Isuzu Fargo
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Isuzu Fargo | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Isuzu |
| Εναλλακτική ονομασία | Bedford Midi Holden Shuttle Chevrolet WFR Isuzu Midi Isuzu WFR Vauxhall Midi |
| Παραγωγή | Οκτώβριος 1980 — Ιούλιος 2001 |
| Σεζόν | 1981 — 2001 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Επαγγελματικό όχημα |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Bedford CF (Ευρώπη και Αυστραλία) |
| Επόμενο μοντέλο | Isuzu Como Opel/Vauxhall Arena (Ευρώπη) Vauxhall Sintra (για Vauxhall Albany) |
Το Isuzu Fargo ήταν ελαφρύ επαγγελματικό όχημα που κατασκευάστηκε μεταξύ του 1980 και του 2001 από την αυτοκινητοβιομηχανία Isuzu στην Ιαπωνία. Το Fargo εκτείνεται σε δύο γενιές, η πρώτη από τις οποίες παρήχθη μεταξύ του 1980 και του 1995, σε στυλ αμαξώματος βαν και ημιφορτηγού (pick-up), με τη δεύτερη γενιά, που εισήχθη το 1995, να περιορίζεται σε μόνο σε βαν. Αυτή η δεύτερη γενιά αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Nissan και ήταν βασισμένη στο Nissan Caravan (E24).
Μεταξύ του 1982 και του 1990, η πρώτη γενιά του Fargo κυκλοφόρησε στην Αυστραλία από τη Holden, την αυστραλιανή θυγατρική της General Motors, ως Holden Shuttle. Στην Ευρώπη και στη Νέα Ζηλανδία, η πρώτη σειρά Isuzu Fargo πωλήθηκε με το όνομα Isuzu WFR. Ειδικότερα στην Κολομβία, πωλήθηκε ως Chevrolet WFR. Κατασκευάστηκε επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο από τη Vauxhall Motors και πωλήθηκε ως Bedford Midi, μετά ως Vauxhall Midi.
Οι εκδόσεις εξαγωγής του Midi στην Ευρώπη κυκλφωφόρησαν ως GME Midi και Isuzu Midi.
Πρώτη γενιά (1980–1995)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Η πρώτη γενιά από το Isuzu Fargo άρχιζε να παράγεται στην Ιαπωνία το 1980. Κύριοι ανταγωνιστές ήταν παρόμοια οχήματα από την Toyota, την Nissan κι την Mitsubishi.[1] Η Vauxhall Motors που ανήκε (έως τις αρχές του 2017) στη General Motors προσέφερε μια έκδοση του Fargo ως «Bedford Midi» μεταξύ του 1985 και του 1994. Μετά την πώληση των Bedford Vehicles στην AWD, το Bedford Midi ονομάστηκε Vauxhall Midi. Οι εκδόσεις που πωλήθηκαν στην ηπειρωτική Ευρώπη και στην Ιρλανδία πωλήθηκαν με διάφορα ονόματα, όπως Bedford Seta, General Motors Midi, GME Midi και Isuzu Midi. Μεταξύ του 1983 και του 1988, η Industries Mécaniques Maghrébines (IMM) παρήγαγε το Isuzu Midi στο εργοστάσιό της στο Καϊρουάν της Τυνησίας. Παραγόμενο στο Λούτον, στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Midi έφερε μερικές αλλαγές στο ιαπωνικό Fargo και αντικατέστησε το παλιό Bedford CF.[2][3]
Υπήρξαν επίσης ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία του κινητήρα, μετά από δοκιμή που έγινε στο ιαπωνικό Isuzu WFR. Οι κινητήρες που προσφέρθηκαν ήταν βενζίνης (1.8 και 2.0 λίτρα) και ντίζελ (2.0 και 2.2 και 2.4 λίτρα turbo). Το Midi θα μπορούσε να παραγγελθεί είτε με έναν συμβατικό μοχλό ταχυτήτων τύπου στήλης, που επέτρεπε ένα τρίτο κεντρικό κάθισμα επιβατών στο μπροστινό μέρος, ή με έναν επιλογέα στο δάπεδο, και ήταν διαθέσιμο σε κοντό και μακρύ μεταξόνιο με επιλογή τυπικών ή υψηλών γραμμών οροφής. Δημιουργήθηκε επίσης μια πολυτελής έκδοση μίνι λεωφορείου, με το όνομα «Albany».
Το Midi ανακαινίστηκε επίσης το 1989 και του δόθηκε ένα νέο πάνελ, ταμπλό και καθίσματα, μαζί με νέες επενδύσεις πορτών και μπροστινής όψης. Οι επιλογές για κινητήρα παρέμειναν πάνω κάτω ίδιες. Η παραγωγή του σταμάτησε το 1995 και τα δύο μοντέλα αντικαταστάθηκαν το 1997 από το Vauxhall Arena, το οποίο ήταν βασισμένο στο Renault Trafic.
Στην Αυστραλία το βαν επίσης κυκλοφόρησε ως το Holden Shuttle αλλά δεν ήταν αρκετά επιτυχημένο. Το όχημα παραγόταν κι σε μικρό άλλα κι σε μακρύ μεταξόνιο κι με παρόμοιες επιλογές για την οροφή του.[4] Μια πολυτελές minibus έκδοση με χώρο για 9 άτομα επίσης παράχθηκε.[5] Το όχημα έλαβε αρκετά facelift μέσα στην παραγωγή του.[6]
Δεύτερη Γενιά (1995-2001)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λόγω των χαμηλών πωλήσεων από την πρώτη γενιά του Fargo μαζί κι με τις εκδόσεις Bedford κι Vauxhall που πουλιόντουσαν στην Ευρώπη, η δεύτερη γενιά του Fargo ήταν βασισμένη στο Nissan Caravan καθώς η Isuzu δεν είχε την οικονομική άνεση να αναπτύξει ένα τελείως καινούργιο μοντέλο μόνη της. Η δεύτερη γενιά ήταν γενικά διαθέσιμη μόνο στην Ιαπωνία αν κι ένα μικρό νούμερο επίσης εξάχθηκε σε άλλες χώρες κι πουλιόταν από αντιπροσωπείες κι της Isuzu κι της Nissan.
Το 1997 οι minibus εκδόσεις σταμάτησαν να παράγονται κι μόνο οι επαγγελματικές ήταν διαθέσιμες. Το 2001, το Nissan Caravan μπήκε σε καινούργια γενιά με αποτέλεσμα το όνομα "Fargo" να αντικατασταθεί από το "Como". Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα επόμενα βανάκια της Isuzu να πουλιούνται ως Isuzu Como. Σε αγορές εξαγωγής, όσα Isuzu Fargo δεύτερης γενιάς πουλίωντουσαν εκεί πέρα, έλαβαν πάλι το σήμα της Nissan κι μετονομάστηκαν σε Nissan Caravan από τις αντιπροσωπείες που τα πουλούσαν. Έτσι τελείωσε η πάνω από 20 χρόνια ιστορία του Fargo.
Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 別冊CG: 自動車アーカイヴ 80年代の日本 [Car Graphic: Car Archives Vol. 11, '80s Japanese Cars] (στα Ιαπωνικά). Tokyo: Nigensha. 2007. σελ. 246. ISBN 978-4-544-91018-6.
- ↑ Wren, Tim (June 1986). «Slow but sure». Truck (London: FF Publishing): 85.
- ↑ «50 Years of the Bedford CF». practicalmotorhome.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2022.
- ↑ Bebbington (1998), p. 175. "Body options were many and varied with a choice of long or short wheelbases and high or low roof versions, all of which available with or without side windows."
- ↑ Segal (1983), p. 68. "Called Shuttle LS, this nine-seater was a real luxury-coach"
- ↑ Bebbington (1998), p. 175. "The Shuttle underwent several minor facelifts throughout its life, the first being in the middle of 1983 when a centre front seat was added."
Περαιτέρω Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bebbington, Terry (1998). 50 Years of Holden. Hornsby, New South Wales: Clockwork Media. ISBN 0-947216-59-6.
- «Shuttle drops trim – and price». Modern Motor. October 1983.
- Segal, David (November 1983). «Space Shuttle». Motor Manual (Melbourne, Victoria).
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με το Αυτοκίνητο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |