Γλιβενκλαμίδη
 | |
 | |
| Ονομασία IUPAC | |
|---|---|
5-chloro-N-[2-[4-(cyclohexylcarbamoylsulfamoyl) phenyl]ethyl]-2-methoxybenzamide | |
| Κλινικά δεδομένα | |
| Εμπορικές ονομασίες | δείτε παρακάτω |
| AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
| MedlinePlus | a684058 |
| Δεδομένα άδειας | |
| Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
| Οδοί χορήγησης | Από το στόμα |
| Κυκλοφορία | |
| Κυκλοφορία |
|
| Φαρμακοκινητική | |
| Πρωτεϊνική σύνδεση | Extensive |
| Μεταβολισμός | Hepatic hydroxylation (CYP2C9-mediated) |
| Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 10 ώρες |
| Απέκκριση | Renal and biliary |
| Κωδικοί | |
| Αριθμός CAS | 10238-21-8  |
| Κωδικός ATC | A10BB01 |
| PubChem | CID 3488 |
| IUPHAR/BPS | 2414 |
| DrugBank | DB01016 |
| ChemSpider | 3368 |
| UNII | SX6K58TVWC |
| KEGG | D00336 |
| ChEBI | CHEBI:5441 |
| ChEMBL | CHEMBL472 |
| Χημικά στοιχεία | |
| Χημικός τύπος | C23H28ClN3O5S |
| Μοριακή μάζα | 494,00 g·mol−1 |
O=C(NC1CCCCC1)NS(=O)(=O)c2ccc(cc2)CCNC(=O)c3cc(Cl)ccc3OC | |
InChI=1S/C23H28ClN3O5S/c1-32-21-12-9-17(24)15-20(21)22(28)25-14-13-16-7-10-19(11-8-16)33(30,31)27-23(29)26-18-5-3-2-4-6-18/h7-12,15,18H,2-6,13-14H2,1H3,(H,25,28)(H2,26,27,29) Key:ZNNLBTZKUZBEKO-UHFFFAOYSA-N | |
| (verify) | |
Η γλιβενκλαμίδη (AAN, BAN, INN), επίσης γνωστή ως γλυβουρίδη (USAN) είναι αντιδιαβητικό φάρμακο το οποίο ανήκει στην κατηγορία φαρμάκων γνωστή ως σουλφονυλουρίες, στενά συνδεδεμένη με το αντιβιοτικό σουλφοναμίδη Αναπτύχθηκε το 1966 σε συνεργατική μελέτη μεταξύ Boehringer Mannheim (τώρα μέρος της Roche) και Hoechst (σήμερα μέρος της Sanofi-Aventis).[1]
Ιατρικές χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χρησιμοποιείται στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2. Το 2003, ήταν η πιο δημοφιλής σουλφονυλουρία στις Ηνωμένες Πολιτείες. .[2]
Δεν θεωρείται τόσο καλή λύση όσο η θεραπεία με μετφορμίνη ή ινσουλίνη στις περιπτώσεις διαβήτη κύησης.[3]
Ανεπιθύμητες ενέργειες και αντενδείξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γλιβενκλαμίδη είναι σημαντική αιτία υπογλυκαιμίας Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος από ό, τι με άλλες σουλφονυλουρίες.[4] Επίσης σημειώνεται χολοστατικός ίκτερος.
Η γλιβενκλαμίδη δεν συνιστάται σε άτομα με ανεπάρκεια του ενζύμου G6PD, καθώς μπορεί να προκαλέσει οξεία αιμόλυση.[5]
Πρόσφατα δημοσιευμένα δεδομένα υποδεικνύουν ότι η γλιβενκλαμίδη συνδέεται με σημαντικά υψηλότερη ετήσια θνησιμότητα, όταν συνδυάζεται με μετφορμίνη σε σύγκριση με άλλες φαρμακευτικές θεραπείες που βοηθούν στην έκκριση ινσουλίνης. Η ασφάλεια αυτού του συνδυασμού έχει αμφισβητηθεί.[6]
Μηχανισμός δράσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το φάρμακο λειτουργεί με τη δέσμευση και την αναστολή των ATP-ευαίσθητων διαύλων καλίου (KATP) αναστέλλοντας τη ρυθμιστική υπομονάδα του υποδοχέα σουλφονυλουρίας (SUR1) [7] σε παγκρεατικά β-κύτταρα. Αυτή η αναστολή προκαλεί εκπόλωση της κυτταρικής μεμβράνης, και τη διάνοιξη των διαύλων ασβεστίου. Αυτό οδηγεί σε μια αύξηση στο ενδοκυττάριο ασβέστιο στα βήτα κύτταρα και επακόλουθα τη διέγερση της απελευθέρωσης ινσουλίνης.
Ανάλογα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επιπλέον δομικά ανάλογά της γλιβενκαλμίδης έχουν συνταχθεί από Ahmadi et al.[8]
Έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γλιβενκλαμίδη βελτιώνει την έκβαση σε εγκεφαλικά επεισόδια προλαμβάνοντας το οίδημα εγκεφάλου[9] και ενισχύοντας τη νευροπροστασία.
Εμπορικές ονομασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γλιβενκλαμίδη είναι διαθέσιμη ως γενόσημο φάρμακο και κατασκευάζεται από πολλές φαρμακευτικές εταιρείες και πωλείται σε δόσεις 1,25, 2,5 και 5 mg υπό πολλές εμπορικές ονομασίες, συμπεριλαμβανομένων Gliben-J, Daonil, Diabeta, Euglucon, Gilemal, Glidanil, Glybovin, Glynase, Maninil, Micronase και Semi-Daonil. Είναι επίσης διαθέσιμη σε σταθερούς συνδυασμούς με μετφορμίνη που πωλούνται με διάφορες εμπορικές ονομασίες, π. χ. Bagomet Plus, Benimet, Glibomet, Gluconorm, Glucored, Glucovance, Metglib και πολλοί άλλοι.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Marble A (1971). «Glibenclamide, a new sulphonylurea: whither oral hypoglycaemic agents?». Drugs 1 (2): 109–15. doi:. PMID 4999930. https://archive.org/details/sim_drugs_1971_2_2/page/109.
- ↑ Riddle MC (February 2003). «Editorial: sulfonylureas differ in effects on ischemic preconditioning--is it time to retire glyburide?». J. Clin. Endocrinol. Metab. 88 (2): 528–30. doi:. PMID 12574174.
- ↑ Balsells, M; García-Patterson, A; Solà, I; Roqué, M; Gich, I; Corcoy, R (21 January 2015). «Glibenclamide, metformin, and insulin for the treatment of gestational diabetes: a systematic review and meta-analysis.». BMJ (Clinical research ed.) 350: h102. doi:. PMID 25609400.
- ↑ Gangji, A. S.; Cukierman, T.; Gerstein, H. C.; Goldsmith, C. H.; Clase, C. M. (1 February 2007). «A Systematic Review and Meta-Analysis of Hypoglycemia and Cardiovascular Events: A comparison of glyburide with other secretagogues and with insulin». Diabetes Care 30 (2): 389–394. doi:. PMID 17259518. https://archive.org/details/sim_diabetes-care_2007-02_30_2/page/389.
- ↑ «Glyburide-induced acute haemolysis in a G6PD-deficient patient with NIDDM». Br. J. Haematol. 92 (1): 159–60. January 1996. doi:. PMID 8562390. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-haematology_1996-01_92_1/page/159.
- ↑ «Three-year mortality in diabetic patients treated with different combinations of insulin secretagogues and metformin». Diabetes Metab Res Rev 22 (6): 477–82. 2006. doi:. PMID 16634115.
- ↑ «Glibenclamide, a blocker of K+(ATP) channels, shows antileishmanial activity in experimental murine cutaneous leishmaniasis». Antimicrob. Agents Chemother. 50 (12): 4214–6. December 2006. doi:. PMID 17015627. PMC 1693980. https://archive.org/details/sim_antimicrobial-agents-and-chemotherapy_2006-12_50_12/page/4214.
- ↑ Ahmadi, A; Khalili, M; Khatami, K; Farsadrooh, M; Nahri-Niknafs, B (2014). «Synthesis and investigating hypoglycemic and hypolipidemic activities of some glibenclamide analogues in rats». Mini reviews in medicinal chemistry 14 (2): 208–13. doi:. PMID 24387708.
- ↑ «Newly expressed SUR1-regulated NC(Ca-ATP) channel mediates cerebral edema after ischemic stroke». Nat. Med. 12 (4): 433–40. April 2006. doi:. PMID 16550187.