Μετάβαση στο περιεχόμενο

Renegade (άλμπουμ, Thin Lizzy)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Renegade
Studio Album από Thin Lizzy
ΚυκλοφορίαΝοέμβριος 1981[1]
ΗχογράφησηΙανουάριος–Σεπτέμβριος 1981
Μουσικό είδοςHard rock
Διάρκεια40:51
Στούντιο
ΠαραγωγήThin Lizzy, Κρις Τσανγκαρίδης
ΔισκογραφικήVertigo
Mercury (Καναδάς)
Warner Bros. (ΗΠΑ)
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Thin Lizzy)
Chinatown
(1980)		Renegade
(1981)		Thunder and Lightning
(1983)

Το Renegade είναι το ενδέκατο στούντιο άλμπουμ του ιρλανδικού rock συγκροτήματος Thin Lizzy, το οποίο κυκλοφόρησε το 1981. Αν και δεν ήταν η πρώτη του εμφάνιση, ήταν το πρώτο άλμπουμ που ο πληκτράς Ντάρεν Γουάρτον αναφέρθηκε ως μόνιμο μέλος, καθιστώντας τον το πέμπτο μέλος της σύνθεσης. Ως εκ τούτου, συνέβαλε ως στιχουργός στο εναρκτήριο κομμάτι "Angel of Death". Ωστόσο, παρόλο που είχε επίσημα ενταχθεί στο συγκρότημα, η φωτογραφία του δεν συμπεριλήφθηκε στο εξώφυλλο του άλμπουμ. Το Renegade ήταν το δεύτερο και τελευταίο άλμπουμ στο οποίο συμμετείχε ο κιθαρίστας Σνόουι Γουάιτ. Όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, ο Γουάιτ ήταν πιο κατάλληλος για να παίζει blues παρά heavy rock και αποχώρησε με κοινή συμφωνία την επόμενη χρονιά. Στη συνέχεια, είχε μια επιτυχία με το single "Bird of Paradise" το 1983.

Αφού το προηγούμενο άλμπουμ, Chinatown, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1980, οι Thin Lizzy ταξίδεψαν στα Στούντιο Compass Point, στο Νάσσαου, στις αρχές του Ιανουαρίου του 1981 για να ξεκινήσουν να δουλεύουν στο επόμενο. Ο συμπαραγωγός του Chinatown, Κιτ Γούλβεν, τους συνόδευσε και δούλεψαν σε τέσσερα τραγούδια την επόμενη εβδομάδα. Ωστόσο, ο αρχηγός του συγκροτήματος και κύριος τραγουδοποιός Φιλ Λάινοτ χρησιμοποιούσε επίσης αυτόν τον χρόνο στο στούντιο για να ηχογραφήσει υλικό για το δεύτερο σόλο άλμπουμ του, και δύο από αυτά τα τραγούδια, τα "Cathleen" και "A Little Bit of Water", εμφανίστηκαν στο The Philip Lynott Album την επόμενη χρονιά. Το "In the Delta" τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε, αλλά το "It's Getting Dangerous for Us" [2] έγινε το πρώτο τραγούδι το οποίο δρομολογήθηκε να συμπεριληφθεί στο ακόμη άτιτλο άλμπουμ των Thin Lizzy. [3]

Το συγκρότημα έπειτα ξεκίνησε περιοδεία, πριν συγκεντρωθεί στα Στούντιο Townhouse στο Λονδίνο τον Μάρτιο για να δουλέψει πάνω σε περισσότερο νέο υλικό. Οι εργασίες συνεχίστηκαν στο "In the Delta" και ένα τραγούδι τι οποίο είχε ξεμείνει από τις ηχογραφήσεις του Chinatown, το "The Act", ξαναδουλεύτηκε και εγκαταλείφθηκε ξανά, ενώ ένα άλλο τραγούδι το οποίο προοριζόταν να είναι σόλο κομμάτι του Λάινοτ, το "Someone Else's Dream", ηχογραφήθηκε. Τρία άλλα τραγούδια προστέθηκαν: το αισιόδοξο "Kill (Gotta Get a Gun)", το τραγούδι του κιθαρίστα Σκοτ Γκόρχαμ "Wham Bam" και ένα τραγούδι που ξεκίνησε ο Σνόουι Γουάιτ με τίτλο "Fats". Το τελευταίο ήταν το μόνο κομμάτι που εμφανίστηκε στο Renegade.[3]

Στις αρχές του Μαΐου, οι Thin Lizzy ξεκίνησαν να δουλεύουν στα νέα Στούντιο Odyssey στο Λονδίνο, καθώς αδυνατούσαν όλο και περισσότερο να εξασφαλίσουν χρόνο στα Στούντιο Good Earth. Περισσότερος χρόνος αφιερώθηκε στο "The Act", ενώ ο Λάινοτ ηχογράφησε ένα οκτάλεπτο demo ενός κομματιού με τίτλο "Mexican Girl". Ένα άλλο τραγούδι το οποίο ηχογραφήθηκε εκείνη την εποχή και τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε ήταν το "For Always" (αρχικά με τον τίτλο "Darren's Tune"), που ξεκίνησε με τον πληκτρά Ντάρεν Γουάρτον και περιείχε μια ενορχήστρωση εγχόρδων από τον Φιάχρα Τρεντς. Αργότερα, τον Μάιο και τον Ιούνιο, ηχογραφήθηκαν δύο τραγούδια με τον Γουάιτ στα φωνητικά, τα "Only Woman" και "Moving Away From Here", αλλά δεν ολοκληρώθηκαν. Ξεκίνησαν δύο ακόμη τραγούδια τα οποία τελικά συμπεριλήφθηκαν στο Renegade - τα "Banging My Head Against the Wall" και "I'm Gonna Leave This Town". Το πρώτο γράφτηκε ξανά ως "Down on Your Luck" τον Ιούλιο, πριν λάβει τον τελικό τίτλο του "Hollywood (Down on Your Luck)". Αναπτύχθηκε το "Kill (Gotta Get a Gun)", όπως και το "Mexican Girl" (τώρα μετονομασμένο σε "Mexican Blood").[3]

Επίσης τον Ιούλιο, το συγκρότημα ηχογράφησε δύο διασκευές: το "Trouble Boys", γραμμένο από τον Μπίλι Μπρέμνερ των Rockpile (που ήταν παρών στο στούντιο εκείνη την εποχή), και το "Memory Pain" του Πέρσι Μέιφιλντ, το οποίο προτάθηκε από τον Γουάιτ και περιλαμβάνει την blues κιθάρα του. Ο Λάινοτ ήθελε να κυκλοφορήσει το πρώτο ως single, παρόλη την αντίθεση από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, και έπεισε τη δισκογραφική εταιρεία του συγκροτήματος να το κάνει. Ο Γουάιτ αργότερα είπε: «Κανείς δεν ήθελε να το κυκλοφορήσει εκτός από τον Φιλ. Ο Σκοτ ήταν κάθετα αντίθετος στην κυκλοφορία του.» [4] Ο Γουάρτον θυμήθηκε: «Όλοι μισούσαν αυτό το καταραμένο τραγούδι», [5] ενώ η βρετανική μουσική εφημερίδα Record Mirror το περιέγραψε ως «πράγμα δεινοσαύρων». [4] Ο τίτλος του επερχόμενου άλμπουμ ήταν γραμμένος με μολύβι ως Trouble Boys ώστε να συνδέεται με το single, αλλά όταν σταμάτησε στο νούμερο 53 στα βρετανικά charts, ο τίτλος και οι δύο διασκευές αφαιρέθηκαν. [4]

Μεταξύ των περιοδειών και των συναυλιών σε φεστιβάλ, οι Thin Lizzy ξεκίνησαν επίσης να δουλεύουν πάνω στο "Disaster", που συνέγραψαν οι Λάινοτ και Γουάρτον. Αυτό το τραγούδι, μαζί με το "Hollywood (Down on Your Luck)", ερμηνεύτηκε ζωντανά για πρώτη φορά στη Γερμανία στα τέλη του Αυγούστου.[3] Επίσης, εκείνη την εποχή, ο Λάινοτ και ο ντράμερ Μπράιαν Ντάουνι επανενώθηκαν με τον αρχικό κιθαρίστα του συγκροτήματος, Έρικ Μπελ, που είχε φύγει το 1973, για να ηχογραφήσουν το "Song for Jimmy", τον φόρο τιμής του Λάινοτ στον Τζίμι Χέντριξ. Αυτό δεν εξετάστηκε ποτέ να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ Renegade, αν και πιθανώς ως σόλο κομμάτι του Λάινοτ, αλλά τελικά εμφανίστηκε σε ένα flexi disc το οποίο δόθηκε με το περιοδικό Flexipop στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Αύγουστο.[5][6] Αργότερα κυκλοφόρησε στο box set Vagabonds Kings Warriors Angels το 2001, με τον τίτλο να διορθώνεται σε "Song for Jimi".

Αλλαγή συμπαραγωγού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα συνέχισε να εργάζεται στα Στούντιο Odyssey και στα Στούντιο Morgan, προσθέτοντας ηχογραφήσεις πάνω από τις αρχικές και αναπτύσσοντας περισσότερο υλικό κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου. Σε αυτό το σημείο, ο Λάινοτ και ο συμπαραγωγός Κιτ Γούλβεν διαφώνησαν σχετικά με την κατανομή του χρόνου στο στούντιο μεταξύ των Thin Lizzy και του σόλο εγχειρήματος του Λάινοτ. Ο Γούλβεν είχε απογοητευτεί: «Ήθελα να προσπαθήσω να βεβαιωθώ ότι το σόλο άλμπουμ ακουγόταν με έναν τρόπο και τα πράγματα των Lizzy με άλλον. Αν εναλλάσσεσαι συνεχώς, είναι αρκετά μπερδεμένο». [7] Είπε επίσης ότι δεν του άρεσε το υλικό του Renegade: «Δεν μου έκανε. Επέμεινα στα σόλο κομμάτια, καθώς ήταν πιο ενδιαφέροντα».[3] Ο Ντάουνι πρόσθεσε: «Σίγουρα υπήρχε σύγχυση, απολύτως. Υπήρχε μία σαφής διασταύρωση όπου δεν ήξερες σε ποιο άλμπουμ θα εμφανίζονταν τα τραγούδια... Ο Κιτ αμφισβήτησε όλη τη διαδικασία και έπρεπε να συμφωνήσω μαζί του».[2]

Ο νεαρός παραγωγός Κρις Τσανγκαρίδης δούλευε εκείνη την εποχή στα Στούντιο Morgan, συνάντησε το συγκρότημα και εξέτασε την πρόοδό τους, ενώ αποδέχτηκε να τους βοηθήσει να ολοκληρώσουν το άλμπουμ. Εξέφρασε την ανησυχία του για την έλλειψη εστίασης στο υλικό και παρότρυνε το συγκρότημα να γράψει μερικά νέα τραγούδια. Εκτός από τις δύο διασκευές από το αποτυχημένο single, άλλα τραγούδια αφαιρέθηκαν. Αυτά αποτελούνταν από τραγούδια τα οποία θεωρούνταν καταλληλότερα για το σόλο εγχείρημα του Λάινοτ, όπως τα "Beat of the Drum" και "Someone Else's Dream", και ημιτελές υλικό όπως τα "Bad Is Bad", "Only Woman" και "Moving Away From Here". Επίσης εγκαταλείφθηκαν τα "For Always" και το "Kill (Gotta Get a Gun)" το οποίο ακούγονταν παρόμοιο με το "Trouble Boys".[3] Νέα τραγούδια τα οποία εισήχθησαν περιλάμβαναν το ανανεωμένο "Disaster", τώρα με τον τίτλο "Angel of Death", που λήφθηκε υπόψη επίσης ως τίτλος άλμπουμ. Ο Γκόρχαμ εξέφρασε την δυσαρέσκειά του για τον τίτλο και το τραγούδι: «Νόμιζα ότι το "Angel of Death" ήταν πολύ heavy metal για να περιγραφεί με λέξεις και το μισούσα.» [5] Αργότερα διευκρίνισε: «Για ένα διάστημα εκεί, δεν ήταν ένα από τα αγαπημένα μας... [όμως] αυτό το τραγούδι, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τραγούδι με έπεισε ότι [ο Γουάρτον] είχε το δικαίωμα να είναι στους Thin Lizzy».[2]

Σε αυτό το στάδιο ηχογραφήθηκαν επίσης τα "The Pressure Will Blow" και "No-One Told Him", καθώς και μια αναδιατύπωση μιας ιδέας του Γουάιτ από νωρίτερα μέσα στη χρονιά με τίτλο "If You Save Souls". Φεύγοντας από το στούντιο για ένα διάλειμμα, ο Λάινοτ είδε έναν μοτοσικλετιστή με τα λογότυπα των Thin Lizzy και των Motörhead στο σακάκι του. Επίσης, στο σακάκι του άντρα υπήρχε η λέξη "Renegade", που ενέπνευσε τον Λάινοτ να γράψει ξανά το "If You Save Souls" ως "Renegade", δίνοντάς του ταυτόχρονα την ιδέα για τον τίτλο του άλμπουμ.[3] Ο Λάινοτ εμπνεύστηκε επίσης διαβάζοντας το «Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος» του Αλμπέρ Καμύ. «Ήρθε σαν ένα είδους εκτυφλωτικής αστραπής: η ιδέα ότι υπάρχει ένας επαναστάτης μέσα σε όλους μας", είπε.[2]

Το "Angel of Death" άνοιξε το άλμπουμ και αποτελούσε την πρώτη συνεργασία του Γουάρτον με το συγκρότημα.[5] Οι στίχοι του Λάινοτ είναι εμπνευσμένοι από το The Man Who Saw Tomorrow, το οποίο αφορά τις προβλέψεις του Νοστράδαμου.[3] Ακολουθεί το ομώνυμο κομμάτι "Renegade", το οποίο συνυπογράφει ο Γουάιτ με το μεγαλύτερο μέρος της κιθάρας να παίζει ο ίδιος. Ο Τσανγκαρίδης θυμάται: «Αυτό ήταν ως επί το πλείστον όλο ο Σνόουι στο "Renegade". Όλο το στυλ του τραγουδιού ήταν πραγματικά δικό του.» Πρόσθεσε ότι αυτό ήταν το τραγούδι το οποίο χρειαζόταν περισσότερη δουλειά τη στιγμή που ανέλαβε τον ρόλο του συμπαραγωγού. [3] Ο Γουάιτ το έχει αναφέρει ως το αγαπημένο του τραγούδι των Thin Lizzy.[5] Επόμενο ήταν το "The Pressure Will Blow", το οποίο συνυπογράφει με τον Γκόρχαμ, που, όπως εξήγησε ο Λάινοτ, αφορά έναν άντρα που ανακάλυψε την εξωσυζυγική σχέση της συντρόφου του και της είπε να φύγει πριν γίνει βίαιος. «Άρα είναι ελεγχόμενος θυμός», είπε.[2]Το τελευταίο τραγούδι στην πρώτη πλευρά, "Leave This Town", επηρεάστηκε από τους ZZ Top. Ακούγοντας τον Γκόρχαμ να παίζει το riff, ο Λάινοτ είπε αργότερα: «Αμέσως σαν να έκλεψα τους ZZ Top για όλη τους την αξία». [3]

Η δεύτερη πλευρά άνοιξε με το "Hollywood (Down on Your Luck)", που κυκλοφόρησε ως το μοναδικό single του άλμπουμ τον Μάρτιο του 1982, μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ. Έφτασε στο νούμερο 53, στην ίδια θέση με το "Trouble Boys" λίγους μήνες νωρίτερα. [8] Ο Τσανγκαρίδης είπε ότι όλοι δυσκολεύτηκαν να βρουν ένα single για να κυκλοφορήσουν από το άλμπουμ, «αλλά νομίζω ότι νιώσαμε ότι το "Hollywood" ήταν το πιο κοντινό».[3] Ακολουθεί το "No-One Told Him", ένα από τα δύο τραγούδια τα οποία γράφτηκαν αποκλειστικά από τον Λάινοτ. Μερικά μέλη του συγκροτήματος εξέφρασαν επιφυλάξεις για τη συνεργασία του Λάινοτ και του Γουάιτ στο "Fats", για τον Φατς Γουάλερ και κάπως στο στυλ του Γουάλερ. Ο Γκόρχαμ είπε: «Θυμάμαι το "Fats" να ηχογραφείται σε κασέτα και να σκέφτομαι, "Ουάου, τι ήταν αυτό;"» [5] Ο Γουάρτον πρόσθεσε: «Παρά το γεγονός ότι είχα την ευκαιρία να κάνω ένα σόλο στο πιάνο, νόμιζα ότι το "Fats" δεν πέτυχε τον στόχο. Το ίδιο και το "Mexican Blood" και ένα ή δύο άλλα.» [5] Στον Ντάουνι, ωστόσο, άρεσε το "Mexican Blood" με θέμα το Γουέστερν : «Παίζω μερικά τεμπάλ καθώς και μαρίμπα στο "Mexican Blood". Καλό τραγούδι, μου αρέσει αυτό.» [2] Το άλμπουμ κλείνει με το "It's Getting Dangerous", μια από τις πρώτες ιδέες τις οποίες έφερε ο Λάινοτ στις ηχογραφήσεις στο Compass Point τον Ιανουάριο, με έναν στίχο ο οποίος περιγράφει φίλους να απομακρύνονται. Ο Τσανγκαρίδης δήλωσε: «Είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια που ακούω ακόμα, μέχρι σήμερα.» [3]

Ο τακτικός καλλιτέχνης των Thin Lizzy, Τζιμ Φίτζπατρικ, αρχικά ασχολήθηκε με το σχεδιασμό του εξωφύλλου του άλμπουμ και σχεδίασε μια αποκαλυπτική σκηνή ως προκαταρκτική ιδέα, ενώ ο τίτλος του άλμπουμ ήταν γραμμένος με μολύβι ως Angel of Death.[5] Μόλις ο τίτλος καθιερώθηκε ως Renegade, ο Φίτζπατρικ σχεδίασε πρόχειρα σχέδια ενός εξωφύλλου που απεικονίζει τον Λάινοτ σε μια αφίσα καταζητούμενου και θύμιζε την Άγρια Δύση, κάτι που άρεσε στον Λάινοτ.[3] Ωστόσο, οι δισκογραφικές Phonogram και Vertigo δεν ήταν πρόθυμες να παράσχουν χρηματοδότηση για έναν εξωτερικό καλλιτέχνη και το τελικό εξώφυλλο φωτογραφήθηκε από τον Γκρέιχαμ Χιους, ξάδερφο του Ρότζερ Ντάλτρι. Μια ιδέα ήταν να απεικονίζεται το συγκρότημα πάνω σε ένα σκοτεινό βουνό με φόντο έναν κόκκινο ουρανό, [5] αλλά η τελική εκδοχή έδειχνε ένα χέρι να κυματίζει μια κόκκινη σημαία με ένα κίτρινο αστέρι με πέντε άκρες πάνω του. Κατά την κυκλοφορία του, ο Λάινοτ είπε ότι η σημαία δεν είχε καμία σχέση με τον κομμουνισμό, «Δεν υποτίθεται ότι είναι κομμουνιστική σημαία», είπε, «αν και μοιάζει με μία... καμία σχέση με το Βόρειο Βιετνάμ ή οτιδήποτε άλλο».[2] Το κόκκινο χρώμα εμπνεύστηκε από το γεγονός ότι ο Λάινοτ είδε το χρώμα ενός κουτιού τσιγάρων Dunhill το οποίο ανήκε στον συμπαραγωγό Τσανγκαρίδη,[4] αν και ο Λάινοτ είχε ισχυριστεί τότε ότι ήταν δικά του.[2]

Το οπισθόφυλλο περιείχε τα πορτρέτα τεσσάρων μελών του συγκροτήματος από τον Χιους, με τον Γουάρτον να παραλείπεται. Η δισκογραφική εταιρεία δήλωσε ότι η διάταξη του οπισθόφυλλου επέτρεπε την ύπαρξη μόνο τεσσάρων φωτογραφιών, κάτι που εξόργισε τον Γουάρτον: «Ήταν μια απαίσια δικαιολογία και με πλήγωσε πολύ», είπε.[5] Μια άλλη εκδοχή έλεγε ότι η δισκογραφική δεν γνώριζε ότι ο Γουάρτον ήταν εκείνη την εποχή μόνιμο μέλος του συγκροτήματος.[2] Ο Λάινοτ ήταν πρόθυμος εκείνη την εποχή να απορρίψει οποιαδήποτε υπόνοια διάλυσης του συγκροτήματος.[4]

 Επαγγελματική βαθμολόγηση
Επανεξετασμένα αποτελέσματα
Πηγή Βαθμολόγηση
AllMusic 2/5 stars[9]
Collector's Guide to Heavy Metal 10/10[10]
Rolling Stone 2/5 stars[11]

Ο Γκρεγκ Πράτο του AllMusic ισχυρίστηκε ότι το Renegade είναι το χειρότερο άλμπουμ των Thin Lizzy, με «κατάφωρες pop τάσεις και μια παραγωγή πολύ παρόμοια με τις βρετανικές heavy metal μπάντες των αρχών της δεκαετίας του '80», κατηγορώντας την ασυμβατότητα του Σνόουι Γουάιτ με το συγκρότημα, τα «επίπεδα φωνητικά» του Λάινοτ και τα προβλήματα ναρκωτικών ππυ αντιμετώπιζε το συγκρότημα. Ο Πράτο ονόμασε τα "The Pressure Will Blow", "Leave This Town" και "Hollywood (Down on Your Luck)" ως τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ. Ο Ντέιβιντ Φρικ στην κριτική του για το Rolling Stone δήλωσε την απογοήτευσή του για την ερμηνεία του Λάινοτ ως τραγουδιστή και στιχουργού στο άλμπουμ, γράφοντας ότι «μόνο το ξεσηκωτικό ρεφρέν του "Hollywood (Down on Your Luck)" και η οδυνηρή αίσθηση απώλειας στο "It's Getting Dangerous" υπονοούν την ευαίσθητη αλλά και υμνητική γραφή και την σκληρή rock ευφυΐα που συνήθως διαχωρίζουν τους Thin Lizzy από τους ανόητους». Αντίθετα, ο Καναδός δημοσιογράφος Μάρτιν Ποπόφ επαίνεσε το άλμπουμ για την εξαιρετική του παραγωγή και τον επαγγελματικό ήχο τελευταίας τεχνολογίας, αποκαλώντας το: «ένα απόλυτο αριστούργημα εκφραστικό και πλούσιας υφής hard rock», του οποίου «η πληρότητα και η ωριμότητα τείνουν να αναδύονται μόνο όταν παίζεται επανειλημμένα».

Ο συμπαραγωγός του άλμπουμ, Κρις Τσανγκαρίδης αργότερα δήλωσε ότι: «Όταν ακούω τώρα το άλμπουμ Renegade, το καταλαβαίνω... Νομίζω ότι μάλλον ήταν μπροστά από την εποχή του. Ήταν απλώς πολύ διαφορετικό για να το δεχτεί ο κόσμος όταν κυκλοφόρησε πρώτα. Αν το ακούσετε, θα παρατηρήσετε ότι κανένα τραγούδι εκεί μέσα δεν είναι σαν το άλλο».[3]

 

Πλευρά ένα
Αρ. Tίτλος Διάρκεια
1. "Angel of Death"   6:18
2. "Renegade"   6:08
3. "The Pressure Will Blow"   3:46
4. "Leave This Town"   3:49

 

Πλευρά δύο
Αρ. Tίτλος Διάρκεια
5. "Hollywood (Down on Your Luck)"   4:09
6. "No One Told Him"   3:36
7. "Fats"   4:02
8. "Mexican Blood"   3:40
9. "It's Getting Dangerous"   5:30

Μια remastered και εκτεταμένη έκδοση του Renegade κυκλοφόρησε στις 23 Σεπτεμβρίου του 2013 και περιλαμβάνει πέντε επιπλέον κομμάτια:

Αρ. Tίτλος Διάρκεια
10. "Trouble Boys"   3:32
11. "Memory Pain"   4:44
12. "Hollywood (Down on Your Luck)" (Εκτεταμένη έκδοση) 6:16
13. "Renegade" (Επεξεργασμένη έκδοση) 5:25
14. "Hollywood (Down on Your Luck)" (7" A Promo) 3:18
  • "Trouble Boys" / "Memory Pain" – 31 Ιουλίου 1981
  • "Hollywood" / "The Pressure Will Blow"
Κυκλοφόρησε επίσης ένα single σε picture disc.
Στην Ολλανδία, η B-side ήταν το "Mexican Blood". Στον Καναδά, η B-side ήταν το σόλο κομμάτι του Φιλ Λάινοτ, "Girls".
Chart (1981–1982) Κορυφαία θέση
Canada Top Albums/CDs (RPM)[12]35
Finnish Albums (The Official Finnish Charts)[13] 28
Σουηδικά άλμπουμ (Sverigetopplistan)[14]24
UK Albums (OCC)[15]38
US Billboard 200[16]157
  1. ↑ Strong, Martin Charles (1995). The Great Rock Discography. σελ. 829. ISBN 9780862415419.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Popoff, Martin (2012). It's Getting Dangerous: Thin Lizzy 81–12. Power Chord Press. σελίδες 7–28. ISBN 978-0-9811057-6-5.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Byrne, Alan (2015). Are You Ready? Thin Lizzy: Album by Album. Soundcheck Books. σελίδες 182–197. ISBN 978-0-9929480-8-5.
  4. 1 2 3 4 5 Byrne, Alan (2004). Thin Lizzy: Soldiers of Fortune. Firefly Publishing. σελίδες 134–139. ISBN 0-946719-57-8.
  5. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Putterford, Mark (1994). Philip Lynott: The Rocker. Castle Communications. σελίδες 221–223. ISBN 1-898141-50-9.
  6. ↑ Popoff, Martin (2012). We Will Be Strong: Thin Lizzy 76–81. Power Chord Press. σελίδες 244. ISBN 978-0-9811057-7-2.
  7. ↑ Thomson, Graeme (2016). Cowboy Song: The Authorised Biography of Philip Lynott. Constable. σελίδες 292–293. ISBN 978-1-47212-104-2.
  8. ↑ Brooks, Ken (2000). Phil Lynott & Thin Lizzy: Rockin' Vagabond. Agenda Limited. σελίδες 103–104. ISBN 1-899882-21-9.
  9. ↑ Prato, Greg. «Renegade review». AllMusic. Rovi Corporation. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2013.
  10. ↑ Popoff, Martin (1 Νοεμβρίου 2005). The Collector's Guide to Heavy Metal: Volume 2: The Eighties. Burlington, Ontario, Canada: Collector's Guide Publishing. σελ. 354. ISBN 978-1-894959-31-5.
  11. ↑ Fricke, David (15 April 1982). «Album Reviews: Thin Lizzy - Renegade». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 May 2007. https://web.archive.org/web/20070518205122/http://www.rollingstone.com/artists/thinlizzy/albums/album/307132/review/5944247/renegade. Ανακτήθηκε στις 25 January 2015.
  12. ↑ "Top RPM Albums: Issue 0471". RPM. Library and Archives Canada. Retrieved March 10, 2024.
  13. ↑ Pennanen, Timo (2006). Sisältää hitin – levyt ja esittäjät Suomen musiikkilistoilla vuodesta 1972 (στα Φινλανδικά) (1st έκδοση). Helsinki: Kustannusosakeyhtiö Otava. ISBN 978-951-1-21053-5.
  14. ↑ "Swedishcharts.com – Thin Lizzy – Renegade". Hung Medien.
  15. ↑ "Official Albums Chart Top 100". Official Charts Company.
  16. ↑ "Thin Lizzy Chart History (Billboard 200)". Billboard. Retrieved March 10, 2024.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Renegade_(άλμπουμ,_Thin_Lizzy)&oldid=11310084"