Βλακεία (πόλη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Βλακεία ήταν αρχαιοελληνικός οικισμός κοντά στην πόλη της Κύμης, στην Αιολίδα της Μικράς Ασίας.[1][2] Η ύπαρξη της πόλης προκύπτει μονάχα από αναφορές που διασώθηκαν προς το κείμενο του Αριστοτέλη με τίτλο Κυμαίων πολιτεία.[3] Οι κάτοικοι της πόλης είχαν τη φήμη ηλιθίων και υποτίθεται ότι οι λέξεις βλάξ (ο κάτοικος ή καταγόμενος από την πόλη Βλακεία) και βλακικά (ο συσχετιζόμενος με την πόλη)[α] σημασιοδοτήθηκαν από αυτούς, έγιναν συνώνυμες με την ανοησία και την ηλιθιότητα εξαιτίας τους.[6]

Στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα η λέξη βλακεία χρησιμοποιείται ευρέως με την έννοια της ανοησίας και της έλλειψης ευφυίας,[7] σημασία που υπήρχε και στα αρχαία ελληνικά.[β]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Στα αρχαία ελληνικά η λέξη «βλάξ» σημαίνει μαλθακός, νωθρός στο σώμα και στο πνεύμα, μωρός, ηλίθιος. Το επίθετο «βλακικός» είναι συνώνυμο του «βλάξ»: ο οκνηρός, ανόητος, μωρός, ο ηλίθιος.[4] Παράδειγμα, στην Πολιτεία (4.432d) του Πλάτωνα: βλακικόν γε ἡμῶν τὸ πάθος.[5]
  2. Η «βλακεία» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει: «οκνηρία, νωθρότης, ηλιθιότης».[4] Βλ. για παράδειγμα Ξεν. Κύρου Παιδεία (B΄ 2.25): καὶ τοίνυν ὅταν μέν τινες βλακείᾳ καὶ ἀπονίᾳ μόνον κακοὶ ὦσι.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Blakeia: a Pleiades place resource». Pleiades: a gazetteer of past places (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2017. 
  2. Παλαιοθόδωρος, Δημήτρης (3 Ιουλίου 2008). «Κύμη (Αρχαιότητα)». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2017. 
  3. Rubinstein, Lene (2004). «Aiolis and South-western Mysia». Στο: Mogens Herman Hansen· Thomas Heine Nielsen. An Inventory of Archaic and Classical Poleis. Οξφόρδη: Oxford University Press. σελίδες 1036, 1044. ISBN 0-19-814099-1.  Πβ. Αριστοτέλη, fr(agmneta) 90, 531.1-2 (έκδ. Όλοφ Ζιγκόν, Βερολίνο και Νέα Υόρκη: De Gruyter, 1987).
  4. 4,0 4,1 Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης. Α΄. Αθήνα: Εκ του Tυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. 1901. σελ. 493. 
  5. Perseus Digital Library - Tufts University. Ανακτήθηκε στις 2017-04-10.
  6. Rubinstein (2004), σελ. 1036. Πβ. Aristotelis (1837). De republica libri VIII et Œconomica. ex recensione Immanuelis Bekkeri. Οξφόρδη: Πανεπιστημιακές Eκδόσεις. σελ. 314. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2017.  «Βλακὸς ἀχρηστότερος, οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ πρὸς τῇ Κύμῃ χωρίου Βλακείας (Βλακίας apud. Etym. scriptum est), οὖ μέμνηται καὶ Ἀριστοτέλης».
  7. Τριανταφυλλίδης. «Λεξικό της κοινής νεοελληνικής». βλακεία. greek-language.gr.