J. L. Mackie

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από John Mackie)
J. L. Mackie
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Αυγούστου 1917[1][2]
Σίδνεϊ
Θάνατος12  Δεκεμβρίου 1981[1][2]
Οξφόρδη
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστραλία
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[3][4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Σίδνεϊ
Κολλέγιο Όριελ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Πανεπιστήμιο του Οτάγκο
Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ
Οικογένεια
ΤέκναPenelope Mackie
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο John Leslie Mackie (25 Αυγούστου 1917– 12 Δεκεμβρίου 1981) ήταν Αυστραλός φιλόσοφος, ο οποίος καταγόταν από το Σίδνεϋ. Έκανε σημαντικές συνεισφορές στη φιλοσοφία της θρησκείας, τη μεταφυσική, τη φιλοσοφία της γλώσσας, αλλά είναι περισσότερος γνωστός για τις απόψεις του στην μετα-ηθική και κυρίως για την υπεράσπιση του ηθικού σχετικισμού. Είναι ευρέως γνωστός για το βιβλίο του Ethics: Inventing Right and Wrong (1977), το οποίο ξεκινάει «δεν υπάρχουν αντικειμενικές αξίες» και συνεχίζει για να εξηγήσει πως η ηθική επινοείται παρά ανακαλύπτεται.


Φιλοσοφικές θέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Mackie στη μετα-ηθική είναι υποστηρικτής του ηθικού σχετικισμού, επιχειρηματολογώντας εναντίον της θέσης πως το σωστό και το λάθος, είναι έμφυτες οντότητες γερά θεμελιωμένες μέσα μας, εάν υπάρχουν καθόλου.[5]

Το πιο γνωστό του έργο είναι ίσως το βιβλίο Ethics: Inventing Right and Wrong όπου ξεκινά αμφισβητώντας ευθέως την αντικειμενικότητα τέτοιων αξιών. Ισχυρίζεται πως ορισμένες πλευρές της ηθικής είναι σχετικές, ενώ οι αντικειμενικές ηθικές αξίες απαιτούν ένα παράλογο ενδογενή μηχανισμό καθοδήγησης.


Ο Mackie ήταν υποστηρικτής του μοντέλου συμβατότητας της ερμηνείας της ελεύθερης βούλησης

Σχετικά με την θρησκεία, ο Mackie ήταν ένθερμος υποστηρικτής του αθεϊσμού και επίσης υποστήριζε ότι το πρόβλημα του κακού έκανε τις βασικές μονοθεϊστικές θρησκείες πολύ ευάλωτες στην κριτική.[6] Η κριτική του στην απάντηση της ελευθερησς βούλησης είναι ιδιαίτερα σημαντικη, καθώς δεν την θεωρούσε ως ικανοποιητική απάντηση για όσους θελουν να πιστεύουν σε ένα παντοδύναμο Ον το οποίο μπροστά στον πόνο και την δυστυχία, καθώς Αυτός θα μπορούσε να μας δώσει τόση ελεύθερη βούληση όσο και ηθική τελειότητα, ώστε να επιλέγουμε το καλό σε κάθε κατάσταση. Το 1955 έκδοσε ένα από τα πιο ανατυπωμένα άρθρα της φιλοσοφίας[7] «Το κακό και η παντοδυναμία» όπου εξηγεί την θέση οτι η ταυτόχρονη ύπαρξη του κακού και ενός παντοδύναμου, πανσοφου και πανάγαθου θεού είναι «θετικά παράλογη».[8]

Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία
Ανθολογίες
  • Logic and Knowledge: Selected Papers, Volume I (1985), Oxford University Press, (ISBN 0-19-824679-X).
  • Persons and Values: Selected Papers, Volume II (1985), Oxford University Press, (ISBN 0-19-824678-1).


Παιρετέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12052823t. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6fk6g51. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12052823t. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. CONOR.SI. 133663587.
  5. See, for example, Mackie 1977: Argument from Queerness. The Argument from Queerness also suggests that the only way to know of such entities would be through an intuition or another faculty different from how we know everything else. He conjoined moral scepticism with error theory, holding that moral judgments, while cognitive, are all false since there are no moral properties about which our moral judgments could be correct.
  6. See, for example, Mackie 1982.
  7. Department of Philosophy, University of Otago Αρχειοθετήθηκε 9 June 2010 στο Wayback Machine.
  8. Mackie, J. L. (April 1955). «Evil and Omnipotence». Mind 64 (254): 200–212. doi:10.1093/mind/LXIV.254.200. https://archive.org/details/sim_mind_1955-04_64_254/page/200.