Κόμης της Ανατολής

Ο κόμης της εώας (από το Ἠώς, «αυγή, ανατολή», λατιν.: comes Orientis) ήταν στρατιωτικό και πολιτικό αξίωμα της πρώιμης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ο κόμης της εώας από το 314 ήταν πολιτικός και στρατιωτικός διοικητής της διοίκησης της Ανατολής, δεύτερος σε τάξη μετά τον έπαρχο των πραιτωρίων^[1]. Σταδιακά αρμοδιότητες του κόμη δόθηκαν στον Βικάριο και τέλος παρέμεινε ως τιμητικός τίτλος στην Ανατολή (τελευταία μαρτυρία το 325)^[2]. Παρ' όλα αυτά αναφέρεται τον 6ο αιώνα να έχει αντικαταστήσει στην εξουσία τον Βικάριο και να έχει ξανά αρμοδιότητες^[1]. Ο κόμης διέμενε στην Συριακή Αντιόχεια, όπου ήταν και έδρα του^[1].

Κόμητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κόμητες της εώας διετέλεσαν οι εξής :

Λουκιανός (π. 388))
Ειρηναίος (431–435)
Προκόπιος ο Αντιοχέας^[6], 5ος αιώνας
Φλάβιος Διονύσιος^[7], 5ος αιώνας
Κήρυκος^[8], 5ος αιώνας
Πατρίκιος^[9]^[10], 5ος αιώνας
Όστρυς, (471-;)
Θεόδοτος ο Κολοκύνθιος, προ 522
Καλλιόπιος, (494)
Κωνσταντίνος, (494-;)
Καρίνος, αρχές 6ου αιώνα
Ανατόλιος, αρχές 6ου αιώνα
Εφραίμιος ο Αμιδηνός (c. 522– 527)^[11]
Ζαχαρίας, (527 - :)^[11]
Ζέμαρχος (560 ή 561 - ;)
Αστέριος^[12] (587–588)
Βάκχος (588–589)
Βονόσος (π. 609–610)
Βώνος, (610 - ;)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 «Γυφτοπούλου Σοφία: «Ανατολής Διοίκησις (Βυζάντιο)», 2005, Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Κωνσταντινούπολη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2015.
↑ comes orientis στο Kelly, C., & Nicholson, O. (2018). Comes Orientis, στο The Oxford Dictionary of Late Antiquity, Oxford University Press. Ανάκτηση 23 Δεκεμβρίου 2020.
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 [Martindale, J. R.; Jones, A. H. M. (1971). The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I AD 260-395. Cambridge y Nueva York: Cambridge University Press], σελ. 1082
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 Παρθένα Κυριακίδου, διατριβή, Η στάση του Λιβανίου έναντι των Χριστιανών, Θεσσαλονίκη, 2013, σελ. 12
↑ Thierry Ruinart, Acta martyrum - σελ. 559
↑ Opera quae reperiri potuerunt omnia, Andreas (Cretensis)
↑ Μεσαιωνικη βιβλιοθηκη επιστασια Κ.Ν. Σαθα, Τόμος 2, σελ. ιε΄ - ις΄
↑ Συμεών Λογοθέτης (μετάφραση), Νέος παράδεισος έτοι λόγοι διάφοροι και βίοι Αγίων, σελ. 282
↑ Ιωάννης Μάλαμας - Opera quae reperiri potuerunt omnia, σελ. 625
↑ The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume 2, AD 395-527, σελ. 425
↑ ^11,0 ^11,1 Ιωάννης Μάλαμας - Opera quae reperiri potuerunt omnia, σελ. 625
↑ Louis Moreri, Le grand dictionaire historique, ou Le mêlange curieux de l'histoire sacrée .., σελ. 701

[ehw-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 «Γυφτοπούλου Σοφία: «Ανατολής Διοίκησις (Βυζάντιο)», 2005, Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Κωνσταντινούπολη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2015.

[2] s orientis στο Kelly, C., & Nicholson, O. (2018). Comes Orientis, στο The Oxford Dictionary of Late Antiquity, Oxford University Press. Ανάκτηση 23 Δεκεμβρίου 2020.

[Jones-3] 3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 [Martindale, J. R.; Jones, A. H. M. (1971). The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I AD 260-395. Cambridge y Nueva York: Cambridge University Press], σελ. 1082

[Παρθ-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 Παρθένα Κυριακίδου, διατριβή, Η στάση του Λιβανίου έναντι των Χριστιανών, Θεσσαλονίκη, 2013, σελ. 12

[5] Thierry Ruinart, Acta martyrum - σελ. 559

[6] Opera quae reperiri potuerunt omnia, Andreas (Cretensis)

[Σαθας-7] Μεσαιωνικη βιβλιοθηκη επιστασια Κ.Ν. Σαθα, Τόμος 2, σελ. ιε΄ - ις΄

[λογ-8] Συμεών Λογοθέτης (μετάφραση), Νέος παράδεισος έτοι λόγοι διάφοροι και βίοι Αγίων, σελ. 282

[μαλ1-9] Ιωάννης Μάλαμας - Opera quae reperiri potuerunt omnia, σελ. 625

[books-10] The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume 2, AD 395-527, σελ. 425

[μαλ-11] 11,0 ^11,1 Ιωάννης Μάλαμας - Opera quae reperiri potuerunt omnia, σελ. 625

[12] Louis Moreri, Le grand dictionaire historique, ou Le mêlange curieux de l'histoire sacrée .., σελ. 701

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]