Antonov An-32
| Antonov An-32 | ||
|---|---|---|
 Antonov An-32 | ||
| Περιγραφή[1] | ||
| Αποστολή | Μεταγωγικό Αεροσκάφος | |
| Πλήρωμα | 3 | |
| Κατασκευαστής | Antonov | |
| Διαστάσεις | ||
| Μήκος | 23.78 m | |
| Εκπέτασμα | 29.20 m | |
| Ύψος | 8.75 m | |
| Επιφάνεια πτέρυγας | 75 m² | |
| Βάρος | ||
| Άδειο | 16.800 kg | |
| Ωφέλιμο | 6.700 kg | |
| Μέγιστο απογείωσης | 27.000 kg | |
| Πηγή ισχύος | ||
| Κινητήρες | 2× ZMKB Progress AI-20DM turboprop | |
| Ισχύς | 5,112 shp (Έκαστος) | |
| Επιδόσεις | ||
| Μέγιστη ταχύτητα | 540 km/h 286 knots 329 mph | |
| Αυτονομία | 2,500 km 1,350 nm | |
| Μέγιστο ύψος | 9.500 m | |
| Μεταφορική Ικανότητα | ||
| 50 επιβάτες | ||
| 42 πλήρως οπλισμένους στρατιώτες | ||
| 23 φορεία με 3 ιατρικούς συνοδούς | ||
Το Antonov An-32 (ονομασία NATO: Cline) είναι σοβιετικό δικινητήριο τουρμποπρόπ μεταφορικό αεροσκάφος.
Γενικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το An-32 ουσιαστικά είναι ένα An-26 με νέους τουρμποπρόπ κινητήρες. Πέταξε πρώτη φορά στις 9 Ιουλίου 1957[2] και συνολικά κατασκευάστηκαν 357 αεροσκάφη[3]. Πρώτος εξαγωγικός πελάτης υπήρξε η Ινδική πολεμική αεροπορία, εν μέρει λόγω των καλών σχέσεων μεταξύ του τότε γενικού γραμματέα της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ και της πρωθυπουργού της Ινδίας Ιντίρα Γκάντι. Το An-32 σχεδιάστηκε να αντεπεξέλθει σε καλύτερα σε δυσμενής καιρικές συνθήκες από το κανονικό An-26. Τη τοποθέτηση των κινητήρων πάνω από την πτέρυγα επέτρεψε την χρήση μεγαλύτερης διαμέτρου ελίκων, συνδυαζόμενων με κινητήρες τουρμποπρόπ AI-20, ισχύος 5100 ίππων ο καθένας, δύο φορές ισχυρότερων από τους κινητήρες AI-24 του An-26, προσδίδοντας του εξαιρετικά χαρακτηριστικά απογείωσης σε τροπικές συνθήκες και μεγάλα υψόμετρα, όπου ο ζεστός ή αραιός αέρας επηρεάζει την απόδοση των αδύναμων κινητήρων.
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- An-32: Δικινητήριο μεταφορικό αεροσκάφος.
- An-32B: Βελτιωμένη έκδοση του An-32.
- An-32MP : Έκδοση ναυτικής περιπολίας[4]
- An-32P Firekiller: Έκδοση αεροπυρόσβεσης[5].
Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στρατιωτικοί χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Πολιτικοί χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι τον Αύγουστο του 2006 χρησιμοποιούνταν 56 Antonov An-32 από αεροπορικές εταιρίες. Κύριοι χρήστες είναι οι: Air Pass (4), Alada (3), Libyan Arab Air Cargo (4), Million Air Charter (3), AERCARIBE LTDA (2), Trans-Charter (3) and Selva (4). Περίπου 29 ακόμα αεροπορικές εταιρίες χρησιμοποιούν μικρότερους αριθμούς του τύπου.[8]
Σχετικές εξελίξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ J W R Taylor, επιμ. (1988). Jane's All The World's Aircraft,1988-89. Jane's Information Group. ISBN 0-7106-0867-5.
- ↑ «AeroWorldNet - Renewed AN-32 in Flight Tests (October 16, 2000)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2007.
- ↑ «Kiev Aviation Plant 'Aviant' - About». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2009.
- ↑ «Kiev Aviation Plant 'Aviant' An-32MP». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2009.
- ↑ Antonov.com - An32P
- ↑ "", Aerospace Source Book 2007, Aviation Week & Space Technology, 15 Ιανουαρίου 2007.
- ↑ «GAO». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2007.
- ↑ Flight International, 3-9 Οκτωβρίου 2006
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το An-32 στην επίσημη ιστοσελίδα της Antonov
- Το An-32 στην επίσημη ιστοσελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας του Μπανγκλαντές[νεκρός σύνδεσμος]
- Το An-32 στην επίσημη ιστοσελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας της Ινδίας
- Το An-32 στο airliners.net
| |||||||||||||||||||||||
