Μεσιέ 37
(Ανακατεύθυνση από NGC 2099)
Συντεταγμένες: 
05h 52m 19s, 32° 33′ 02″
 Το Μεσιέ 37 από το NOAO | |
| Παρατηρησιακά δεδομένα (J2000 Εποχή) | |
|---|---|
| Αστερισμός | Ηνίοχος |
| Ορθή αναφορά | 5h 52m 19s [1] |
| Απόκλιση | +32° 33.2′ [1] |
| Απόσταση | 4.400 έτη φωτός (1.300 pc) |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 6,2 |
| Φαινόμενες διαστάσεις (V) | 24’ |
| Άλλοι προσδιορισμοί | NGC 2099, Cr 75, Mel 38 |
| Δείτε επίσης: Ανοικτό σμήνος, Κατάλογος ανοικτών σμηνών | |
Το Μεσιέ 37 (γνωστό και ως Μ37 και NGC 2099) είναι το πλουσιότερο ανοικτό σμήνος στον αστερισμό Ηνίοχο. Βρίσκεται σε απόσταση 4.400 ετών φωτός.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μεσιέ 37 ανακαλύφθηκε από τον Giovanni Battista Hodierna πριν το 1654. Αν και το Μ37 είναι το λαμπρότερο σμήνος στον Ηνίοχο, ο Le Gentil δεν το παρατήρησε το 1749 όταν ανακάλυψε ανεξάρτητα το Μεσιέ 36 και το Μεσιέ 38. Ο Σαρλ Μεσιέ ανακάλυψε ανεξάρτητα το Μ37 το Σεπτέμβριο του 1764.
Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μεσιέ 37 αποτελείται από περισσότερα από 500 άστρα, εκ των οποίων περίπου 150 είναι λαμπρότερα από 12,5. Η διάμετρός του είναι περίπου 20 με 25 έτη φωτός και η ηλικία του είναι 300 εκατομμύρια έτη. Επίσης, στο Μ37 υπάρχουν τουλάχιστον 12 ερυθροί γίγαντες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Simbad Query Result». Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2009.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||
