Heinkel He 178

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από He 178)

Το Heinkel He 178 ήταν το πρώτο αεριωθούμενο αεροπλάνο. Ήταν κατασκευή της γερμανικής Heinkel, αποτέλεσμα της έμφασης της εταιρείας για ανάπτυξη τεχνολογιών για πτήσεις υψηλών ταχυτήτων, τακτική του διευθυντή της εταιρείας Ερνστ Χάινκελ. Πέταξε για πρώτη φορά στις 27 Αυγούστου 1939 με πιλότο τον Έριχ Βάρσιτς.

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1936, ένας νεαρός μηχανικός με το όνομα Χανς φον Οχάιν είχε εγγράψει στο όνομά του μια πατέντα για την χρήση της εξάτμισης από μια τουρμπίνα αερίου ως μέσο προώθησης.

Παρουσίασε την ιδέα στον Ερνστ Χάινκελ, ο οποίος συμφώνησε να βοηθήσει στην ανάπτυξη της ιδέας. Ο φον Οχάιν επίδειξε επιτυχημένα την πρώτη του μηχανή, την Heinkel HeS 1 το 1937 και γρήγορα διατυπώθηκαν σχέδια για την δοκιμή μιας παρόμοιας μηχανής σε αεροσκάφος. Το He 178 σχεδιάστηκε γύρω από τον τρίτο σχεδιασμό μηχανής του φον Οχάιν, της HeS 3, η οποία έκαιγε ντίζελ ως καύσιμο.

Επίσης, ο διάδοχος του He 178 ήταν το πρωτότυπο He 178 V2, το οποίο δεν πέταξε στον αέρα.

Το αεροπλάνο έκανε την παρθενική του πτήση στις 27 Αυγούστου 1939, πέντε μέρες πριν την έναρξη του Β΄ ΠΠ.[1] Την δοκιμή έκανε ο πιλότος Έριχ Βάρσιτς, ο οποίος είχε πιλοτάρει το πρώτο ρουκετοωθούμενο αεροπλάνο του κόσμου, το Heinkel He 176, στην παρθενική του πτήση τον Ιούνιο του 1939.

Ο Χάινκελ είχε αναπτύξει τον κινητήρα και το αεροπλάνο Heinkel He 178 V1, σε άκρα μυστικότητα. Τα σχέδια ήταν άγνωστα ακόμη και για την γερμανική πολεμική αεροπορία, και στις 1 Νοεμβρίου 1939, μετά την Γερμανική νίκη στη Πολωνία, ο Χάινκελ προγραμμάτισε μια επίδειξη του αεροπλάνου για επισήμους, όπου ο επικεφαλής της Λουφτβάφε Χέρμαν Γκέρινγκ δεν ήταν παρών. Οι υπουργοί Ερνστ Ούντετ και Έρχαρντ Μιλχ, υπουργοί της ναζιστικής κυβέρνησης, παρακολούθησαν την επίδειξη αλλά δεν εντυπωσιάστηκαν.[2] Ενώ ήταν μια τεχνική επιτυχία, οι ταχύτητες περιορίζονταν στα 598 χιλιόμετρα ανά ώρα ακόμη και με τους δυνατούς κινητήρες HeS 6 1,300lb[3] και η αντοχή στη μάχη ήταν 10 λεπτά.

Απτόητος, ο Χάινκελ αποφάσισε να ξεκινήσει την ανάπτυξη του δικινητήριου He 280 χρησιμοποιώντας ότι είχε μάθει από το πρωτότυπο He 178.

Το αεροπλάνο He 178 V1 εκτιθόταν στο μουσείο αεροπορίας του Βερολίνου, ωστόσο καταστράφηκε από επιδρομή των Συμμάχων το 1943.[4]

Σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το He 178 V2 στο έδαφος

Ο Ερνστ Χάινκελ απογοητεύθηκε από την έλλειψη επίσημου ενδιαφέροντος για το αεροπλάνο του. Στην αυτοβιογραφία του, το αποδίδει στην αποτυχία των διευθυντών και ανώτερων αξιωματούχων του Υπουργείου Αεροπορίας του Ράιχ να καταλάβουν τα πλεονεκτήματα τις αεριώθησης και τι νέες τεχνολογίες εκπροσωπούσε το He 178.[5] Επίσης, το Υπουργείο Αεροπορίας του Ράιχ ανέπτυσσε δικά του αεροπλάνα, κάτι που δεν γνώριζε ο Χάινκελ.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναμνηστική πλάκα για την πρώτη αεριωθούμενη πτήση, στον αεροδιάδρομο του εργοστασίου "Μαριενίε" (Marienehe) του Χάινκελ, στην σημερινή επαρχία Ροστόκ-Σούμαρλ
  1. Koehler 1999, σελ. 173.
  2. Koehler 1999, σελίδες 174–5.
  3. Rickard, J (27 Νοεμβρίου 2009). «Heinkel He 178». Military History Encyclopedia on the Web. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2016. 
  4. Smith & Kay 1972, σελ. 292.
  5. Thorwald, Jürgen, επιμ.. (1953), Ernst Heinkel: Stuermisches Leben, Stuttgart: Mundus, DNB 451925130 .
  6. Christopher, John. The Race for Hitler's X-Planes (The Mill, Gloucestershire: History Press, 2013), p.59.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Koehler, H Dieter (1999), Ernst Heinkel – Pionier der Schnellflugzeuge, Bonn: Bernard & Graefe, ISBN 978-3-7637-6116-6 .
  • Smith, JR; Kay, Antony L (1972), German Aircraft of the Second World War, London: Putnam, ISBN 978-0-85177-836-5 .
  • Warsitz, Lutz (2009), The First Jet Pilot – The Story of German Test Pilot Erich Warsitz, England: Pen and Sword, ISBN 978-1-84415-818-8 .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]