Οικονομικός (Ξενοφών)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Οικονoμικός (Ξενοφών))
Οικονoμικός
ΣυγγραφέαςΞενοφών[1]
ΤίτλοςΟἰκονομικός[1]
Γλώσσααρχαία ελληνικά[1]
ΧαρακτήρεςΣωκράτης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Οικονομικός είναι πραγματεία του Αθηναίου ιστορικού Ξενοφώντα πάνω στη διαχείριση ενός νοικοκυριού (τέχνη της οικιακής διοίκησης) και ενός κτήματος, με τη μορφή κυρίως ενός διαλόγου ανάμεσα στον Σωκράτη και στον Κριτόβουλο, γιο του Κρίτωνα. Το έργο διαφωτίζει τις προτιμήσεις και τις επιδιώξεις του Ξενοφώντα, στην αγροτική επιστήμη της εποχής του και στις σχέσεις οι οποίες, κατά τη γνώμη του, θα έπρεπε να επικρατούν ανάμεσα σε έναν άντρα και στη γυναίκα του. (Οικον. 8.21). Η συγγραφή του έργου τοποθετείται μετά την μάχη στα Κούναξα 401 π.Χ. (Οικον. 4.18).

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην αρχή του Οικονομικού παρουσιάζονται ο Σωκράτης και ο Κριτόβουλος να συζητούν για την έννοια του πλούτου που την ταυτίζουν με την χρησιμότητα και την ευημερία, όχι μόνο στα καθαυτά υπάρχοντα. Από το έβδομο κεφάλαιο και μετά ο Σωκράτης ανακοινώνει στον Κριτόβουλο το περιεχόμενο κάποιας συζήτησης την οποία έκαμε κάποτε με τον Αθηναίο Ισχόμαχο, που είχε πριν λίγο νυμφευθεί και περιέγραψε στον φιλόσοφο διεξοδικά και με ειλικρίνεια τον χαρακτήρα και τις συνθήκες της οικογενειακής του ζωής.

Βαναυσικαί τέχναι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Οικονομικό αναπτύσσεται για πρώτη φορά μεθοδικά και συστηματικά η αντίληψη που θεωρεί βάση κάθε άρτιου πολιτισμού κατά κύριο λόγο τη γεωργία. Ο Σωκράτης λέει πως οι επιστήμες που ονομάζονται βαναυσικές έχουν κακή φήμη ιδιαίτερα στους ευπόλεμους λαούς, στους φίλους κακοί ακόμα και στους πατεράδες (ταις πατράσιν αλεξήτορες (είναι απωθητικές -για να συνεχίσουν τα παιδιά τους) (Οικον. 4.2). Στη συνέχεια προτείνει την γεωργία ως καλύτερη επαγγελματική απασχόληση και για να περιβάλλει το ενδιαφέρον του για την γεωργία με το κύρος κάποιας υψηλής κοινωνικής αναγκαιότητας φέρνει παράδειγμα τον βασιλιά των Περσών, που μαζί με την πολιτική τέχνη φρόντιζε ιδιαίτερα και τη γεωργία.

Ο κήπος των Σάρδεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σωκράτης λέει στον Κριτόβουλο πως ο Κύρος έδειξε στο Λύσανδρο το βασιλικό κήπο των Σάρδεων, όταν κάποτε ο τελευταίος πήγε φέρνοντάς του τα δώρα των συμμάχων.

Ο Λύσανδρος τον θαύμασε επειδή τα δένδρα ήταν ωραία, σε ίσες αποστάσεις μεταξύ τους, οι στοίχοι όρθιοι και τα πάντα καλοφτιαγμένα και σε σωστή διάταξη και όλα αυτά μέσα στις ευωδιές του κήπου. Είπε τότε ότι εκπλήσσεται όχι μόνο για την ομορφιά του κήπου αλλά ακόμα και για εκείνον που μέτρησε και τακτοποίησε τα διάφορα μέρη του.

Όταν το άκουσε αυτό ο Κύρος χάρηκε και είπε στον ξένο ότι ο ίδιος είχε μετρήσει και τακτοποιήσει τα πάντα και είχε φυτέψει μάλιστα μερικά δένδρα. (Οικον. 15 κ. εξ.).

Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα η καλλιέργεια της γης είναι ευχαρίστηση και συνάμα πλουτισμός της οικιακής περιουσίας και άσκηση του σώματος με σκοπό την επιτυχή εκτέλεση κάθε έργου που ταιριάζει στους ελεύθερους πολίτες.

Η βασίλισσα των μελισσών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γυναίκα στο σπίτι είναι ότι ακριβώς η βασίλισσα των μελισσών στην κυψέλη, (Οικον. 8.3) μοιράζει κατάλληλα όσα πρέπει να δαπανηθούν, φυλάει όπως πρέπει τα περισσεύματα, φροντίζει για την κατασκευή εδυμάτων και άξιος Κύριος είναι εκείνος που πηγαίνει στον τόπο της εργασίας και εμπνέει ζήλο για την εργασία και διάθεση για φιλότιμη άμιλλα (καὶ ἵππος ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἂν κακουργῇ, τὸν ἱππέα κακίζομεν).Κεφάλαιο 3.11|(Οικον. 3.11)

Μεταγενέστερες επιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ξενοφών αναφέρεται και στην ασχολία των ανδρών στη γεωργία και ιδιαίτερα ασχολείται με την άμπελο και την ελιά που αργότερα ο Βιργίλιος έγραψε τα γεωργικά του. Ο Μισέλ Φουκώ αφιέρωσε ένα τμήμα του Οικονομικού στο έργο του: η ιστορία της σεξουαλικότητας, ενώ ο Λέο Στράους ασχολήθηκε εκτενέστερα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελληνόγλωσση βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κωνσταντίνος Μερεντίδης-Α.Παπαγεωργόπουλος, Ξενοφών, Οικονομικός, εκδ. Κάκτος, 1995
  • Ξενοφώντος Οικονομικός, εκδ. Ενάλιος
  • Ξενοφώντος Οικονομικός, εκδ. Ζήτρος, 2007 ISBN 960-8437-88-1