Συζήτηση χρήστη:Svlioras

Καλώς ήρθες!

• Svlioras, καλωσόρισες στη Βικιπαίδεια! Η συνεισφορά σου είναι ευπρόσδεκτη.

Μπορείς να υπογράφεις στις σελίδες συζήτησης γράφοντας ~~~~ ή πατώντας το κουμπί της υπογραφής (). Για οποιαδήποτε βοήθεια ή απορία, μπορείς να απευθυνθείς στην Αγορά ή γράψε ένα μήνυμα στην σελίδα συζήτησής μου. Καλή συνέχεια!  --Diamond ^{συζήτηση} 15:54, 11 Νοεμβρίου 2006 (UTC)

• Πολύ ωραίο το θέμα που ξεκίνησες, απλά δε χρειάζεται να βάζεις ότι ...συνεχίζεται. Καλή συνέχεια.--Θεόδωρος 00:45, 26 Ιανουαρίου 2008 (UTC)

• Πολύ καλή η δουλειά σου στην εικονομαχία! Μπράβο... --Τρανζίστορ 22:00, 27 Ιανουαρίου 2008 (UTC)

Βιγιόν

• Είναι πολύ καλός... :)-Αχρήστης 23:13, 10 Φεβρουαρίου 2008 (UTC)
• Όντως, φαίνεται ενδιαφέρων τύπος ο Βιγιόν· κάποια στιγμή πρέπει να επιμεληθούμε και να εμπλουτίσουμε το άρθρο γι' αυτόν...--Svlioras 12:16, 11 Φεβρουαρίου 2008 (UTC)

Καλημερα, σημερα πρόσεξα το e-mail σου, εξηγησε μου όμως που έχεις το πρόβλημα για να μπορέσω να σε βοηθησω , εδώ η στο Βικιλεξικό γιατί με μπέρδεψες λίγο. --✻tony esopi ^λέγε 06:36, 7 Σεπτεμβρίου 2011 (UTC)

Λοιπόν δεν χρειαζόταν να μεταφέρεις άλλο εδώ, το είχαμε ήδη :

Αυτός ο χρήστης συνεισφέρει εδώ και 16 χρόνια, 3 μήνες και 12 μέρες

βαλε τις δικες σου ημερονημιες , αλλαξετες --✻tony esopi ^λέγε 06:39, 7 Σεπτεμβρίου 2011 (UTC)

Ευχαριστώ

Έστω και καθυστερημένα, λόγω ασφυκτικής πίεσης χρόνου, επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω, αγαπητέ, για την ευγενική σας πρόσκληση. Δυστυχώς, οι πολλαπλές ευθύνες και υποχρεώσεις μου δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή στο εγχείρημα που προτείνετε. Όσον αφορά στο ερώτημά σας, η Ελληνιστική Κοινή και η Μεσαιωνική Ελληνική είναι τεχνικά διακριτές περίοδοι, όπως γνωρίζετε, και είναι χρήσιμη η χωριστή ένταξη των λέξεων σε αυτές υπό τον όρο ότι υπάρχει διαφορά μορφολογική ή σημασιολογική. Οι λέξεις παρουσιάζουν ευρεία σημασιολογική έκταση κατά περιόδους, καθώς και σημαντική επικάλυψη αρχαίων και μεταγενέστερων σημασιών, η οποία καθιστά εξαιρετικά απαιτητική αυτή την εργασία, όπως μπορείτε να δείτε σε λεξικά τής μετακλασικής ή μεσαιωνικής περιόδου. Αν χρειάζεστε βιβλιογραφία, είμαι στη διάθεσή σας. Ευχαριστώ. Dr Moshe

Καλημέρα! Μετακίνησα ξανά τον Αλμπένιθ, γιατί στην ελληνική βιβλιογραφία πουθενά δεν αναφέρεται ως "Αλβένιθ" (αν και έτσι είναι η ορθή προφορά του ονόματος): Μια αναζήτηση στο Google επέστρεψε... μηδενικό αποτέλεσμα με χρήση του "Αλβένιθ" με την υπόδειξη "μήπως θέλετε να πείτε "Αλμπένιθ";". --Ttzavaras^{συζήτηση} 10:06, 9 Δεκεμβρίου 2012 (UTC)

Ευχαριστώ, αγαπητέ μου, για την ερώτησή σας. Νομίζω ότι διαλέξατε την προσφορότερη λύση. Συνήθως προτιμούμε τη μονολεκτική απόδοση Παράγωγα, αλλά εφόσον πρέπει να διευκρινιστεί ότι προέρχονται από άλλες γλώσσες, ο προσδιορισμός αλλόγλωσσα ή ξενόγλωσσα είναι απαραίτητος. Εύχομαι καλή συνέχεια. Dr Moshe

πόχει, πόχουν

Σας ευχαριστώ, αγαπητέ μου, για την ερώτησή σας. Επειδή έχω και στο παρελθόν ερωτηθεί, επιτρέψτε μου να απαντήσω αναλυτικότερα.

Εν πρώτοις, αξίζει να διευκρινιστεί ότι το φαινόμενο [u] + [e] > [o], που έχει ήδη μεσαιωνική αρχή, δεν είναι συναίρεση, διότι δεν πρόκειται για συγχώνευση των αρθρωτικών χαρακτηριστικών με προϊόν μακρό φωνήεν, ούτε έκκρουση, διότι δεν πρόκειται για αποβολή τού ασθενεστέρου από το ισχυρότερο φωνήεν. Όπως σωστά επισημάνατε, πρόκειται για κράση, κατά την οποία οι δύο γειτνιάζοντες φθόγγοι συγκλίνουν σε φωνήεν με ενδιάμεσα χαρακτηριστικά. Εν προκειμένω, τα αφιστάμενα [u] και [e] έτειναν στο παρελθόν να συγκεράννυνται δίνοντας ως προϊόν το ενδιάμεσο [o]: μεσν. ὁπόχει, ὁπόκαμες, ν.ελλ. μο 'δωκε, σο 'χει (απαντούν είτε με ενωμένη είτε με διακριτή γραφή). Η τάση αυτή έχει πλέον οριστικά υποχωρήσει.

Η σύγχρονη Νέα Ελληνική, που διακρίνει καθαρότερα τα φωνήεντα βασιζόμενη στα νότια ιδιώματα, δεν ευνοεί πλέον την κράση, αλλά την έκκρουση. Έτσι, στις ίδιες περιπτώσεις υπερισχύει πάντοτε το [u] και λέγεται πλέον: που 'χει, μου 'δωσε, που 'κανες, σου 'χει.

Γιατί, όμως, στο παρελθόν ορισμένοι έτειναν να γράφουν το προϊόν τής κράσεως με -ω-: πὤχει; Ο λόγος είναι ότι πολλές φορές αυτό συνέβαινε στις κράσεις τής Αρχαίας Ελληνικής: τὰ ὅπλα > θὦπλα, καὶ ὅσοι > χὦσοι, καὶ ὅτι > χὦτι κτλ. Φυσικά, οι παράμετροι της αρχαίας κράσης ήταν εντελώς διαφορετικές, διότι η αρθρωτική ποικιλία των φωνηέντων ήταν πολύ ευρύτερη. Φαίνεται επίσης ότι ορισμένοι δεν αναγνώριζαν σωστά τον φθόγγο [ο] και νόμιζαν ότι είναι αρκτικός τού ρήματος, πράγμα που τους έκανε να τον θεωρούν χρονική αύξηση: π.χ. συχνά συναντούμε γραφές όπως πώφερα (που έφερα), πώκαμε (που έκαμε) κτλ. Εν πάση περιπτώσει, η κράση πρέπει να γράφεται με τον απλούστερο φωνητικό τρόπο: με -ο-.

Όσο για την ενωμένη ή χωριστή γραφή, δεν υπάρχει συμφωνία και ούτε προβλέπεται ή επίκειται κοινός χειρισμός τού ζητήματος, επειδή η κράση ως φαινόμενο έχει υποχωρήσει και δεν αποτελεί πλέον υπαρκτό ζήτημα η γραφή της. Η προσωπική μου κρίση είναι ότι, για να μην εκλάβει κανείς τύπους όπως πόχουν, σόκαμε κτλ. ως ρήματα νομίζοντας ότι προέρχονται από κάποιο ανύπαρκτο ρήμα *πόχω, *σοκάνω, θα πρέπει να προτιμάται η χωριστή γραφή: πο 'χουν, σο 'καμε.

Ελπίζω κάποια από τα σημεία αυτά να αποδείχθηκαν χρήσιμα και κατανοητά. Ευχαριστώ. Dr Moshe

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι πάνω σ' αυτά: Θα πρέπει να τονίζεται το "πο" ή το "σο" εφόσον το τονούμενο γωνήεν της επόμενης λέξης φεύγει και ο μόνος τόνος είναι εκεί; Π.χ. "πό 'χει" ή "σό 'καμνε" κ.λ.π; Χρήστης:Pyraechmes καλώς ήλθε η Ελληνοαραβική άνοιξη (συζήτηση) 22:28, 4 Φεβρουαρίου 2014 (UTC)

Αν μου επιτρέπει ο οικοδεσπότης τής σελίδας να απαντήσω, θα ήθελα να αναφέρω ότι, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες τού μονοτονικού συστήματος, τα συγκεκριμένα μονοσύλλαβα δεν τονίζονται. Επομένως, όπως γράφεται θα 'χεις, σου 'φερα, να τα μας!, ομοίως γράφεται πο 'χει, σο 'καμε. Ωστόσο, όπως τονίστηκε παραπάνω, η κράση έχει οριστικά υποχωρήσει, περιοριζόμενη σε μικρές διαλεκτικές ζώνες, και συνήθως δεν αποτυπώνεται πλέον στον γραπτό λόγο, οπότε θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι δεν υφίσταται πραγματικό πρόβλημα. Ευχαριστώ. Dr Moshe

Με πρόλαβε -και καλύτερα!- ο Dr Moshe, πάνω που ήθελα να θυμίσω τον κανόνα τονισμού της νεοελληνικής: «Τονίζονται οι μονοσύλλαβες λέξεις, όταν συμπροφέρονται με τους ρηματικούς τύπους μπω, βγω, βρω, ’ρθω σε όλα τα πρόσωπα και τους αριθμούς και προφέρονται εμφατικά, π.χ. θά 'ρθω (προφέρουμε δυνατότερα το θά), θά 'ρθεις, αλλά θα 'ρθεις (προφέρουμε δυνατότερα το 'ρθεις).» Επομένως μόνο με τους ρηματικούς τύπους μπω, βγω, βρω, ’ρθω θα σημειωθεί τονικό σημάδι στις προηγούμενες μονοσύλαβες λέξεις. Κατά τα άλλα ισχύουν οι γενικοί κανόνες τονισμού της νεοελληνικής... --sVlioras (συζήτηση) 07:45, 5 Φεβρουαρίου 2014 (UTC)

Μπαμπινιώτης;

Μπαμπινιώτης; Την έχω ξανακάνει αυτή τη συζήτηση --The Elder (συζήτηση) 22:27, 22 Μαρτίου 2014 (UTC)

Γενέθλια

Χρόνια πολλά!!!!!!