Spiritual Beggars

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Spiritual beggars)
Spiritual Beggars
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΧάλμσταντ, Σουηδία
Μουσικά είδηStoner metal, hard rock
Παρουσία1994 – σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαMusic for Nations
ΜέληΜάικλ Άμοτ
Απόλλο Παπατανάσιο
Σάρλι Ντ' Άντζελο
Περ Γουίμπεργκ
Λούντβιχ Βιτ
Πρώην μέληΚρίστιαν Σιέστραντ
Ρότζερ Νίλσον
Τζάνε Κριστόφερσον
Ιστότοπος
spiritualbeggars.com

Οι Spiritual Beggars είναι hard rock/stoner metal συγκρότημα από το Χάλμσταντ της Σουηδίας, το οποίο σχηματίστηκε από τον Μάικλ Άμοτ, γνωστό από τους Arch Enemy, τους Carcass και Carnage.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Spiritual Beggars δημιουργήθηκαν το 1993 από τον Μάικλ Άμοτ σαν προσωπικό του πρότζεκτ, όταν άφησε το Ηνωμένο Βασίλειο και το death metal συγκρότημα Carcass. Το συγκρότημα έκανε το ντεμπούτο του με το άλμπουμ "Spiritual Beggars" το 1994 και από τότε κυκλοφορούν άλμπουμ όταν το πρόγραμμα του Άμοτ το επιτρέπει καθώς είναι παράλληλα ιδρυτής και μέλος του συγκροτήματος Arch Enemy.

Το δεύτερο τους άλμπουμ, "Another Way To Shine" (1996) ήταν υποψήφιο για σουηδικό Grammy.[1]

Ο Μάικλ Άμοτ

Στο τρίτο αλμπουμ, "Mantra III" έκανε ντεμπούτο ο Περ Γουίμπεργκ στα πλήκτρα.[2] Οι οπαδοί του συγκροτήματος αυξήθηκαν όταν έκανε ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Fu Manchu καθώς και εμφανίσεις σε διεθνή φεστιβάλ.

Το τέταρτο άλμπουμ, "Ad Astra", κυκλοφόρησε το 2000 και ήταν πολύ επιτυχημένο τόσο από πλευράς κριτικής όσο και σε πωλήσεις στην Ευρώπη και την Ιαπωνία. Στη συνέχεια, ακολούθησε η περιοδεία με τίτλο "Chasing The Stars" ως support σε συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden, Monster Magnet, Queens Of The Stone Age, καθώς επίσης και σε φεστιβάλ αλλά και ως πρώτα ονόματα σε περιοδείες στην Ευρώπη και την Ιαπωνία.[3]

Το 2002, κυκλοφόρησε το πέμπτο τους άλμπουμ, "On Fire",[4] στο οποίο η δομή του συγκροτήματος ήταν διαφορετική αφού είχε ήδη αποχωρήσει ο αρχικός τραγουδιστής Κρίστιαν Σιέστραντ και είχε αντικατασταθεί από τον Τζάνε "JB" Κριστόφερσον που είχε προταθεί στον Άμοτ από έναν κοινό φίλο. Το άλμπουμ αυτό ήταν κατά γενική ομολογία πιο μελωδικό και θύμιζε τη χαρντ ροκ σκηνή της δεκαετίας του '70. Το 2003, έκαναν ευρωπαϊκή περιοδεία με τίτλο "Monstergroove" μαζί με τους Clutch, Spiritu και Dozer και περιόδευσαν και στην Ιαπωνία, με τους Clutch.[5]

Ένας νέος δίσκος, το "Demons" κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία τον Μάρτιο του 2005 και στην Ευρώπη τον Ιούνιο.[6] Το "Demons" κυκλοφόρησε σε δύο μορφές, σε μονό και διπλό άλμπουμ που περιελάμβανε ζωντανές ηχογραφήσεις από την περιοδεία του 2003, στην Ιαπωνία. Η περιοδεία γι' αυτή τους τη δουλειά ήταν περιορισμένη σε τρεις μέρες στις Ιαπωνία με τους Dio και μία εμφάνιση στο Λονδίνο.

Στις αρχές Μαρτίου του 2010, ανακοινώθηκε ότι οι Spiritual Beggars είχαν ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις για το έκτο τους άλμπουμ πέντε χρόνια μετά την τελευταία τους δουλειά. Σε αυτό το άλμπουμ συμμετείχε ένας νέος τραγουδιστής, ο Απόλλο Παπατανάσιο.[7] Το νέο άλμπουμ με τίτλο "Return To Zero" κυκλοφόρησε στην Ευρώπη στις 30 Αυγούστου του 2010 από την "InsideOut Music", στην Ιαπωνία στις 25 Αυγούστου και στην Βόρεια Αμερική στις 12 Οκτωβρίου από την "Trooper Entertainment Inc".[8]

Στις 15 Απριλίου 2013 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Earth Blues" μέσω της εταιρείας "InsideOut Music", με έντονες επιρροές από τους Deep Purple.[9] Ακολούθησε το "Sunrise to Sundown" στις 18 Μαρτίου του 2016, με παραγωγό τον Στάφαν Κάρλσον.[10]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο δίσκοι

Σινγκλ

  • "Violet Karma" 10" (Purple Vinyl) (1998, Froghouse Records)
  • "It's Over" split 7" με τους Grand Magus (2001, Southern Lord Records)

Ζωντανά άλμπουμ / Επανακυκλοφορίες

  • Spiritual Beggars CD/LP (2002, Regain Records)
  • Live Fire! DVD (2005, SPV GmbH)
  • Another Way to Shine CD (2007, Metal Mind Productions)
  • Mantra III CD (2007, Metal Mind Productions)
  • Ad Astra CD (2007, Metal Mind Productions)
  • Return to Live: Loud Park 2010 (2011, Trooper Entertainment)

Εμφανίσεις σε συλλογές

  • "Magic Spell" on Stahlmaster: Volume One (1996, Cream/Rough Trade Records)
  • "Monster Astronauts" on Burn One Up (1997, Attic Records Limited/Roadrunner Records)
  • "Redwood Blues" on Stoned Revolution: The Ultimate Trip (1998, Drunken Maria Records/Rough Trade Records)
  • "Mr. White" on Bastards Will Pay: A Tribute to Trouble (1999, Freedoom Records)

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τρέχοντα

Πρώην

  • Κρίστιαν Σιέστραντ – Φωνητικά, μπάσο (1992–2001)
  • Ρότζερ Νίλσον – μπάσο (2002–2004)
  • Τζάνε Κριστόφερσον – Φωνητικά (2002–2010)

Έκτακτες συμμετοχές

  • Στέφαν Άισεμπρινγκ – Κρουστά, hurdy gurdy[11] (1998, έπαιξε και στο δίσκο "Mantra III"[12])

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]