Μουνίρ Φατμί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Mounir Fatmi)
Μουνίρ Φατμί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
منير الفاطمي (Αραβικά)
Γέννηση1970
Ταγγέρη
ΚατοικίαΠαρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΜαρόκο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
ΣπουδέςΑνώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Καζαμπλάνκας (έως 1989)
Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (έως 2006)
Ακαδημία τέχνης του Άμστερνταμ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαλλιτέχνης εγκαταστάσεων[2][3]
εικαστικός καλλιτέχνης[4]
Ιστότοπος
www.mounirfatmi.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Mounir Fatmi είναι καλλιτέχνης που γεννήθηκε στην Ταγγέρη (Μαρόκο) το 1970 και σήμερα ζει και εργάζεται στο Παρίσι, και εργάζεται μέσω βίντεο, ζωγραφικής, εγκατάστασης, φωτογραφίας και γλυπτικής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές εκθέσεις στο Μουσείο Πικάσο, στο Ίδρυμα AK Bank στην Κωνσταντινούπολη, στο Kunst Palast Museum στο Ντίσελντορφ, στο MMP + στο Μαρακές και στο Gothenburg Konsthall στη Σουηδία.[5] Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στο Κέντρο Georges Pompidou, στο Παρίσι, στο Μουσείο Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη, στο NBK, στο Βερολίνο, στο Palais de Tokyo, στο Παρίσι, στο MAXXI, στη Ρώμη, στο Μουσείο Τέχνης του Mori, στο Τόκιο, στο Μουσείο της Ραφής, στην Ιερουσαλήμ, στο Μουσείο. Μοντέρνα Τέχνη Μόσχας, Μαθάφ, Αραβικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ντόχα, Γκαλερί Hayward, Λονδίνο, Πινακοθήκη της Δυτικής Αυστραλίας, Μουσείο Βικτώριας και Άλμπερτ στο Λονδίνο, Van Abbemuseum, Αϊντχόφεν και Μουσείο Τέχνης Νάσερ, Ντάρχαμ.

Το 2017, ο Mounir Fatmi γίνεται μέρος της συλλογής του Λούβρου στο Αμπού Ντάμπι, το πρώτο παγκόσμιο μουσείο στον αραβικό κόσμο, με το γλυπτό των Roots 02.[6]

Έλαβε πολλά βραβεία, όπως στη Μπιενάλε του Καΐρου το 2010 και το Grand Prix Leopold Sedar Senghor στην 7η Μπιενάλε του Ντακάρ το 2006. Το 2013, επιλέχθηκε για το Jameel Prize στο Μουσείο Victoria and Albert στο Λονδίνο.[7][8]

Δημοσιεύεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ghosting (studio mounir fatmi, 2011)
  • Megalopolis (AKBank Sanat, 2010)
  • Fuck the Architect (Lowave, 2009)
  • Hard Head (Lowave, 2006)
  • Mounir Fatmi (Le Parvis centre d'art contemporain, 2006)
  • Semaine 46.05 : Ecrans nois (Bulletin de semaine, 2005)
  • Ovalprojet, 1999-2002 (Centre culturel le chaplin, 2002)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]