Λίτζα

Λίτζα
	;
Κατάσταση διατήρησης
	; Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα (Animalia);
Συνομοταξία:	Χορδωτά (Chordata);
Ομοταξία:	Ακτινοπτερύγιοι (Actinopterygii);
Τάξη:	Περκόμορφα (Perciformes);
Οικογένεια:	Καραγγίδες (Carangidae);
Γένος:	Λίτσα (Lichia);
Είδος:	L. amia;
Διώνυμο
	Lichia amia; (Λινναίος, 1758)

Η Λίτσα ή λίτζα (Lichia amia) είναι ένα πολύ δυνατό και ταχύ ψάρι της οικογένειας των Καραγγίδων. Τρέφεται κυρίως με άλλα ψάρια όπως κέφαλους, ζαργάνες και αθερίνες αν και τρέφεται και με καλαμάρια.

Το καλοκαίρι έρχεται κοντά στις ακτές ενώ τους μήνες του χειμώνα ανοίγεται στα βαθιά για να αναζητήσει σταθερές θερμοκρασίες. Οι λίτσες αγαπούν τις περιοχές με πολλά ρεύματα μιας και τα ρεύματα διευκολύνουν το κυνήγι των σχεδόν ακινητοποιημένων μικρόψαρων. Η θολούρα είναι συχνά σημάδι ότι υπάρχουν λίτσες σε μια περιοχή μιας και τα θολά νερά κρύβουν εν μέρει τον μεγάλο όγκο του ψαριού αυτού. Σημεία με μεγάλη κίνηση μικρόψαρων και θολά νερά κρύβουν οπωσδήποτε λίτσες. Τέτοια μέρη είναι οι εκβολές ποταμών.

Οι κύριες τεχνικές αλίευσης λίτσας είναι το σπίνινγκ και ακολουθεί το σόουρ τζίγκινγκ (shore jigging). Αισθητά λιγότερες είναι οι συλλήψεις με παραγάδια αφρού, πολυαγκίστρα και εγγλέζικο.

Οι πιο αποδοτικοί μήνες για το ψάρεμα λίτσας είναι από τον Μάρτιο μέχρι τον Σεπτέμβριο χωρίς να αποκλείονται όμως οι υπόλοιποι μήνες του χρόνου.

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σώμα της λίτσας είναι επίμηκες, συμπιεσμένο στα πλάγια και καταλήγει σε μια μεγάλη ψαλιδωτή ουρά. Διαθέτει 2 μεγάλου μεγέθους πτερύγια , τα οποία ξεκινούν λίγο πίσω από το κέντρο του σώματός της και καταλήγουν λίγο πριν την ουρά. Έχει μεγάλο στόμα και μικρά μάτια. Το χρώμα της είναι γκρίζο και στην ράχη έχει πράσινες αποχρώσεις.Δεν φέρει λέπια .

Το μήκος της μπορεί να φτάσει μέχρι και 2 μέτρα. Το βάρος της φτάνει τα 50 κιλά. Συνηθέστερα μεγέθη στις Ελληνικές θάλασσες είναι αυτά που κυμαίνονται μεταξύ 0.3-13 κιλών.

Συγγενεύει με το μαγιάτικο και το γοφάρι.

Περιβάλλον / κατανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι ένα πελαγικό, παράκτιο ψάρι που ζει σε λιμνοθάλασσες, εκβολές ποταμών και σε υφάλμυρες θάλασσες. Εντοπίζεται κυρίως στα ανοιχτά αλλά κάποιες φορές φτάνει σε πολύ ρηχά νερά για να κυνηγήσει τους κέφαλους, με κυριότερα βάθη κατανομής μεταξύ 0-50 m. Τα ενήλικα ψάρια έχουν εντοπιστεί σε παράκτια ύδατα συμπεριλαμβανομένων των εκβολών ενώ τα νεαρά άτομα εισέρχονται συχνά στις εκβολές των ποταμών. Γεωγραφικά εξαπλώνεται στον Ανατολικό Ατλαντικό: από το νότιο Βισκαϊκό κόλπο στη νότια Αφρική, συμπεριλαμβανομένης και της Μεσογείου και στο δυτικό Ινδικό Ωκεανό.

Διατροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ενήλικα άτομα είναι ιχθυοφάγα και τρέφονται με μικρότερα αφρόψαρα, αλλά προτιμούν τους Κέφαλους. Τα νεαρά άτομα τρεφονται κυρίως με μαλακόστρακα. Οι λίτσες κυνηγούν κοπαδιαστά, όσο πιο μικρές είναι τόσο μεγαλύτερα είναι τα κοπάδια τους.^[1]

Αναπαραγωγή/ Γεννητική ωρίμαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίτσα ωριμάζει γεννητικά σε μήκος 60 cm και αναπαράγεται με εξωτερική γονιμοποίηση. Τα αυγά της είναι πελαγικά.

Εποχή ψαρέματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καλύτερη εποχή ψαρέματος για τις λίτσες είναι η άνοιξη, αρχή καλοκαιριού και ο μήνας Αύγουστος. Αυτές τις περιόδους έρχεται πιο κοντά στις ακτές, ενώ τους χειμερινούς μήνες ανοίγεται σε πιο βαθιά νερά για να βρει πιο σταθερές θερμοκρασίες. ^[2]

Τρόποι Ψαρέματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίτσα ψαρεύεται με καλάμι από την ακτή, με δόλωμα ζωντανό κέφαλο, σαλαγγιά και ένα μικρό φελλό για σημαδούρα. Επίσης, μπορεί να ψαρευτεί πολύ καλά και με την συρτή, με φυσικό η τεχνητό δόλωμα. Βέβαια οι μεγάλες λίτσες επειδή είναι καχύποπτα ψάρια δύσκολα θα ορμήσουν στο τεχνητό. Συνήθως το δόλωμα πρέπει να είναι μερικά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, όμως όταν η θάλασσα είναι εντελώς ήρεμη το δόλωμα μπορεί να είναι και ακριβώς στην επιφάνεια. Η ταχύτητά θα πρέπει να είναι 3-4 μίλια, αλλά για μεγαλύτερα ψάρια θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη, μέχρι και στα 6 μίλια. Τέλος, όταν η λίτσα αγκιστρωθεί, η πρώτη αντίδρασή της είναι να βυθιστεί και να ψάξει στον βυθό για κάποιο βράχο και να τρυπώσει εκεί με την πετονιά. Έτσι με το που πιαστεί πρέπει να περάσει λίγη ώρα μέχρι να την φέρουμε στην βάρκα.