[7]

Διοικητικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφέρεται επίσημα, μετά την Τουρκοκρατία, το 1835 να ορίζεται έδρα του τότε δήμου Σκοπέλου που ανήκε αρχικά στον τότε νομό Ευβοίας. Το 1912 με το ΦΕΚ 245Α - 16/08/1912 ορίστηκε έδρα της κοινότητας Σκοπέλου[8] η οποία το 1948 αναγνωρίστηκε σε δήμο με έδρα την Σκόπελο.[3]

Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με τον Αγνώντα, τον Καλόγηρο, τους Μύλους, τον Πάνορμο και τον Στάφυλο αποτελούν την Κοινότητα Σκοπέλου[9] που υπάγεται στο Δήμο Σκοπέλου ενώ σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 3.090 κατοίκους.[10]

Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 54. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 187. 
  2. «Χώρα Σκοπέλου | Σκοπελος Χωρα | Σκόπελος». Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  3. 3,0 3,1 «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών / Δήμος Σκοπέλου». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  4. Σκόντζος Λάμπρος, Θεολόγος (24 Φεβρουαρίου 2020). «Άγιος ιερομάρτυς Ρηγίνος επίσκοπος Σκοπέλου». Πεμπτουσία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2020. 
  5. «Ι.Ν. Παναγίτσας Πύργου | Σκόπελος». www.allovergreece.com. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  6. «Οικία Παύλου Νιρβάνα Παύλος Νιρβάνας Σκόπελος μουσεία | Σκόπελος skopelos island». Skopelosweb.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  7. «Skopelos Hotels Association - Official website of Skopelos Hoteliers - Skopelos Hotels». skopeloshotelsassociation.com. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  8. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  9. «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. 
  10. ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10623 (σελ. 149 του pdf)