TRAPPIST-1c

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
TRAPPIST-1c

Καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη TRAPPIST-1c
Αστέρας
Όνομα TRAPPIST-1[1]
Φασματικός τύπος M8[1][2]
Απόσταση από τη Γη 39 [1] ly
Αστερισμός Υδροχόος
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εκκεντρότητα (e) 0,014[3]
Περίοδος (P) 2,421848 (± 2,8 × 10-5

)[1] Julian d

Φυσικά χαρακτηριστικά
Μάζα 1,63[3] Kg

Ο TRAPPIST-1c, γνωστός επίσης ως 2MASS J23062928-0502285 c, είναι εξωπλανήτης σε τροχιά γύρω από τον υπέρψυχρο νάνο αστέρα TRAPPIST-1 που απέχει περίπου 40 έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου. Είναι μακράν ο πλανήτης  με την περισσότερη μάζα στο σύστημα TRAPPIST-1 με 1,63 γήινες μάζες. Ωστόσο με βάση την ακτίνα του, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος, ελαφρώς μικρότερος από τον TRAPPIST-1g. Ο πλανήτης ανακαλύφθηκε με τη μέθοδο διέλευσης και ανακοινώθηκε στις 2 Μαΐου του 2016. Ενώ είναι αρκετά «δροσερός» για να διατηρήσει ατμόσφαιρα, θεωρείται πάρα πολύ καυτός για να είναι κατοικήσιμος.

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μάζα, ακτίνα, και η θερμοκρασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο TRAPPIST-1c είναι πλανήτης περίπου στο μέγεθος της Γης. Έχει ακτίνα περίπου 1,056 γήινες ακτίνες, βάσει του ποσού του αστρικού φωτός που μπλοκάρει.[3]  Έχει μάζα η  οποία αρχικά υπολογίστηκε στις 1,38 γήινες μάζες, αλλά πιο πρόσφατες και ακριβείς εκτιμήσεις, υπολογίζουν τη μάζα του περίπου στις 1,63 γήινες μάζες.[3] Αυτό καθιστά τον TRAPPIST-1c τον μεγαλύτερο πλανήτη του συστήματος με όρους μάζας. Με πυκνότητα 7,63 g/cm3 (~1,38 φορές την πυκνότητα της Γης) και βαρυτική έλξη ~1,462g, είναι πιθανό ότι TRAPPIST-1c είναι ένας σιδερένιος πλανήτης.

Κατοικησιμότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι πιθανό ότι η απώλεια νερού  συνέβη πριν από την εξασθένιση του αστέρα (TRAPPIST-1) του πλανήτη[4] Υπολογίζεται ότι  ο TRAPPIST-1b και ο TRAPPIST-1c μπορεί να έχουν χάσει μέχρι και 15 γήινους ωκεανούς και ενδέχεται να διακυβεύεται η κατοικησιμότητα τους. Ωστόσο, με θερμοκρασία ισορροπίας  πάνω από 341,9 βαθμούς κέλβιν (68,75 °C), οποιοδήποτε υπόλοιπο νερό θα έβραζε, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι αρκετή για να βράσει το νερό.

Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Planet TRAPPIST-1 b». Exoplanet.eu. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2016. 
  2. Costa, E.; Mendez, R. A.; Jao, W.-C.; Henry, T. J.; Subasavage, J. P.; Ianna, P. A. (August 4, 2006). «The Solar Neighborhood. XVI. Parallaxes from CTIOPI: Final Results from the 1.5 m Telescope Program» (PDF). The Astronomical Journal (The American Astronomical Society) 132 (3): 1234. doi:10.1086/505706. Bibcode2006AJ....132.1234C. http://iopscience.iop.org/article/10.1086/505706/pdf. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Gillon, Michaël; Triaud, Amaury H. M. J. και άλλοι.. «Seven temperate terrestrial planets around the nearby ultracool dwarf star TRAPPIST-1». Nature 542 (7642): 456–460. doi:10.1038/nature21360. PMID 28230125. PMC 5330437. Bibcode2017Natur.542..456G. http://www.nature.com/doifinder/10.1038/nature21360. 
  4. Bolmont, Emeline; Selsis, Franck; Owen, James E.; Ribas, Ignasi; Raymond, Sean N.; Leconte, Jérémy; Gillon, Michael (2016). «Water loss from Earth-sized planets in the habitable zones of ultracool dwarfs: Implications for the planets of TRAPPIST-1». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 464: 3728–3741. doi:10.1093/mnras/stw2578. Bibcode2017MNRAS.464.3728B. 
  5. «Artist's view of planets transiting red dwarf star in TRAPPIST-1 system». www.spacetelescope.org. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2016.