Μετάβαση στο περιεχόμενο

Nakajima C3N

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Nakajima C3N
Τύποςαναγνωριστικό που επιχειρούσε από αεροπλανοφόρα
ΚατασκευαστήςNakajima
Χώρα προέλευσηςΙαπωνική Αυτοκρατορία
Παρθενική πτήση1936
Πρώτη παρουσίαση1937
Κύριος χειριστήςΙαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό
Μονάδες που παρήχθησανδύο πρωτότυπα

Το Nakajima C3N ήταν αναγνωριστικό αεροσκάφος της δεκαετίας του 1930. Ήταν ένα μονοκινητήριο μονοπλάνο με σταθερό σύστημα προσγείωσης το οποίο σχεδιάστηκε για να επιχειρεί από τα αεροπλανοφόρα του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού. Παρόλο που ο τύπος δεν εντάχθηκε σε παραγωγή, τα δύο πρωτότυπα που κατασκευάστηκαν χρησιμοποιήθηκαν επιχειρησιακά, διεξάγοντας αποστολές αναγνώρισης από χερσαίες βάσεις στο πλαίσιο του Β΄ Σινοϊαπωνικού Πολέμου.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1935 η Nakajima υπέβαλε πρόταση για να ανταποκριθεί σε προδιαγραφή του Ναυτικού που ζητούσε ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος που θα επιχειρούσε από τα αεροπλανοφόρα του. Το αεροσκάφος αυτό, που εσωτερικά έλαβε την ονομασία Τύπος S από την εταιρεία, είχε πολλά κοινά στοιχεία με το τορπιλοπλάνο Nakajima B5N που αναπτύσσονταν παράλληλα. Το νέο αναγνωριστικό ήταν ένα μονοκινητήριο χαμηλοπτέρυγο μονοπλάνο εξ ολοκλήρου μεταλλικής κατασκευής το οποίο διέθετε πτέρυγες που αναδιπλώνονταν προς τα πάνω για ευκολότερη αποθήκευση στα αεροπλανοφόρα. Εν αντιθέσει με το B5N, το σύστημα προσγείωσής του ήταν σταθερό και οι κύριοι τροχοί του είχαν αεροδυναμικά καλύμματα. Προωθούνταν από αστεροειδή κινητήρα Nakajima Hikari, όπως και τα πρώιμα B5N. Το πλήρωμα ήταν τριμελές και ο αμυντικός οπλισμός αποτελούνταν από ένα πολυβόλο 7,7 mm στο πίσω μέρος του κόκπιτ και ακόμα ένα σταθερό και ίδιου διαμετρήματος το οποίο στόχευε ο πιλότος.[1]

Το πρώτο από τα δύο πρωτότυπα ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 1936.[1] Έπειτα από δοκιμές και την ολοκλήρωση των διαδικασιών πιστοποίησης για χρήση σε αεροπλανοφόρα, ο τύπος υιοθετήθηκε επίσημα ως το Αναγνωριστικό Αεροσκάφος Αεροπλανοφόρου Τύπου 97 ή C3N-1. Παρόλα αυτά δεν εντάχθηκε σε παραγωγή διότι θεωρούσε πως το B5N ήταν επαρκές ως αναγνωριστικό.[1]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δύο C3N-1s στάλθηκαν το 1937 στην Κίνα για να αξιολογηθούν σε πραγματικές πολεμικές συνθήκες. Πραγματοποίησαν αποστολές αναγνώρισης στις περιοχές του Χανκόου και της Σαγκάης τους πρώτους μήνες του Σινοϊαπωνικού Πολέμου. [1]

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του C3N
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Mikesh and Abe 1990, p.236.
  • Mikesh, Robert C. and Shorzoe Abe. Japanese Aircraft 1910-1941. London:Putnam, 1990. (ISBN 0-85177-840-2).