Auld Lang Syne

Το Auld Lang Syne[1] είναι σκωτσέζικο τραγούδι. Στον αγγλόφωνο κόσμο, το τραγούδι αυτό τραγουδιέται παραδοσιακά για να αποχαιρετηθεί το παλιό έτος τα μεσάνυχτα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς. Ακούγεται επίσης συχνά σε κηδείες, τελετές αποφοίτησης καθώς και ως αποχαιρετιστήριο τραγούδι ή τραγούδι τέλους σε διάφορες άλλες περιστάσεις. Για παράδειγμα, πολλοί κλάδοι του προσκοπικού κινήματος χρησιμοποιούν το Auld Lang Syne για να σηματοδοτήσουν το τέλος των τζαμπορί αλλά και σε άλλες περιστάσεις. [2] [3]
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι ένα ποίημα το οποίο γράφτηκε στη σκωτσέζικη γλώσσα από τον Ρόμπερτ Μπερνς το 1788. [4] [5] αλλά είναι βασισμένο σε ένα παλαιότερο σκωτσέζικο παραδοσιακό τραγούδι. Το 1799, δημιουργήθηκε πάνω σε αυτό μια παραδοσιακή πεντατονική μελωδία, η οποία έκτοτε έγινε πρότυπο. Το Auld Lang Syne αναφέρεται με τους αριθμούς 6294 και 13892 στο ευρετήριο λαϊκών τραγουδιών Roud.
Ο σκωτσέζικος τίτλος του ποιήματος μπορεί να μεταφραστεί κατά κυριολεξία ως "παλιό εδώ και καιρό" ή, λιγότερο κυριολεκτικά, "πριν από πολύ καιρό", [6] "τα περασμένα", "οι περασμένες εποχές" ή "τα παλιά". Κατά συνέπεια, ο στίχος "For auld lang syne", ο οποίος εμφανίζεται στην πρώτη αράδα του ρεφρέν, θα μπορούσε να μεταφραστεί χαλαρά ως "για τον παλιό καλό καιρό".
Η φράση Auld Lang Syne έχει χρησιμοποιηθεί και σε άλλα παρόμοια ποιήματα από τους Ρόμπερτ Έιτον (1570–1638), Άλαν Ράμσεϊ (1686–1757) και Τζέιμς Γουότσον (1711), καθώς και σε παλαιότερα λαϊκά τραγούδια πριν από τον ίδιο τον Μπερνς. [7]
Στη σύγχρονη εποχή, ο Μάθιου Φιτ χρησιμοποιεί τη φράση «την εποχή του auld lang syne» ως ισοδύναμη του «μια φορά κι έναν καιρό» κατά την αναδιήγηση παραμυθιών στη σκωτσέζικη γλώσσα. [8]
Στίχοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τραγούδι ξεκινά θέτοντας μια ρητορική ερώτηση: "Είναι σωστό να ξεχαστούν οι παλιές εποχές;" Η απάντηση σε γενικές γραμμές ερμηνεύεται ως ένα κάλεσμα να θυμόμαστε τις φιλίες από τα παλιά. [9]
Το βιβλίο Select Songs of Scotland (Επιλεγμένα τραγούδια της Σκωτίας) του Τζορτζ Τόμσον δημοσιεύτηκε το 1799. Στην έκδοση αυτή, ο δεύτερος στίχος του Auld Lang Syne που μιλά για τον αποχαιρετισμό και την πρόποση έχει μεταφερθεί στη σημερινή του θέση, δηλαδή στο τέλος του τραγουδιού. [9]
Στην πιο συνηθισμένη χρήση του τραγουδιού Auld Lang Syne ακούγεται μόνο ο πρώτος στίχος και το ρεφρέν. Οι τελευταίοι στίχοι και των δύο αυτών στοιχείων τραγουδιούνται συχνά μαζί με τις πρόσθετες λέξεις "For the sake of" ή "And days of", αντί με τους απλούστερους στίχους του Ρόμπερτ Μπερνς. Αυτό κάνει αυτούς τους στίχους αυστηρά συλλαβικούς, με μία μόνο νότα ανά συλλαβή.
Οι πρωτότυποι στίχοι του Μπερνς (σκωτσέζικα) [6] | Συνηθισμένη έκδοση (αγγλικά) | Μετάφραση (ελληνικά) [10] |
---|---|---|
Should auld acquaintance be forgot, |
Should old acquaintance be forgot, |
Ξεχνιούνται οι παλιοί γνωστοί,
απ’ το μυαλό το χθες? Ξεχνιούνται οι παλιοί γνωστοί, κι οι παλιές στιγμές? ΡεφρένΚι η κούπα σου θα ύψωθεί ! κι η δική μου σαν τα χθες ! Άλλη μια κούπα σεβασμού, στις παλιές στιγμές. Ρεφρέν Μαργαρίτες κόψαμε μαζί τρέχοντας στις πλαγιές, μα τόσα έχουμε διαβεί, απ’ τις παλιές στιγμές. Ρεφρέν Στο ρεύμα κάναμε κουπί, πρωί ως τις βραδιές, μα θάλασσες ήσαν πλατιές απ’ τις παλιές στιγμές. Ρεφρέν Πάρε το χέρι φίλε μου! Δως το δικό σ’ αν θες! Μιας φιλίας καλής γουλιά, στις παλιές στιγμές. Ρεφρέν |
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σκωτσέζος ποητής Ρόμπερτ Μπερνς έστειλε ένα αντίγραφο του πρωτότυπου τραγουδιού στο Μουσικό Μουσείο της Σκωτίας το 1788 με την παρατήρηση: "Το παρακάτω τραγούδι είναι ένα παλιό τραγούδι, των παλιών εποχών, που δεν γράφτηκε ποτέ σε έντυπο, ούτε καν σε χειρόγραφο μέχρι που το άκουσα από έναν γέρο". [11]
Μερικοί από τους στίχους του τραγουδιού πράγματι «συλλέχθηκαν» αντί να συντεθούν από τον ποιητή. Η μπαλάντα "Old Long Syne" η οποία δημοσιεύτηκε το 1711 από τον Τζέιμς Γουότσον έχει σημαντική ομοιότητα στον πρώτο στίχο και το ρεφρέν με το μεταγενέστερο ποίημα του Μπερνς [7] και είναι σχεδόν βέβαιο ότι προέρχεται από το ίδιο "παλιό τραγούδι".
Παρ' όλα αυτά, είναι δίκαιο να αποδοθεί το υπόλοιπο ποίημα στον ίδιο τον Μπερνς. [11]
Το τραγούδι είχε αρχικά μια άλλη μελωδία, η οποία μπορεί να εντοπιστεί γύρω στο 1700 και η οποία είχε κριθεί ως "μέτρια" από τον Ρόμπερτ Μπερνς. Η πρώτη τεκμηριωμένη χρήση της μελωδίας που χρησιμοποιείται συνήθως σήμερα έγινε το 1799, και βρίσκεται στον δεύτερο τόμο του βιβλίου Select Songs of Scotland του Τζορτζ Τόμοσν. Πρόκειται για μια πεντατονική σκωτσέζικη παραδοσιακή μελωδία, η οποία πιθανότατα ήταν αρχικά ένας ζωηρός χορός με πολύ πιο γρήγορο τέμπο. [9] Υπάρχει κάποια αμφιβολία για το κατά πόσο αυτή η μελωδία ήταν εκείνη στην οποία θα ήθελε αρχικά ο Μπερνς να προσαρμόσει τη δική του εκδοχή για το τραγούδι. [5] [12]

Η εκτέλεση του "Old Long Syne" κατά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς καθιερώθηκε πολύ γρήγορα ως έθιμο των Σκωτσέζων το οποίο σύντομα εξαπλώθηκε και σε άλλα μέρη των Βρετανικών Νήσων. Με τη μετανάστευση των Σκωτσέζων (καθώς και των Άγγλων, των Ουαλών και των Ιρλανδών) σε όλο τον κόσμο, το τραγούδι ταξίδεψε γρήγορα σε κάθε άκρη της γης.
Εκδόσεις του Auld Lang Syne που χρησιμοποιούν διαφορετικούς στίχους και εναλλακτικές μελωδίες έχουν επιβιώσει ως τοπικά λαϊκά τραγούδια σε απομονωμένες κοινότητες της Σκωτίας. Ο Αμερικανός συλλέκτης λαϊκών τραγουδιών Τζέιμς Μάντισον Κάρπεντερ συνέλεξε μια εκδοχή του τραγουδιού από έναν άνδρα ο οποίος ονομαζόταν Γουίλιαμ Στιλ από το Κιούμινσταουν του Αμπερντίνσιρ κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1930. Μπορεί κανείς να ακούσει την εκδοχή αυτή να ερμηνεύεται από τον ίδιο τον Στιλ στον ιστότοπο της βιβλιοθήκς Vaughan Williams Memorial Library. [13]
Διασκευές και αναφορές της μελωδίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άγγλος συνθέτης Γουίλιαμ Σιλντ φαίνεται να παραθέτει εν συντομία τη μελωδία του Auld Lang Syne στο τέλος της οβερτούρας της όπεράς του Ροζίνα (Rosina) του 1782. Αυτή μπορεί να είναι και η πρώτη ηχογραφημένη χρήση της μελωδίας. Ο ισχυρισμός ότι ο Ρόμπερτ Μπερνς δανείστηκε τη μελωδία από τον Σιλντ είναι για διάφορους λόγους εξαιρετικά απίθανος, αν και μπορεί κάλλιστα να πήραν και οι δύο τη μελωδία από μια κοινή πηγή, πιθανώς από έναν τοπικό χορευτικό κομμάτι που ονομάζεται "The Miller's Wedding" (Ο γάμος του μυλωνά) ή "The Miller's Daughter" (Η κόρη του μυλωνά). [14] Το πρόβλημα είναι ότι οι μελωδίες οι οποίες βασίζονται στο ίδιο σύνολο χορευτικών βημάτων έχουν αναγκαστικά παρόμοιο ρυθμό, οπότε ακόμη και μια επιφανειακή ομοιότητα στο μελωδικό σχήμα μπορεί να προκαλέσει μια πολύ έντονη εμφανή ομοιότητα στη μελωδία ως σύνολο. Για παράδειγμα, το ποίημα του Μπερνς "Comin' Thro' the Rye" τραγουδιέται πάνω σε ένα μελωδικό μοτίβο που μπορεί επίσης να βασίζεται στο χορευτικό κομμάτι "Miller's Wedding". Η προέλευση της μελωδίας του "God Save the King", του εθνικού ύμνου του Ηνωμένου Βασιλείου, παρουσιάζει ένα πολύ παρόμοιο πρόβλημα για τον ίδιο ακριβώς λόγο, καθώς βασίζεται επίσης πάνω σε ένα χορευτικό μέτρο. [15]

Το 1792, ο Αυστριακός συνθέτης Γιόζεφ Χάιντν διασκεύασε το Auld Lang Syne ως μία από τις περισσότερες από 400 διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών της Σκωτίας που του ανατέθηκαν από τον Τζορτζ Τόμσον και τους εκδότες Γουίλιαμ Νάπιερ και Γουίλιαμ Γουάιτ. [16] Η διασκευή του μπορεί να βοήθησε στη διάδοση του τραγουδιού. [17] Ο Γερμανός συνθέτης Λούντβιχ βαν Μπετόβεν έγραψε επίσης μια διασκευή του Auld Lang Syne (WO 156/11) η οποίς δημοσιεύτηκε το 1814 ως μέρος των 12 Σκωτσέζικων λαϊκών τραγουδιών του. Και οι δύο αυτές κλασικές εκδοχές χρησιμοποιούν τον αρχικό γρήγορο ρυθμό του παραδοσιακού χορού.
Το 1855, γράφτηκαν διαφορετικοί στίχοι για τη μελωδία του Auld Lang Syne από τον Άλμπερτ Λέιντον σε ένα έργο που τιτλοφορήθηκε "Song of the Old Folks" (Τραγούδι των Παλαιών). Αυτό το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στη μουσική συλλογή Father Kemp's Old Folks Concert Tunes το οποίο δημοσιεύτηκε στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης το 1860. [18] Για πολλά χρόνια, ήταν παράδοση της Μουσικής Εταιρείας Stoughton να τραγουδά αυτή την εκδοχή στη μνήμη όσων είχαν πεθάνει εκείνη τη χρονιά.
Ο Αμερικανός τραγουδοποιός Τζορτζ Μ. Κόχαν παραθέτει ένα απόσπασμα της μελωδίας Auld Lang Syne από τον πρώτο έως τον προτελευταίο στίχο του ρεφρέν του τραγουδιού του "You're a Grand Old Flag". Είναι ξεκάθαρο από τους στίχους ότι αυτό είναι εσκεμμένο, καθότι η μελωδία είναι πανομοιότυπη εκτός από την πρώτη συλλαβή της λέξης «forgot».
Ο Αμερικανός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Τζον Φίλιπ Σούζα παραθέτει τη μελωδία στο τρίο του εμβατηρίου που συνέθεσε το 1924 «Ancient and Honorable Artillery Company».
Ο Άγγλος συνθέτης ελαφριάς μουσικής Έρνεστ Τόμπλισον έγραψε το 1976 ένα έργο με τίτλο Fantasia on Auld Lang Syne , στα 20 λεπτά του οποίου συνδυάζει 152 αποσπάσματα από κομμάτια άλλων λαϊκών και κλασικών συνθετών. [19]
Στη χορωδιακή παράδοση της Ιερής Άρπας, υπάρχει μια διασκευή της μελωδίας η οποία έχει το όνομα "Plenary". Οι στίχοι είναι ένα memento mori (υπενθύμιση της θνητότητας) και ξεκινούν με τις λέξεις "Hark! from the tomb a doleful sound". Μία ακόμη χριστιανική προσαρμογή, με το όνομα "Fair Haven" και την ίδια μελωδία, χρησιμοποιεί το κείμενο "Hail! Sweetest, Dearest Tie That Binds" του Έιμος Σάτον. [20] Με παρόμοιο τρόπο, το 1999, ο Κλιφ Ρίτσαρντ κυκλοφόρησε μια προσαρμογή της Κυριακής προσευχής (του γνωστού "Πάτερ ημών") με τον τίτλο "The Millennium Prayer" (Η προσευχή της χιλιετίας) και την ίδι μελωδία. [21]
Έχει αναφερθεί ότι Βρετανοί στρατιώτες που βρίσκονταςν στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου τραγουδούσαν το "We're Here Why We're Here" με τη μελωφία του Auld Lang Syne . [22]
Πότε τραγουδιέται
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την Πρωτοχρονιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Auld Lang Syne τραγουδιέται παραδοσιακά στο τέλος εορταστικών συγκεντρώσεων της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς στη Σκωτία και σε όλο τον κόσμο, ειδικά στις αγγλόφωνες χώρες.
Την Πρωτοχρονιά στη Σκωτία είναι κοινή πρακτική να πιάνονται όλοι οι συμμετέχοντες σε μια εορταστική συγκέντρωση χέρι με χέρι με το πρόσωπο που βρίσκεται δίπλα τους για να σχηματίσουν έναν μεγάλο κύκλο γύρω από την πίστα. Στην αρχή του τελευταίου στίχου (And there's a hand, my trusty fiere!/and gie's a hand o' thine!), όλοι οι παρευρισκόμενοι σταυρώνουν τα χέρια τους μπροστά στο σώμα τους, έτσι ώστε το δεξί τους χέρι να ακουμπίσει το άτομο που βρίσκεται στα αριστερά τους και το αντίστροφο. [23] [24] Όταν το τραγούδι τελειώνει, όλοι τρέχουν προς στη μέση του κύκλου, ενώ κρατούν ακόμα ο ένας το χέρι του άλλου. Όταν ο κύκλος αποκατασταθεί, όλοι κάνουν μεταβολή με πλεγμένα ακόμη τα χέρια για να καταλήξουν να κοιτάζουν προς τα έξω ενώ κρατιούνται ακόμα από τα χέρια. Η παράδοση αυτή αναπτύχθηκε στα μέσα του 19ου αι. μεταξύ των ελευθεροτεκτόνων και άλλων αδελφών οργανώσεων. [25] [26]
Έξω από τη Σκωτία, τα χέρια των χορευτών συχνά είναι σταυρωμένα μπροστά στο σώμα από την αρχή του τραγουδιού, σε αντίθεση με αυτό που γίνεται στο σκωτσέζικο έθιμο. Η σκωτσέζικη παράδοση ακολουθήθηκε και από Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου στους εορτασμούς Millennium Dome για την έλευση του έτους 2000. Μια μερίδα δημοσιογράφων μάλιστα την επέπληξε επειδή δεν σταύρωσε «σωστά» τα χέρια της, αγνοώντας ότι ακολουθούσε σωστά τη σκωτσέζικη παράδοση. [27] [28]
Σε άλλες περιστάσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκτός από τον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς, το Auld Lang Syne χρησιμοποιείται ευρέως για να συμβολίσει άλλα "τελειώματα και νέα ξεκινήματα" - ανάμεσα στα οποία είναι οι αποχαιρετισμοί, οι κηδείες (και μνημόσυνα), τελετές αποφοίτησης, το τέλος μιας γιορτής (όχι πρωτοχρονιάτικης), τζαμπορί του Προσκοπικού Κινήματος, την τελευταία υποστολή της σημαίας του Ηνωμένου Βασιλείου κατά την απόκτηση της ανεξαρτησίας μιας βρετανικής αποικίας [29] και ως ένδειξη ότι ένα κατάστημα λιανικής πρόκειται να κλείσει τη συγκεκριμένη ημέρα. Η μελωδία χρησιμοποιείται επίσης ευρέως με άλλους στίχους, ειδικά ύμνους αθλητικών και άλλων συλλόγων καθώς και εθνικούς ύμνους (της Νότιας Κορέας τη δεκαετία του 1940 και των Μαλδίβων μέχρι το 1972). Στη Σκωτία και σε άλλα μέρη της Ηνωμένου Βασιλείου, συγκεκριμένα, το Auld Lang Syne συνδέεται με μνημόσυνα και εορτασμούς στη μνήμη του ποιητή Ρόμπερτ Μπερνς. Η παρακάτω λίστα περιέχει κάποιες, αν και όχι όλες, από τις χρήσεις αυτές. [30] [31] [2]
Στον αγγλόφωνο κόσμο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στη Σκωτία, το Auld Lang Syne τραγουδιέται συχνά στο τέλος ενός κέιλι, δηλαδή ενός παραδοσιακού χορού, καθώς και σε γάμους. Στους γάμους, γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως την Πρωτοχρονιά, αλλά η νύφη και ο γαμπρός συχνά σηκώνονται στα χέρια από το πλήθος στο κέντρο του κύκλου.
- Το Auld Lang Syne παίζεται και τραγουδιέται από το πλήθος κατά τα τελευταία στάδια του ετήσιου Στρατιωτικού Εορτασμού ο οποίος γίνεται στο Εδιμβούργο.
- Στη Μεγάλη Βρετανία, το Auld Lang Syne παίζεται κατά το κλείσιμο του ετήσιου Συνεδρίου των Συνδικάτων.
- Το τραγούδι τραγουδιέται στο τέλος της θερινής περιόδου διάρκειας οκτώ εβδομάδων BBC Proms που αποτελείται από καθημερινές ορχηστρικές συναυλίες. Ανάλογα με το αν έχει προγραμματιστεί «επίσημη» παράσταση, μπορεί το τραγούδι να μην εμφανίζεται στο πρόγραμμα, αλλά σε αυτήν την περίπτωση το κοινό κρατάει την παράδοση και το τραγουδά μόνο του, με ή χωρίς βοήθεια από τους ερμηνευτές. [32]
- Το τραγούδι παίζεται κατά την τελετή ορκωμοσίας στο Βασιλικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου καθώς οι νέοι αξιωματικοί ανεβαίνουν τα σκαλιά του Royal Naval College, ενώ για τους αξιωματικούς της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας γίνεται το ίδιο στο Royal Air Force College Cranwell αλλά και στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία Sandhurst για τους νέους αξιωματικούς που εντάσσονται στον Βρετανικό Στρατό Ξηράς, καθώς οι δόκιμοι ανεβαίνουν τα σκαλιά του διάσημου κτιρίου τους στο Old College. Αυτό το έθιμο (ή κάτι πολύ παρόμοιο) ακολουθείται και σε Ναυτικά ή Στρατιωτικά κολέγια σε πολλές άλλες χώρες, ειδικά σε χώρες που είναι μέλη ή πρώην μέλη της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Παραδείγματα τέτοιων κρατών είναι ο Καναδάς, η Μαλαισία, η Ινδία το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, η Σρι Λάνκα και η Νιγηρία.
- Το τραγούδι χρησιμοποιείται πολύ ευρέως από το διεθνές Προσκοπικό Κίνημα, όπου είναι ένα δημοφιλές τραγούδι για το τέλος των τζαμπορί καθώς και για άλλες περιστάσεις. [2] [31] [33]
Σε μη αγγλόφωνες χώρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Auld Lang Syne έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και τραγουδιέται ευρέως σε όλο τον κόσμο. Η πεντατονική κλίμακα του τραγουδιού ταιριάζει με τις κλίμακες που χρησιμοποιούνται στην Κορέα, την Ιαπωνία, την Ινδία, την Κίνα και σε άλλες ασιατικές χώρες, γεγονός που έχει διευκολύνει τη δημοτικότητα της μελωδίας στην Ανατολή. Η ακόλουθη λίστα η οποία αποτελείται από συγκεκριμένα παραδείγματα περιγράφει στοιχεία που είναι ξεωριστά ή ασυνήθιστα σχετικά με τη χρήση του τραγουδιού σε μια συγκεκριμένη χώρα και (αναγκαστικά) δεν είναι πλήρης.
- Στη Γαλλία, ο ιησουίτης ιερέας και πρωτοπόρος του προσκοπισμού Ζακ Σεβάν μετέφρασε το τραγούδι το 1920. Έχει γίνει ένα συνηθισμένο αποχαιρετιστήριο τραγούδι με τον τίτλο "Ce n'est qu'un au revoir" («Απλώς αποχαιρετώντας»). Πάνω στην ίδια μελωδία έχει γραφτεί και ένας καθολικός ύμνος με τίτλο "Restons toujours unis" («Μένουμε πάντα ενωμένοι»). Οι μασονικές στοές το χρησιμοποιούν επίσης ευρέως, εις ανάμνηση του γεγονότος ότι ο Ρόμπερτ Μπερνς ήταν τέκτονας. [34]
- Στη Δανία, το τραγούδι μεταφράστηκε το 1927 από τον Δανό ποιητή Γιέπε Αακγιάερ. Όπως και ο Ρόμπερτ Μπερνς κάνει χρήση της τοπικής διαλέκτου, έτσι και ο Αακγιάερ μετέφρασε το τραγούδι σε μια μορφή της γιουτλανδικής διαλέκτου. Το τραγούδι "Skuld gammel venskab rejn forgo" είναι αναπόσπαστο μέρος της δανέζικης παράδοσης Højskole και συχνά συνδέεται με περισσότερες αγροτικές περιοχές και παλιές παραδόσεις.
- Στην Ολλανδία, η μελωδία χρησιμοποιείται ως ο ύμνος της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου της Ολλανδίας με τον τίτλο "Wij houden van Oranje" («Λατρεύουμε το πορτοκαλί»), ερμηνευμένο από τον Αντρέ Χάζες.
- Στη Δυτική Βεγγάλη και το Μπαγκλαντές, η μελωδία ήταν η άμεση έμπνευση για το λαϊκό τραγούδι "Purano shei diner kotha" («Αναμνήσεις από τους καλούς καιρούς») στη γλώσσα Μπενγκάλι, που έγραψε ο ποιητής νομπελίστας Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ [35] [36] και που αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια του κύκλου Rabindra Sangeet. Ο κύκλος αυτός αποτελείται από 2.230 τραγούδια και λυρικά ποιήματα που συνθέτουν τη ραχοκοκαλιά της μουσικής της Βεγγάλης.
- Στην Ταϊλάνδη, το τραγούδι "Samakkhi Chumnum" (ταϊλανδέζικα: สามัคคีชุมนุม, «Μαζί ενωμένοι») έχει προσαρμοστεί πάνω στην ίδια μελωδία. Τραγουδιέται κυρίως μετά από αθλητικούς αγώνες και στο τέλος των τζαμπορί των προσκόπων. Οι στίχοι στα ταϊλανδέζικα είναι ένα πατριωτικό τραγούδι για τον βασιλιά και την εθνική ενότητα και πολλοί Ταϊλανδοί δεν γνωρίζουν τη δυτική προέλευση του τραγουδιού. [37]
- Στην Ιαπωνία, η μελωδία χρησιμοποιείται προσαρμοσμένη στο τραγούδι "Hotaru no Hikari" («Το φως των πυγολαμπίδων»), το οποίο έχει διαφορετικούς στίχους. Το "Hotaru no Hikari" παίζεται σε πολλές σχολικές τελετές αποφοίτησης και στο τέλος της παραμονής της Πρωτοχρονιάς στο τηλεοπτική εορταστική εκπομπή Kōhaku Uta Gassen. Παίζεται επίσης σε διάφορα καταστήματα, όπως μπαρ, εστιατόρια ή πολυκαταστήματα στην Ιαπωνία, για να ενημερωθούν οι πελάτες ότι το κατάστημα κλείνει σύντομα. [38]
- Στην Κορέα, το τραγούδι είναι γνωστό με τον τίτλο "Jakbyeol" (κορεάτικα: 작별, «Αντίο») ή (λιγότερο συχνά) "Seokbyeol-ui Jeong" (석별의 정, «The Feeling of Farewell»). Από το 1919 έως το 1945 χρησίμευσε ως ο εθνικός ύμνος της εξόριστης κυβέρνησης της Κορέας και από το 1945 έως το 1948 ήταν η μελωδία του εθνικού ύμνου της Κορέας. Οι στίχοι που χρησιμοποιήθηκαν τότε ήταν οι ίδιοι με τον σημερινό εθνικό ύμνο της Νότιας Κορέας. [39]
- Πριν από το 1972, ήταν η μελωδία που χρησιμοποιήθηκε για τον ύμνο των Μαλδίβων (με τους σημερινούς στίχους).
- Στη Σουηδία, ο καλλιτέχνης Τόμας Στένστρομ έκανε μια διασκευή του τραγουδιού για τον σουηδικό σύλλογο καρκινοπαθών. Το σουηδικό όνομα του τραγουδιού είναι "Ser du månen där du är ikväll? (Tillsammans igen)". [40]
Χρήση σε ταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι ισχυροί και προφανείς συσχετισμοί του τραγουδιού και της μελωδίας του το έχουν καταστήσει κοινό βασικό για τα σάουντρακ ταινιών από τις πρώτες μέρες των «ομιλουμένων» ταινιών μέχρι σήμερα. Ως εκ τούτου ένας μεγάλος αριθμός κινηματογραφικών ταινιών και επεισοδίων τηλεοπτικών σειρών το έχουν χρησιμοποιήσει ως φόντο για τη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, αλλά σε καμία περίπτωση αποκλειστικά για τον λόγο αυτό.
Αξιοσημείωτες ερμηνείες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ηχογραφήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη ηχογράφηση του Auld Lang Syne έγινε σε κύλινδρο κεριού το 1898 από τους Άγγλους Τσαρλς Σάμιουελ Μάγιερς και Άλφρεντ Κορτ Χάντεν, οι οποίοι το τραγούδησαν σε μια επίδειξη της νέας τεχνολογίας ενώ ήταν σε μια αποστολή για την ηχογράφηση αυστραλιανής μουσικής των αβορίγινων με μορφές όπως ο Τσαρλς Σέλιγκμαν, ο Γ. ΡΧ. Ρ. Ρίβερς και και ο Σίντνεϊ Χέρμπερτ Ρέι. Η αρχική ηχογράφηση του 1898 μπορεί να ακουστεί διαδικτυακά μέσω του ιστότοπου του British Library Sound Archive. [41]
Ως στάνταρντ μουσικό κομμάτι, το Auld Lang Syne έχει ηχογραφηθεί από τότε πολλές φορές, σε κάθε δυνατό στιλ, από πολλούς καλλιτέχνες, τόσο γνωστούς όσο και άγνωστους. Η πρώτη εμπορική ηχογράφησή του ήταν πιθανώς αυτή του Φρανκ Σ. Στάνλεϊ, ο οποίος ηχογράφησε το τραγούδι το 1910. Στα τέλη του 1999, μια ορχηστρική ερμηνεία από τον Αμερικανό σαξοφωνίστα Kenny G έφτασε στο Νο. 7 του Billboard Hot 100 όταν κυκλοφόρησε ως σινγκλ. Ήταν τότε το πιο παλιό τραγούδι που είχε εισέλθει ποτέ στους καταλόγους επιτυχιών Hot 100. [42] Η ηχογράφηση του Kenny G ενσωματώνει ένα ηχητικό κολάζ από αποσπάσματα ήχων τα οποία έχουν ληφθεί από όλη την ιστορία του 20ού αι. [43]
Ζωντανές μεταδόσεις ή αναμεταδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1929: Ο Γκάι Λομπάρντο μαζί με το συγκρότημά του, Royal Canadians, ερμήνευαν το Auld Lang Syne την παραμονή της Πρωτοχρονιάς επί δεκαετίες, τουλάχιστον μέχρι τουλάχιστον το 1977. Η εισαγωγή στην ερμηνεία του Λομπάρντο το 1947 από τη δισκογραφική εταιρεία Decca Records παίζεται στην Πλατεία Τάιμς της Νέας Υόρκης κάθε Πρωτοχρονιά αμέσως μόλις αλλάζει ο χρόνος. [44]
- 1980: Το Auld Lang Syne ήταν το τελευταίο τραγούδι που ακουγόταν ως εμβατήριο κατά την τελετυταία στρατιωτική παρέλαση του Πεζικού της Ροδεσίας στην πριν διαλυθεί το σύνταγμα. [45]
- 1997: Στις 30 Ιουνίου, μία ημέρα πριν από την παράδοση του Χονγκ Κονγκ από το Ηνωμένο Βασίλειο στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, το τραγούδι παίχτηκε τις μπάντες του Βασιλικού Αστυνομικού Σώματος του Χονγκ Κονγκ, κατά την αποχώρηση του 28ου και τελευταίου Βρετανού Κυβερνήτη του Χοννγκ, Κρις Πάτεν, από την επίσημη κατοικία του στο Χονγκ Κονγκ. Αργότερα, παίχτηκε και στη βρετανική τελετή αποχαιρετισμού την ίδια νύχτα, όταν οι τελευταίες βρετανικές δυνάμεις απομακρύνθηκαν από το Ταμάρ του Χονγκ Κονγκ. [46]
- 2009: Στις 30 Νοεμβρίου - χριστιανική εορτή του Αγίου Ανδρέα - οι φοιτητές και το προσωπικό στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης τραγούδησαναν το τραγούδι σε 41 γλώσσες ταυτόχρονα. [47]
- 2015: Στις 25 Μαρτίου, το τραγούδι εκτελέστηκε σε γκάιντα από έναν ερμηνευτή της μπάντας της Αστυνομίας της Σιγκαπούρης, στην προεδρική κατοικία, ως φόρο τιμής στον αποθανόντα πρωθυπουργό της Σιγκαπούρης, Λι Κουάν Γιου, κατά τη διάρκεια της κηδείας του. [48]
- 2020: Στις 29 Ιανουαρίου, το τραγούδι ερμηνεύτηκε από μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όταν εγκρίθηκε η συμφωνία αποχώρησης του Brexit η οποία τερμάτισε τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η οποία ολοκληρώθηκε δύο ημέρες αργότερα στις 31 Ιανουαρίοι. [49]
- Το 2022: Στις 20 Φεβρουαρίου, το τραγούδι τραγουδήθηκε στα κινεζικά για να σηματοδοτήσει το τέλος της τελετής λήξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων που έλαβαν χώρα το 2022 στο Πεκίνο. [50]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Rennie, Susan (επιμ.). «Lang Syne». Dictionary of the Scots Language. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Honeck, Mischa (2018). Our Frontier Is the World: The Boy Scouts in the Age of American Ascendancy. Ithaca, New York: Cornell University Press. σελ. 103. ISBN 9781501716201.
- ↑ «The End of The Jamboree». Manchester Guardian: σελ. 5. 9 Aug 1920. https://www.newspapers.com/clip/114502172/the-end-of-the-jamboree/.
- ↑ «Robert Burns – Auld Lang Syne». BBC. 23 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ 5,0 5,1 «The History and Words of Auld Lang Syne». Scotland.org. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ 6,0 6,1 Burns, Robert (1947) [Transcribed 1788]. Maine, George Frederick, επιμ. Songs from Robert Burns 1759–1796 (leather-bound sextodecimo). Collins Greetings Booklets (στα Αγγλικά και Σκωτικά). Glasgow: Collins Clear-Type Press. σελίδες 47–48. This book was purchased at Burns Cottage, and was reprinted in 1967, and 1973.
- ↑ 7,0 7,1 «nls.uk». nls.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Higgins, Bernie· Vaughan, David (28 Νοεμβρίου 2004). «'Wee Reid Ridin Hood': Matthew Fitt and His Scots Fairy Tales in Deepest Bohemia». Radio Prague. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2017.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 «Electric Scotland history site». ElectricScotland.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Robert Burns - Auld Lang Syne ( Ελληνικά μετάφραση)». lyricstranslate.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2025.
- ↑ 11,0 11,1 Lindsay, Maurice (Δεκεμβρίου 1996) [1959]. «Auld Lang Syne». The Burns Encyclopedia (New Third έκδοση). Robert Hale Ltd. ISBN 0-7090-5719-9. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2007.
- ↑ Traditional (2006). «Auld Lang Syne». Traditional Songs from Scotland. Ukmagic.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «For Auld Lang Syne (VWML Song Index SN19469)». The Vaughan Williams Memorial Library (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ «A Caledonian country dance». Morgan Library & Museum. 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2019.
- ↑ Scholes, Percy A. The Oxford Companion to Music (Tenth έκδοση). Oxford University Press.
- ↑ «Folksong Arrangements by Haydn / Folksong Arrangements by Haydn and Beethoven / Programmes / Home – Trio van Beethoven». www.triovanbeethoven.at. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Auld Lang Syne packaged by Joseph Haydn». Interlude (στα Αγγλικά). 29 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Father Kemp and Auld Lang Syne». Americanmusicpreservation.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Music Monday: Fantasia on Auld Lang Syne». Philharmonic Society of Orange County. 29 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Hail! Sweetest, Dearest Tie That Binds;». Hymntime.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Burden, Ralph. «Cliff Richard – The Miracle of the Millennium Prayer». reallifestories.org. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2018.
- ↑ Cremer, Clyde (2014). The Life and Times of a World War I Soldier: The Julius Holthaus Story. Bloomington: iUniverse LLC. σελ. 292. ISBN 978-1-4917-2979-3.
- ↑ Christmas in Scotland: Christmas Around the World. 11. World Book, Incorporated. 2001. σελ. 37.
- ↑ Logan, James (1831). The Scottish Gaël; Or, Celtic Manners, as Preserved Among the Highlanders: Being an Historical and Descriptive Account of the Inhabitants, Antiquities, and National Peculiarities of Scotland : More Particularly of the Northern, Or Gäelic Parts of the Country, where the Singular Habits of the Aboriginal Celts are Most Tenaciously Retained. 2. Smith Elder. σελ. 253. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ Grant, Morag (2021). Auld Lang Syne : a song and its culture. S.l: Open Book Publishers. ISBN 978-1-80064-065-8.
- ↑ «Why do people link hands to sing Auld Lang Syne ?». BBC News. 31 December 2021. https://www.bbc.co.uk/news/uk-scotland-59838057.
- ↑ Aslet, Clive (13 July 2007). «One doesn't do tantrums and tiaras». The Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 May 2013. https://archive.today/20130505121944/http://www.telegraph.co.uk/portal/main.jhtml?xml=/portal/2007/07/13/nosplit/ftqueen113.xml. Ανακτήθηκε στις 25 November 2008.
- ↑ «Queen stays at arm's length (This Is Lancashire)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Handover of Hong Kong 1997, "Auld Lang Syne", originally broadcast 30 June 1997 στο YouTube
- ↑ Bracken, Canor (13 September 2013). «Auld Lang Syne a Sincere Tradition». Gulf Coast. http://gulfcoastmag.org/online/blog/auld-lang-syne-a-sincere-tradition/.
- ↑ 31,0 31,1 Brocklehurst, Steven (31 December 2013). «How Auld Lang Syne took over the world». BBC Scotland. https://www.bbc.com/news/uk-scotland-25402099.
- ↑ Last Night of the Proms 2009 - Auld Langs Syne, https://www.youtube.com/watch?v=gxxpyhrmoZg, ανακτήθηκε στις 2023-06-01
- ↑ Bracken, Canor (13 September 2013). «Auld Lang Syne a Sincere Tradition». Gulf Coast. http://gulfcoastmag.org/online/blog/auld-lang-syne-a-sincere-tradition/.
- ↑ «Ce n'est qu'un au revoir». mvmm.org (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2024.
- ↑ «Bengali Traditional Folk Music – Various Artists – Songs, Reviews, Credits – AllMusic». AllMusic.
- ↑ «Bengali Folk Songs». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2015.
- ↑ Kennedy, Paul T., επιμ. (2001). Globalization and National Identities: Crisis or Opportunity?. Springer. σελ. 109. ISBN 9780333985458.
- ↑ Gingold, Naomi (22 Ιουνίου 2015). «Why do Japanese Stores play Auld Lang Syne when they close?». The World.
- ↑ «What is South Korea's National Anthem and what are its lyrics?». BBC Music Magazine. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «En av tre får cancer men alla drabbas». Cancerfonden (στα Σουηδικά). 3 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2024.
- ↑ Miles, Tom (15 Φεβρουαρίου 2013). «Auld Lang Syne». Sounds – World and traditional music – Ethnographic wax cylinders. British Library.
- ↑ Fred Bronson (January 8, 2000). «Kenny G hits with auldie but goodie». Billboard: 118. https://books.google.com/books?id=kw0EAAAAMBAJ&pg=PA118.
- ↑ Fred Bronson (January 8, 2000). «Kenny G hits with auldie but goodie». Billboard: 118. https://books.google.com/books?id=kw0EAAAAMBAJ&pg=PA118.
- ↑ «Guy Lombardo > Biography (All Music Guide)».
- ↑ memoriesofrhodesia (7 Σεπτεμβρίου 2024). The Rhodesian Light Infantry : The final parade. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ «'The Governor's Last Farewell'». BBC News. 1997. https://www.bbc.co.uk/news/special/politics97/news/06/0630/hk2.shtml. Ανακτήθηκε στις 29 December 2013.
- ↑ «'New record' for Auld Lang Syne». BBC News. 30 November 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/scotland/glasgow_and_west/8387582.stm. Ανακτήθηκε στις 25 April 2010.
- ↑ Farewell to Lee Kuan Yew – Auld Lang Syne at Istana, https://www.youtube.com/watch?v=tES24D44OBc, ανακτήθηκε στις 2021-09-21
- ↑ «Brexit: European Parliament overwhelmingly backs terms of UK's exit». BBC News. 29 January 2020. https://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-51287430. Ανακτήθηκε στις 29 January 2020.
- ↑ Scroll Staff (21 Φεβρουαρίου 2022). «'Auld Lang Syne': Winter Olympics 2022 closing ceremony springs a surprise with choice of song». Scroll.in (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εικόνα του αυτόγραφου χειρογράφου του Ρόμπερτ Μπερνς
- Η παρτιτούρα του Auld Lang Syne Αρχειοθετήθηκε από τον ιστότοπο Robert Burns στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας
- Ψηφιοποιημένο αντίγραφο του Auld Lang Syne στο Scots Musical Museum του James Johnson, που τυπώθηκε μεταξύ 1787 και 1803, από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας. Εκδόσεις JPEG, PDF και XML.
- Παρτιτούρα του Auld Lang Syne αρχειοθετημένη
- Το Auld Lang Syne σε ρωσικά λαϊκά όργανα, Κουαρτέτο Skaz, Μόσχα.
- Η Σκωτία στην τηλεόραση Auld Lang Syne απόδοση βίντεο με στίχους
- Άρθρο για τις παραλλαγές του τραγουδιού
- Το πλήρες ποίημα του James Watson στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας
- Les Deux Love Orchestra Classic Πρωτοχρονιάτικη Έκδοση (MP3)
- Ένα πρώιμο αμερικανικό Auld Lang Syne
- Πολλαπλές εκδοχές και μελωδίες στο "Digital Traditions" του The Mudcat Cafe
- Song of the Old Folks στο American Music Preservation.com