Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 4415

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 12h 26m 40.5369s, +08° 26′ 08.868″

NGC 4415
Ο NGC 4415. Εικόνα από το Αστεροσκοπείο Βέρα Κ. Ρούμπιν (Vera C. Rubin Observatory).
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 26m 40.5369s[1]
Απόκλιση+08° 26 08.868[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.003011±0.00000967[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα903±3 km/s[1]
Απόσταση52,19 ± 3,59 Mly (16,000 ± 1,100 Mpc)[1]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου
Φαινόμενο μέγεθος (V)13.8g[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαS0/a[1]
Διάμετρος~26,400 ly (8,08 kpc) (εκτιμώμενη)[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)1.22′ × 0.99′[1]
Άλλες ονομασίες
VCC 929, UGC 7540, CGCG 070-078, MCG +02-32-052, PGC 40727[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4415 είναι φακοειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο. Η ταχύτητά του συγκριτικά με την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου είναι 1.241 ± 24 km/s και κατά συνέπεια σύμφωνα με τον νόμο του Χαμπλ εκτιμάται πως απέχει 59,7 ± 4,3 εκατομμύρια έτη φωτός.[1] Άλλες εκτιμήσεις για την απόσταση, που δεν βασίζονται στη μετατόπιση προς το ερυθρό, δίνουν 52,2 ± 3,6 εκατομμύρια έτη φωτός.[2] Ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) ανακάλυψε τον γαλαξία αυτόν στις 28 Δεκεμβρίου 1785[3] και ανήκει στο Σμήνος της Παρθένου.[4]

Έχει παρατηρηθεί ένας υπερκαινοφανής, ο τύπου Ia SN 2022pul από το πρόγραμμα ASAS-SN στις 26 Ιουλίου 2022.[5] It got as bright as magnitude 12.1, making it the brightest supernova of 2022.[6]

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 «Results for object NGC 4415». NASA/IPAC Extragalactic Database. NASA and Caltech. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2025.
  2. «Distance Results for NGC 4415». NASA/IPAC Extragalactic Database. NASA. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2025.
  3. Seligman, Courtney. «New General Catalogue Objects: NGC 4415». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2025.
  4. Binggeli, B.; Sandage, A.; Tammann, G. A. (September 1985). «Studies of the Virgo cluster. II. A catalog of 2096 galaxies in the Virgo cluster area». The Astronomical Journal 90: 1681–1758. doi:10.1086/113874. Bibcode: 1985AJ.....90.1681B.
  5. «SN 2022pul». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2025.
  6. Bishop, David. «Bright Supernovae - 2022». Rochester Astronomy. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2025.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4415 στο Wikimedia Commons