Συζήτηση:Χάιντς Ρίχτερ
|
Αυτό το λήμμα πρέπει να συμφωνεί με την πολιτική για τις βιογραφίες ζώντων προσώπων, ακόμα και αν το λήμμα δεν αποτελεί βιογραφία, επειδή περιέχει υλικό που αφορά ζώντα πρόσωπα. Αμφιλεγόμενο ατεκμηρίωτο ή με ανεπαρκή τεκμηρίωση υλικό που αφορά ζώντα πρόσωπα και δύναται να δημιουργήσει συγκρούσεις, επιβάλλεται να αφαιρεθεί αμέσως από το λήμμα και την σελίδα συζήτησής του, ειδικότερα αν είναι πιθανώς δυσφήμηση, συκοφαντία, εξύβριση ή λίβελλος. Χρήστες που προσθέτουν επανειλημμένα τέτοιο υλικό, είναι πιθανό να υποστούν φραγή. Εάν διαπιστώσετε ότι τέτοιο υλικό τοποθετείται επανειλημμένα, ή αν έχετε άλλες ανησυχίες, παρακαλείστε να αναφέρετε το ζήτημα στο σημειωματάριο διαχειριστών ώστε να επιμεληθεί του ζητήματος κάποιος διαχειριστής. |
Ο λημματογράφος ξέχασε να μεταφράσει μια ενδιαφέρουσα ενότητα περί δίκης για λόγο μίσους (στην οποία αθωώθηκε μεν αλλά παραμένει σημαντική). Γιατί άραγε? ΕρΚιλλ (συζήτηση) 19:57, 18 Μαρτίου 2018 (UTC)
ΕρΚιλλ, τι εμποδίζει εσάς να το κάνετε;
Αντιγόνη (συζήτηση) 19:59, 18 Μαρτίου 2018 (UTC)
Απολύτως τίποτα και θα το κάνω. Αλλά δεν είναι εδώ το θέμα. Το θέμα είναι γιατί ο λημματογράφος παρέλειψε μια μικρή παράγραφο των δυό σειρών. Και απόρησα. ΕρΚιλλ (συζήτηση) 21:42, 18 Μαρτίου 2018 (UTC)
Καλύπτεται το θέμα στο λημμα. Τζερόνυμοσυντυχάννουμε 21:48, 18 Μαρτίου 2018 (UTC)
Απαξιωμένος[επεξεργασία κώδικα]
http://www.dimokratianews.gr/content/62476/lathos-antimetopisi-toy-tragikoy-hains-rihter
Το βιβλίο του Χάινς Ρίχτερ «Η Μάχη της Κρήτης» από τις εκδόσεις Γκοβόστη είναι μια ιστοριοδιφική αφήγηση που επιθυμεί να προκαλέσει, στηρίζεται σε υπεραπλουστεύσεις, δεν έχει πρωτογενές αρχειακό υλικό, ενώ ο συγγραφέας πέφτει στο σύνηθες σφάλμα της κανονιστικής επιχειρηματολογίας έχοντας αποφασίσει το τελικό συμπέρασμά του προτού ακόμα ξεκινήσει η έρευνα. Ο Ρίχτερ αθωώνει τον θύτη και κατηγορεί το θύμα. Υποστηρίζει το έωλο επιχείρημα ότι οι Κρητικοί δεν είχαν το δικαίωμα να λάβουν μέρος στην άμυνα της νήσου και κατά συνέπεια, συνεχίζει, οι εκτελέσεις που ακολούθησαν μετά την κατάληψη της Κρήτης ήταν δυσάρεστες μεν, κατά τρόπον τινά δικαιολογημένες δε από το δίκαιο του πολέμου!
Τραγικά επιχειρήματα που δεν λαμβάνουν υπόψη τους το δικαίωμα της αντίστασης απέναντι σε έναν εισβολέα που έχει εκ των πραγμάτων καταργήσει κάθε γράμμα και πρόνοια του διεθνούς δικαίου. Ο Ρίχτερ επικαλείται το ψευδοεπιχείρημα ότι οι κάτοικοι δεν έπρεπε να λάβουν μέρος στη Μάχη της Κρήτης, μη αναφέροντας ότι η Μεραρχία των Κρητών, ο ελληνικός στρατός δηλαδή, βρισκόταν στην πορεία της επιστροφής από το βόρειο μέτωπο, ενώ οι μοναδικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονταν στη νήσο ήταν αυτές των Βρετανών, των Αυστραλών και Νεοζηλανδών. Σύμφωνα με τον Ρίχτερ, οι Κρητικοί θα έπρεπε να αφήσουν μόνες τις συμμαχικές δυνάμεις να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα, γιατί οι ίδιοι δεν είχαν την ιδιότητα του στρατιώτη! Αστεία επιχειρήματα, τα οποία στη συνέχεια γίνονται ειδεχθή, όταν ο Ρίχτερ επιδιώκει να άρει τη φόρτιση από τη σφαγή στο Κοντομάρι, την καύση της Καντάνου και τις λοιπές θηριωδίες των ναζί που έλαβαν χώρα στη νήσο.
Τι πρέπει να κάνει η έξυπνη Πολιτεία σε μια περίπτωση όπως αυτή του Ρίχτερ; Προβάλλει όσο το δυνατόν περισσότερο τον συγγραφέα, ώστε να δειχθεί το έλλειμμά του. Διοργανώνει ένα διεθνές συνέδριο, καλεί πανεπιστημιακούς των κοινωνικών επιστημών, ανάμεσά τους και τον ίδιο τον συγγραφέα, και παραδίδει το έργο του στην κρίση της επιστημονικής κοινότητας. Αντ' αυτού ο Ρίχτερ οδηγήθηκε από ιδιωτική πρωτοβουλία στα δικαστήρια. Λάθος! Πολύ απλά γιατί έτσι καλύπτει την επιστημονική ανεπάρκειά του πίσω από τις δεδηλωμένες αρχές της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης και επιβάλλει σε πολλούς από εμάς που διαφωνούμε με τα χαμηλής υπόστασης επιχειρήματά του να υποστηρίξουμε το δικαίωμά του να εκφράζει τις θέσεις του ελεύθερα, δίχως να αντιμετωπίζει την κρίση της Δικαιοσύνης.
Σε αυτήν εδώ τη χώρα έχουμε μάθει να πυροβολούμε τη Δικαιοσύνη. Κι όμως, οι Ελληνες δικαστές στάθηκαν για άλλη μία φορά αντάξιοι του λειτουργήματός τους. Ο Ρίχτερ αθωώθηκε από τις κατηγορίες, όπως ασφαλώς επιτάσσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα, αφού η θέση και η άποψη ενός επιστήμονα είναι θεσμικώς κατοχυρωμένη. Ας αναλάβει η επιστημονική κοινότητα τώρα -ως οφείλουμε- να προβάλλει το έργο αυτό ως διεθνές παράδειγμα προς αποφυγή, με τα πλείστα έωλα επιχειρήματά του και τις απλουστευτικές βεβαιότητές του για ένα νησί που έχει κερδίσει με αίμα και αγώνες να ονομάζεται το «νησί των γενναίων».
Αν και, από ό,τι μαθαίνω, η πλειονότητα των Γερμανών πανεπιστημιακών του χώρου της σύγχρονης Ιστορίας τον έχει ήδη απαξιώσει στο εσωτερικό της χώρας του.
Σπύρος Ν. Λίτσας:Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Αυτά.--2A02:587:800C:7900:943C:2D2E:46A3:CD8A 16:21, 1 Απριλίου 2018 (UTC)
Κριτική από Ραλφ Κλάιν[επεξεργασία κώδικα]
Όπως αποκαλύπτει σήμερα το neakriti.gr, την ίδια ακριβώς στιγμή, στη Γερμανία, ένας από τους κορυφαίους Γερμανούς Ιστορικούς, με απόλυτη εξιδείκευση σε θέματα Γερμανών εγκληματιών πολέμου και της απόδοσης των γερμανικών αποζημιώσεων στα θύματα της Βέρμαχτ στην Ελλάδα, ο Ραλφ Κλάιν, με άρθρο του Περιοδικό της Ιστορικής Επιστήμης στη Γερμανία (το οποίο αναδημοσιεύεται, με πρώτη δημοσίευση το 2012 στη Γερμανία, άρα είναι γνωστά ήδη εκεί 4 χρόνια πίσω, αλλά κανείς στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, προ της αναγόρευσης Ρίχτερ, δεν μπήκε στο κόπο καν να δει τι λένε οι Γερμανοί έστω Ιστορικοί συνάδελφοι τους για τον συμπατριώτη τους και το βιβλίο του), όχι απλά αποδομεί τους επίμαχους ισχυρισμούς Ρίχτερ στο βιβλίο του για την Μάχη της Κρήτης, αλλά όπως αναφέρει: "Ο Ρίχτερ εν μέρει βασίζεται σε απροκάλυπτη προπαγάνδα της Βέρμαχτ με τελείως άκριτο τρόπο".
Μάλιστα ο εν λόγω Γερμανός Ιστορικός, εκ των άλλων στηλιτεύει το γεγονός ότι ο Ρίχτερ στο βιβλίο του, τελειώνει με την ιστορικοπολιτική αξίωση να αναγνωριστούν οι πρώην "νεαροί αλεξιπτωτιστές" ως "θύματα μιας εκπαίδευσης, η οποία αποσκοπούσε στην υπακοή και εμπόδιζε κάθε είδους κριτική ικανότητα", αφού επρόκειτο για "ενθουσιώδεις νέους και εφήβους με αίσθημα ανωτερότητας, των οποίων ο ιδεαλισμός έγινε προϊόν αποτρόπαιης εκμετάλλευσης". (Σελ. 291).
Αυτό είναι, λέει στο άρθρο του ο Ράλφ Κλάιν, "το απολογητικό ύφος των βετεράνων και ο Ρίχτερ υιοθετώντας το συντάσσεται με τη θεώρηση, που καθιστά τους Γερμανούς στρατιώτες θύματα μιας αποτρόπαιης ηγεσίας. Για τον άμαχο κρητικό πληθυσμό δε χαλάλισε ούτε μια λέξη εκτός από τον αριθμό των νεκρών και τον ισχυρισμό πως έχουν διαπράξει έγκλημα πολέμου εις βάρος των νεαρών ιδεαλιστών, που αποτέλεσαν προϊόντα εκμετάλλευσης".
Μάλιστα, στο ίδιο άρθρο του ο Ράλφ Κλαίν φέρνει στην επιφάνεια και που δεν είναι και τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό, για τους Γερμανούς Αλεξιπτωτιστές που υπήρξαν επίλεκτο τμήμα της Βέρμαχτ και της πολεμικής μηχανής του Χίτλερ και στους οποίους τόσο "ευγενή ελατήρια" απέδωσε στο επίμαχο βιβλίο του ο Χάινς Ρίχτερ. Ότι δηλαδή στο Μπαντ Ράιχενχαλ, όπου ήταν εγκατεστημένοι οι συμμετέχοντες αλπινιστές καταδρομείς στη απόβαση στη Κρήτη, εγκαινιάστηκε το 1969 η λεγόμενη "Γέφυρα της Κρήτης", στην οποία πραγματοποιούν τις ετήσιες εορταστικές εκδηλώσεις μνήμης οι σύνδεσμοι βετεράνων και ο Ομοσπονδιακός Στρατός. Το αντικείμενο της μελέτης του Ρίχτερ επομένως δεν είναι μόνο ιστορικά ενδιαφέρον, αλλά παίζει κι έναν ακόμα επίκαιρο ρόλο στη γερμανική πολιτική μνήμης και τον παραδοσιακό χαρακτήρα του Ομοσπονδιακού Στρατού.
Ο Ράλφ Κλάιν, δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο στο χώρο της Ιστορικής Επιστήμης στη Γερμανία, ενώ η ομάδα στην οποία μετέχει μαζί με άλλους Γερμανούς Ιστορικούς με επικεφαλής - συντονιστή τον διάσημο ιστορικό Dr Stephan Stracke, που φέρει τον τίτλο "Angreifbare Traditionspflege" Η ομάδα αυτή έχει γίνει γνωστή κυρίως για τις επιτυχημένες κινητοποιήσεις της ενάντια στη συνάθροιση του αίσχους των βετεράνων της 1ης Ορεινής Μεραρχίας Καταδρομών (της αποκαλούμενης και ως "το αιματοβαμμένο Εντελβάις"), οι οποίοι κάθε χρόνο συγκεντρώνονται στο Μίτενβαλντ της ορεινής Βαυαρίας ανήμερα της Πεντηκοστής.
Για πρώτη φορά το 2003, η εν λόγω αντιφασιστική ομάδα ("Angreifbare Traditionspflege") με την κινητοποίηση εκατοντάδων Γερμανών δημοκρατών (νομικών, ιστορικών, ακαδημαϊκών κτλ.) χάλασε τη φιέστα των βετεράνων της διαβόητης 1ης Ορεινής Μεραρχίας Καταδρομών στο Μίτενβαλντ της Βαυαρίας, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τη γερμανική κυβέρνηση, που όχι μόνο δεν έχει απαγορέψει (ακόμη και σήμερα!) τη συνάθροιση του αίσχους αλλά, αντίθετα, επιτρέπει την παρουσία των επίσημων στρατιωτικών αρχών στη γιορτή των σφαγέων!
http://kinisienergoipolites.blogspot.gr/2016/02/blog-post_89.html
Ολόκληρο το άρθρο
Ο Ρίχτερ καταφέρνει να σχεδιάσει ένα συνεπές και ισορροπημένο ιστόρημα της Επιχείρησης Ερμής, το οποίο φωτίζει τα γεγονότα λεπτομερώς. Η δύναμη της αφήγησής του έγκειται στις περιεκτικές αναλύσεις και την αντιπαραβολή των αντίπαλων πλευρών. Εντούτοις, υστερεί σαφέστατα στην προϊστορία και σε κάποιες περιττές παρεκβάσεις (π.χ. σελ. 59 και επόμενες σελίδες).
Δυστυχώς, το κείμενο περιέχει διάφορα τεχνικά (π.χ. λάθος υπογραφή από τα στρατιωτικά αρχεία του Φράιμπουργκ, σελ. 305) όσο και γραμματικά λάθη, καθώς και αστόχαστες συχνά διατυπώσεις (" O Χίτλερ δε γούσταρε εκείνη τη στιγμή να την πέσει στην Ελλάδα", σελ. 51). Άκρως προβληματικό είναι ότι ο Ρίχτερ δεν αποδίδει πολλή αξιοπιστία ή ιδεολογικά κίνητρα στην γερμανική λογοτεχνία που ασκεί κριτική στη Βέρμαχτ, αλλά ούτε και στις ελληνικές εξιστορήσεις. (Σελ. 193)
- Με τη διοίκηση δια της αποστολής δίνεται έμφαση στα αποτελέσματα τα οποία πρέπει να επιτύχουν οι υφιστάμενοι και όχι στο πώς θα τα επιτύχουν. Παρέχουν μέγιστη ελευθερία ενέργειας και εστιάζουν στο τι πρέπει να γίνει και το σκοπό της ενέργειας, χωρίς να καθορίζουν επακριβώς πώς θα γίνει.
Αυτό παίζει ρόλο ιδιαίτερα στην αντιπαράθεση ως προς το ζήτημα της κρητικής αντίστασης, την οποία ο Ρίχτερ βλέπει ως κατευθυνόμενη από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες δίχως να μπορεί να το τεκμηριώσει λογικά, αλλά και στην αποτίμηση των σφαγών του κρητικού άμαχου πληθυσμού από τη Βέρμαχτ. Σφαγές όπως στην Κάνδανο, στο Σκινέ κλπ. τις υποτιμάει ως ναι μεν βάρβαρες, αλλά και ως "περιορισμένες ενέργειες, που πρωτεύοντα στόχο είχανε μάλλον να κατευνάσουν τα ίδια στρατεύματα, ώστε να τους εμποδίσουν από δικές τους θηριωδίες". (Σελ.193) Ο Ρίχτερ εν μέρει βασίζεται σε απροκάλυπτη προπαγάνδα της Βέρμαχτ με τελείως άκριτο τρόπο.
--2A02:587:802C:C600:943C:2D2E:46A3:CD8A 16:51, 1 Απριλίου 2018 (UTC)
Υποτροφία από την Χούντα[επεξεργασία κώδικα]
Σε συνέντευξη που έδωσε στο ΒΗΜΑ ο ίδιος:http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=181430
«Το... σωτήριον έτος ήταν το 1958. Ημουν 19 ετών και έψαχνα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Στο Λύκειο είχα διδαχθεί για την αρχαία Ελλάδα και γνώριζα αρκετά καλά την αρχαία ελληνική ιστορία. Οπότε σκέφτηκα γιατί να μην πάω στην Ελλάδα. Για το ταξίδι χρησιμοποίησα μοτοσικλέτα. Καθώς βρισκόμουν κάπου στη Βόρεια Ελλάδα, όμως, η μοτοσικλέτα χάλασε. Δεν είχα άλλη λύση από το να αρχίσω να περπατάω. Και τότε είδα πρώτη φορά εκείνα τα όμορφα χωριά, κατεστραμμένα πρώτα από τους Γερμανούς και στη συνέχεια από τους κομμουνιστές και τους εθνικιστές. Ενδιαφέρθηκα να μάθω περισσότερα για αυτή τη χώρα. Τελικά έφθασα στην Αθήνα με τα πόδια. Αλλά ως τότε είχα ήδη γίνει φιλέλληνας. Αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, το 1967 έλαβα υποτροφία, όσο γελοίο και αν ακούγεται αυτό, από τη χούντα του Παπαδόπουλου. Ισως ήταν το μόνο καλό πράγμα που έκανε. Ηρθα λοιπόν στην Ελλάδα ως διδακτορικός φοιτητής. Δεν πήγαινα στο πανεπιστήμιο, απλώς έκανα έρευνα. Στη συνέχεια γύρισα στη Γερμανία όπου και έγραψα τη διατριβή μου».
κριτική από ισραηλίτικο συμβούλιο
Η αποκαθήλωση από το Πανεπιστήμιο Κρήτης
Ανάκληση του χρυσού σταυρού του τάγματος του Φοίνικα
http://hania.news/2016/06/03/9646/
Κλείνοντας, από αυτό το βήμα θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι μετά την ομόφωνη απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης για την ανάκληση της τιμητικής διάκρισης στο Γερμανό ιστορικό Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος στο βιβλίο του “Η Μάχη της Κρήτη” αναθεωρεί και προσβάλει την ιστορία, άνευ αποδείξεων, υμνώντας την προσπάθεια των Γερμανών αλεξιπτωτιστών και θεωρώντας βάρβαρη και θηριώδη την αντίσταση των Κρητικών, με όλον τον σεβασμό, παρακαλώ την Προεδρία να προβληματιστεί για τη συνέχιση της χρήσης αυτού του τιμητικού τίτλου από τον κ. Ρίχτερ, ο οποίος έχει βραβευθεί το 2000 με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο.
Το επόμενο ψέμα του[επεξεργασία κώδικα]
Είπε με αφορμή την αφαίρεση του τίτλου του:«Είμαι έτοιμος να τους απαντήσω, πως θα είναι μεγάλη τιμή για εμένα, πως θα είμαι ο δεύτερος Γερμανός στον οποίο θα συμβεί. Ξέρετε ποιος είναι ο πρώτος; Ο Τόμας Μαν και μαντέψτε ποιος του είχε αφαιρέσει τον διδακτορικό τίτλο! Οι ναζί».
Όμως υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις:το πανεπιστήμιο του Καΐρου αφαίρεσε, το 2013, τον διδακτορικό τιτλο που είχε τιμητικά απονείμει στη Γερμανίδα τ. υπουργό Ανέτε Σάβαν (από την οποία αφαιρέθηκε και ο κανονικός διδακτορικός τίτλος της όταν αποδείχτηκε πως η διατριβή της ήταν προϊόν λογοκλοπής)[1].
Και βέβαια, αφαιρέσεις τιμητικών διδακτορικών τίτλων γίνονται και αλλού, μερικές φορές και μετά θάνατον. Σε μια πρόσφατη πολυσυζητημένη απόφαση, το πανεπιστήμιο του Ζάλτσμπουργκ αφαίρεσε πέρυσι, μετά θάνατον, τον τιμητικό διδακτορικό τιτλο που είχε απονείμει στον νομπελίστα Κόνραντ Λόρεντς, επειδή αποκαλύφθηκε ότι ο διάσημος επιστήμονας ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος προπολεμικά[2].
Και χρεώστες[επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τις απόψεις του, η εφημερίδα Die Welt με άρθρο στις 15-2-2016, γράφει πως δεν είναι η Αθήνα που θα πρέπει να απαιτεί επανορθώσεις από την Γερμανία, αλλά υπό προϋποθέσεις θα πρέπει να ισχύει το ακριβώς αντίθετο. [3]
Δεν ξέρω αν πρέπει να βάλω και άλλα. Πρέπει να είμαστε πολλοί προσεκτικοί ποιες πηγές χρησιμοποιούμε στα λήμματα και τι κρύβεται πίσω από ένα λαμπερό επικάλυμμα. Γιατί δεν είναι δυνατόν να αναγάγουμε αυθεντία ένα Γερμανό τουρίστα 19 χρονών στην Ελλάδα, που πήρε υποτροφία από την Χούντα του Παπαδόπουλου( ποιος ξέρει πως-εγώ ξέρω), και πάνω σ αυτήν έκτισε καριέρα(την όποια τέλος πάντων).--2A02:587:8039:4B00:29E1:559:D494:BBE3 15:08, 2 Απριλίου 2018 (UTC)
Δεν είχε Πανεπιστημιακή τακτική έδρα[επεξεργασία κώδικα]
[4] .
Ο κ. Ρίχτερ με υπόμνημά του ζητούσε επιτακτικά να μην ανακληθεί ο τίτλος του διδάκτορα.Γιατί? Γιατί δεν είχε τίποτα άλλο!
Στο επίμαχο βιβλίο του για τη “Μάχη της Κρήτης”, η προσωπική του ιστοσελίδα σε αυτή του Πανεπιστημίου Uni Μannheim τον τιτλοφορεί ως «Apl. Prof. Dr. Heinz Α. Richter»[5]. Σύμφωνα με το γερμανικό ανώτατο εκπαιδευτικό σύστημα λοιπόν, ο κ. Χάιντς Ρίχτερ δεν είναι και δεν ήταν “τακτικός” καθηγητής ή καθηγητής (στα Γερμανικά: “lehrstuhlinhaber”, “ordinarius” ή “ordentlicher professor”), δηλαδή δεν είχε ποτέ έδρα. Ο τίτλος του στα Γερμανικά είναι “ausserplanmässiger professor” ή στα Αγγλικά “supernumerary professor”.
Ο τίτλος αυτός απονέμεται σε κατόχους διδακτορικού που θεωρούνται ειδικοί σε κάποιον τομέα (π.χ. ο κ. Ρίχτερ στην ιστορία της Ελλάδας και της Κύπρου…). Ο τίτλος δεν αντιστοιχεί σε θεσμοθετημένη θέση καθηγητή και δε δημιουργεί θέση εργασίας ή υπηρεσίας υποχρεωτικά. Για τη θέση αυτή δεν κατατίθεται υποψηφιότητα, αλλά προτείνεται από “φίλους επιστήμονες” στο ίδιο γνωστικό αντικείμενο.
Ίσως όπως αυτοί που τον πρότειναν στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για να τον παρασημοφορήσει. Ίσως έτσι να εξηγείται γιατί και με το υπόμνημά του δηλώνει ότι η Κοσμητεία της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών δε θα πρέπει να δεχτεί την ανάκληση του τίτλου του ως επίτιμου διδάκτορος στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.--2A02:587:8029:1600:647B:5C17:229A:AE03 21:37, 2 Απριλίου 2018 (UTC)
Η σελίδα συζήτησης δεν ειναι φόρουμ[επεξεργασία κώδικα]
Πιο πάνω υπάρχει αρκετός όγκος κειμένων εναντίον του Ρίχτερ. Ανοίξανε πολλές ενότητες για το ίδιο θέμα. Ωστόσο, δεν υπάρχει ένα κείμενο από αξιοπιστη πηγή, που να λέει ότι ο Ρίχτερ είναι ακατάλληλος να χρησιμοποιείται ως δευτερογενής πηγή. Νομίζω τα πιο πάνω πρέπει να διαγραφούν, και αν και εφόσον υπάρξει τεκμηριωμένη άποψη (δλδ κάποιου επιστήμονα) οτι ο Ρίχτερ είναι ακατάλληλος, να ανοίξει θέμα στην Αγορα και αν φαίνεται να επικρατεί στην παγκόσμια ακαδημία η άποψη για την ακαταλληλότητα του Ρίχτερ, τότε να αφαιρεθεί ως πηγή από όλη την ΒΠ. Τζερόνυμοσυντυχάννουμε 15:18, 2 Απριλίου 2018 (UTC)
Μπα! Τώρα σε ενοχλεί η Κριτική? Ραλφ Κλάιν, Χ.Φλάισερ, Έλληνες επιστήμονες, μιλούν γι αυτόν. Και οι πηγές είναι όλες αξιόπιστες. Εξάλλου ο ίδιος παραδέχεται ότι πήρε υποτροφία από την Χούντα. Δεν το είπε τρίτος. Άρα τα περί διαγραφής δεν στέκουν εκτός αν σε ενοχλούν τόσο πολύ. Όχι τόσο όπως το ότι οι Χριστιανοί τρώνε μωρά 
.--2A02:587:8039:4B00:29E1:559:D494:BBE3 15:40, 2 Απριλίου 2018 (UTC)