Pop icon

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μουσικοί καλλιτέχνες από Μότσαρτ μέχρι Μαντόνα θεωρούνται pop icons για τη συνεισφορά τους στη μουσική, ο καθένας στη δική του εποχή.

Pop icon (ελληνικά: ποπ είδωλο) λέγεται μια διασημότητα, ένας χαρακτήρας η ένα αντικείμενο του οποίου η έκθεση στην λαϊκή κουλτούρα θεωρείται ότι αποτελεί καθοριστικό χαρακτηριστικό μιας δεδομένης κοινωνίας ή εποχής. Η χρήση του όρου είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενική, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν οριστικά αντικειμενικά κριτήρια. Η κατηγοριοποίηση συνδέεται συνήθως με στοιχεία όπως η μακροζωία της φήμης, η πανταχού παρούσα εικόνα και η διάκριση. Επίσης, το pop icon κύρος συνδέεται και με άλλες φιγούρες πέρα από την ποπ κουλτούρα, όπως ιστορικές φιγούρες. Ορισμένες ιστορικές μορφές αναγνωρίζονται ότι έχουν φτάσει το pop icon τίτλο στην εποχή τους, και μπορεί να συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Pop icons προηγούμενων εποχών είναι ο Βενιαμίν Φραγκλίνος[1] και ο Μότσαρτ.[2]

Μακροζωία φήμης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνήθως, το pop icon κύρος μιας διασημότητας εξαρτάται από τη μακροζωία της φήμης του.[3][4] Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα cult icons, των οποίων η φήμη ή η αναγνώριση μπορεί να περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη υποκουλτούρα. Ορισμένα pop icons έχουν αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στην περίοδο της καριέρας τους, και στη συνέχεια κατέληξαν σε μια διαρκή αναγνώριση από την κοινωνία γενικότερα.[5]

Πανταχού παρούσα εικόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα κοινό στοιχείο του pop icon είναι η πανταχού παρούσα εικόνα του και οι αναφορές στην χαρακτηριστική φιγούρα του.[note 1] Είναι σύνηθες να αναγνωρίζεται, ακόμη και να γιορτάζεται, σε περιοχές έξω από την αρχική πηγή της φήμης του.[note 2] Ένα παράδειγμα αυτού είναι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ένας φυσικός του οποίου η εικόνα και κληρονομιά έχουν αναφερθεί σε κόμικς, μπλουζάκια, ευχετήριες κάρτες και πολλά άλλα.[6]

Διάκριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συχνά η κατάσταση του pop icon υποδηλώνει διακεκριμένη σύνδεση με ένα κοινωνικό ιδεώδες ή αρχέτυπο. Δεν είναι ασυνήθιστο για pop φιγούρες να έχουν ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιείται για να τονίσει αυτή τη σύνδεση. Για παράδειγμα, ο Μάικλ Τζάκσον και η Μαντόνα αναφέρονται συχνά ως «Βασιλιάς και Βασίλισσα της ποπ μουσικής».

Μερικά pop icons, όπως ο Μίκυ Μάους,[7] Σούπερμαν, Spider-Man, Μπάτμαν, Νταρθ Βέιντερ, Χάρι Πότερ,[8] the Simpsons,[7] ακόμα και ο Σέρλοκ Χολμς είναι φανταστικοί χαρακτήρες. Ακόμη και άψυχα αντικείμενα έχουν αναγνωριστεί ως pop icons.[9][10][11]

Μερικές φιγούρες αποκτούν παροδική ή συγκεκριμένη pop icon κατάσταση, για συγκεκριμένα γεγονότα που προσελκύουν την προσοχή του κοινού, όπως στην περίπτωση της δίκης του O.J. Simpson.[12]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Kaku,[6] p. 11
  2. See e.g., Kaku,[6] Chaplin,[1] et al.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Chaplin, Joyce (2006). The First Scientific American: Benjamin Franklin and the Pursuit of Genius. Basic Books. ISBN 0-465-00955-7. 
  2. Nettl, Bruno (1995). Heartland Excursions: Ethnomusicological Reflections on Schools of Music. University of Illinois Press. ISBN 0-252-06468-2. 
  3. Dearborn, Mary V. (9 Δεκεμβρίου 1999). Mailer: A Biography. Houghton Mifflin Books. ISBN 978-0-395-73655-5. 
  4. Gottesman, Ronald· Brown, Richard Maxwell, επιμ. (1999). Violence in America: An Encyclopedia. Simon and Schuster. ISBN 0-684-80487-5. 
  5. Ratcliff, Ben (6 Νοεμβρίου 2002). The New York Times Essential Library: Jazz: A Critic's Guide to the 100 Most Important Recordings. Times Books. ISBN 978-0-8050-7068-2. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Kaku, Michio (Απρίλιος 2004). Einstein's Cosmos: How Albert Einstein's Vision Transformed Our Understanding of Space and Time. W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-05165-0. 
  7. 7,0 7,1 McNary, Dave (2011). «Icons of the century». Variety100.com (Variety). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2011. https://web.archive.org/web/20110815032622/http://www.variety.com/index.asp?layout=variety100&content=jump2&jump=iconIndex. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020. 
  8. Schmidt, Robert (24 Φεβρουαρίου 2004). «The 200 Greatest Pop Culture Icons». Blue Corn Comics website. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020. 
  9. Vail, Mark (1 Απριλίου 2002). The Hammond Organ: Beauty in the B (2nd έκδοση). Backbeat Books. ISBN 978-0-87930-705-9. 
  10. Sheff, David (27 Απριλίου 1993). Game Over: How Nintendo Zapped an American Industry, Captured Your Dollars, and Enslaved Your Children. Random House. ISBN 978-0-679-40469-9. 
  11. «The Liberty Bell: From Obscurity to Icon». Teaching with Historic Places. National Park Service. 16 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2000. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020. 
  12. Boot, Max (1998). Out of Order: Arrogance, Corruption and Incompetence on the Bench. Basic Books. ISBN 978-0-465-05375-9. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]