824 Αναστασία
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη | |
|---|---|
| Ανακαλύφθηκε από | Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν |
| Ημ/νία ανακάλυψης | 25 Μαρτίου 1916 |
| Ονομασίες | |
| 1916 ZH, 1948 BB | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
| Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5) | |
| Αφήλιο | 3,167 AU (473,8 εκατομ. km) |
| Περιήλιο | 2,423 AU (362,5 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,795 AU (418,1 εκατομ. km) |
| Εκκεντρότητα | 0,133 |
| 1707 | |
| 323,17° | |
| Κλίση | 8,115° |
| 141,755° | |
| = 140,12° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 10,27[2] |
Η Αναστασία (Anastasia) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,095. Ανακαλύφθηκε το 1916 από τον Ρώσο αστρονόμο Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν, που παρατηρούσε από το Σιμέις της Κριμαίας, και πήρε το όνομά της από το όνομα της Αναστασίας Σεμένοφ, μιας γνωστής του Νεουγμίν.
Στις 6 Απριλίου 2010 η Αναστασία προκάλεσε επιπρόσθηση του αστέρα Ζήτα Οφιούχου, ο οποίος είναι ορατός με γυμνό μάτι. Αυτή υπήρξε η επιπρόσθηση του λαμπρότερου αστέρα που έγινε ποτέ ορατή από τη Β. Αμερική για αστεροειδή αυτών των διαστάσεων.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος της Αναστασίας εκτιμάται σε 34,14 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι L, ενώ το άλβεδό της είναι 0,104. Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Αναστασία γύρω από τον εαυτό της.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd
.jpl .nasa .gov /tools /sbdb _lookup .html # /?sstr=20000824. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024. - ↑ JPL Small-Body Database. ssd
.jpl .nasa .gov /tools /sbdb _lookup .html # /?sstr=20000824. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 823 Σισύγαμβις | 824 Αναστασία | 825 Τανίνα |
|---|