Cadillac Catera

Cadillac Catera
Cadillac Catera
	; Cadillac Catera του 2000
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Opel, ειδικά για λογαριασμό της Cadillac
Μητρική εταιρεία	General Motors (μέχρι σήμερα της Cadillac και μέχρι το 2017 της Opel)
Παραγωγή	1996 — 2001
Σεζόν	1997 — 2001
Συναρμολόγηση	Ρύσελσχαϊμ, Γερμανία
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Μεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα	4-πορτο sedan
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Πλατφόρμα	General Motors V platform
Σχετική εξέλιξη	Opel Omega δεύτερης γενιάς; Vauxhall Omega; Chevrolet Omega; Holden Commodore; Pontiac GTO
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας	3.0 λίτρα V6 βενζίνης
Μετάδοση	4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο GM 4L30-E
Χωρητικότητα καυσίμου	60 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο	2.731 χιλιοστά
Μήκος	1996 - 1999 : 4.928 χιλιοστά; 2000 - 2001 : 4.882 χιλιοστά
Πλάτος	1.786 χιλιοστά
Ύψος	1996 - 1999 : 1.430 χιλιοστά; 2000 - 2001 : 1.433 χιλιοστά
Κενό Βάρος	1.768 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	Cadillac Cimarron (1981 — 1988)
Επόμενο μοντέλο	Cadillac CTS

Η Cadillac Catera ήταν ένα μεσαίο πολυτελές σεντάν αυτοκίνητο της κατηγορίας Ε, της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Cadillac, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 1996 και του 2001, αν και ουσιαστικά δεν ήταν ξεχωριστό μοντέλο, αλλά μια παράλληλη έκδοση της δεύτερης γενιάς του Opel Omega με πληρέστερο εξοπλισμό, για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς. Συνολικά παρήχθησαν 94.801 αντίτυπα σειράς Catera. Οι κυριότεροι ανταγωνιστές της ήταν η Mercedes E-Class W210, η BMW Σειρά 5 E39, το Audi A6 και το Lincoln LS.

Εξέλιξη και εμπορική τοποθέτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1995, η μητρικός όμιλος της General Motors ανακοίνωσε ότι το τελευταίο παραδοσιακό πισωκίνητο σεντάν τεράστιων διαστάσεων, που συνέχιζε την παράδοση των αμερικανικών λιμουζινών του παρελθόντος, η Cadillac Fleetwood, θα αποσυρόταν οριστικά από την παραγωγή μετά τη λήξη της σεζόν του 1996, χωρίς να υπάρξει κανένας διάδοχος. Αυτό έφερε τότε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την Cadillac, διότι η παλέτα των μοντέλων της θα έμενε με δύο μόλις 4-πορτα σεντάν 3 όγκων, τις Seville και DeVille, και μάλιστα κανένα από αυτά δεν θα ήταν πισωκίνητο.

Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία άρχισε να αναζητά επειγόντως τρόπους να ρίξει στην παραγωγή και τρίτο σεντάν, όσο το δυνατόν ταχύτερα. Η λύση που προκρίθηκε, ήταν η μαζική παραγωγή μίας παράλληλης έκδοσης της δεύτερης γενιάς του Opel Omega (Opel Omega MV6, παραγωγή Ιανουάριος 1994 - Ιούνιος 2003). Η επιλογή του Omega ως βάση έγινε για να κρατηθούν, τόσο το κόστος παραγωγής, όσο και η τιμή διάθεσης στην αγορά, σε χαμηλά και ανταγωνιστικά επίπεδα. Με την Catera, παράλληλα, η Cadillac επεδίωξε να διευρύνει την παλέτα των μοντέλων της προς τις μικρότερες κατηγορίες αυτοκινήτων, καθώς είχε γίνει προφανές ότι η επέκταση της παλέτας της προς μια πιο μεσαία τάξη ήταν πλέον άμεσα αναγκαία.

Προκειμένου το νέο μοντέλο να φτάσει στην παραγωγή όσο το δυνατόν ταχύτερα, δεν υπήρξε καμία διαδικασία διαμόρφωσης μιας διαφορετικής αισθητικής. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η εξωτερική εμφάνιση και η σχεδίαση στο σαλόνι της Catera ήταν σχεδόν ίδιες με αυτές του Opel Omega, διαφέροντας ελαφρά μόνο στη μπροστινή γρίλια και στα πίσω φώτα, τα οποία (μέχρι την ανανέωση που έγινε το καλοκαίρι του 1999, δείτε τη σχετική ενότητα) απλώνονταν σε όλο το πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Ωστόσο, οι μηχανικοί της Cadillac προέβησαν σε μια σειρά βελτιώσεων στην πολυτέλεια και στην ασφάλεια, προσθέτοντας επιπλέον βάρος στο αρχικό καθαρό βάρος του Omega MV6 και παρεμβαίνοντας στην ανάρτηση, ώστε να γίνει πιο άνετη. Επίσης, προσέθεσαν κάποιες επιπλέον πινελιές πολυτελείας στο σαλόνι, κυρίως με περισσότερες ξύλινες επενδύσεις, ενώ το μοντέλο έφερε και πληρέστερο εξοπλισμό από το Omega.

Η Catera, ταυτόχρονα, αντικατέστησε τον ρόλο της Fleetwood ως το μοναδικό πισωκίνητο σεντάν της Cadillac. Επιπλέον, κατά τα έτη κυκλοφορίας της, ήταν το μοναδικό μοντέλο της Cadillac χωρίς κινητήρα V8, καθώς έφερε μόνο έναν βενζινοκινητήρα 3.0 λίτρων V6. Θεωρήθηκε τότε ως ο έμμεσος διάδοχος της εμπορικά ανεπιτυχούς Cadillac Cimarron του 1981 - 1988, αν και είχε εμφανώς μεγαλύτερες διαστάσεις από την Cimarron. Ενδεικτικώς, το συνολικό μήκος της Cimarron ήταν μόλις 4.516 χιλιοστά, ενώ το μήκος της Catera πλησίαζε τα 5 μέτρα.

Διαθεσιμότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για πρώτη φορά κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το φθινόπωρο του 1996, για τη σεζόν (model year) του 1997, ως το βασικό «εισαγωγικό» μοντέλο της Cadillac και, ταυτόχρονα, με μια σειρά διαφημίσεων του αυτοκινήτου, στις οποίες συμμετείχε η Σίντι Κρόφορντ. Αρχικά, η βασική του εμπορική τιμή ήταν 29.995 δολάρια, δηλαδή 51.800 δολάρια με την ισοτιμία του 2021. Χρονολογικά, η εισαγωγή της Catera ήρθε 2 έτη μετά την έναρξη της παραγωγής του Opel Omega δεύτερης γενιάς. Επίσης, η Catera προσφερόταν με έναν μόνο κινητήρα, τον βενζινοκινητήρα 3.0 λίτρων V6 της κορυφαίας έκδοσης του Omega. Στη Βόρεια Αμερική, ο κινητήρας αυτός απέδιδε ισχύ 200 hp (147 kW). Το μοναδικό διαθέσιμο κιβώτιο ταχυτήτων της Cadillac Catera, ήταν ένα 4-τάχυτο αυτόματο, σε αντίθεση με το Opel Omega, που είχε προσφερθεί επίσης και με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο.

Κατασκευαζόταν στη γραμμή παραγωγής της Opel στο Ρύσελσχαϊμ της Γερμανίας, μαζί με το Omega, και εξαγόταν ως πλήρες αυτοκίνητο στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Κυρίως κυκλοφόρησε στη Βόρεια Αμερική, αλλά και σε μερικές ακόμα αγορές παγκοσμίως - γενικώς σε κράτη όπου η Opel δεν είχε ισχυρή παρουσία. Ειδικότερα στην Ευρώπη, δεν διατέθηκε ποτέ επίσημα, παρά μόνο μεμονωμένα και κατόπιν ειδικής παραγγελίας, και σε ελάχιστα κράτη. Η ευρωπαϊκή εκδοχή του κινητήρα όσων λίγων παραγγέλθησαν, ήταν ελαφρώς ισχυρότερη και απέδιδε 211 hp (155 kW), λόγω των κάπως λιγότερο αυστηρών προδιαγραφών για τις εκπομπές καυσαερίων από αυτές που ίσχυαν τότε στη Βόρεια Αμερική. Αντιθέτως, σε κάποιες άλλες αγορές, όπως στην Ελλάδα και στην κατασκευάστρια Γερμανία, το μοντέλο δεν κυκλοφόρησε ποτέ, ούτε καν από παράλληλες εισαγωγές, λόγω της ισχυρής παρουσίας της Opel, προκειμένου να μην προκληθεί εσωτερικός ανταγωνισμός με το Omega μέσα στον όμιλο της General Motors.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Catera έφερε εξ αρχής στάνταρ Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (Anti-lock Braking System / ABS), Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system), φώτα που λάμπουν και την ημέρα (daytime running lights) και 2 μπροστινούς αερόσακους, ενώ έξτρα ήταν το σύστημα τηλεματικής της General Motors OnStar. Στα τέλη του 1998, η έκδοση Sport απέκτησε και πλευρικούς αερόσακους και κατά την ανανέωση του 1999 οι πλευρικοί αερόσακοι έγιναν πλέον στάνταρ σε όλες τις Catera. Από την άλλη πάντως, Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας (ESP) δεν προσφερόταν.

Ανανέωση του 1999[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 1999, η Cadillac Catera και το Opel Omega δεύτερης γενιάς υπέστησαν μια ελαφρά ανανέωση. Οι κοινές αλλαγές περιελάμβαναν νέες γρίλιες και πίσω φώτα, νέους καθρέφτες, νέο ντιζάιν στις ζάντες αλουμινίου και βελτιώσεις στο εσωτερικό, με νέα κεντρική κονσόλα. Ειδικότερα η Catera απέκτησε τότε και μια κάπως πιο σκληρή ανάρτηση, συν προαιρετικούς προβολείς μεγάλης ισχύος HID.

Εμπορική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μοντέλο ήταν μικρότερο και με πολύ λιγότερη ισχύ από όλες τις άλλες Cadillac της τότε χρονικής περιόδου. Μολονότι η Catera αρχικά απέσπασε θετικές κριτικές από τον Τύπο αυτοκινήτου, οι πωλήσεις δεν έφτασαν ποτέ τα αναμενόμενα επίπεδα. Γενικώς θεωρήθηκε από το ευρύ κοινό ότι έδειχνε μάλλον αδιάφορη και ανεπαρκής για το ίματζ της εταιρείας και τις απαιτήσεις των υποψήφιων αγοραστών των αυτοκινήτων πολυτελείας. Οι τυπικοί αγοραστές της Cadillac επιζητούσαν ένα σαφώς πιο ξεχωριστής προσωπικότητας αυτοκίνητο και, επιπλέον, η Catera δεν μπόρεσε να προσελκύσει αρκετούς υποψήφιους αγοραστές από τις ευρωπαϊκές μάρκες πολυτελείας ή τουλάχιστον όχι στον βαθμό που ήλπιζε η Cadillac. Σύντομα, επίσης, εμφανίστηκαν πολλά και σοβαρά προβλήματα αναξιοπιστίας, κοινά με αυτά του Opel Omega δεύτερης γενιάς, και επέφεραν την οριστική διακοπή του μοντέλου μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Αντικατάσταση της Catera[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πίσω μέρος μιας Cadillac Catera του 1997 - 1999.

Το 2001, η Catera αποσύρθηκε από την αγορά, ενώ η παραγωγή του δίδυμου Omega τελικώς διακόπηκε στις 25 Ιουνίου 2003, χωρίς να υπάρξει ποτέ διάδοχος για το Omega.

Αντιθέτως, για την Catera, μετά από μια παύση ενός έτους, το 2002 ήρθε ο επίσημος διάδοχος και ήταν η Cadillac CTS. Μάλιστα έλαβε το όνομα CTS λόγω μιας αλλαγής που έγινε τότε στην ονοματολογία της Cadillac. Για την ακρίβεια, ακολούθησε το νέο σύστημα ονοματολογίας με τα 3 γράμματα, που καθιέρωσε η Cadillac μεταξύ του 2002 και του 2005. Ειδικότερα, η Cadillac STS πήρε το όνομά της από την ισχυρότερη έκδοση της προκατόχου Cadillac Seville, την Seville STS (Seville Touring Sedan), η Cadillac DTS πήρε το όνομά της από την ισχυρότερη έκδοση της προκατόχου Cadillac DeVille, την DeVille DTS (DeVille Touring Sedan), και η Cadillac CTS έλαβε το όνομά της με το ίδιο πρότυπο (Catera Touring Sedan).

Η εντελώς νέα CTS ήταν πλέον πιο ξεχωριστή ως μοντέλο, με εντονότερη προσωπικότητα και σημείωσε μεγάλη επιτυχία στην αγορά της Βόρειας Αμερικής, ενώ διατέθηκε επίσημα και στα κράτη της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα.