Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 4647

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 4647
Εικόνα του NGC 4647 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 43m 32.3s[1]
Απόκλιση11° 34′ 55″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.004700/1409 km/s[1]
Απόσταση63 Mly (εκτιμώμενη)
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.94[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSAB(rs)c[1]
Διάμετρος~90,000 ly (εκτιμώμενη)
Φαινόμενη διάμετρος (V)2.9 x 2.3[1]
Άλλες ονομασίες
Arp 116, CGCG 71-15, IRAS 12410+1151, KCPG 353A, MCG 2-33-1, PGC 42816, UGC 7896, V V 206, VCC 1972[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4647 είναι σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει περίπου 63 εκατομμύρια έτη φωτός[2] και βρίσκεται στον αστερισμό Παρθένο.[3] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 15 Μαρτίου 1784[3] και καταγράφεται μαζί με τον Μεσιέ 60 ως Arp 116 στον Άτλαντα των ιδιόμορφων γαλαξιών.[4][5] Επίσης ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών της Παρθένου.[6]

Αλληλεπίδραση με τον Μεσιέ 60

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε εικόνες στο ορατό φάσμα οι δίσκοι των δύο γαλαξιών φαίνονται να αλληλεπικαλύπτονται, γεγονός που υποδηλώνει πως υπάρχει βαρυτική αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Από την άλλη δεν διαφαίνεται σχηματισμός νέων αστέρων οφειλόμενος στην βαρυτική αλληλεπίδραση. Μελέτη των εικόνων από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ που πραγματοποιήθηκε το 2012 έδειξε πως η βαρυτική αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο γαλαξιών μόλις έχει αρχίσει.[7]

Το διαστρικό μέσο στον NGC 4647

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα αέρια του NGC 4647 παρατηρείται ασυμμετρία. Η θέση του γαλαξία στο Σμήνος της Παρθένου υποδηλώνει πως ενδεχομένως έχει υποστεί απογύμνωση μέσω πίεσης εμβολής, ένα φαινόμενο που προκαλείται από το διαγαλαξιακό πλάσμα. Μια άλλη θεωρία είναι πως οφείλεται στα θερμά αέρια στην άλω του Μεσιέ 60. Αυτά θα μπορούσαν να αυξήσουν την πίεση των αερίων στη ανατολική πλευρά του NGC 4647 είτε μέσω απογύμνωσης λόγω πίεσης εμβολής είτε μέσω κρουστικού κύματος σχήματος τόξου, προκαλώντας την παρατηρούμενη ασυμμετρία των αερίων στον NGC 4647. Το ζήτημα είναι ότι οι γαλαξίες θα έπρεπε να είναι τόσο κοντά ώστε οι παλιρροϊκές δυνάμεις από τον Μεσιέ 60 να προκαλέσουν τον κατακερματισμό του δίσκου του NGC 4647.[8]

Έχουν παρατηρηθεί δύο υπερκαινοφανείς αστέρες στον NGC 4647:

  • Ο SN 1979A, αγνώστου τύπου, στις 25 Ιανουαρίου 1979.[9][10][11]
  • Ο SN 2022hrs, τύπου Ia, στις 16 Απριλίου 2022.[12][13]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4647. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2017. 
  2. «APOD: 2016 January 28 - Elliptical M60, Spiral NGC 4647». apod.nasa.gov. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. 
  3. 3,0 3,1 «New General Catalog Objects: NGC 4600 - 4649». cseligman.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. 
  4. «NASA - Odd Galaxy Couple on Space Voyage». www.nasa.gov (στα Αγγλικά). 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. 
  5. «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. 
  6. Cullen, Harriet; Alexander, Paul; Green, D.; Sheth, K. (November 2004). «Neutral ISM in the Interacting Spiral NGC 4647». ASP Conference Series 320: 156–157. Bibcode2004ASPC..320..156C. https://www.researchgate.net/publication/234546439. 
  7. «Hubble Heritage». heritage.stsci.edu. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. 
  8. Young, L. M.; Rosolowsky, E.; Gorkom, J. H. Van; Lamb, S. A. Lamb (15 June 2006). «The Evolution of the Interstellar Medium in the Mildly Disturbed Spiral Galaxy NGC 4647». The Astrophysical Journal 650 (1): 166–179. doi:10.1086/506959. Bibcode2006ApJ...650..166Y. 
  9. Kharadze, E. K.; Aksenov, E. P.; Kimeridze, G. N. (1979). «Supernova in NGC 4647». International Astronomical Union Circular (3322): 1. Bibcode1979IAUC.3322....1K. 
  10. «1979A». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2024. 
  11. Randall, Scott W.; Sarazin, Craig L.; Irwin, Jimmy A. (5 September 2005). «XMM-Newton Observation of Diffuse Gas and Low-Mass X-Ray Binaries in the Elliptical Galaxy NGC 4649 (M60)». The Astrophysical Journal 636: 200–213. doi:10.1086/497977. 
  12. «SN 2022hrs». Transient Name Server. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022. 
  13. Bishop, David. «Supernovae 2022hrs in NGC 4647». Rochester Astronomy. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4647 στο Wikimedia Commons