Μετάβαση στο περιεχόμενο

IFPI Ελλάδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Διεθνής Ομοσπονδία Φωνογραφικής Βιομηχανίας Ελλάδος (αγγλικά: International Federation of the Phonographic Industry Greece, ή εν συντομία IFPI Greece ή IFPI Ελλάδος) είναι το ελληνικό παράρτημα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φωνογραφικής Βιομηχανίας (IFPI) και είναι ο επίσημος πάροχος λιστών επιτυχιών, πιστοποιήσεων και βραβείων για τις πωλήσεις μουσικών ηχογραφημάτων στην Ελλάδα. Η IFPI Ελλάδος δημοσιεύει διάφορες λίστες επιτυχιών και απονέμει χρυσά, πλατινένια και διαμαντένια μουσικά βραβεία.

Το πλήρες όνομα της IFPI Ελλάδος είναι «Ένωση Ελλήνων Παραγωγών Ηχογραφημάτων»[1] (ΕΕΠΗ, αγγλικά: "Association of Greek Producers of Phonograms"[2] [AGPP]), ωστόσο η ονομασίες "IFPI Greece" και "IFPI Ελλάδος" χρησιμοποιούνται ως εμπορικά σήματα.

Λίστες επιτυχιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η IFPI Ελλάδος άρχισε να δημοσιεύει επίσημες λίστες επιτυχιών μουσικής από το 1989[3]. Υπήρχαν δύο λίστες με τα 20 καλύτερα άλμπουμ, μία με ελληνικά και μία με ξένα. Τα δικαιώματα ραδιοφωνικής μετάδοσης των λιστών δόθηκαν στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, και τα δικαιώματα έντυπης δημοσίευσης στο περιοδικό Ποπ & Ροκ[4].

Πριν από τις επίσημες λίστες της IFPI Ελλάδος, διάφορα περιοδικά δημοσίευαν δικές τους λίστες οι οποίες παρουσίαζαν ελλείψεις σε αξιοπιστία και αμφίβολη ακρίβεια των πληροφοριών για τις πωλήσεις δίσκων[3]. Τον Μάιο του 1991 η IFPI Ελλάδος σταμάτησε να δημοσιεύει τις λίστες, γιατί βρέθηκαν προβλήματα με την αξιοπιστία των αριθμών πωλήσεων[5]. Οι διευθυντές της IFPI Ελλάδος κατηγόρησαν τότε τους καλλιτέχνες οι οποίοι αγόραζαν εκατοντάδες αντίτυπα των δίσκων τους για να αυξάνουν τους αριθμούς πωλήσεών τους, και συνεπώς να προσελκύουν περισσότερο κόσμο στις ζωντανές τους εμφανίσεις[5]. Επιπλέον, η IFPI Ελλάδος υποστήριξε ότι ο μεγάλος αριθμός μικρών καταστημάτων πώλησης δίσκων, τα οποία δεν τηρούσαν λεπτομερείς καταγραφές πωλήσεων, δυσχέραινε τους ακριβείς υπολογισμούς. Ο Βίκτωρας (Βίκος) Αντίππας, τότε διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας PolyGram, αναφέρθηκε στις λίστες της IFPI Ελλάδος ως «ένα πείραμα που απέτυχε»[5] .

Παρά την αποτυχία του πρώτου συστήματος, η IFPI συνέχισε να θεωρεί σημαντική την δημοσίευση των ελληνικών λιστών, οι οποίες «βοήθησαν να γίνει πιο γνωστή η ελληνική μουσική βιομηχανία», και προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα σύστημα καταγραφής των λιανικών πωλήσεων, αντί των χονδρικών πωλήσεων που χρησιμοποίησαν προηγουμένως[5]. Η πρόθεση της IFPI ήταν να αρχίσει να χρησιμοποιείται το καινούριο σύστημα από τις αρχές του 1992[5], και τις λίστες να τις δημοσιεύει η δισκογραφική εταιρεία Virgin, μετά που αυτή εξαγοράστηκε από την EMI τον Μάρτιο του 1992.[6][7] Ωστόσο αυτό το νέο σύστημα δεν υλοποιήθηκε, και μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου 1992 τις λίστες συνέχισε να τις φτιάχνει το περιοδικό Ποπ & Ροκ[8]. Οι τελευταίες ελληνικές λίστες single και άλμπουμ που δημοσιεύτηκαν ήταν στο περιοδικό Music & Media στις 3 Ιουλίου 1993, όπως τις έφτιαχνε το Ποπ & Ροκ[9].

Τον Μάρτιο του 2009 η IFPI Ελλάδος ανακοίνωσε ότι η δημοσίευση των λιστών θα διακοπεί προσωρινά ώστε να ανανεωθεί το σύστημα κατάταξης των δίσκων, επαναφέροντας την ιδέα της καταμέτρησης των λιανικών πωλήσεων[10], και εισάγοντας επιπρόσθετα και την καταμέτρηση των ψηφιακών λήψεων. Η υλοποίηση ενός συστήματος λιανικής καταμέτρησης θα έλυνε το μακροχρόνιο πρόβλημα της ακριβούς καταγραφής των πωλήσεων, το οποίο είχε εντοπιστεί από το 1991, με την πρώτη διακοπή της δημοσίευσης των λιστών. Ο συνυπολογισμός των ψηφιακών λήψεων θα βοηθούσε επίσης στην επανέναρξη κυκλοφορίας της λίστας των single, καθώς οι πωλήσεις των φυσικών CD single είχαν μειωθεί τόσο πολύ που η IFPI Ελλάδος είχε σταματήσει να βγάζει λίστα επιτυχιών single. Η ανεξάρτητη εταιρεία Nielsen Soundscan παρακολουθεί τις ψηφιακές λήψεις στην Ελλάδα, και παράγει τις λίστες οι οποίες δημοσιεύονται στο περιοδικό Billboard.

Τον Ιανουάριο του 2010 η IFPI Ελλάδος ανακοίνωσε ότι θα αρχίσει να δημοσιεύει την λίστα των Καλύτερων 50 ξένων άλμπουμ βάσει ενός νέου συστήματος καταγραφής πωλήσεων, παρότι αυτό το νέο σύστημα δεν ήταν ακόμα σε λειτουργία. Επομένως, η λίστα των Καλύτερων 50 ξένων άλμπουμ, η μοναδική λίστα επιτυχιών τότε, απλά συνέχισε να δημοσιεύεται βάσει του παλιού συστήματος[11]. Τον Οκτώβριο του 2010 δημιουργήθηκε μια καινούρια λίστα, με τα 75 καλύτερα μικτού ρεπερτορίου, με μικτά ελληνικά και ξένα άλμπουμ.

Τρέχουσες λίστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Top 75 Albums Sales Combined

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίστα Top 75 Album Sales Combined (ελληνικά: Καλύτερα 75 άλμπουμ σε πωλήσεις, μικτά) είναι η επίσημη λίστα πωλήσεων άλμπουν στην Ελλάδα. Περιέχει συνδυασμένη λίστα από Ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο.[12]. Ξεκίνησε από τον Οκτώβριο του 2010, αντικαθιστώντας δύο προηγούμενες ξεχωριστές λίστες πωλήσεων, μία για το Ελληνικό και μία για το ξένο ρεπερτόριο.

Top 20 Airplay Chart

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίστα Top 20 Airplay Chart (ελληνικά: Καλύτερα 20 σε airplay) περιέχει τραγούδια ταξινομημένα ανά το πλήθος αναπαραγωγών τους σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς στην Ελλάδα και την Κύπρο. Η λίστα δημιουργείται από την MediaInspector Greece, μια υπηρεσία παρακολούθησης και καταγραφής αναπαραγωγών, και ενημερώνεται εβδομαδιαία[13]. Ξεκίνησε το 2011 όταν η IFPI Ελλάδος ανέθεσε στην MediaInspector την δημιουργία λίστας με τα "Καλύτερα 200 σε airplay", και πλέον δημοσιεύεται ως "Καλύτερα 20", στο www.airplaychart.gr και στον ιστότοπο της IFPI Ελλάδος[14][15]. Δημοσιεύονται τρεις παραλλαγές της λίστας, μία με ελληνικό ρεπερτόριο[16], μία με ξένο ρεπερτόριο[17], και μία με μικτό[18].

Top 100 Digital Singles Chart

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίστα Top 100 Digital Singles Chart (ελληνικά: Καλύτερα 100 ψηφιακά single) ξεκίνησε να δημοσιεύεται στις αρχές του 2018, αρχικά ως ενιαία λίστα με μικτά ελληνικά και ξένα single. Η λίστα βασιζόταν σε πλήθος stream από τις υπηρεσίες Akazoo, Spotify, Apple Music, Napster και Deezer, καθώς και στις ψηφιακές λήψεις από το iTunes.[19] Οι λήψεις από το iTunes μετατρέπονται σε αντίστοιχο αριθμό stream με κάποιον πολλαπλασιαστή τον οποίο η IFPI Ελλάδος δεν δημοσιεύει[20]. Τον Μάρτιο του 2018 η λίστα διαχωρίστηκε σε δύο ξεχωριστές λίστες, μία για ελληνικά και μία για ξένα single[21] .

Από τα τέλη Μαΐου του 2020, σταμάτησαν να συμπεριλαμβάνονται τα δεδομένα από το Akazoo στον υπολογισμό της κατάταξης[22], και από τα μέσα του 2023 άρχισαν να συμπεριλαμβάνονται δεδομένα από το YouTube[23]. Από την τέταρτη εβδομάδα του 2021, οι λίστες συμπεριλαμβάνουν επίσης πιστοποιήσεις χρυσών, πλατινένιων και διαμαντένιων single.[24]

Παλιές λίστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίστα Top 50 Ελληνικών Αλμπουμ ήταν στο παρελθόν η επίσημη λίστα επιτυχιών στην Ελλάδα για το Ελληνικό ρεπερτόριο. Σε αντίθεση με άλλες χώρες που συμμετέχουν στην IFPI, στην Ελλάδα οι πωλήσεις του ελληνικού ρεπερτορίου ξεπερνούν εκείνες του ξένου[25]. Η λίστα σταμάτησε να δημοσιεύεται τον Απρίλιο του 2009[26].

Η λίστα Top 50 Ξένων Αλμπουμ ήταν η επίσημη λίστα επιτυχιών για το ξένο ρεπερτόριο. Σταμάτησε να δημοσιεύεται τον Σεπτέμβριο του 2010[27] και αντικαταστάθηκε από τη λίστα Top 75 Albums Sales Combined.

Η λίστα Top 50 Singles Chart ήταν η επίσημη λίστα για τα single. Σταμάτησε να δημοσιεύεται τον Απρίλιο του 2008[28].

Η λίστα Top 30 Συλλογών δημοσιεύτηκε από τα μέσα του 2003[29] έως τον Απρίλιο του 2008[30].

Η λίστα Top 20 DVD/Video δημοσιεύτηκε από τον Οκτώβριο του 2004[31] μέχρι τον Απρίλιο του 2008[32].

Πιστοποιήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τρέχουσες πιστοποιήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον Ιανουάριο του 2021[24], η IFPI Ελλάδος βραβεύει ψηφιακά single πιστοποιώντας τα ως χρυσά, πλατινένια ή διαμαντένια. Οι πιστοποιήσεις βασίζονται στον αριθμό των stream και στον αριθμό των ψηφιακών λήψεων από το iTunes. Οι λήψεις από το iTunes μετατρέπονται σε αντίστοιχα stream με έναν πολλαπλασιαστή τον οποίο η IFPI Ελλάδος δεν δημοσιεύει[20]. Τα όρια για τις βραβεύσεις είναι 1.000.000 stream για Χρυσό, 2.000.000 για Πλατινένιο, και 10.000.000 για Διαμαντένιο[20].

Ιστορικά επίπεδα πιστοποιήσεων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι τον Νοέμβριο του 2013, η IFPI Ελλάδος δημοσίευε πιστοποιήσεις βραβείων για τα Καλύτερα 50 Άλμπουμ[33]. Οι ακόλουθοι πίνακες συμπεριλαμβάνουν τις απαιτούμενες πωλήσεις για τα βραβεία.

Για το ελληνικό ρεπερτόριο:

Περίοδος Χρυσό Πλατινένιο
Μέχρι το 1990[34] 50.000 100.000
1990–1997[35] 30.000 60.000
1997–09/2002 25.000 50.000
09/2002–09/2006[36] 20.000 40.000
09/2006–07/2008 15.000 30.000
07/2008–σήμερα[37] 6.000 12.000

Για το ξένο ρεπερτόριο:

Περίοδος Χρυσό Πλατινένιο
1997–09/2002[38] 15.000 30.000
09/2002–09/2006 10.000 20.000
09/2006–06/2007[39] 7.500 15.000
06/2007–07/2008[40] 5.000 10.000
07/2008–σήμερα[37] 3.000 6.000

Πριν από το 1997, τα όρια πωλήσεων για το ξένο ρεπερτόριο ήταν τα ίδια με το ελληνικό.

Single

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία για single απονέμονταν μέχρι που καταργήθηκε η λίστα των 50 καλύτερων single το 2008. Τα όρια για τις πιστοποιήσεις ήταν 7.500 πωλήσεις για χρυσό και 15.000 για πλατινένιο μέχρι τον Ιούνιο του 2007, και μειώθηκαν στις 3.000 πωλήσεις για χρυσό και 6.000 για πλατινένιο μέχρι την κατάργηση των βραβείων το 2008[37].

DVD

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία για DVD απονέμονταν μέχρι που καταργήθηκε η λίστα των 20 καλύτερων DVD/Video το 2008. Τα όρια για τις πιστοποιήσεις ήταν 3.000 πωλήσεις για χρυσό και 6.000 για πλατινένιο[37].

Λίστες επιτυχιών της Κύπρου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μουσική βιομηχανία της Κύπρου είναι όμοια με της Ελλάδας. Σχεδόν όλη η ελληνική μουσική και η περισσότερη ξένη μουσική παρέχονται από δισκογραφικές εταιρείες στην Ελλάδα. Οι πιστοποιήσεις για τις πωλήσεις άλμπουμ στην Κύπρο είναι διαφορετικές από ότι στην Ελλάδα, με τα άλμπουμ να γίνονται χρυσά μετά από 3.000 πωλήσεις και πλατινένια μετά από 6.000. Τα single και τα DVD γίνονται χρυσά μετά από 1.500 πωλήσεις, και πλατινένια μετά από 3.000.

Επιπτώσεις από την πειρατεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων είναι διαχρονικό φαινόμενο στην ελληνική αγορά μουσικής. Στις αρχές της δεκατίας του 1980, τα αντίγραφα από κασέτες που αναπαράγωνταν είτε με οικιακά μέσα αντιγραφής είτε με επαγγελματικά αποτελούσαν το 80% της αγοράς. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι καμπάνιες ενημέρωσης του κοινού και η δίωξη των μεγαλύτερων παραβατών οδήγησαν στην μείωση αυτού του ποσοστού στο 20%[41].

Τον Μάιο του 2006, το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων έγραψε ότι «η πειρατεία CD και DVD είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στην Ελλάδα, και πολλοί Έλληνες προτιμούν να αγοράζουν δίσκους από πλανόδιους πωλητές που περιφέρονται σε καφετέριες και εστιατόρια αντί από αδειοδοτημένα καταστήματα, τα οποία θεωρούν υπερτιμημένα»[42] Σε αναφορά της τον Ιούλιο του 2006, η IFPI ανέφερε ότι η Ελλάδα, μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία, έχει ανησυχητικά μεγάλα ποσοστά παραβιάσεων δικαιωμάτων συγκριτικά με άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα προϊόντα πειρατείας αποτελούσαν το 50% των συνολικών πωλήσεων μουσικής στην Ελλάδα, για το οποίο η IFPI έριξε το φταίξιμο στο «υπερβολικά επιεικές δικαστικό σύστημα και στην ανεπαρκή αστυνόμευση η οποία δυσχαιρένει την αντιμετώπιση της πειρατείας»[43] Επιπλέον, η IFPI υπολόγισε απώλειες κέρδους περίπου 150 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο μέχρι το 2006[42]. Το 2008, η εφημερίδα Καθημερινή έγραψε ότι οι απώλειες φόρων από τις πωλήσεις παράνομων δίσκων στην Ελλάδα υπολογίζονται στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ για τα προηγούμενα 9 χρόνια[44].

Μια ακόμα συνέπεια της πειρατείας στην Ελλάδα είναι η σταδιακή μείωση των ορίων πωλήσεων δίσκων για την απονομή των χρυσών και πλατινένιων βραβείων. Σε συνέδριο στην Αθήνα το 2005, ο τότε εκτελεστικός διευθυντής και διευθυντής του διοικητικού συμβουλίου της IFPI, Τζον Κέννεντυ, είπε:

Μαζί με την Ισπανία, η Ελλάδα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο πρόβλημα πειρατείας στην δυτική Ευρώπη. Είναι κοντά σε χώρες όπως η Εσθονία, η Τσεχία και η Σλοβακία, οι οποίες έχουν επίπεδα πειρατείας πάνω από 45%. Με ποσοστό πειρατείας περίπου 50%, η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της δυτικής Ευρώπης στις οποίες η παράνομες αντιγραφές μουσικής είναι σχεδόν περισσότερες και από τις νόμιμες.[45]

Η μεγαλύτερη μείωση στα όρια πωλήσεων έγινε τον Σεπτέμβριο του 2008, όταν τα όρια για τους χρυσούς και πλατινένιους δίσκους μειώθηκαν κατά 60%, από 30.000 σε 12.000 πωλήσεις για πλατινένιους, και από 15.000 σε 6.000 πωλήσεις για χρυσούς δίσκους. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα κατατάσσεται ανάμεσα στις χαμηλότερες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε νόμιμες πωλήσεις δίσκων.[45]

Μετά την Ελληνική οικονομική κρίση χρέους, πολλοί καλλιτέχνες, ακόμα και επιφανείς, κυκλοφορούν τα άλμπουμ τους ως ένθετα ελληνικών εφημερίδων.[εκκρεμεί παραπομπή] H διανομή αυτή βοηθά τις δισκογραφικές εταιρείες και τους καλλιτέχνες, οι οποίοι αλλιώς θα είχαν χαμηλά επίπεδα πωλήσεων. Τα άλμπουμ που διανέμονται με αυτόν τον τρόπο δεν προσμετρούνται στις πιστοποιήσεις της IFPI Ελλάδος, οπότε οι περισσότεροι καλλιτέχνες κυκλοφορούν τα άλμπουμ τους και μέσω λιανικής πώλησης.

Εκστρατείες κατά της πειρατείας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η IFPI Ελλάδος τρέχει εκστρατείες ενημέρωσης κατά της παραβίασης των πνευματικών δικαιωμάτων, με την συνδρομή της βιομηχανίας ηχογραφήσεων, αρχίζοντας από το 2002.[46] Κατά τη διάρκεια των πρώτων Μουσικών Βραβείων Αρίων ξεκίνησε η πρώτη εκστρατεία με τίτλο «Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική», με στόχο την ενημέρωση των καταναλωτών. Το λογότυπο της εκστρατείας συμπεριλαμβανόταν στα εξώφυλλα των περισσότερων κυκλοφοριών δίσκων, στα μουσικά βίντεο και σε δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες, ενώ το σλόγκαν «Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική» ακουγόταν τακτικά από τους μεγάλους ραδιοφωνικούς σταθμούς.[εκκρεμεί παραπομπή]

Από το 2002 μέχρι το 2004, το λογότυπο της εκστρατείας περιείχε το σλόγκαν, και πίσω από το κείμενο ένα κόκκινο αποτύπωμα ανοικτού χεριού. Το 2005 το λογότυπο ανανεώθηκε με έναν μαύρο δίσκο μέσα σε μια κόκκινη παλάμη χεριού με κλειστά δάκτυλα, και το σλόγκαν τοποθετημένο κάτω από την παλάμη. To 2007, η IFPI Ελλάδος άλλαξε το σλόγκαν σε «Let Music Live», το οποίο εμφανιζόταν κάτω από μια πολύχρωμη μουσική νότα. Από το 2009 και εξής, όλο και λιγότερες δισκογραφικές εταιρείες τυπώνουν τα λογότυπα κατά της πειρατείας στα CD και τα μουσικά βίντεο που παράγουν.[εκκρεμεί παραπομπή]

Μουσικά Βραβεία Αρίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Μουσικά Βραβεία Αρίων

Τα Μουσικά Βραβεία Αρίων ήταν τα επίσημα βραβεία της μουσικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, οργανωμένα από την IFPI Ελλάδος. Τα βραβεία πήραν το όνομά τους από τον αρχαίο Έλληνα ποιητή Αρίωνα.[47] Τα βραβεία απονεμήθηκαν για πρώτη φορά το 2002, μετά τη διακοπή των «Μουσικών βραβείων Ποπ Κορν», τα οποία διοργάνωνε το μουσικό περιοδικό «Ποπ Κορν» από τις αρχές της δεκατίας του 1990 μέχρι το 2001. Τα βραβεία Αρίων μεταδόθηκαν από τον τηλεοπτικό σταθμό Mega Channel τα πρώτα πέντε χρόνια, και μετά από τον ANT1. Τα πρώτα χρόνια, τα βραβεία Αρίων επιδοκιμάστηκαν τόσο από το κοινό όσο και από την μουσική βιομηχανία,[48] γιατί έκαναν γνωστή στο κοινό την βιομηχανία πίσω από την μουσική, και γιατί ενημέρωσαν για τα θέματα παράνομων αντιγράφων μουσικής και πειρατικών CD.[49] Η μουσική που παρουσιαζόταν στα βραβεία Αρίων ήταν ισορροπημένη ανάμεσα στα είδη μουσικής στην Ελληνική αγορά. Τα βραβεία σταμάτησαν το 2007 για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της τηλεθέασης, της χαμηλής συμμετοχής από καλλιτέχνες, της πτώσης των πωλήσεων μουσικής και της πειρατείας. Τα μοναδικά βραβεία μουσικής που είναι ενεργά στην Ελλάδα είναι πλέον τα MAD Video Music Awards.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Ελληνική Ένωση». ifpi.gr. IFPI Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2009. 
  2. ↑ «Local ISRC Agencies». ifpi.org (στα Αγγλικά). IFPI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2009. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Carr, John (1989-10-07). «Greek Top 20 Charts Debut» (στα Αγγλικά). Billboard 101 (40): 74, 77. 
  4. ↑ Bakker, Machgiel (24 Αυγούστου 1991). «Specifications Of National Charts» (στα Αγγλικά). Music & Media: σελ. 3. https://worldradiohistory.com/hd2/IDX-UK/Music/Archive-Music-Media-IDX/IDX/90s/91/MM-1991-08-24-OCR-Page-0003.pdf. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023. «Greek title: Non & POK» 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Carr, John (11 Νοεμβρίου 1991). «Greek Music Biz Seeks New Chart» (στα Αγγλικά). Billboard 103 (45): 62. 
  6. ↑ «Eurochart Hot 100 Singles, and, Top 10 Sales In Europe» (στα Αγγλικά). Music & Media: σελ. 17-18. 7 Μαρτίου 1992. https://worldradiohistory.com/UK/Music-and-Media/90s/1992/MM-1992-03-07.pdf. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2023. «IFPI (Greece) and IFPI (Greece)» 
  7. ↑ «Virgin Sold To EMI, and, Top 10 Sales In Europe, and, Eurochart Hot 100 Singles» (στα Αγγλικά). Music & Media: σελ. 1, 26, 27, 30. 21 Μαρτίου 1992. https://worldradiohistory.com/UK/Music-and-Media/90s/1992/MM-1992-03-21.pdf. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2023. «Virgin (Greece) and Virgin (Greece)» 
  8. ↑ «Top 10 Sales In Europe, and, Eurochart Hot 100 Singles» (στα Αγγλικά). Music & Media: σελ. 20-21. 19 Σεπτεμβρίου 1992. https://worldradiohistory.com/UK/Music-and-Media/90s/1992/MM-1992-09-19.pdf. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2023. «Pop+Rock (Greece) and Pop + Rock (Greece)» 
  9. ↑ «Top 10 Sales In Europe» (στα Αγγλικά). Music & Media: σελ. 36. 3 Ιουλίου 1993. https://worldradiohistory.com/UK/Music-and-Media/90s/1993/MM-1993-07-03.pdf. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2023. «Pop + Rock (Greece)» 
  10. ↑ ΓΚΟΥΒΑΣ, ΜΑΡΙΟΣ (10 Μαΐου 2009). «IFPI TOP-30». musiccorner.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  11. ↑ «Dear friends, The new reformed IFPI Charts are not yet available through our website. Until then you can access our International Chart from here. IFPI Greece». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2010. 
  12. ↑ «Official IFPI Charts: Top-75 Albums Sales Chart (Combined)». ifpi.gr. IFPI Greece. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  13. ↑ «MediaInspector - Σχετικά με εμάς». airplaychart.gr. MediaInspector Greece. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  14. ↑ «IFPI Charts - Airplay Chart». ifpi.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  15. ↑ «Media Inspector». mediainspector.gr. MediaInspector Greece. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2011. 
  16. ↑ «Top 20 Ελληνικών τραγουδιών». airplaychart.gr. MediaInspector Greece. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  17. ↑ «Top 20 Ξένων τραγουδιών». airplaychart.gr. MediaInspector Greece. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  18. ↑ «Top 20». airplaychart.gr. MediaInspector Greece. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  19. ↑ «Official IFPI Charts: Digital Singles Chart - Εβδομάδα: 1/2018». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 Stefanakis, Nick (31 Μαρτίου 2021). «IFPI Letter to anonymous recipient, subject "IFPI Greece digital single awards"» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  21. ↑ «IFPI Charts - Digital Singles Chart - Εβδομάδα: 10/2018». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  22. ↑ «Official IFPI Charts: Digital Singles Chart (Local) - Εβδομάδα: 20/2020». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  23. ↑ «Official IFPI Charts: Digital Singles Chart (Local) - Εβδομάδα: 21/2023». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «IFPI Charts - Digital Singles Chart - Εβδομάδα: 4/21». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  25. ↑ «CD Sales Again On The Rise». YLE. 9 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  26. ↑ «Top 50 Ελληνικών Αλμπουμ - Εβδομάδα 17/2009». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  27. ↑ «Top 50 Ξένων Αλμπουμ - Εβδομάδα 35/2010». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  28. ↑ «Top 50 Singles - Εβδομάδα 19/2008». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  29. ↑ «Top 30 Συλλογών - Εβδομάδα 14- 21/7». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2003. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  30. ↑ «Top 30 Συλλογών - Εβδομάδα 19/2008». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  31. ↑ «Top 20 DVD/Video - Εβδομάδα 17-23/10». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  32. ↑ «Top 20 DVD/Video - Εβδομάδα 19/2008». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  33. ↑ «IFPI Charts - Top-75 Albums Sales Chart - Εβδομάδα: 46/2013». ifpi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  34. ↑ Συκκά, Γιώτα (2008-08-08). «Η αγορά των cd κλυδωνίζεται». Καθημερινή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-16. https://web.archive.org/web/20110716055057/http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite2_1_08/08/2008_243476. Ανακτήθηκε στις 2009-11-09. 
  35. ↑ Δραγουμάνος, Πέτρος (1998-04-26). «Aπ τις 33 στροφές στα CD (1997)». Καθημερινή: σελ. 6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-10-06. https://web.archive.org/web/20111006001950/http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1998/04/26041998.pdf. Ανακτήθηκε στις 2009-11-09. 
  36. ↑ Συκκά, Γιώτα (2003-01-10). «Artists reach lower for gold and platinum». Καθημερινή. http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_civ_1_10/01/2003_25078. Ανακτήθηκε στις 2009-11-09. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 37,3 «International Certification Award levels» (PDF) (στα Αγγλικά). IFPI. Σεπτέμβριος 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2009. 
  38. ↑ Develegas, Cosmas (24 Μαΐου 1997). «Greek acts boost local market». Billboard. https://books.google.com/books?id=fA8EAAAAMBAJ&q=Greece&pg=PA48. Ανακτήθηκε στις 2010-10-12. 
  39. ↑ «Certification Award Levels» (PDF). IFPI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  40. ↑ «Certification Award Levels» (PDF). IFPI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  41. ↑ Carr, John (6 Απριλίου 1991). «Major Label 'Gods' Cooperate to Overcome Common Problems» (στα Αγγλικά). Billboard 103 (14): G1-4. 
  42. ↑ 42,0 42,1 Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (25 Μαΐου 2006). «Greek police seize record haul of pirated CDs, arrest two Nigerian peddlers». The Sydney Morning Herald. http://www.smh.com.au/news/Technology/Greek-police-seize-record-haul-of-pirated-CDs-arrest-two-Nigerianpeddlers/2006/05/25/1148150343293.html. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2009. 
  43. ↑ Cendrowicz, Leo (9 Απριλίου 2007). «Europe clamps down on music piracy». Reuters. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2009. 
  44. ↑ «Illegal CD traders face clampdown by officers». Καθημερινή. 23 Φεβρουαρίου 2008. http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_politics_100016_23/02/2008_93648. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2009. 
  45. ↑ 45,0 45,1 Kennedy, John (26 Μαΐου 2005). «Giving music a chance: promoting new markets and fighting piracy» (στα Αγγλικά). IFPI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  46. ↑ «Enforcement Bulletin - Issue 18» (PDF). IFPI. 1 Μαρτίου 2003. σελ. 5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2009. 
  47. ↑ Paraventes, Maria (4 Μαΐου 2002). Arion Awards Enjoy Double Success (στα Αγγλικά). Billboard. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  48. ↑ Paravantes, Maria (10 Μαΐου 2003). Greek Execs Applaud Arion Awards (στα Αγγλικά). Billboard. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  49. ↑ Paraventes, Maria (16 Μαρτίου 2002). Greek Awards To Raise Piracy Issues (στα Αγγλικά). Billboard. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=IFPI_Ελλάδος&oldid=11132241"