Intel Pentium Pro

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Pentium Pro)
Ο Pentium Pro σε έκδοση PGA

Ο Pentium Pro ήταν η έκτη γενιά μικροεπεξεργαστών 32-bit που σχεδίασε, παρήγαγε και παρουσίασε η εταιρεία ημιαγωγών Intel το Νοέμβριο του 1995.[1] Ήταν σχεδιασμένος κυρίως για εξυπηρετητές (servers), λειτουργία σε μητρικές με δυνατότητα υποστήριξης δύο ή τεσσάρων επεξεργαστών μαζί και λειτουργία σε υπερυπολογιστές. Προηγήθηκε της κυκλοφορίας του Pentium II αλλά ουσιαστικά αντικαταστάθηκε από τον Pentium II Xeon. Η συχνότητα λειτουργίας ξεκινούσε από τα 150 MHz στις πρώτες εκδόσεις και έφτανε στα 200 MHz στις τελευταίες. Η παραγωγή του σταμάτησε το 1998. Ο Pentium Pro κυκλοφόρησε μετά τον Pentium και ήταν μέλος της οικογένειας επεξεργαστών με τον κωδικό x86 και ο πρώτος που χρησιμοποιούσε τη μικροαρχιτεκτονική P6.

Μέλη της οικογένειας Pentium Pro[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Pentium Pro κυκλοφόρησε σε εκδόσεις μόνο για επιτραπέζιους υπολογιστές, σε έξι εκδόσεις:

  • Μία έκδοση στα 150 MHz, FSB στα 60 MHz, και L2 κρυφή μνήμη (cache) στα 256kB, (κωδικός KB80521EX150).
  • Μία έκδοση στα 166 MHz, FSB στα 66 MHz, και L2 cache στα 512kB, (κωδικός KB80521EX166).
  • Μία έκδοση στα 180 MHz, FSB στα 60 MHz, και L2 cache στα 256kB, (κωδικός KB80521EX180).
  • Τρεις εκδόσεις στα 200 MHz, FSB στα 66 MHz, και L2 cache στα 256/512kB και 1 MB αντίστοιχα. (κωδικοί: KB80521EX200 για τους δύο πρώτους και GJ80521EX200 για τον τρίτο).

Τεχνικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η συχνότητα λειτουργίας του (χρονισμός ρολογιού) ξεκινούσε από τα 150 ΜHz και έφτανε στα 200 MHz.
  • Η ταχύτητα του FSB (Front-side bus) ήταν στα 60 και 66 MHz.
  • Ενσωμάτωνε 21.000.000 τρανζίστορ στις απλές εκδόσεις, 36.500.000 στις αναβαθμισμένες και έφτανε στα 66.000.000 στην ισχυρότερη του έκδοση. Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον 10 φορές λιγότερα από ότι περιέχει ένας σημερινός μικροεπεξεργαστής.[2]
  • Είχε εσωτερική κρυφή μνήμη (L1 cache) με χωρητικότητα 8 + 8 KB και L2 cache με 256 kB στα πρώτα μοντέλα. Η L2 cache έφτανε στα 512 kB στις μετέπειτα εκδόσεις και τέλος στο 1MB στην τελευταία έκδοση.
  • Είχε δυνατότητα διευθυνσιοδότησης στα 36 bit (δίαυλος διευθύνσεων, address bus), δηλαδή διαχειριζόταν 236 byte μνήμης, ήτοι 68.719.476.736 byte ή 64 GB. Επίσης μπορούσε να διευθυνσιοδοτήσει 246 ή 64 terabyte εικονικής μνήμης (Virtual Memory).[3]
  • Με τα εξωτερικά κυκλώματα επικοινωνούσε με δίαυλο δεδομένων (data bus) των 64 bit.[2]
  • Η τεχνολογία ολοκλήρωσης, ήταν 0.25 micron.
  • Η τάση τροφοδοσίας ήταν στα 3,3V.
  • Η βάση του ήταν τύπου SPGA (Staggered Pin Grid Array) 387 ακίδων, κεραμική σε 5 εκδόσεις και από πλαστικό και αλουμίνιο στην έκδοση με τον κωδικό GJ80521EX200.
  • Η υποδοχή επεξεργαστή ήταν σε όλες τις εκδόσεις τύπου Socket 8.

Χρήση σε υπολογιστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Intel Offers Its Pentium Pro For Work Station Market». Nytimes.com. 2 Νοεμβρίου 1995. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2012. 
  2. 2,0 2,1 http://www.cpu-collection.de/?tn=0&l0=co&l1=Intel&l2=Pentium+Pro
  3. [1] Εγχειρίδιο του i386

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]