HMS Caradoc (D60)
 Το ελαφρύ καταδρομικό HMS Caradoc | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Έναρξη ναυπήγησης | 21η Φεβρουαρίου 1916 |
| Καθέλκυση | 23 Δεκεμβρίου 1916 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 15 Ιουνίου 1917 |
| Παροπλισμός | Δεκέμβριος 1945 |
| Κατάληξη | πωλήθηκε για σκραπ το 1946 |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 4.306 t (4.238 LT) |
| Μήκος | 137,2 m (ολικό) |
| Πλάτος | 12,9 m |
| Βύθισμα | 5,72 m |
| Ταχύτητα | 29 kn |
| Πλήρωμα | 438 αξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 5 πυροβόλα των 152 mm 2 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 76 mm (20-cwt[Note 1]) 4 δίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm |
| Θωράκιση | κύρια ζώνης θωράκισης: 32-76 mm κατάστρωμα: 25 mm |
 Σχετικά πολυμέσα | |
To HMS Caradoc ήταν ελαφρύ καταδρομικό κλάσης C το οποίο ναυπηγήθηκε για το Βασιλικό Ναυτικό στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εντάχθηκε στον Μέγα Στόλο (Grand Fleet) πριν τελειώσει η σύρραξη και έλαβε μέρος στη Δεύτερη ναυμαχία της Ελιγολάνδης στα τέλη του 1917. Στα τέλη του επόμενου έτους βρέθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στη Βαλτική προς υποστήριξην των δυνάμεων που μάχονταν τους Μπολσεβίκους, ενώ στις αρχές του 1919 μεταφέρθηκε στον Στόλο της Μεσογείου για να αναλάβει παρόμοια αποστολή στη Μαύρη Θάλασσα. Στα μέσα του 1920 αποσύρθηκε προκειμένου να ενισχυθεί η βρετανική παρουσία κατά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1919-1922 καθώς και στην κρίση του Τσανάκ (1922). Την περίοδο του Μεσοπολέμου ανήκε στον Εφεδρικό στόλο (Reserve fleet) ενώ συχνές ήταν οι αποστολές στην Άπω Ανατολή και στον Σταθμό Βορείου Αμερικής και Δυτικών Ινδιών.
Επέστρεψε στην ενεργό δράση πριν από το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου, την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Στις αρχές του 1942 μεταφέρθηκε στον Ανατολικό Στόλο (Eastern Fleet), χωρίς όμως να γνωρίσει πολεμική δράση. Το επόμενο έτος ανέλαβε καθήκοντα εκπαιδευτικού πλοίου στη Νότια Αφρική ενώ το 1944 στάλθηκε στην Κεϋλάνη όπου αξιοποιήθηκε ως πλωτός κοιτώνας. Τον Αύγουστο του 1945 χρησιμοποιήθηκε προσωρινά ως ναυαρχίδα, ενώ αργότερα τη χρονιά αυτή επέστρεψε στη Μεγάλη Βρετανία. Στα τέλη του 1945 στάλθηκε οριστικά στην εφεδρεία και στις αρχές του 1946 διαλύθηκε για σκραπ.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα καταδρομικά της κλάσης C σχεδιάστηκαν ως πλοία προστασίας των κύριων μονάδων του στόλου από τις επιθέσεις εχθρικών αντιτορπιλικών.[1] Τα τέσσερα πλοία της υποκλάσης Caledon, στην οποία ανήκε και το Caradoc, ήταν μεγαλύτερων διαστάσεων και ενσωμάτωναν διάφορες βελτιώσεις σε σχέση με τα σκάφη της προηγούμενης υποκλάσης (Centaur). Ενισχυμένος ήταν επίσης ο οπλισμός τους. Είχαν ολικό μήκος 137,3 m, πλάτος 12,9 m και βύθισμα 5,7 m με πλήρη φόρτο. Το εκτόπισμα ήταν 4.238 LT με κανονικό και 4.911 LT με πλήρη φόρτο αντίστοιχα.[2] Προωθούνταν από δύο ατμοστροβίλους Parsons που απέδιδαν συνολικά έως και 40.000 shp, με τη μέγιστη ταχύτητα να ανέρχεται σε 29 kn περίπου. Τέλος το πλήρωμά ανέρχονταν σε 400 περίπου αξιωματικούς και ναύτες (έφθανε στους 437 όταν δρούσε ως ναυαρχίδα).[3]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από πέντε πυροβόλα των 152 mm. Επίσης υπήρχαν δύο αντιαεροπορικά των και οκτώ τορπιλοσωλήνες των.[3] Η θωρακισμένη ζώνη είχε πάχος 38-76 mm και το κατάστρωμα προστατεύονταν από θωράκιση έως και 25 mm.
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτό ήταν το δεύτερο πλοίο του Βασιλικού Ναυτικού που έφερε το όνομα Caradoc.[4] Παραγγέλθηκε τον Δεκέμβριο του 1915[5] στα πλαίσια του Πολεμικού Προγράμματος 1915–16 και οι εργασίες ναυπήγησής του άρχισαν στις εγκαταστάσεις της Scotts Shipbuilding and Engineering Company στο Γκρήνοκ (Greenock) την 21η Φεβρουαρίου 1916. Καθελκύστηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1916 και ολοκληρώθηκε στις 15 Ιουνίου 1917[6] για να ενταχθεί στην 6η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών του Μεγάλου Στόλου, όπως και άλλα τρία καταδρομικά κλάσης C. Μαζί με το αδελφό πλοίο HMS Cassandra προσάραξαν στο Fair Isle στις 15 Αυγούστου, όμως κατέστη εφικτή η ανάκτηση και των δύο.[7]
Το Caradoc επέστρεψε στην ενεργό δράση στις 17 Νοεμβρίου, λαμβάνοντας μέρος στη Δεύτερη ναυμαχία της Ελιγολάνδης. Επρόκειτο για επιχείρηση των Βρετανών με αντικειμενικό σκοπό την αναχαίτιση γερμανικών ναρκαλιευτικών που εκκαθάριζαν βρετανικά ναρκοπέδια στη Βόρεια Θάλασσα. Η 1η και η 6η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών παρείχε κάλυψη στα δύο καταδρομικά μάχης κλάσης Courageous της 1ης Μοίρας Καταδρομικών. Τα γερμανικά σκάφη ανέπτυξαν προπέτασμα καπνού ώστε να διαφύγουν, με συνέπεια οι Βρετανοί να χάσουν τα ναρκαλιευτικά και να επικεντρωθούν κατά κύριο λόγο στην καταδίωξη των εχθρικών καταδρομικών, χωρίς όμως να καταφέρουν να προκαλέσουν αξιόλογες ζημιές. Το Caradoc δεν κατάφερε να πλήξει αντίπαλο πλοίο ούτε υπέστη το ίδιο κάποιο πλήγμα.[8]
Μεσοπόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα 1917–18, αντικαταστάθηκε η γέφυρά του από νέα, μεγαλύτερων διαστάσεων, ενώ τοποθετήθηκαν και νέα αποστασιόμετρα των 3,7 m.[9] Το Νοέμβριο του 1918, στάλθηκε στο Ροσάιθ(Rosyth) και συνόδευσε μαζί με άλλα πλοία τον γερμανικό στόλο ανοικτών θαλασσών στην πορεία του προς το Σκάπα Φλόοου για να παραδοθεί (21 Νοεμβρίου). Μερικές ημέρες αργότερα η 6η Μοίρα στάλθηκε στη Βαλτική προκειμένου να διασφαλισθεί η ανεξαρτησία των Βαλτικών κρατών από τη Ρωσία.
Ενώ κατευθύνονταν προς τα εκεί, το Caradoc σταμάτησε στην Κοπεγχάγη όπου ρυμούλκησε το ανθρακοφόρο SS Tregarth, που είχε προσαράξει. Στις 14 Δεκεμβρίου βομβάρδισε τις θέσεις των Μπολσεβίκων ανατολικά του Τάλιν μαζί με το καταδρομικό HMS Cardiff και πέντε αντιτορπιλικά, διακόπτοντας μάλιστα την επίθεση τους όταν κατέστρεψαν τη μοναδική γέφυρα που τους συνέδεε με το Πέτρογκραντ. Περίπου δύο εβδομάδες αργότερα συνέβαλε στον αιχμαλωτισμό του ρωσικού αντιτορπιλικού Avtroil, το δόθηκε στους Εσθονούς. Τον Ιανουάριο του 1919 μετέφερε μαζί με το HMS Calypso 500 Φινλανδούς εθελοντές από το Ελσίνκι στο Τάλιν και στη συνέχεια βομβάρδισε τους Μπολσεβίκους προς υποστήριξη εσθονικής επίθεσης. Η 6η Μοίρα επέστρεψε στο Ροσάιθ αμέσως μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων αυτών (10 Ιανουαρίου).[10]
Στις 29 Φεβρουαρίου το Caradoc μεταφέρθηκε στην 3η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών στη Μεσόγειο.[7][11] Στα μέσα Απριλίου βρίσκονταν ήδη στην Κριμαία προς υποστήριξη των επιχειρήσεων ενάντια στους Μπολσεβίκους.[12] Στις 22 Απριλίου αναγνωριστικά αεροσκάφη εντόπισαν μεγάλες συγκεντρώσεις του Κόκκινου Στρατού κοντά στη Θεοδοσία. Το ελληνικό θωρηκτό Λήμνος και το Caradoc βομβάρδισαν τις εχθρικές δυνάμεις εξαναγκάζοντας τες να αποσυρθούν.[7] Τα δύο αυτά σκάφη μαζί με το καταδρομικό HMS Centaur και το αντιτορπιλικό HMS Parthian έπληξαν ξανά δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού δύο ημέρες αργότερα. Στις 2 Μαΐου το Caradoc από κοινού με το θωρηκτό HMS Emperor of India συνέβαλαν με τα πυρά τους στην ανακοπή νέας επίθεσης των Μπολσεβίκων. Τρεις μήνες αργότερα χτυπήθηκε από τρία βλήματα εχθρικής παράκτιας πυροβολαρχίας στο Ochakov, χωρίς όμως να υποστεί ζημιές ή απώλειες. Αργότερα εκείνο τον μήνα υποστήριξε αποβατική ενέργεια κοντά στην Οδησσό. Στα μέσα Οκτωβρίου υποστήριξε επίθεση των αντεπαναστατών κοντά στη Γιάλτα.[13]
Τον Απρίλιο του 1920 το Caradoc βρίσκονταν στα ανοικτά της Γεωργίας προς υποστήριξην επιχειρήσεων κατά των Μπολσεβίκων, συνεχίζοντας σε αυτόν τον ρόλο ολόκληρο τον Μάιο. Τον Ιούνιο στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη εξαιτίας των εξελίξεων στη Μικρασιατική εκστρατεία. Κατά τη διάρκεια της κρίσης του Τσανάκ (Σεπτέμβριος 1922) βρίσκονταν στον κόλπο της Σμύρνης. Παρέμεινε στη Μεσόγειο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1926, οπότε μεταφέρθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στον Σταθμό Κίνας (China Station).[7] Κάπου στα 1924–26 προστέθηκε ζεύγος αντιαεροπορικών πυροβόλων των 40 mm.[9] Με την επιστροφή του στη Μεγάλη Βρετανία ξεκίνησε παρατεταμένο πρόγραμμα επισκευής και ανανέωσης του το οποίο διήρκησε από τις 15 Σεπτεμβρίου 1927 μέχρι τον Οκτώβριο του 1928 που εντάχθηκε στη δύναμη του Σταθμό Βορείου Αμερικής και Δυτικών Ινδιών (North America and West Indies Station). Παρέμεινε εκεί μέχρι τον Φεβρουάριο του 1930 που επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ενταχθεί προσωρινά στον Εφεδρικό στόλο (Reserve fleet). Τον Ιούλιο επέστρεψε στην ενεργό δράση, αυτή τη φορά για να ενταχθεί στην 5η Μοίρα Καταδρομικών στην Άπω Ανατολή. Επέστρεψε στην πατρίδα τέσσερα χρόνια αργότερα για να τεθεί ξανά στην εφεδρεία.[7]
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος το Caradoc βρίσκονταν στο Πόρτλαντ Χάρμπορ (Portland Harbour)[14] και σύντομα ανέλαβε επιχειρήσεις στα ανοικτά των ακτών της Βορείου Αμερικής. Τον επόμενο μήνα μετέφερε χρυσό αξίας δύο εκατομμυρίων στερλινών στο Χάλιφαξ.[7] Στις 23 Οκτωβρίου το ελαφρύ καταδρομικό Orion και το καναδικό αντιτορπιλικό Saguenay εντόπισαν το γερμανικό πετρελαιοφόρο Emmy Friedrich στα στενά του Γιουκατάν. Όταν το Caradoc σταμάτησε το πλοίο το πλήρωμά του το βύθισε προκειμένου να μην αιχμαλωτισθεί. Στις 11 Δεκεμβρίου 1940 το γερμανικό πλοίο Rhein αναχαιτίστηκε από το δανέζικο πολεμικό HNLMS Van Kinsbergen στα δυτικά των στενών της Φλόριδας. Και σε αυτή την περίπτωση το πλήρωμά του το κατέστρεψε για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού.[15] Το Caradoc βύθισε με τα πυρά του το πλοίο αυτό.[15] Από τα τέλη Οκτωβρίου 1941 μέχρι τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους το καταδρομικό ήταν στη Νέα Υόρκη,[7] όπου αντικαταστάθηκαν τα αντιαεροπορικά του από πέντε σύγχρονα πυροβόλα Oerlikon των 20 mm. Επίσης εγκαταστάθηκαν ραντάρ Τύπου 271 και Τύπου 290.[16]
Στη συνέχεια εντάχθηκε στον Ανατολικό Στόλο, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1943.[7] Μετατατράπηκε σε εκπαιδευτικό στο Ντέρμπαν στη Νότια Αφρική[16] και το 1944 μεταφέρθηκε στο Κολόμπο στην Κεϋλάνη. Τον Απρίλιο του 1944 μετατράπηκε σε πλοίο-στρατώνα ενώ τον Αύγουστο του 1945 έγινε προσωρινά η ναυαρχίδα του Ανατολικού Στόλου, που μετονομάστηκε τότε σε Στόλο Ανατολικών Ινδιών.[7] Τον Δεκέμβριο του 1945 επέστρεψε οριστικά στην εφεδρεία, πίσω στην πατρίδα,[6] για να πωληθεί τελικά για σκραπ το επόμενο έτος.[7]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Cwt" is the abbreviation for hundredweight, 20 cwt referring to the weight of the gun.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Friedman, pp. 38, 42, 48
- ↑ Friedman, p. 387
- ↑ 3,0 3,1 Gardiner & Gray, p. 60
- ↑ Colledge, p. 60
- ↑ Raven & Roberts, p. 62
- ↑ 6,0 6,1 Friedman, p. 413
- ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 Whitley, p. 68
- ↑ McBride, pp. 110–15; Newbolt, pp. 165, 169–175
- ↑ 9,0 9,1 Raven & Roberts, p. 75
- ↑ Head, pp. 134–39; Transcript
- ↑ Halpern, p. 7
- ↑ Halpern, pp. 34, 36,
- ↑ Halpern, pp. 41, 54, 100–10
- ↑ Rohwer, p. 1
- ↑ 15,0 15,1 Rohwer, pp. 7, 51
- ↑ 16,0 16,1 Raven & Roberts, p. 427
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Colledge, J. J.· Warlow, Ben (2006) [1969]. Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy (Rev. έκδοση). London: Chatham Publishing. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475.
- Friedman, Norman (2010). British Cruisers: Two World Wars and After. Barnsley, South Yorkshire, UK: Seaforth. ISBN 978-1-59114-078-8.
- Gardiner, Robert & Gray, Randal, επιμ. (1984). Conway's All the World's Fighting Ships: 1906–1921. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-85177-245-5.
- Head, Michael (2009). «The Baltic Campaign, 1918–1920, Pt. I». Warship International (Toledo, Ohio: International Naval Research Organization) XLVI (2): 135–50. ISSN 0043-0374.
- McBride, Keith (1990). «The Weird Sisters». Στο: Gardiner, Robert. Warship. 1990. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελίδες 102–117. ISBN 1-55750-903-4.
- Newbolt, Henry (1996). Naval Operations. History of the Great War Based on Official Documents. V (reprint of the 1931 έκδοση). Nashville, Tennessee: Battery Press. ISBN 0-89839-255-1.
- Raven, Alan & Roberts, John (1980). British Cruisers of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-922-7.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939-1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- «Transcript: HMS CARADOC – November to December 1918, UK out, Baltic». Royal Navy Log Books of the World War 1 Era. Naval-History.net. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2016.
- Whitley, M. J. (1995). Cruisers of World War Two: An International Encyclopedia. London: Cassell. ISBN 1-86019-874-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||||||||||||||||||||
