Tanec

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Tanec (σλαβομακεδονικά: Танец‎‎) είναι ένα παραδοσιακό μουσικό σύνολο από τα Σκόπια της Βόρειας Μακεδονίας. Το συγκρότημα θεωρείται εκπρόσωπος της σλαβομακεδονικής λαογραφικής παράδοσης σε όλον τον κόσμο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Tanec

Το μουσικό σύνολο Tanec ιδρύθηκε από την κυβέρνηση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας το 1949 με σκοπό του τη συλλογή, τη διατήρηση και την παρουσίαση της τοπικής λαογραφίας: παραδοσιακά τραγούδια και παραδοσιακοί χοροί, παραδοσιακά μουσικά όργανα και τοπικές ενδυμασίες. Το μουσικό σύνολο αντλεί την έμπνευσή του από τον αρχαίο πολιτισμό και τις παραδόσεις της περιοχής [1] και επίσης διατηρεί ένα παιδικό σύνολο.

Κατά τη διάρκεια των αρκετών δεκαετιών της λειτουργίας του, το μουσικό σύνολο Tanec έλαβε μέρος σε πάνω από 3.500 συναυλίες και φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, όπως για παράδειγμα: στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, την ΕΣΣΔ, τη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Τουρκία, το Κουβέιτ, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Νιγηρία, το Μάλι, τη Σενεγάλη, το Ζαΐρ και πολλές άλλες χώρες, καθώς και σε συναυλίες σε όλη την πρώην Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σύνολο Tanec έλαβε το πρώτο βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ του Λανγκόλεν (Ηνωμένο Βασίλειο) το 1950. [2]

Μέλη του μουσικού συνόλου Tanec[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από παράσταση των Tanec

Ανάμεσα στα μέλη του μουσικού συνόλου Tanec βρίσκεται ο κλαρινετίστας και συνθέτης Τάλε Ογνκενόβσκι. [3]Ο Τάλε Ογνκενόβσκι εμφανίστηκε ως σολίστ του κλαρίνου και ηχογράφησε με το σύνολο Tanec κατά τη διάρκεια της περιοδεία τους στις ΗΠΑ και τον Καναδά (σε ένα σύνολο από 66 συναυλίες, ανάμεσα στις 22 Ιανουαρίου 1956 και στις 12 Απριλίου του 1956, μεταξύ των οποίων μιας εμφάνισης στην τηλεοπτική εκπομπή Omnibus του δικτύνου Ford Foundation, στις 22 Ιανουαρίου 1956 στο CBS αλλά και μιας συναυλίας στην αίθουσα Carnegie Hall της Νέας Υόρκης στις 27 Ιανουαρίου του 1956). [4] [5] Επίσης, ο Τάλε Ογνκενόβσκι ως σολίστ στο κλαρίνο έπαιξε τους παραδοσιακούς χορούς Zhensko Chamche και Beranche μαζί με το μουσικό σύνολο Tanec στην παραγωγή της Vardar Film Ritam i zvuk (Ρυθμός και Ήχος) του 1955. [4] [6] [7] [5]

Για τη συμβολή του Τάλε Ογνκενόβσκι στην περιοδεία των Tanec στη Βόρεια Αμερική, ο βιογράφος του Στεβάν Ογνκενόβσκι [α] σημείωσε στο βιβλίο του με τίτλο "Τάλε Ογνκενόβσκι, δεξιοτέχνης του κλαρίνου και συνθέτης" / Тале Огненовски Ο виртуоз на кларинет и композитор (2000): "Ο Τάλε Ογνκενόβσκι ήταν σολίστας του κλαρίνου στο Sopska Poskocica, αλλά βοήθησε και στη μουσική ενορχήστρωση προσθέτοντας τους δικούς του αυτοσχεδιασμούς σε μερικά από τα μέρη του χορού... Το μουσικό σύνολο Tanec έπαιξε σε 66 συναυλίες... Περιγράφηκαν ως ένα μεγάλη πολιτιστική εκδήλωση από τον αμερικανικό τύπο". [4] [5]

Ο Κρεγκ Χάρις στον διαδικτυακό μουσικό οδηγό Allmusic σημείωσε τα εξής για το μουσικό σύνολο Tanec και τον κλαρινετίστα Τάλε Ογνκενόβσκι: "Το συγκρότημα έφτασε στο απόγειό του κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1950, όταν μέλος του ήταν ο οργανοπαίκτης Τάλε Ογνκενόβσκι". [12] [5] [3]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε το 1964 στην εφημερίδα Večer στα Σκόπια, ο Ρειμόν Γκιγιέ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την περιοδεία του συγκροτήματος Tanec στη Γαλλία σχολίασε: "Όλοι όσοι παρευρέθηκαν στις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα Tanec στη Γαλλία γοητεύτηκαν… Τα κορίτσια και τα αγόρια του συγκροτήματος έδωσαν όλη τους την ψυχή στον χορό και παράδειγμα αυτού είναι το κλαρίνο του Tale Ognenovski". [13] [4] [14] [5]

Η περιοδεία των Tanec στη Βόρεια Αμερική ξεκίνησε με το ντεμπούτο τους στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του CBS Omnibus, που έγινε στις 22 Ιανουαρίου του 1956. Η πρώτη τους ζωντανή τηλεοπτική παράσταση στις ΗΠΑ βιντεοσκοπήθηκε και αρχειοθετήθηκε σε βιντεοκασέτα στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στην Ουάσιγκτον. Στην εγγραφή του αρχείου της βιβλιοθήκης βρίσκεται η ακόλουθη γραπτή περιγραφή: "Γιουγκοσλαβικό εθνικό παραδοσιακό χορευτικό σύνολο / σε σκηνοθεσία Έλιοτ Σίλβερσταϊν με την ομάδα χορού Tanec από τη Μακεδονία (20 λεπτά)" [15] [4] [5] [16]

Στις 27 Ιανουαρίου του 1956, το σύνολο Tanec εμφανίστηκε στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης. Για αυτήν τη συναυλία στο Carnegie Hall ο μουσικοκριτικός της εφημερίδας New York Times, Τζον Μάρτιν, έγραψε: "Αυτή η συγκεκριμένη ομάδα, μέρος ενός εθνικού κινήματος προς την αναβίωση των παραδοσιακών τεχνών... υπέροχα θεαματικοί και υπέροχα άγνωστοι χοροί ... αξέχαστα πνευστά". [17] [4] [5] [18]

Ο μουσικοκριτικός της εφημερίδας Herald Tribune, Γουόλτερ Τέρι, έγραψε: "Οι Tanec, ένα μακεδονικό συγκρότημα σαράντα περίπου χορευτών και μουσικών, έδωσαν γενναιόδωρα την πλούσια λαϊκή κληρονομιά τους… Στην Sopska Poskocica, πέντε νέοι κατέλαβαν τη σκηνή και έκαναν επίδειξη για να προσελκύσουν ένα κορίτσι... Ένα ακροατήριο που γέμισε τελείως το Carnegie επευφημούσε και χειροκροτούσε τον παραδοσιακό χορό με τόσο ενθουσιασμό, σαν να είχε παρακολουθήσει το πιο λαμπερό κλασικό, θεατρικό μπαλέτο". [19] [4] [5] [20]

Ο Κροάτης δημοσιογράφος Στέπαν Πούτσακ, πρώην ανταποκριτής του ειδησεογραφικού πρακτορείου Tanjug σημειώνει: "Το να επιλέξεις ποιοι ήταν οι πιο επιτυχημένοι από τους δεκαεπτά λαϊκούς χορούς του προγράμματος, όταν όλοι έτυχαν υποδοχής από θυελλώδη χειροκροτήματα, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο και επικίνδυνο..." Η Sopska Poskocica "ξαναπαίχτηκε και η επανάληψη ενός νούμερου στην αμερικανική σκηνή είναι ένα πραγματικά σπάνιο και ιδιαίτερο γεγονός". [21] [4] [5]

Ο Ναούμ Νατσέβσκι, δημοσιογράφος της εφημερίδας Nova Makedonija των Σκοπίων, σημειώνει: «Το κοινό διέκοψε μερικές από τις παραστάσεις παραδοσιακού χορού με χειροκρότημα. Αυτοί οι χοροί ιδιαίτερα άφησαν υπέροχες εντυπώσεις για τη λαογραφία… τον ασυνήθιστο ρυθμό της τοπικής λαϊκής μουσικής. Το σύνολο Tanec δεν έτυχε θερμής υποδοχής μόνο από το κοινό της Νέας Υόρκης, αλλά και από τον τύπο της Νέας Υόρκης». [22] [4] [18] [5]

Ο μουσικοκριτικός της εφημερίδας New York Times Τζον Μάρτιν, στις 5 Φεβρουαρίου του 1956, έγραψε: «Υπάρχει μια καταπληκτική ποικιλία στους χορούς οι οποίοι περιλαμβάνονταν σε αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα…» [23] [18] [5]

Για τις συναυλίες στην αίθουσα Civic Opera House στο Σικάγο του Ιλλινόι στις 4 και 5 Φεβρουαρίου του 1956, η κριτικός της εφημερίδας Chicago Daily Tribune Κλόντια Κάσιντι σημείωσε: "...που ονομάζεται Tanec, η οποία είναι η σλαβομακεδονική λέξη που σημαίνει χορός, αυτή η ομάδα των 37 χορευτών, τραγουδιστώνς και μουσικών είναι ένα καλειδοσκόπιο των Βαλκανίων ... Όταν πέντε από αυτούς χορεύουν το Sopska Poskocica, το οποίο φαίνεται ότι σημαίνει απλώς ότι κάνουν επίδειξη στα κορίτσια". [24] [4] [5]

Για τη συναυλία στην Ακαδημία Μουσικής στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβανίας στις 7 Φεβρουαρίου 1956, ο μουσικοκριτικός της εφημερίδας Philadelphia Inquirer, Σάμιουελ Σίνγκερ, σχολίασε, "«Tanec» σημαίνει χορός, αλλά χορός σε μεγαλύτερη μορφή από ό,τι συνηθίζεται. Εκτός από το να είναι απλός χορός, εμπεριεχει δράμα, τελετουργικό, παράδοση, τραγούδια, ακόμη και στρατιωτικούς ελιγμούς... υπήρχε αξιοσημείωτη ακρίβεια τόσο στο χορό όσο και στο παιχνίδι... Κλαρίνο, κοντραμπάσο, βιολί, τύμπανα, κιθάρα και φλάουτο περιέχονταν στα περισσότερα ακομπανιαμέντα σε διάφορους συνδυασμούς". [25] [4] [5]

Για τη συναυλία στην αίθουσα Constitution Hall στην Ουάσινγκτον, στις 9 Φεβρουαρίου 1956, ο Πολ Χιουμ, μουσικοκριτικός στις εφημερίδες Washington Post και Times, παρατήρησε: "Η Sopska Poskocica έχει σχεδιαστεί για να δείξει στα κορίτσια πόσο όμορφοι, υπέροχοι, λαμπεροί, συναρπαστικοί και συγκλονιστικοί είναι οι άντρες φίλοι τους. Ο ρυθμός με τον οποίο χορεύεται και η τεράστια ενέργεια και ακρίβεια των έξι ανδρών που το χορεύουν είναι κάτι μοναδικό και απαιτούσε επανάληψη". [5] [4] [26]

Για τη συναυλία στην αίθουσα Massey Hall στο Τορόντο του Οντάριο στον Καναδά, στις 13 Φεβρουαρίου 1956, ο Τζον Κράγκλαντ, μουσικοκριτικός στην εφημερίδα Globe and Mail έγραψε: "Η πρώτη εντύπωση, ωστόσο, πρέπει να είναι μια ρυθμική ακρίβεια ... Ούτε υπολειπόταν θεάματος η παράσταση... στην περίπτωση ενός χορού, τους Sopska Poskocica, δεν ήταν παρά ένας χορός επίδειξης. Ως εκ τούτου, ήταν πολύ αποτελεσματικός". [27] [4] [5]

Για τη συναυλία στην αίθουσα War Memorial Opera House του Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας, στις 7 Μαρτίου 1956, ο μουσικοκριτικός της San Francisco Chronicle Ρ. Χ. Χάγκαν λέει: "... σε ένα κομμάτι με τον απλό τίτλο "Macedonian Tune", το οποίο με τους περίπλοκους ρυθμούς του και τη μελωδία του πρέπει τουλάχιστον να κάνει τον Ντέιβ Μπρούμπεκ να στείλει κλήση έκτακτης ανάγκης στον Ντάριους Μίλχαουντ". [28] [4] [5]

Για τη συναυλία στην αίθουσα Philharmonic Auditorium στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας, στις 12 Μαρτίου 1956, ο μουσικοκριτικός των Los Angeles Times Άλμπερτ Γκόλμπεργκ σχολίασε: "Σε ό,τι έχει να κάνει με αυθεντικό λαϊκό χορό, άγριο και ελεύθερο, που όμως υπόκειται στις δικές του περίπλοκες αρχές, αυτό το συγκρότημα δύσκολα θα το ξεπερνούσε κανείς... Συνοδεύονται από μια ομάδα μουσικών που αποτελείται από βιολιστές, κιθαρίστες και ακορντεόν, έναν φλαουτίστα, έναν κλαρίνο και ένα κοντραμπάσο, αν και συχνά εμπλέκονται τύμπανα διαφορετικών τύπων, καθώς και μια φλογέρα βοσκού". [29] [4] [5]

Το έντυπο Dance Observer σχολίασε: "Το κοινό στο Carnegie Hall στις 27 Ιανουαρίου για τη μοναδική παράσταση των Tanec στη Νέα Υόρκη, του Γιουγκοσλαβικού Εθνικού Λαϊκού Μπαλέτου, απολάμβανε μια συναρπαστική διαδρομή πάνω από 2.000 χρόνων ανθρώπινης ιστορίας και πολιτισμού". [30] [5]

Μετά το τέλος της περιοδείας, το περιοδικό Life σχολίασε: "Πριν από εκατό χρόνια, στους κακοτράχαλους μακεδονίτικους δρόμους, συμμορίες λεηλατούσαν τα καραβάνια πλούσιων εμπόρων και, όπως ο Ρομπέν των Δασών, έδιναν μερικά από τα λάφυρά τους στους φτωχούς... αυτή την άνοιξη, το Γιουγκοσλαβικό Εθνικό Λαϊκό Μπαλέτο κάνει μια πρώτη και πολύ επιτυχημένη περιοδεία στις ΗΠΑ ...". [31] [4] [32] [5]

Για τη συναυλία του συνόλου Tanec στην αίθουσα Grand Palais στη Μπουρζ της Γαλλίας, στις 23 Σεπτεμβρίου του 1959, η εφημερίδα La nouvelle republique du Center σχολίασε: «Η πρώτη παράσταση του Εθνικού Μπαλέτου της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας ήταν τεράστια επιτυχία. Η αίθουσα χειροκρότησε με ενθουσιασμό, εδώ στο Grand Palais στη Μπουρς κατά την πρώτη παράσταση στη Γαλλία ... Τα μέλη του Εθνικού Μπαλέτου έφτασαν στο Παρίσι πριν από τέσσερις ημέρες και έχουν προβληθεί στην τηλεόραση». [33] [4] [14] [5] και η εφημερίδα Le Berry Republicain σχολίασε: "Η ποιότητα και το ταλέντο αυτής της ομάδας είναι αξιοθαύμαστα... Είναι η πρώτη φορά που παίζουν στη Γαλλία ... Στο τέλος της συναυλίας τους, τα μέλη του συγκροτήματος Tanec παρέμειναν στη σκηνή και χειροκροτούνταν από το κοινό της Μπουρς για περισσότερο από το ένα τέταρτο της ώρας". [34] [4] [14] [5]

Για τη συναυλία του συνόλου Tanec στην αίθουσα Port Gitana Bellevue της Γενεύης στις 10 Ιουλίου 1959, η εφημερίδα Tribune de Geneve σχολίασε: "Μας παρουσιάστηκαν αξιοθαύμαστα θεάματα από το γιουγκοσλαβικό εθνικό λαϊκό μπαλέτο Tanec... Τίποτα εδώ δεν έμοιαζε με κλασικούς χορούς του Δυτικού μας Κόσμου... Έχουν το ρυθμό των χορών της χώρας τους στο αίμα τους...". [35] [36]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [«Macedonian Information Agency (in αγγλική)[[Κατηγορία:Λήμματα με πηγές στην αγγλική γλώσσα (en)]]». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021.  URL–wikilink conflict (βοήθεια) Macedonian Information Agency (in αγγλική)]
  2. «Macedonian Information Agency». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Ognenovski 1998a.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 Ognenovski 2000.
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 5,18 5,19 5,20 5,21 Ognenovski 2000b.
  6. Vardar Film 1955.
  7. IMDb 1955.
  8. Ognenovski 2019.
  9. Ognenovski 2000, σελίδες 404–405.
  10. Ognenovski 2000c.
  11. Ognenovski 2016b.
  12. Harris 2009.
  13. Georgievski 1964.
  14. 14,0 14,1 14,2 Ognenovski 1998c.
  15. Saudek 1956.
  16. Ognenovski 2014c.
  17. Martin 1956a.
  18. 18,0 18,1 18,2 Ognenovski 2014.
  19. Terry 1956.
  20. Ognenovski 1998b.
  21. Pucak 1956.
  22. Nachevski 1956a.
  23. Martin 1956b.
  24. Cassidy 1956.
  25. Singer 1956.
  26. Hume 1956.
  27. Kraglund 1956.
  28. Hagan 1956.
  29. Goldberg 1956.
  30. Dance Observer 1956.
  31. Life (magazine) 1956.
  32. Ognenovski 2014f.
  33. La nouvelle republique du Centre 1959.
  34. Le Berry Republicain 1959.
  35. Ognenovski 1998e.
  36. Mt 1959.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]